του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας.» Μακριά από το να ενθαρρύνη μια τέτοια εμμονή, η Γραφή μάς λέγει: «Μακάριος εκείνος, του οποίου . . . εσκεπάσθη η αμαρτία.​—1 Ιωάν. 1:7· Ψαλμ. 32:1.

Απ’ όλα τα προηγούμενα είναι πολύ προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξη σωτηρία λόγω μετανοίας στην επιθανάτιο κλίνη.

ΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑ ΦΕΡΩΜΕ ΚΑΡΠΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Μεταξύ των μέσων, που έχει προμηθεύσει ο Θεός για να φέρωμε καρπούς αξίους της μετανοίας, εξέχει η προσευχή. Χρειαζόμεθα να επικοινωνούμε με τον Θεό με την προσευχή, αινώντας και ευχαριστώντας αυτόν, καθώς και ζητώντας εξακολουθητικά απ’ αυτόν συγχώρησι, σοφία και δύναμι για να πράττωμε το θέλημά του. Οι προσευχές μας πρέπει ανιδιοτελώς να περιλαμβάνουν δεήσεις για την παροχή εκ μέρους του στους αδελφούς μας ευτυχίας και ευημερίας.​—Φιλιππησ. 4:6· Κολ. 4:2.

Επίσης είναι επιτακτική η τακτική συμμελέτη του λόγου του Θεού με τα βοηθήματα που προνοητικά επρομήθευσε για να εννοούμε κάθε τι που διαβάζομε στον λόγο του. Δεν μπορούμε να ζούμε «με άρτον μόνον, . . . αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά.» Μόνο μ’ επιμελή μελέτη μπορούμε να προοδεύωμε και να γίνωμε τέλειοι. . . . ητοιμασμένοι εις παν έργον αγαθόν.​—Ματθ. 4:4, ΜΝΚ· 2 Τιμ. 3:17.

Η Χριστιανική επικοινωνία είναι ένα άλλο μέσον που ο Θεός μάς επρομήθευσε για να φέρωμε καρπούς αξίους της μετανοίας. Όπως και τα μέλη του ανθρωπίνου σώματος έχουν ανάγκη το ένα του άλλου, έτσι και οι Χριστιανοί. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να αφήνωμε το να συνερχώμεθα ομού στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, όπου μπορούμε να παροτρύνωμε και παρακινήσωμε ο ένας τον άλλο σε αγάπη και καλά έργα.​—1 Κορ. 12:12-27· Εβρ. 10:23-25.

Αν κάποιος αφιερωμένος Χριστιανός διαπιστώση ότι υπέπεσε σε σοβαρό αμάρτημα, πρέπει να σπεύση να μετανοήση για την εσφαλμένη διαγωγή του. Πρώτα στον Θεό και κατόπιν στους υπευθύνους της ορατής Του οργανώσεως πρέπει να κάμη ανοικτή ομολογία του πταίσματός του, να εκφράση τη μετάνοιά του και ένθερμα να ζητήση συγχώρησι. Με το να κάμη ευθεία μετά ταύτα την οδό που ακολουθεί και ταπεινά να υποταχθή σε οποιαδήποτε πειθαρχική διαπαιδαγώγησι, που δυνατόν να του επιβληθή, μπορεί να αποδείξη ότι πράγματι η μετάνοιά του οφείλεται σε θεοσεβή λύπη και ότι ειλικρινά θέλει να περιπατή στις οδούς της δικαιοσύνης.

Αληθινά, η Γραφική αλήθεια για τη μετάνοια, που υπολογίζει ο Θεός, ικανοποιεί την καρδιά και τη διάνοια. Μεγαλύνει τη σοφία και τη δικαιοσύνη του Θεού και, πάνω απ’ όλα, την αγάπη του και το έλεός του.

Καταπληκτική Θρησκευτική Άγνοια

Το βιβλίο Απολογητική, που εξεδόθη υπό τη διεύθυνσι του Καθολικού ιερέως Νεντονσέλ, περιλαμβάνει τα παρακάτω σχόλια περί του Καθολικισμού της Γαλλίας: «Μπορεί να υπολογισθή ότι, στις περισσότερες μεγαλουπόλεις μας, ένα δέκατο του πληθυσμού πηγαίνει στην εκκλησία κατά το μάλλον ή ήττον τακτικά. Απ’ τον αριθμό αυτό, αν αναζητήση κανείς τους με συναίσθησι, φωτισμένους και μορφωμένους Καθολικούς, θα διαπιστώση ότι αποτελούν μια πολύ μικρή μειονότητα. . . . Αν γίνη μια έρευνα μεταξύ των μαζών που δεν ασκούν θρησκεία, που είναι αδιάφοροι, ή που έχουν εχθρικές ή φιλικές διαθέσεις έναντι της θρησκείας, θα βρη κανείς καταπληκτική θρησκευτική άγνοια.»