Απόδοσις Θείας Υπηρεσίας Νύχτα και Ημέρα

«Ο Θεός τον οποίον λατρεύω δια του πνεύματος μου εν τω ευαγγελίω του Υιού αυτού.»—Ρωμ. 1:9.

1, 2. Πώς δείχνει η Αγία Γραφή ότι περιλαμβάνονται θυσίες στη ‘θεία υπηρεσία’ μας προς τον Θεό;

ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ του Θεού σήμερα δεν είναι κάτω από την υποχρέωσι να προσφέρουν θυσίες σύμφωνα με την Διαθήκη του Νόμου την οποία εξεπλήρωσε ο Ιησούς Χριστός και την οποία, ως εκ τούτου, κατήργησε ο Θεός. Αλλά υπάρχουν θυσίες που αποτελούν ουσιώδες μέρος της θείας υπηρεσίας μας. Ποιες είναι αυτές;

² Ο Παύλος ο απόστολος του Ιησού Χριστού μάς το δείχνει στην προς Εβραίους επιστολή 13:15, 16. Αφού ομιλεί για τη θεία υπηρεσία των ιερέων του Ισραήλ στον ναό και πώς αυτή εκπληρώθηκε στον Ιησού, ο Παύλος λέγει: «Δι’ αυτού λοιπόν ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού.»

3. Τι απαιτούν από μας τα θεόπνευστα λόγια της προς Εβραίους επιστολής 13:15;

³ Τι σημαίνει αυτό για μας; Σημαίνει ότι πρέπει να θέλωμε να μιλούμε την αλήθεια για τον Ιεχωβά Θεό και για τα αγαθά νέα της Βασιλείας του. Και θάπρεπε να το κάνωμε αυτό όχι απλώς κάπου κάπου, μια φορά στις τόσες, μόνο τα Σαββατοκύριακα ή τα βράδια των συναθροίσεων, αλλά καθώς λέγει ο απόστολος «πάντοτε»—κάθε μέρα, νύκτα και μέρα και να είμεθα άγρυπνοι για ευκαιρίες να το κάνωμε αυτό.

4. Μήπως η ‘θεία υπηρεσία’ αποδίδεται μόνο με τα χείλη μας; (1 Ιωάν. 3:18)

⁴ Μήπως αυτό σημαίνει ότι η θεία υπηρεσία μας είναι αποκλειστικά ζήτημα ομιλίας; Όχι, διότι αφού λέγει για «θυσία αινέσεως», ο απόστολος αναφέρει κι άλλες θυσίες που ο Θεός ζητεί από μας. Λέγει στο εδάφιο 16:«Την δε αγαθοποιίαν και το μεταδοτικόν μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός.» Ναι, η θεία υπηρεσία μας πρέπει να είναι ισορροπημένη, να εξισορροπή τα λόγια και τα έργα, να εξισορροπή τον αίνο με την «αγαθοποιίαν και το μεταδοτικόν.»

5. (α) Πώς μπορεί ολόκληρη η ζωή μας να είναι μια μαρτυρία για τ’ αγαθά νέα; (β) Ποια επίδρασι θα έχη αυτό στους άλλους ανθρώπους στην κοινότητα;

