Η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία στην Προφητεία
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ εξελίξεις που περιελάμβαναν τις μεγάλες δυνάμεις που κυριάρχησαν σε μεγάλα τμήματα της γης, δεν ήσαν απλές συμπτώσεις. Υπάρχει Κάποιος ο οποίος παρεμβαίνει κατά καιρούς στις ανθρώπινες υποθέσεις, με αποτέλεσμα να γίνωνται τρομακτικές αλλαγές στην παγκόσμια σκηνή. Αυτός είναι ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος μέσω των προφητειών του προείπε πριν από πολύ καιρό την άνοδο και την πτώσι ωρισμένων αυτοκρατοριών.
Για μας σήμερα η αλάνθαστη εκπλήρωσις των Γραφικών προφητειών στο παρελθόν μας εφοδιάζει με μια στερεή βάσι για εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον προφητικό λόγο που αφορά τα μελλοντικά γεγονότα. Ακόμη πιο σπουδαίο είναι το γεγονός ότι μπορεί να εξυπηρετήση σα μια ισχυρή ενθάρρυνσις για να ζούμε σε αρμονία με τον σκοπό του Θεού μ’ εμπιστοσύνη ότι ‘θα επαληθεύση τον λόγο των δούλων του.’—Ησ. 44:26, ΜΝΚ.
Το βιβλίο του Δανιήλ είναι αξιοσημείωτο για τις πολλές προφητείες του. Ο Ιώσηπος, ο αρχαίος Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνος μ.Χ., υποκινήθηκε να γράψη: «Όλα αυτά τα πράγματα, όπως ο Θεός τα απεκάλυψε σ’ αυτόν, τα άφησε γραπτά ώστε εκείνοι που τα διαβάζουν και παρατηρούν πώς αυτά επαληθεύθηκαν, να θαυμάζουν το πώς ο Δανιήλ τιμήθηκε από τον Θεό.»
Μια από τις αξιοσημείωτες προφητείες που καταγράφεται από τον Δανιήλ, αφορά τη Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία. Στο όγδοο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο Δανιήλ αναφέρει μια όρασι στην οποία η Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία παρομοιάζεται μ’ ένα κριό. (Δαν. 8:20) Διαβάζομε: «Και εσήκωσα τους οφθαλμούς μου και είδον και ιδού, ίστατο έμπροσθεν του ποταμού κριός είς έχων κέρατα· και τα κέρατα ήσαν υψηλά, το έν όμως υψηλότερον του άλλου· και το υψηλότερον εξεφύτρωσεν ύστερον.»—Δαν. 8:3.
Τι σημαίνει αυτό; Όπως γίνεται φανερό από το εδάφιο Δανιήλ 8:21, 22, τα κέρατα αντιπροσωπεύουν βασιλείς ή βασίλεια. Τα εδάφια λέγουν: «Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλεύς της Ελλάδος· και το κέρας το μέγα, το μεταξύ των οφθαλμών αυτού, αυτός είναι ο πρώτος βασιλεύς. Το δε ότι συνετρίβη και ανέβησαν τέσσαρα αντ’ αυτού, δηλοί ότι τέσσαρα βασίλεια θέλουσιν εγερθή εκ του έθνους τούτου πλην ουχί κατά την δύναμιν αυτού.»
Επομένως, στην περίπτωσι της Μηδο-Περσίας το γεγονός ότι το δεύτερο κέρατο του κριού ανεφύη μετά και ήταν υψηλότερο από το άλλο θα εσήμαινε ότι ένα βασίλειο, το Περσικό, θα κέρδιζε την υπεροχή επάνω στο άλλο (το Μηδικό.) Συνέβη αυτό το πράγμα;
Ναι, αυτό επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα της ιστορίας. Αρχικά οι Μήδοι είχαν μια κυριαρχική θέσι. Αλλά κατόπιν ο Κύρος ο Β΄ όταν ανέβηκε στον θρόνο του Ανζάν, ένωσε τις Περσικές δυνάμεις σε μια απόπειρα ν’ αποτινάξη τον Μηδικό ζυγό. Το 550 π.Χ., οι Μήδοι, κάτω από τις διαταγές του Αστυάγου (Ιστουβέγου) και οι Πέρσαι κάτω από την ηγεσία του Κύρου συγκρούσθηκαν σε μάχη. Ο στρατός του Αστυάγου επανεστάτησε εναντίον του και ωδήγησε τον Αστυάγη δέσμιο ενώπιον του Κύρου. Κατόπιν ο Κύρος κατέλαβε την πρωτεύουσα της Μηδίας, τα Εκβάτανα. Από τότε και έπειτα η Μηδία έπαιξε δευτερεύοντα ρόλο στη Μηδο-Περσική Αυτοκρατορία.
