-
Ένας Παγκόσμιος Καιρός Θλίψεως—Γιατί και ΠότεΗ Σκοπιά—1977 | 15 Απριλίου
-
-
ν’ αρνηθή ότι αυτές οι συνθήκες επικρατούν σήμερα, και σε βαθμό που δεν παρατηρήθηκε ποτέ άλλοτε; Ασφαλώς κανένας ειλικρινής νοήμων άνθρωπος δεν θα μπορεί να το αρνηθή αυτό.
22 Ο Ιησούς προείπε, ως μέρος του συνθέτου σημείου του τέλους αυτού του συστήματος πραγμάτων, ότι «θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Και αυτή η προφητεία επίσης είχε μια αξιοσημείωτη εκπλήρωσι, ιδιαίτερα στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων. Με κάθε δικαιοσύνη και αμεροληψία ο Ιεχωβά Θεός προειδοποιεί τους ασεβείς προτού ενεργήση εναντίον τους τα δε έντονα παραδείγματα απετέλεσαν την προειδοποίησι που είχε διακηρύξει μέσω των προφητών του προτού καταστροφή η Ιερουσαλήμ και ο ναός της στο έτος 607 π.Χ. και πάλι στο έτος 70 μ.Χ.
23. Τι σημασία έχει για μας η εγγύτης αυτών των γεγονότων;
23 Τι υπονοούν και τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι υπάρχει πιθανότης για επιβίωσι όπως υπήρξε και σε προηγούμενες μεγάλες καταστροφές που επήλθαν από τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό. Σημαίνουν επίσης ότι είναι επείγον να αναληφθούν ενέργειες για επιβίωσι, ακριβώς, όπως ήταν επείγον και στις ημέρες του Λωτ και των πρώτων Χριστιανών που είδαν τις στρατιές της Ρώμης να περικυκλώνουν την Ιερουσαλήμ. Είναι καιρός ν’ αποκτηθή γρήγορα πίστις και ν’ αναληφθή ενέργεια σύμφωνα μ’ αυτή.
-
-
Η Πίστις που Σημαίνει ΕπιβίωσιΗ Σκοπιά—1977 | 15 Απριλίου
-
-
Η Πίστις που Σημαίνει Επιβίωσι
«Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρά του Ιεχωβά απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης· δεν θέλουσι θρηνολογηθή ουδέ συναχθή ουδέ ταφή.»—Ιερεμ. 25:33, ΜΝΚ.
1-3. (α) Με ποια βάσι θα επιζήσουν άτομα από τον επικείμενο καιρό θλίψεως; (β) Ποια είναι μερικά Γραφικά εδάφια που δείχνουν ότι έτσι θα συμβή;
ΟΣΟ μεγάλη και αν είναι η ερχόμενη καταστροφή ή θλίψις, η Αγία Γραφή μάς βεβαιώνει ότι θα υπάρξουν επιζώντες. Με ποια βάσι θα επιζήσουν αυτοί; Βάσει της πίστεώς των στον Θεό, όπως κατεδείχθη κατ’ επανάληψιν όταν ο Ιεχωβά Θεός επέφερε καταστροφές στην ανθρωπότητα στο παρελθόν. Εκείνοι που είχαν πίστι, πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνο επίστευσαν στην ύπαρξι Θεού, αλλά και εμπιστεύθηκαν στις υποσχέσεις του και ενεργούσαν σύμφωνα με την πεποίθησί των, επέζησαν. Το αρχαιότερο παράδειγμα είναι εκείνο του Νώε και της οικογενείας του. Εκείνοι επίστευσαν και επέζησαν. (Εβρ. 11:7) Αξιόλογη επίσης ήταν και η επιβίωσις του Λωτ και των δύο θυγατέρων του όταν κατεστράφησαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Το ενδιαφέρον του Λωτ για τους δύο μέλλοντας γαμβρούς του τον έκαμε να τους προειδοποιήση. Διαρκώς τους έλεγε: «Σηκώθητε, εξέλθετε εκ του τόπου τούτου· διότι καταστρέφει ο Ιεχωβά την πόλιν. Αλλ’ εφάνη εις τους γαμβρούς αυτού ως αστεϊζόμενος.» Πολύ αργά διεπίστωσαν ότι ο Λωτ δεν αστεϊζόταν.—Γεν. 19:14, ΜΝΚ.
2 Τον ένατο αιώνα προ Χριστού ο Ιεχωβά Θεός έστειλε τον Ιωνά να προειδοποιήση τον λαό της Νινευή, της πρωτευούσης της Ασσυρίας. Ο Ιεχωβά απεφάσισε την καταστροφή των εξ αιτίας της μεγάλης ασεβείας των. Εν τούτοις, οι άνθρωποι έδωσαν προσοχή στην προειδοποίησι: «Οι άνδρες της Νινευή επίστευσαν εις τον Θεόν.» Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Και είδεν
-