λόγους. Πολλές από τις περιπτώσεις αυτές ήσαν περιπτώσεις ανηθικότητος, είτε πορνεία είτε μοιχεία. Όπου ήταν κατάλληλο και επίκαιρο, εξεδηλώθη έλεος, και υπήρξαν 1.597 από όλους όσοι απεκόπησαν στη διάρκεια περασμένων ετών, οι οποίοι αποκατεστάθησαν στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1958-1959 αφού εδόθη απόδειξις θεοσεβούς λύπης, μετανοίας και αναμορφώσεως. Αυτοί ετέθησαν σε δοκιμή επί ένα λογικό χρονικό διάστημα, προτού τους χορηγηθούν πάλι τα γενικά προνόμια όλων στην εκκλησία. Έτσι στο τέλος του υπηρεσιακού έτους που αναφέραμε, υπήρχε, από όλους εκείνους που είχαν αποκοπή στη διάρκεια προσφάτων ετών, ένα σύνολο από 25.143 αποκεκομμένους ακόμη από την εκκλησία του λαού του Ιεχωβά. Ενώ είναι πολύ κακό ότι μερικοί καθιστούν αναγκαία την αποκοπή των, παρηγορούμεθα να γνωρίζωμε ότι, από όλες τις εκατοντάδες χιλιάδων που αναφέρουν δράσι κηρύγματος σε όλη τη γη, μόνο 0,81 τοις εκατό απεκόπησαν από την επικοινωνία. Αυτό είναι μόνο οκτώ δέκατα του ενός τοις εκατό. Ακόμη, όμως, και ο χαμηλός αυτός αριθμός αποτελεί προειδοποίησι στον καθένα από μας.

22. Σε τι εκλήθησαν οι νυμφευμένοι Χριστιανοί και πώς πρέπει να το φυλάττουν αυτό;

²² Η αποκοπή από την επικοινωνία απομακρύνει ένα άτομο από ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά Θεό. Οι νυμφευμένοι Χριστιανοί πρέπει ν’ αποφεύγουν με τρόμο τέτοια καταστροφή της ειρήνης με τον Θεό. Ο Θεός εκάλεσε τους νυμφευμένους Χριστιανούς σε ειρήνη. (1 Κορ. 7:15) Στην έγγαμη κατάστασί τους ας φυλάττουν με ζήλο την ειρήνη τους μαζί του. Αυτό σημαίνει φύλαξι, όσο το δυνατόν, της οικιακής των ειρήνης ως συζύγων. Προς τον σκοπόν αυτόν ας διάγουν ζωή πιστή στον Θεό και στον Χριστό του και πιστή στον γαμήλιο σύντροφό τους, με τον οποίον είναι ‘μία σάρξ’.

23. (α) Γιατί, ιδιαίτερα τώρα, δεν υπάρχει τόπος για κακή συζυγική διαγωγή όπως δεν υπήρχε και στην Εδέμ τότε; (β) Τι, λοιπόν, πρέπει να κάμουν οι νυμφευμένοι Χριστιανοί για να δικαιώσουν τον Προμηθευτή του γάμου για τον άνδρα και τη γυναίκα;

²³ Στην άλλη πλευρά του παγκοσμίου πολέμου του Αρμαγεδδώνος, που δεν απέχει τώρα πολύ, βρίσκεται ο αποκαταστημένος επίγειος Παράδεισος. Αλλ’ ακόμη και σήμερα από το έτος 1919 ο μεγάλος Φυτευτής και Καλλιεργητής Ιεχωβά Θεός έφερε τους αφιερωμένους μάρτυράς του επάνω στη γη σ’ έναν πνευματικό Παράδεισο. Εκεί απολαμβάνουν ειρήνη, χαρά και όλους τους άλλους καρπούς του αγίου πνεύματος, και παράγουν όλους τους καρπούς καλών έργων με το να κηρύττουν τα αγαθά νέα τις Βασιλείας σε όλο τον κόσμο. Σ’ αυτόν τον πνευματικό Παράδεισο, όπως ακριβώς αρχικά στον κήπο της Εδέμ όταν κατείχετο από τον τέλειον Αδάμ και την Εύα, δεν υπάρχει τόπος για πολυγαμία ή απρεπή συζυγική διαγωγή ή περιφρόνησι της θεοκρατικής σχέσεως του ανδρός και της γυναικός. Είθε οι νυμφευμένοι πιστοί να εκτιμήσουν την κατάστασι και να λάβουν την ευκαιρία να εργασθούν για τη σωτηρία του αγαπητού γαμηλίου συντρόφου. Με τη συζυγική διαγωγή των είθε να τιμούν τον Θεό. Μεγάλη θα είναι η ανταμοιβή των. Ο γάμος των θα εξυπηρετήση τον σκοπό του και θα παίξη το μέρος του στη δικαίωσι του Θεού διότι στοργικά επρομήθευσε αυτή την αξιοπρεπή, έντιμη, ειρηνική ένωσι ανδρός και γυναικός.

Σχόλια του Τύπου για τους Μάρτυρας

Η εφημερίς Ντιάριο ντε Μότζι, 17ης Ιανουαρίου 1959, τονίζοντας τον σκοπό του Χριστιανού, να διαβάζη και να διδάσκη την Αγία Γραφή, εδημοσίευσε τα εξής υπό τον τίτλον «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Διεξάγουν Πόλεμον κατά της Αγραμματωσύνης»: «Ένας ικανός εκπαιδευτής καταγίνεται, από εβδομάδα σε εβδομάδα, στο να διδάσκη υπομονητικά τους άλλους ν’ αναγινώσκουν και να γράφουν, επιμένοντας στο να καταβάλουν οι μαθηταί τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια, για δικό τους όφελος.» «Οι μαθηταί, λόγω των περιστάσεων ακριβώς που τους ωθούν ως διακόνους του Θεού, πρέπει ν’ αναπτύξουν τη γνώσι των για τη γλώσσα, για να δίνουν ομιλίες.»

Λόγω της δράσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά στο σπουδαιότατο αυτό έργον του ευαγγελισμού, η πρόοδός των υπήρξε αξιόλογη. Η εφημερίς Λούτα Δημοκράτικα, εκδιδομένη στο Ρίο Ιανέιρο, 22ας Ιανουαρίου 1959, έγραψε: «Η θρησκεία των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι θρησκεία που ανεπτύχθη σε σπουδαιότητα από έτος σε έτος κατά τη γνώμη του Βραζιλιανού λαού.» Πάνω στο ίδιο θέμα, η εφημερίς Κορρέιο ντε Μανχά, του Ρίου, 8ης Φεβρουαρίου, έγραψε: «Με την ηθική και πνευματική κατάρτισι του Βραζιλιανού λαού ως στόχον, η δράσις των μαρτύρων του Ιεχωβά υπήρξε σημαντική στη χώρα μας με τη διεξαγωγή θρησκευτικών συνελεύσεων.»