-
Μεταβίβασις των Εβραϊκών Γραφών σε ΣαςΗ Σκοπιά—1977 | 15 Ιουνίου
-
-
μας Εποχής. Πολλοί απ’ αυτούς περιλαμβάνουν μέρη των Εβραϊκών Γραφών. Ποιο ήταν το συμπέρασμα από τη σύγκρισί τους με τα Μασοριτικά χειρόγραφα που είχαν γραφή χίλια ή και περισσότερα χρόνια αργότερα;
Σε μια μελέτη, το 53 κεφάλαιο του Ησαΐα εξετάσθηκε τόσο από ένα Ρόλο της Νεκράς Θαλάσσης του Ησαΐα που είχε αντιγραφή το 100 περίπου π.Χ. και από το Μασοριτικό κείμενο. Ο Νόρμαν Λ. Γκάισλερ και, ο Ουίλλιαμ Ε. Νιξ αναφέρουν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στην Μία Γενική Εισαγωγή στη Βίβλο:
«Από τις 160 λέξεις του 53 κεφαλαίου του Ησαΐα, υπάρχουν μόνο 17 γράμματα που αμφισβητούνται. Δέκα απ’ αυτά τα γράμματα είναι απλώς ζήτημα προφοράς, κάτι που δεν επηρεάζει την έννοια. Τέσσερα ακόμη γράμματα έχουν μικρές αλλαγές στον τρόπο γραφής, όπως είναι οι σύνδεσμοι. Τα υπόλοιπα τρία γράμματα συνθέτουν τη λέξι ‘φως,’ η οποία προστίθεται στο εδάφιο 11 και δεν επηρεάζει την έννοια πολύ. . . . Έτσι, σ’ ένα κεφάλαιο με 166 λέξεις, υπάρχει μόνο μία λέξις (τρία γράμματα) που αμφισβητείται μετά από μετάδοσι χιλίων ετών—και αυτή η λέξι δεν αλλάζει σημαντικά την έννοια του εδαφίου.»
Ένα άλλο δημοσίευμα παρατηρεί ότι αυτός ο ρόλος και ένα επιπρόσθετο αντίγραφο τμημάτων του βιβλίου του Ησαΐα που βρέθηκε κοντά στη Νεκρά θάλασσα «απεδείχθη ότι ήταν μια κατά λέξιν πιστή απόδοσις των στερεοτύπων Εβραϊκών Γραφών κατά το 95 τοις εκατό του κειμένου. Το 5 τοις εκατό των διαφορών αποτελείτο κυρίως από παραδρομές της πέννας και από ποικιλίες στην προφορά.»
Όταν λοιπόν διαβάζετε τις Εβραϊκές Γραφές, μπορείτε να είσθε βέβαιος ότι η Γραφή σας είναι βασισμένη στο Εβραϊκό κείμενο που μεταφέρει ακριβώς τις σκέψεις των εμπνευσμένων από τον Θεό συγγραφέων. (2 Τιμ. 3:16) Χιλιάδες χρόνια επιπόνου αντιγραφής από επαγγελματίες επιβεβαίωσαν αυτό που ο Ιεχωβά είχε πει πριν από πολύ καιρό: «Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· ο λόγος όμως του Θεού ημών μένει εις τον αιώνα.»—Ησ. 40:8.
-
-
Τι Έννοούσε ο Σοφός Ανήρ;Η Σκοπιά—1977 | 15 Ιουνίου
-
-
Τι Εννοούσε ο Σοφός Ανήρ;
Να Είσθε Ισορροπημένοι στην Εργασία
Το να είναι ένα άτομο πρόθυμο να εργασθή σκληρά και να το κάνη αυτό μ’ επιδεξιότητα, είναι οπωσδήποτε αξιέπαινο. Αλλά η σκληρή εργασία και η επιδεξιότης δεν φέρνουν κατ’ ανάγκην ικανοποίησι. Ο σοφός Βασιλεύς Σολομών έγραψε: «Προσέτι εγώ εθεώρησα πάντα μόχθον και πάσαν επίτευξιν έργου, ότι δια τούτο ο άνθρωπος φθονείται υπό του πλησίον αυτού και τούτο ματαιότης και θλίψις πνεύματος (αγών οπίσω ανέμου, ΜΝΚ).»—Εκκλησ. 4:4.
Ένα άτομο μπορεί να εργάζεται σκληρά και επιδέξια, όχι απλώς για να επιτύχη κάτι αξιόλογο, αλλά για να υποσκελίση τους άλλους σε ικανότητα και παραγωγικότητα. Όταν άνθρωποι που εργάζονται ο ένας δίπλα στον άλλο υποκινούνται από την επιθυμία ν’ αποδείξουν τον εαυτό τους καλύτερο από τους συναδέλφους των, ο ανταγωνισμός και η αντιζηλία αντικαθιστούν τη φιλική συνεργασία. Αισθήματα κακής θελήσεως και φθόνου μπορεί ν’ αναπτυχθούν. Μπορούν να γίνουν ακατάλληλες κρίσεις που αγνοούν εντελώς τους περιορισμούς των άλλων. Έτσι, όταν όλοι εργάζωνται με την πρόθεσι να υποσκελίσουν άλλους είναι ‘αγών οπίσω ανέμου,’ δηλαδή αγωνίζονται μάταια. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πολύ ανεπιθύμητο. Ο σοφός άνθρωπος αποφεύγει μια τέτοια πορεία.
Εν τούτοις, κάποια άλλη υπερβολή που πρέπει ν’ αποφεύγεται είναι η τελεία οκνηρία. «Ο
-