ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • Βάπτισμα Σωτηρίας και Βάπτισμα Πυρός
    Η Σκοπιά—1952 | 1 Απριλίου
    • του μικρού ποιμνίου. Συνεπώς, πρέπει να έχουν μια αντιστοιχία με κάποιους από εκείνους που βρίσκονταν στην κιβωτό του Νώε κατά τη διάρκεια του κατακλυσμού. Είναι απλώς λογικό, είναι απλώς πραγματικό το ότι αντιστοιχούν στους τρεις γυιούς του Νώε και τις τρεις γυναίκες των.

      33. Στις ημέρες των Σοδόμων και των Γομόρρων, ποιοι εξεικόνιζαν αυτή την ίδια τάξι;

      33 Αυτό δεν είναι κάτι το παράδοξο ή ασυνήθιστο. Έχομε ήδη σημειώσει ότι ένα «σύμμικτον πλήθος» εβαπτίσθη στον Μωυσήν μαζί με τους Ισραηλίτες στην Ερυθρά θάλασσα και τελικά εμπήκε στη Γη της Επαγγελίας. Επί πλέον, όταν ο Ιησούς παρέβαλλε τις ημέρες της δευτέρας παρουσίας του πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος με αρχαίες ημέρες κατά τις οποίες συνέβησαν μεγάλες καταστροφές και αξιοσημείωτες απελευθερώσεις, έκαμε συμπαραβολή όχι μόνο με τις ημέρες του Νώε, αλλά και με τις ημέρες του Λωτ. Ο Λωτ ήταν ανεψιός του Αβραάμ, εν τω οποίω όλες οι φυλές της γης επρόκειτο να ευλογηθούν. Ο Λωτ είχε κατοικήσει στα Σόδομα, που κατεδικάσθησαν σε πύρινη καταστροφή. Ο Ιησούς δείχνοντας ότι ο Λωτ και οι δύο θυγατέρες του που διέφυγαν την πύρινη καταστροφή ήσαν μορφές που προεικόνιζαν πρόσωπα του μέλλοντος, είπε: «Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λωτ· έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ’ ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ’ ουρανού, και απώλεσεν άπαντας· ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή. Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.» (Λουκάς 17:28-30, 32) Ο Λωτ και οι θυγατέρες του, για των οποίων τη ζωή ο Αβραάμ εμεσολάβησε στον άγγελο του Ιεχωβά, εξεικονίζουν χωρίς αμφιβολία την ίδια τάξι που εξεικονίζει το σύμμικτον πλήθος του καιρού του Μωυσέως και οι τρεις γυιοί του Νώε και οι γυναίκες των. Όλα αυτά εξεικονίζουν ότι διαβιβάζεται ασφαλώς μέσα από τον Αρμαγεδδώνα, όχι μόνο μια πνευματική τάξις, το υπόλοιπο, αλλά επίσης και μια επίγεια τάξις καλής θελήσεως.

      34. Πώς οι γυιοί και οι νύφες του Νώε αναλογούσαν αριθμητικώς μ’ αυτόν και τη γυναίκα του, και ποιο ήταν το προνόμιο τους;

      34 Οι γυιοί και οι νύφες του Νώε υπερτερούσαν σε αριθμό αυτόν και τη γυναίκα του σε αναλογία τριών προς ένα, και μετά τον κατακλυσμό ήσαν εκείνοι που εξεπλήρωσαν την εντολή του Θεού: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην.» (Γένεσις 9:1) Είχαν βαπτισθή στον Νώε με το να συνεργασθούν πιστά μ’ αυτόν ως δούλον του Ιεχωβά στη διάρκεια όλων των ετών που κατεσκευάζετο η κιβωτός, και με το να εισέλθουν τελικά μαζί του στην κιβωτό, πιθανώς μπαίνοντας ανά δύο όπως μπήκαν και τα αρσενικά και τα θηλυκά ζώα. Έτσι ήλθαν κάτω από την ευλογία του Ιεχωβά μετά τον κατακλυσμό, με μια εντολή που συμφωνούσε μ’ ένα μέρος της εντολής που είχε δοθή στον Αδάμ και στην Εύα στην Εδέμ.