⁵ Έτσι, όπως ο Ιησούς, θέλομε όλη η ζωή μας να είναι μια μαρτυρία στην αλήθεια. Βέβαια, δεν μπορούμε να κάμωμε θαύματα όπως έκανε ο Ιησούς για να βοηθήση ανθρώπους, αλλά η καλή μας διαγωγή, η εντιμότης, η ειλικρίνεια και η βοήθεια μας στους ανθρώπους όταν μπορούμε και με όσα έχομε είναι το ίδιο ευπρόσδεκτα. Μπορούμε να κάνωμε όπως μας προτρέπει το Γαλάτας 6:10: «Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.» Μ’ αυτή την πορεία επιτελούμε ένα θεμελιώδες έργο για τα άτομα που ανοίγουν τ’ αυτιά τους στην αλήθεια. Δεν πρέπει λοιπόν να διστάζωμε να διακηρύττωμε τα αγαθά νέα σε όλους ελεύθερα, θαρραλέα ‘εκ του περισσεύματος της καρδίας.’ Διαφορετικά, πώς θα βοηθηθούν πραγματικά οι άνθρωποι που παρατηρούν τα καλά μας έργα και τον ωραίο μας τρόπο; Πρέπει να βοηθήσωμε τους ανθρώπους να μάθουν ότι τα αγαθά νέα του Θεού είναι εκείνα που μας υποκινούν να κάνωμε καλά έργα. (Ματθ. 5:16· 12:34, 35) Τότε θα καταλάβουν ότι υπάρχει πιθανότης να γίνουν σαν και μας, αν και αυτοί επίσης μάθουν τα αγαθά νέα. Αν δεν έχωμε τα ωραία, χρήσιμα και καλά έργα και την καλή διαγωγή όπως επίσης «θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού,» δεν αποδίδομε στο Θεό πλήρη θεία υπηρεσία.—Εβρ. 13:15.

6. Τι απαιτείται λοιπόν για να είναι πλήρης η ‘θεία υπηρεσία’ μας;

⁶ Από το παράδειγμα του Ιησού λοιπόν και των αποστόλων, είναι φανερό, ότι η θεία υπηρεσία μας δεν είναι αποκλειστικά ζήτημα αλλαγής της προσωπικότητός μας καθώς και το να κάνωμε καλά πράγματα. Αυτό είναι ένα μέρος, η βάσις της υπηρεσίας μας, στην οποία προσθέτομε τη θυσία του αίνου. (Ψαλμ. 106:12) Δεν μπορεί η ‘θεία υπηρεσία’ μας να είναι πλήρης αν δεν ζούμε και δεν κηρύττωμε τα αγαθά νέα.

7. Ποιος παράγων καθορίζει πόσο χρόνο πρέπει να δαπανούμε στις διάφορες θυσίες που συνιστούν την ‘θεία υπηρεσία’ μας;

⁷ Όλοι μας σήμερα μπορούμε να δείξωμε ότι είμεθα μεταξύ εκείνων που αποδίδουν θεία υπηρεσία στον Θεό μέρα και νύκτα. Ο Ιεχωβά Θεός δεν έχει θέσει για μας κάποιο νομικό κώδικα ως προς το πόσο ακριβώς χρόνο θα δαπανούμε στην προσφορά της υπηρεσίας αίνου ή στις άλλες θυσίες με τις οποίες ευαρεστείται ο Θεός. Εμείς μόνοι μας πρέπει να το σταθμίσωμε αυτό. Αλλά όλες αυτές οι θυσίες—ο καρπός των χειλέων μας που ομολογούν δημοσία το όνομά του και το να κάνωμε το καλό και να μοιραζώμεθα υλικά πράγματα με άλλους—όλ’ αυτά πρέπει να υπάρχουν και να βρίσκουν θέσι στη ζωή μας, τις ώρες της ημέρας και τις ώρες της νύκτας.—Παράβαλε με Πράξεις 26:7.

8. Ποιο παράδειγμα για την υπηρεσία ‘ημέρα και νύκτα’ μας έδωσε ο Ιησούς; (Μάρκ. 1:35· Λουκάς 6:12)

⁸ Ο Ιησούς είχε τ’ αγαθά νέα στην καρδιά του, στοχαζόταν πάνω σ’ αυτά και σκεπτόταν πώς θα μπορούσε να δώση το άγγελμα στους ανθρώπους. Ήταν πάντοτε έτοιμος να μιλήση για τ’ αγαθά νέα ‘ημέραν και νύκτα,’ ακόμη και όταν ήταν πολύ κουρασμένος. Είχε πάντοτε ζήλο να κηρύξη την αλήθεια. (Ιωάν. 2:17) Θυμηθήτε πώς μίλησε σε μια γυναίκα Σαμαρείτιδα την οποία οι Ιουδαίοι θεωρούσαν ανίκανη να εκτιμήση τα ιερά πράγματα. (Ιωάν. 4:7-26) Αλλά ο Ιησούς δεν έκρινε τη γυναίκα, μολονότι γνώριζε επίσης ότι ζούσε ανήθικα. Η μαρτυρία που έκανε σ’ αυτήν κατέληξε σε θαυμαστή ευρεία διακήρυξι του ονόματος και του σκοπού του Θεού.—Ιωάν. 4:39-42.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΠΟΤΕΛΗ ‘ΘΕΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ’

