έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην, διότι η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών.»—1 Πέτρ. 1:22· 3:8, 9· 4:7-9.

Το άλλο ζήτημα, το οποίο επανειλημμένως τονίζει ο Πέτρος, είναι ότι πρέπει κανείς να δίνη μαρτυρία μέσω της διαγωγής του και των λόγων του. Οι Χριστιανοί έχουν κληθή από το σκότος για να δείξουν τις αρετές του Θεού. Μέσω καλής διαγωγής, οι Χριστιανές σύζυγοι μπορεί να κερδίσουν τους απίστους συζύγους των. Και πάντοτε οι Χριστιανοί πρέπει να είναι ‘έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου προς πάντα τον ζητούντα από αυτούς λόγον περί της ελπίδος της εν αυτοίς.’—1 Πέτρ. 2:9, 12· 3:1, 2· 3:15.

Πράγματι, στην πρώτη επιστολή ο Πέτρος έδειξε ότι υπήκουσε στην εντολή του Ιησού να ενισχύση τους αδελφούς του!

Ο Πέτρος Προασπίζει την Αλήθεια και τις Αρχές του Θεού

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Πέτρος στη δευτέρα του επιστολή, όπως και στην πρώτη, έγραψε πολλά για να ‘ενισχύση τους αδελφούς του.’ (Λουκ. 22:32) Εν τούτοις, αντί να το κάνη αυτό με το να τους ενθαρρύνη να υπομείνουν διωγμό, ενισχύει τους αδελφούς του με το να προασπίζη θαρρετά την αλήθεια και τις αρχές του Θεού.

Λόγω της μεγάλης διαφοράς στο ύφος της επιστολής, καθώς και στο θέμα της, Βιβλικοί λόγιοι του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι δεν έγραψε ο Πέτρος τη δευτέρα αυτή επιστολή. Αν συνέβαινε αυτό, τότε θα εσήμαινε ότι πρόκειται για μια πλαστογραφία, διότι στο εδάφιο 2 Πέτρου 1:1 λέγεται καθαρά: «Συμεών, Πέτρος, δούλος και απόστολος του Ιησού Χριστού, προς τους όσοι έλαχον ισότιμον με ημάς πίστιν.» Γράφει επίσης ότι ήταν αυτόπτης μάρτυς της σκηνής της μεταμορφώσεως (ο Πέτρος ήταν ένας από τους τρεις αποστόλους που ήσαν τότε παρόντες), ότι ο Ιησούς είχε προείπει τον θάνατό του και ότι αυτή ήταν η δευτέρα του επιστολή.—2 Πέτρ. 1:16-21· 3:1· Ματθ. 17:1, 2· Ιωάν. 21:18, 19.a

Μολονότι το θέμα και το ύφος της δευτέρας του επιστολής διαφέρουν από την πρώτη, ο Πέτρος αρχίζει εφιστώντας την προσοχή στη θαυμάσια ελπίδα που είναι ενώπιον εκείνων που ‘καλούνται δια της δόξης αυτού.’ (2 Πέτρ. 1:3, 4) Συνεχίζοντας ο Πέτρος προασπίζει τις αρχές του Θεού λέγοντας στους Χριστιανούς να ‘προσθέσουν εις την πίστιν των την αρετήν, την γνώσιν, την εγκράτειαν, την υπομονήν, την ευσέβειαν, την φιλαδελφίαν, την αγάπην.’ Τι μεγάλο έργο αναθέτει εδώ ο Πέτρος στους Χριστιανούς να κάμουν! Αν κάμουν αυτά τα πράγματα καταβάλλοντας τις καλύτερες προσπάθειές τους, δεν θα πέσουν ποτέ, αλλά θα κερδίσουν είσοδο στη βασιλεία του Θεού. Και, μολονότι εγνώριζαν αυτά τα πράγματα, ο Πέτρος επιθυμούσε να τους τα υπενθυμίζη πάντοτε. Προασπίζοντας την αλήθεια του Θεού, ο Πέτρος παρατηρεί ότι δεν ακολουθεί «μύθους σοφιστικούς» καθώς κηρύττει τον Ιησού, διότι αυτός ήταν μάρτυς της σκηνής της μεταμορφώσεως στην οποία ο Θεός ο ίδιος μίλησε από τους ουρανούς και είπε για τον Ιησού: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον εγώ ευηρεστήθην.» Ο Πέτρος επίσης τονίζει ότι οι Γραφικές προφητείες δεν προέρχονται από ανθρώπους, αλλ’ ότι «υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό· η Χριστιανική πίστις δεν οικοδομείται επάνω σε μύθους ή φανταστικά πράγματα, αλλ’ επάνω σε γεγονότα, στην αλήθεια! Επειδή συμβαίνει αυτό ‘κάμνομε καλά να προσέχωμε (εις τον προφητικόν λόγον) ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω.’—2 Πέτρ. 1:16-21.

Στο δεύτερο κεφάλαιο ο Πέτρος προασπίζει την αλήθεια και τις δίκαιες αρχές του Θεού μιλώντας με ισχυρό τρόπο εναντίον των αποστατών. Αυτοί που χρησιμοποιούσαν πλαστούς λόγους