Μολονότι οι Μήδοι ήσαν τώρα σε υποτελή θέσι, η Μηδία και η Περσία σχημάτισαν μια δυαδική παγκόσμια δύναμι και γι’ αυτό μπορούσαν να παρομοιωθούν με ένα κριό. Όπως το εδάφιο Δανιήλ 8:20 εξηγεί: «Ο κριός, τον οποίον είδες, ο έχων τα δύο κέρατα, είναι οι βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας.» Σχολιάζοντας για τη διπλή φύσι της αυτοκρατορίας, ο Καθηγητής Όλμστεντ στο βιβλίο του Ιστορία της Περσικής Αυτοκρατορίας (σελίς 87) λέγει: «Η στενή σχέσις μεταξύ των Περσών και των Μήδων δεν λησμονήθηκε ποτέ. Τα λεηλατημένα Εκβάτανα παρέμειναν ένας αγαπητός τόπος διαμονής για τους βασιλείς. Οι Μήδοι ετιμήθηκαν εξ ίσου με τους Πέρσας· προσλαμβάνοντο σε υψηλές θέσεις και εκλέγοντο για να ηγούνται των Περσικών στρατευμάτων. Οι ξένοι συχνά μιλούσαν για τους Μήδους και τους Πέρσας [όπως ακριβώς τους μνημονεύει γενικά η Αγία Γραφή, δηλαδή, ενωμένους].»
Συνεχίζοντας την περιγραφή του κριού, ο Δανιήλ λέγει: «Είδον τον κριόν κερατίζοντα προς δύσιν και προς βορράν και προς νότον· και ουδέν θηρίον ηδύνατο να σταθή έμπροσθεν αυτού και δεν υπήρχεν ο ελευθερών εκ της χειρός αυτού και εμεγαλύνθη.»—Δαν. 8:4.
Καμμιά δύναμις δεν μπορούσε να σταθή ενάντια στη Μηδοπερσία όταν βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Προχωρώντας βορειότερα, ο Βασιλεύς Κύρος κατέλαβε τη Βαβυλώνα το 539 π.Χ. Ο υιός του Καμβύσης κατηύθυνε μια εκστρατεία προς τον νότο, κατακτήσας την Αίγυπτο. Ο Δαρείος ο Α΄ προώθησε τις κατακτήσεις του προς δυσμάς, καταλαβών τη Θράκη και Μακεδονία.
Εν τούτοις, με τον καιρό, η Μηδο-Περσία αντικαταστάθηκε από την παγκόσμια δύναμι της Ελλάδος. Αυτό είχε προλεχθή στην προφητεία του Δανιήλ ως εξής: «Ενώ δε εγώ εσκεπτόμην, ιδού, τράγος ήρχετο από της δύσεως επί πρόσωπον πάσης της γης και δεν ήγγιζε το έδαφος· και ο τράγος είχε κέρας περίβλεπτον μεταξύ των οφθαλμών αυτού. Και ήλθεν έως του κριού του έχοντος τα δύο κέρατα, τον οποίον είδον ιστάμενον έμπροσθεν του ποταμού, και έδραμε προς αυτόν εν τη ορμή της δυνάμεως αυτού. Και είδον αυτόν ότι επλησίασεν εις τον κριόν και εξηγριώθη κατ’ αυτού και εκτύπησε τον κριόν και συνέτριψε τα δύο κέρατα αυτού· και δεν ήτο δύναμις εν τω κριώ να σταθή έμπροσθεν αυτού. Αλλ’ έρριψεν αυτόν κατά γης και κατεπάτησεν αυτόν· και δεν υπήρχεν ο ελευθερών τον κριόν εκ της χειρός αυτού.»—Δαν. 8:5-7.
Σ’ εκπλήρωσι αυτών των λόγων, η παγκόσμια δύναμις που αντιπροσωπεύετο από τον κριό κατέρρευσε μπροστά στον Μέγα Αλέξανδρο, εκείνον που αντιπροσωπεύετο από το ‘περίβλεπτον κέρας.’ Αξίζει να σημειωθή ότι ο τράγος ανεγνωρίζετο σαν ένα σύμβολο της Ελληνικής ή Ελληνομακεδονικής Παγκοσμίου Δυνάμεως. Το Αυτοκρατορικό Λεξικό της Βίβλου (Τομ. Ι, σελ, 664) μάς λέγει: «Υπάρχουν ακόμη μνημεία στα οποία εμφανίζεται αυτό το σύμβολο, ως ένα ενδεικτικό της Περσεπόλεως, όπου ένας τράγος παρουσιάζεται μ’ ένα τεράστιο κέρας στο μέτωπό του ενώ ένας Πέρσης κρατά το κέρατο· μέσω αυτής της απεικονίσεως υπονοείται η υποταγή των Μακεδόνων στην Περσία.» Εν τούτοις καθώς ο Δανιήλ είχε προείπει, η πρώην κυριαρχία της Περσίας επάνω στη Μακεδονία επρόκειτο να τελειώση. Σ’ εκπλήρωσι της προφητείας, ο Μηδο-Περσικός «κριός» κατέρρευσε μπροστά στον Ελληνικό ‘τράγο.’
Έχοντας κατά νου αυτές τις εκπληρώσεις της προφητείας, είναι σοφό από μέρους μας να εξετάσωμε τι λέγει η Αγία Γραφή για τα γεγονότα που πρόκειται να συμβούν. Μόνο τότε μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι η ζωή μας εναρμονίζεται με τον προφητικό λόγο. Αυτό είναι ζωτικό για ν’ αποκτήσωμε την επιδοκιμασία και ευλογία του Θεού.—2 Πέτρ. 1:19-21.