9. Ουσιαστικά, τι περιλαμβάνει η ‘θεία υπηρεσία’ και πώς φθάνει ο Παύλος σ’ αυτό το συμπέρασμα; (Κολ. 3:17)

⁹ Η ‘θεία υπηρεσία’ λοιπόν δεν είναι κάτι που καταλαμβάνει μόνο ένα μέρος της ζωής μας. Δεν είναι περιωρισμένη μόνο σε μια δραστηριότητα ή σε ωρισμένες δραστηριότητες, αλλά υπεισέρχεται σε κάθε άποψι της καθημερινής μας ζωής. Εν ολίγοις, σημαίνει ‘να πράττωμεν τα πάντα εις δόξαν Θεού,’ είτε τρώγομεν είτε πίνομεν, είτε κάνομε κάποιο άλλο πράγμα. (1 Κορ. 10:31) Δείχνοντας πώς αυτή η υπηρεσία θάπρεπε να περιλαμβάνη τα πάντα, ο απόστολος λέγει στους Ρωμαίους 12:1, 2: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον (το παρόν σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ).»a

10. (α) Ποιος παράγων προσδιορίζει το αν μια συγκεκριμένη απασχόλησις αποτελή μέρος της ‘θείας υπηρεσίας’ μας; (β) Ποια υπηρεσία ζητεί ο Λόγος του Θεού από τους γονείς να προσφέρουν ‘ημέραν και νύκτα’ και πώς πρέπει αυτοί να την θεωρούν;

¹⁰ Πολλά πράγματα περιλαμβάνονται, αλλά ο σκοπός σας, ο στόχος και το ελατήριο της καρδιάς σας είναι βασικοί παράγοντες για να καθορίσετε αν αυτό που κάνετε είναι πραγματικά «θεία υπηρεσία» ή όχι. Παραδείγματος χάριν, μεταξύ μας είναι πολλοί γονείς. Μέρος, στην πραγματικότητα ένα μεγάλο μέρος της θείας σας υπηρεσίας στον Θεό, περιλαμβάνει τα παιδιά σας. Ο Ψαλμός 127:3 λέγει ότι είναι «κληρονομία παρά του Κυρίου.» Φροντίζετε γι’ αυτή την κληρονομία σαν να προσφέρετε υπηρεσία σ’ Εκείνον και για τη δόξα του; Και αυτό επίσης είναι μια μορφή της «ημέραν και νύκτα» υπηρεσίας σας, διότι ο Λόγος του Θεού τονίζει ότι οι γονείς πρέπει να ενσταλάζουν τις καλές αρχές του Θεού στα παιδιά τους από την ώρα που εγείρονται ως την ώρα που πλαγιάζουν. (Δευτ. 6:4-9) Για να το κάνετε αυτό, είναι βασικό να μελετάτε την Αγία Γραφή μαζί τους. Αλλά ο γονεύς δεν πρέπει ποτέ να πη στον εαυτό του, ‘Έχω μια εβδομαδιαία Γραφική μελέτη με τα παιδιά μου όπως και με άλλους ανθρώπους. Επομένως αυτό αρκεί για να μάθουν τι είναι ορθό και ν’ ακολουθήσουν τις Γραφικές αρχές.’ Αυτό απλώς δεν αληθεύει. Μην ξεχνάτε ότι η Γραφή λέγει ότι ο Θεός θεωρεί τα παιδιά σας ως «άγια» ή ιερά. (1 Κορ. 7:14) Πώς θα μεταχειριζόσαστε κάτι που σας ανετέθη να το φροντίζετε και που θα γνωρίζατε ότι είναι ιερό για τον Θεό; Δεν θα το φυλάγατε πολύ προσεκτικά κάθε μέρα, μέρα και νύχτα;