      35. Πώς αποτελούν έτσι μια εικόνα του σημερινού «πολλού όχλου»;

      35 Πόσο κατάλληλη εικόνα αποτελούν του σημερινού «πολλού όχλου» των άλλων προβάτων! Και αυτά επίσης βαπτίζονται στον Μεγαλύτερον Νώε, τον Χριστόν Ιησούν. Όχι, όμως, με τον ίδιο τρόπο που βαπτίζεται το υπόλοιπο του «μικρού ποιμνίου». Δεν βαπτίζονται στον θάνατον του Χριστού, διότι ο μέγας Βαπτιστής Ιεχωβά Θεός δεν το θέλει αυτό σχετικά με αυτούς. Το θέλημά του είναι να μπορέσουν, επιζώντας της μάχης του Αρμαγεδδώνος στη νεώτερη «κιβωτό» της σωτηρίας, να γίνουν καρποφόροι σε τέκνα μέσα στον δίκαιο νέο κόσμο και να λάβουν μέρος στην επανίδρυσι του παραδείσου επάνω στην καθαρισμένη γη και να κατοικήσουν σ’ αυτόν ως τέλειοι άνθρωποι κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού για πάντα. Επομένως, αυτοί δεν είναι όμοιοι μ’ εκείνους που αποτελούν το υπόλοιπο του Χριστού και που ‘συνθάπτονται μετ’ αυτού δια του βαπτίσματος εις τον θάνατον’ ή γίνονται «σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού». Μολονότι μερικά «άλλα πρόβατα» είναι δυνατόν να πεθάνουν στον καιρό που απομένει έως τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, εν τούτοις ουδέποτε θυσιάζουν την προσδοκία τους για μια τέλεια ζωή στον γήινο παράδεισο. Κοιμώνται με την ελπίδα της αναστάσεως σε ανθρώπινη ζωή επάνω στη γη υπό την χιλιετή βασιλεία του Χριστού. Επομένως, βαπτίζονται στον Μεγαλύτερον Νώε με το ότι ακούουν τη φωνή του Καλού Ποιμένος σήμερα, που διακηρύττει τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλη τη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη, και έπειτα τον ακολουθούν με αφοσίωσι ως τον κεχρισμένον Βασιλέα του Θεού. Γι’ αυτόν το λόγο έχουν αλλάξει τη ζωή τους. Δεν σπαταλούν πια καιρό στο να μιμούνται τους τρόπους του κόσμου τούτου, αλλά ζουν σύμφωνα με το νέο σύστημα πραγμάτων, την κιβωτόν της ασφαλείας.

  • Αίτησις στον Θεό για Αγαθή Συνείδησι
    Η Σκοπιά—1952 | 1 Απριλίου
    • Αίτησις στον Θεό για Αγαθή Συνείδησι

      1. Πώς επρόσμενε η μακροθυμία του Θεού στις ημέρες του Νώε: Πώς συμβαίνει αυτό σήμερα;

      Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Πέτρος υπενθυμίζει ότι «η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός». (1 Πέτρου 3:20) Από το 1914 μ.Χ. ζούμε στην ‘ημέρα της ετοιμασίας του Ιεχωβά’, διότι από το 1914 έως τον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος είναι ο «καιρός του τέλους» του κόσμου τούτου, «η συντέλεια του αιώνος [συστήματος πραγμάτων].» (Ναούμ 2:3) Όλες οι συνθήκες που

Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
Αποσύνδεση
Σύνδεση
  • Ελληνική
  • Κοινή Χρήση
  • Προτιμήσεις
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • Όροι Χρήσης
  • Πολιτική Απορρήτου
  • Ρυθμίσεις Απορρήτου
  • JW.ORG
  • Σύνδεση
Κοινή Χρήση