Πρέπει αυτός τότε να εκτεθή στην εκκλησία και ν’ αποκοπή από την επικοινωνία επειδή ο υπηρέτης _Της ομάδος γνωρίζει την πορεία της ενεργείας του; Όχι αν αυτό το πρόσωπο μετενόησε αληθινά. Αν εζήτησε συγχώρησι, και ωμολόγησε το αδίκημά του, και μεταβάλλη την πορεία της ενεργείας του, δεν υπάρχει αιτία για την οποία να είναι ανάγκη ο πληροφορημένος αδελφός ν’ αποκαλύψη το μυστικό του αδελφού αυτού σ’ έναν άλλον. Η καρδιά του ατόμου αυτού είναι δικαία, και γι’ αυτό πρέπει να του εκδηλωθή έλεος, αγάπη και αγαθότης.

27. Ενώ δεν επιφέρει αποκοπή από την επικοινωνία, τι μπορεί η Εταιρία να κάμη ή να έχη κάμει για ένα τέτοιον μετανοημένο αμαρτωλό;

²⁷ Εκείνοι που είναι πείσμονες, σκληρόκαρδοι, εκείνοι που ζητούν να έχουν κατά το δικό τους τρόπο όλα τα πράγματα που θέλουν, και συγχρόνως να μένουν στην εκκλησία του Θεού, αυτοί είναι εκείνοι που πρέπει να αποκόπτωνται από την επικοινωνία και να απομακρύνονται, διότι πρόκειται να καταστήσουν ακάθαρτη την εκκλησία. Αλλά εκείνον που έρχεται με συντριμμένη καρδιά και ομολογεί σ’ έναν αδελφό την άδικη πράξι του, δεν υπάρχει λόγος να τον μαστιγώσωμε περισσότερο. Άνοιξε την καρδιά του, σας άφησε να την ιδήτε και θέλει βοήθεια. Αν η Εταιρία απομακρύνη ένα σκαπανέα λόγω αδικίας που διέπραξε και η Εταιρία γνωρίζη μόνη αυτή το αδίκημα αυτού του ατόμου, δεν υπάρχει λόγος να ειδοποιήση τότε την ομάδα και να την προτρέψη να αποκόψη από την επικοινωνία αυτό το άτομο, εφ’ όσον ωμολόγησε το αμάρτημά του και εζήτησε συγχώρησι από την Εταιρία. Έτσι το άτομο αυτό μπορεί να συνεχίση το δρόμο του. Η Εταιρία μπορεί εύλογα να θέση περιορισμούς ή δεσμεύσεις στο άτομο αυτό λόγω της πορείας της ενεργείας που έλαβε. Για τιμωρία μπορεί να τον αφαιρέση από τον κατάλογο των σκαπανέων επί έξη μήνες ή ίσως επί ένα έτος, ανάλογα με το τι είχε πράξει αυτό το άτομο, που θα επέφερε όνειδος στο όνομα του Θεού. Αλλά εφ’ όσον αυτός ωμολόγησε την αμαρτία του και εζήτησε συγχώρησι, η Εταιρία μπορεί να τον βοηθήση να επιστρέψη στο σωστό δρόμο και να εξακολουθήση να είναι δούλος του Κυρίου. Αν η πράξις δεν επηρεάζη μια ομάδα ή άλλο άτομο μέσα στην ομάδα, δεν υπάρχει λόγος να γίνη ειδοποίησις ή δημοσία αναγγελία της πράξεως.

28. Ως ποιο σημείο μπορούμε να φθάσωμε επιτρέποντας σ’ έναν αμαρτωλό να επιστρέψη, και γιατί;

²⁸ Εκείνο που πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν είναι τούτο: μπορούμε να δείξωμε έλεος σ’ εκείνους που έχουν συντριμμένη καρδιά, και μπορούμε να τους βοηθήσωμε αν θέλωμε. Αλλά ως ποιο σημείο μπορούμε να φθάσωμε επιτρέποντας σ’ αυτά τα άτομα να επιστρέψουν στην οργάνωσι του Κυρίου; Ως ποιο σημείο μπορούμε να καταργήσουμε τους φραγμούς; Δεν μπορούμε καθόλου να καταργήσωμε τους φραγμούς για κείνους που δεν αναμορφώνονται. Πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν ότι η οργάνωσις πρέπει να παραμένη καθαρή για την αμόλυντη λατρεία του Υψίστου. Πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν τη διεκδίκησι της κυριαρχίας και του ονόματος του Ιεχωβά και τη διεκδίκησι του λόγου του. Πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν τη ζωή του Χριστού και ότι βαδίζομε στα ίχνη του, καθώς και το υπόδειγμα που αυτός έδωσε. Πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν τη θέσι μας ως μαρτύρων του Ιεχωβά. Το πρόσωπο που απεκόπη από την επικοινωνία παρέλειψε να έχη αυτά τα πράγματα υπ’ όψιν, και γι’ αυτό ακριβώς απεμακρύνθη από την εκκλησία. Γι’ αυτό απεκόπη από την επικοινωνία. Αλλά τώρα, αν κατανοή ότι η καθαρή, αμόλυντη, αγνή λατρεία είναι το σπουδαίο ζήτημα, ότι η διεκδίκησις του ονόματος του Θεού είναι πιο σπουδαία από το να ενεργή σύμφωνα με το δικό του τρόπο, αν βλέπη ότι όλα αυτά είναι αναγκαία και ότι πρέπει να ζη ανάλογα μ’ αυτά, τότε μπορούμε να τον δεχθούμε πάλι στην εκκλησία.

Αμαρτία που Καθιστά Αδύνατη την Επαναφορά

1. Τι δείχνει ότι υπάρχουν συγχωρητές αμαρτίες, αλλά ποιες αμαρτίες δεν μπορούν να παραβλεφθούν με αδιαφορία;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ αμαρτίες που μπορούν να συγχωρηθούν. Ζητούμε συγχώρησι γι’ αυτές κάθε μέρα αν προσευχώμεθα με τον τρόπο που ο Ιησούς μας εδίδαξε, διότι λέμε στην Κυριακή προσευχή, «Συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς.» (Ματθαίος 6:12) Μπορούμε να συγχωρήσουμε ωρισμένες αμαρτίες. Δηλαδή, μπορούμε να συγχωρήσωμε τις παραβάσεις ενός άλλου ατόμου εναντίον μας. Δεν μπορούμε να τις εξαλείψωμε και να καταστήσωμε αυτό το άτομο πάλι καθαρό. Όχι, αλλά όταν ένα άτομο ζητή συγχώρησι, μπορούμε να του τη δώσωμε. Εις Γαλάτας 6:1 αναφέρεται: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος· προσεχών εις εαυτόν, μη και συ πειρασθής.» Μας βαρύνει, λοιπόν, ευθύνη να πάμε σ’ αυτά τα άτομα που αμαρτάνουν, ή, όταν έρχωνται σ’ εμάς, να τα βοηθήσωμε να παραμείνουν στο σωστό δρόμο και μάλιστα προτού καν λάβη χώραν αποκοπή από την επικοινωνία. Μπορούμε να τα συγχωρήσωμε. Μπορούμε να τα βοηθήσωμε, αν η καρδιά τους είναι δικαία και το φανερώνουν. Αλλ’ αν δεν το φανερώνουν και αν η αμαρτία επηρεάζη ζωτικά την εκκλησία, δεν υπάρχει λόγος να την παραβλέψουμε και να πούμε: «Λοιπόν, θα τη λησμονήσωμε αυτή τη φορά.» Δεν μπορούμε