11. Γιατί αυτή η άποψις της ‘θείας υπηρεσίας’ δεν πρέπει να παραμελήται από τους γονείς;

¹¹ Αυτό που κάνετε τώρα για να διδάξετε και να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας θα μπορούσε κάλλιστα να τα σώση. Εξ άλλου, αν είσθε αμελής τώρα, μπορεί να τα χάσετε. Δηλαδή, θα έλθη ξαφνικά ο καιρός—πριν να το καταλάβετε—που τα λόγια σας προς αυτά θα πέφτουν σε κουφά αυτιά. Ο κόσμος θα έχη περισσότερη επιρροή επάνω τους απ’ όση έχετε εσείς. Τότε, πώς θα θεωρήση ο Θεός τον τρόπο με τον οποίο χειρισθήκατε ιδιοκτησία που είναι ιερή γι’ αυτόν;

12, 13. (α) Πώς μπορούν οι γονείς να εκπληρώσουν με σοφία και αποτελεσματικότητα την προτροπή του Δευτερονομίου 6:4-9; (β) Γιατί οι Χριστιανοί γονείς επιθυμούν κάτι περισσότερο από το να έχουν απλώς ένα «καλό παιδί» κατά την άποψι του κόσμου; (Παροιμ. 3:1-4)

¹² Το να ενσταλάζετε στα παιδιά σας τον Λόγο του Θεού όλη την ημέρα δεν σημαίνει να τους κηρύσσετε συνεχώς. Απαιτεί να τους δείχνετε με το παράδειγμά σας στην καθημερινή σας ζωή και συνομιλία, ποια είναι η αλήθεια του Θεού. Σε κάθε ευκαιρία, με τη στοργική, στενή σχέσι σας μαζί τους και τον φιλικό, στενό σύνδεσμό σας και την ελεύθερη επικοινωνία, μπορείτε να τα βοηθήσετε να εκτιμήσουν τον Ιεχωβά Θεό, τη σοφία του, την αγάπη και τη δικαιοσύνη των κρίσεών του. Να τα ακούτε, να συζητάτε μαζί τους. Όταν τους δίνετε οδηγίες ή εργασίες να κάνουν, ή στη μαθήτευσι, δείξτε τους το γιατί κι εξηγήστε τα καλά αποτελέσματα που προκύπτουν με το να σας υπακούουν σαν γονέα και επομένως με το να υπακούουν τον Θεό ως την Κεφαλή υπεράνω όλων.

¹³ Δεν μπορείτε απλώς να προσπαθήτε να έχετε ένα «καλό παιδί» με την έννοια που δίδει ο κόσμος σ’ αυτόν τον όρο. Φυσικά, επιθυμείτε να έχη το παιδί σας καλούς τρόπους, σεβασμό, εντιμότητα και ευγένεια προς τους άλλους. Αλλά επιθυμείτε να είναι έτσι επειδή πάνω απ’ όλα το παιδί σας έχει φθάσει να γνωρίση και ν’ αγαπήση τον Ιεχωβά Θεό. Για να είναι όμως η ανατροφή του παιδιού σας διαφορετική από την ανατροφή των νεαρών του κόσμου και να είναι πραγματικά θεία υπηρεσία, η διάνοια και η καρδιά του παιδιού πρέπει να κατευθύνωνται προς τον Ιεχωβά, έτσι ώστε το παιδί να γίνη ένας υμνητής του Ιεχωβά.—Ψαλμ. 148:12, 13.

14. Πώς μπορούν οι σύζυγοι ν’ αποδίδουν ‘θεία υπηρεσία’ μέσω της διευθετήσεως του γάμου;

¹⁴ Οι σύζυγοι επίσης μπορούν να προσφέρουν θεία υπηρεσία με το να κάμουν τον γάμο τους επιτυχή και μια τιμή για τον γαμήλιο θεσμό που έχει θεσπίσει ο Θεός. Ένας άνδρας ή μια γυναίκα μπορεί να είναι πολύ καλός και ευχάριστος στους άλλους, ν’ ανέχεται υπομονητικά τα σφάλματα τους ή ακόμη και να υπομένη τις προσβολές ή τις ζημίες τους χωρίς ν’ ανταποδίδη. Αλλά όταν πρόκειται για τον συζυγικό σύντροφο, ο σύζυγος ή η σύζυγος μπορεί να είναι ταχύς στο να οργίζεται, να παρεξηγή όσα λέγει ο σύντροφος, να είναι έτοιμος για φιλονικία, ψάχνοντας ευκαιρία να βρη σφάλμα. Ή το ζεύγος μπορεί να διακόψη την επικοινωνία του. Άσχετα με τι άλλα πράγματα μπορεί να κάνη ένα νυμφευμένο άτομο, δεν αποδίδει πλήρως ευπρόσδεκτη θεία υπηρεσία στον Θεό αν αγνοή την θεία διαθήκη του γάμου.—Εφεσ. 5:22-25, 29.

15. Ποια ισχυρή συμμετοχή μπορεί να έχη μια νοικοκυρά για τη διάδοσι των αγαθών νέων στην κοινότητά της;

¹⁵ Οι νοικοκυρές έχουν ωραία ευκαιρία να εκτελούν ευπρόσδεκτη ‘θεία υπηρεσία’ στον Θεό. Τα καλά τους έργα που μπορούν να δουν οι άλλοι ασφαλώς περιλαμβάνουν τη διατήρησι του σπιτιού τακτοποιημένου και καθαρού, και τη φροντίδα για το μαγείρευμα και τις ανάγκες ρουχισμού της οικογενείας. Διότι τι είναι πιο εκτεθειμένο στους άλλους από το σπίτι μας; Η φιλοξενία της συζύγου, η καλή της διάθεσις να βοηθήση τους γείτονες της, ιδιαιτέρως η προθυμία της να ‘δώση τον εαυτόν της’ για να βοηθήση άλλες αδελφές στην εκκλησία σ’ οτιδήποτε έχουν ανάγκη—αυτές είναι θυσίες στις οποίες ευαρεστείται πολύ ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν αυτά τα πράγματα γι’ αυτήν, τότε το δημόσιο κήρυγμά της των αγαθών νέων στον τομέα της εκκλησίας θα έχη ισχυρή επίδρασι.—Πράξ. 9:36-41· Τίτον 2:4, 5.

16. Πώς μπορούν τα μικρά παιδιά και τα νεαρά τέκνα ν’ αποδίδουν ‘θεία υπηρεσία’ στον Θεό κάθε μέρα με θαυμάσια αποτελέσματα;

¹⁶ Αν τα παιδιά της οικογενείας ενδιαφέρωνται ν’ αποδίδουν θεία υπηρεσία στον Ιεχωβά, μπορούν να δείχνουν σεβασμό για τον πατέρα τους και να βοηθούν τη μητέρα τους να φέρνη τιμή στο Θεό, με το να τους βοηθούν να διατηρούν το σπίτι εύτακτο και καθαρό. Και όταν οι γονείς δεν είναι στην αλήθεια, τα παιδιά μπορούν να κάνουν πολλά μ’ αυτό τον τρόπο για να υποκινήσουν τους γονείς να γνωρίσουν τον Θεό. Η συμπεριφορά προς τους συμμαθητές τους, ο σεβασμός προς τους δασκάλους, το να μιλούν σε άλλους για τα αγαθά νέα όταν υπάρχη ευκαιρία, το να συνεργάζωνται στενά με την εκκλησία σε πράγματα που γίνονται στην Αίθουσα Βασιλείας και το να συμμετέχουν στην υπηρεσία του αγρού, ασφαλώς είναι πράγματα που ο Θεός θεωρεί ως θεία υπηρεσία προς αυτόν. (Παροιμ. 20:11· Τίτον 2:6-8) Μια καλή εξέτασις της υπηρεσίας σας για το αν είναι γνήσια θεία υπηρεσία ή όχι είναι η ερώτησις που θα μπορούσατε να κάμετε στον εαυτό σας: ‘Πηγαίνω στην υπηρεσία του αγρού, και δίνω Γραφικά έντυπα στους άλλους;’ Ωραία. Αλλά τώρα ρωτήστε τον εαυτό σας, ‘Ποια είναι η διαγωγή μου στο σχολείο και αλλού; Μήπως κάνω αυτά που κάνουν οι κοσμικοί νέοι; Ή θυμάμαι, ότι πρέπει ν’ αποδίδω θεία υπηρεσία στον Ιεχωβά ‘νύκτα και ημέρα;’ Κι εσείς όπως και οι άλλοι μπορείτε να κάνετε πολλά για να διεγείρετε το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τ’ αγαθά νέα μέσω της καθημερινής διαγωγής σας και της καλής σας στάσεως.

17. Ποια ειδική υπηρεσία καλούνται να εκτελέσουν οι πρεσβύτεροι;

¹⁷ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι επίσης καλούνται να υπηρετούν νύκτα και ημέρα. Μέρος της ‘θείας υπηρεσίας’ σας είναι προς όφελος των αδελφών σας, δηλαδή το να φροντίζετε για τις πνευματικές τους ανάγκες. Ο απόστολος Παύλος μπορούσε να πη στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Εφέσου: «Δια τούτο αγρυπνείτε, ενθυμούμενοι ότι τρία έτη νύκτα και ημέραν δεν έπαυσα νουθετών μετά δακρύων ένα έκαστον.» (Πράξ. 20:31) Οι αδελφοί σας σήμερα δεν έχουν λιγώτερη ανάγκη από τη βοήθειά σας, από όσο εχρειάζοντο τη βοήθεια του Παύλου οι αδελφοί στην Έφεσο τον πρώτο αιώνα.

18-21. (α) Από τι απετελείτο η ‘ημέραν και νύκταν’ θεία υπηρεσία του Παύλου; (β) Γιατί μπορεί κατάλληλα να λεχθή ότι η κοσμική εργασία του Παύλου αποτελούσε μέρος της ‘θείας υπηρεσίας’ του προς τον Θεό, και ποιο μάθημα διδασκόμεθα εμείς απ’ αυτό;

¹⁸ Μπορείτε να κάνετε ό,τι έκαμε ο Παύλος, που υπηρετούσε ημέρα και νύκτα; Τα λόγια του Παύλου δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκην ότι δαπανούσε κάθε λεπτό για να ομιλή ή να κηρύττη. Όχι, διότι στις Πράξεις 20:34 συνεχίζει για ν’ αναφέρη πώς εργαζόταν με τα ίδια του τα χέρια σε κοσμική εργασία ώστε ν’ ανταποκρίνεται στις δικές του υλικές ανάγκες καθώς κι εκείνων που μοχθούσαν μαζί του. Πράγματι, γράφοντας στους Θεσσαλονικείς είπε: «Διότι ενθυμείσθε, αδελφοί, τον κόπον ημών και τον μόχθον· επειδή νύκτα και ημέραν εργαζόμενοι, δια να μη επιβαρύνωμέν τινα εξ υμών, εκηρύξαμεν εις εσάς το ευαγγέλιον του Θεού.»—1 Θεσσ. 2:9.

¹⁹ Ναι, ο Παύλος μερικές φορές ήταν απασχολημένος σε κοσμική εργασία όπως η σκηνοποιία, όχι μόνο την ημέρα αλλά και το βράδυ. Αλλά είναι σπουδαίο για μας να ρωτήσωμε: Γιατί το έκανε αυτό; Το έκανε για λόγους υλισμού ή επιθυμίας για πολυτέλεια; Όχι, αλλά όπως λέγει ο ίδιος, «δια να μη επιβαρύνωμέν τινα» από τους αδελφούς. Έτσι έδωσε παράδειγμα ώστε κανείς δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήση ότι ζούσε μαλθακή ζωή με την οικονομική υποστήριξι εκείνων τους οποίους υπηρετούσε με τα αγαθά νέα. Επειδή το κίνητρο και ο σκοπός του ήταν να προωθήση την αλήθεια και να εξαλείψη κάθε πέτρα σκανδάλου από τις διάνοιες εκείνων που υπηρετούσε, μπορούσε να λεχθή γι’ αυτόν ότι ενησχολείτο στην υπηρεσία του Θεού ακόμη και στη διάρκεια εκείνων των ωρών της κοσμικής εργασίας. Αλλά τι θα συνέβαινε αν το ελατήριό του ήταν ιδιοτελές, αν δεν έκανε τα πάντα ως προς τον Ιεχωβά και για την προώθησι των συμφερόντων της Βασιλείας; Τότε η εργασία του δεν θα διέφερε καθόλου από οποιαδήποτε άλλη κοσμική εργασία. Δεν θα ήταν θεία υπηρεσία.

²⁰ Εν τούτοις, ο Παύλος, έχοντας καθαρή συνείδησι και ορθό ελατήριο στην κοσμική του εργασία, μπορούσε να κάμη τη θεία του υπηρεσία στον Θεό πλήρη με το να διακηρύττη τα αγαθά νέα με μεγάλο θάρρος και ζήλο. Και αυτή η θεία υπηρεσία ευλογήθηκε πολύ από τον Θεό. Όπως είπε ο Παύλος: «Ο Θεός, τον οποίον λατρεύω (αποδίδω θεία υπηρεσία, ΜΝΚ) εν τω Ευαγγελίω του Υιού αυτού.» (Ρωμ. 1:9) Ασφαλώς όλοι θαυμάζομε τα σπουδαία αποτελέσματα των πιστών προσπαθειών του Παύλου ν’ αποδίδη ‘θεία υπηρεσία’ στον Θεό.

²¹ Συνεπώς, ο καθένας από μας, πρέπει να ρωτήση τον εαυτό του, Ποια είναι η άποψίς μου για το έργο μου και πού αποβλέπω; Η μόνη λογική απάντησις βρίσκεται στη συμβουλή που έδωσε ο απόστολος στο νεαρό Τιμόθεο: «Γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν διότι . . . η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:7, 8· Ιωάν. 6:27.

22. Ποιον διπλό σκοπό επιτυγχάνομε με την ευσέβειά μας;

²² Ναι ο πρώτιστος σκοπός της ευσεβείας μας είναι ν’ αποδίδωμε ‘θεία υπηρεσία’ στον Ιεχωβά και να φέρωμε τιμή στο όνομά του, βοηθώντας έτσι άλλους να εκτιμήσουν τι είδους Θεός είναι και να έλθουν σε στενή σχέσι μαζί του. Αλλά κάνοντας το αυτό κι εμείς, επίσης, ζούμε πιο ευτυχισμένη ζωή ακόμη και τώρα, αυτόν τον καιρό. Και αυτό σημαίνει ‘μέλλουσα ζωή’ όχι μόνο για μας, αλλά για τις οικογένειές μας και για όλους που επηρεάζονται από τη διαγωγή μας και από το κήρυγμά μας των αγαθών νέων.

23, 24. Τι μας ενθαρρύνει να ‘εξετάζωμε’ τους εαυτούς μας σχετικά με τη γνησιότητα της ‘θείας υπηρεσίας’ μας;

²³ Σχετικά με τη ‘μέλλουσα ζωή’ και ακόμη περισσότερο, την ευκαιρία να συνεχίσωμε τη ζωή χωρίς διακοπή από τώρα ως την αιωνιότητα, η όρασις του αποστόλου Ιωάννου για τον πολύ όχλο που επιζή αποτελεί μεγίστη ενθάρρυνσι να ‘εξετάζωμε αν είμεθα εν τη πίστει,’ αποδεικνύοντας ότι πραγματικά αποδίδομε θεία υπηρεσία στο πλήρες. (2 Κορ. 13:5) Ναι, ο Θεός μάς λέγει για την υπέρτατη ελπίδα να είμεθα μέρος αυτού του μεγάλου και αναρίθμητου πλήθους που πρόκειται να διαφυλάξη μέσα από την επικείμενη μεγάλη θλίψι και να εισαγάγη στη δίκαιη νέα τάξι του.

²⁴ Τι θαυμάσια προοπτική τίθεται ενώπιόν μας απλώς διότι πράττομε το ορθό, το λογικό και πιο υπέροχο πράγμα! Αλήθεια, σύντομα όλοι στη γη θ’ αποδίδουν ‘θεία υπηρεσία’ στον Θεό, και τι αληθινός παράδεισος θα είναι η γη τότε!—Αποκάλ. 22:1-3.

25. Για να επιζήσωμε από την επικείμενη μεγάλη θλίψι, τι πρέπει να κάνωμε από τώρα;

²⁵ Αν πρόκειται να είμεθα μεταξύ εκείνων που θα διαφύγουν την καταστροφή στη διάρκεια της μεγάλης θλίψεως πρέπει από τώρα αμέσως να κάνωμε αυτό που ο Ιωάννης είδε να κάνη ο πολύς όχλος αφού είχε περάσει η μεγάλη θλίψις. Αυτοί «κράζοντες μετά φωνής μεγάλης έλεγον: ‘Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.’» (Αποκάλ. 7:10) Όχι διστακτικά, όχι αβέβαια, αλλά «μετά φωνής μεγάλης» υποκινούμενοι από εμπιστοσύνη και από ολοκάρδια αγάπη και ολόψυχη αφοσίωσι—έτσι θέλομε να κάνωμε δημοσία διακήρυξι του ονόματος του Θεού και όλων των μεγαλειωδών πραγμάτων τα οποία εγγυάται και όλων των ενδόξων υποσχέσεων που υποστηρίζονται απ’ αυτό το όνομα. Θέλομε να αινούμε τον Ιεχωβά και τον Υιόν του ‘πάντοτε’, μεταξύ μας, στις οικογένειές μας, στις συναθροίσεις και σ’ όλους εκείνους που θ’ ακούσουν στην κοινότητά μας ή οπουδήποτε βρισκόμεθα. Και αν το κάνωμε αυτό, όλες οι ουράνιες στρατιές, οι οποίες «διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός [του Χριστού]» θα μας υποστηρίζουν πλήρως, λέγοντες «Αμήν» στη διακήρυξι των αγαθών νέων που κάνομε ως μέρος της γνήσιας θείας υπηρεσίας μας στον Θεό.—Ματθ. 18:10· Αποκάλ. 7:12.

26. Τι υποκινεί χιλιάδες ανθρώπους σ’ ολόκληρη τη γη ν’ αναζητούν τον Ιεχωβά σήμερα, και ποια αιτία για χαρά μας φέρνει αυτό;

²⁶ ‘Η θεία υπηρεσία’ του λαού του Ιεχωβά ελκύει χιλιάδες άτομα προς αυτόν σήμερα. Αυτοί βλέπουν τη στάσι της αγάπης και της βοηθητικότητος, της καθαρότητος, της γνήσιας ακεραιότητος και της ειρηνικότητος, των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τότε ακούουν και παρακινούνται να προσέξουν τα αγαθά νέα που οι δούλοι του Θεού κηρύττουν με ζήλο. Έτσι ο Ιεχωβά Θεός δοξάζεται τώρα και θα δοξασθή ακόμη με μεγαλήτερη λαμπρότητα σ’ όλη τη γη, καθώς θα τον αινούν σθεναρά οι ευγνώμονες επιζώντες της θλίψεως—και όλ’ αυτά θ’ αποτελούν το ωραίο, ευτυχές αποτέλεσμα της αποδόσεως ‘θείας υπηρεσίας’ στον Θεό, ημέρα και νύκτα.

[Υποσημειώσεις]