Υπηρετώντας με τον Πιστόν «Δούλον»
«Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης· μακάριος όστις αγρυπνεί και φυλλάτει τα ιμάτια αυτού.»—Αποκάλ. 16:15.
1. Πώς τα εδάφια Ησαΐας 6:8 και Ρωμαίους 10:18 έχουν ιδιαίτερη εφαρμογή σήμερα στον λαό του Ιεχωβά;
«ΙΔΟΥ, ΕΓΩ, απόστειλόν με.» Με το πνεύμα αυτών των λόγων του προφήτου Ησαΐα στα πρόσφατα χρόνια πλήθη ειλικρινών ανθρώπων προσφέρθηκαν για υπηρεσία στον υπέρτατο Κύριο, Ιεχωβά. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τα χαρμόσυνα αγαθά νέα ότι ο Ιεχωβά ίδρυσε την ουράνια βασιλεία του μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού διακηρύχθηκαν ‘εις τα πέρατα της οικουμένης.’ Εκείνοι που έκαμαν μεγάλες θυσίες για να μετάσχουν πλήρως στο μεγαλειώδες αυτό έργο, ευλογήθηκαν πάρα πολύ.—Ησ. 6:8· Ρωμ. 10:18.
2. (α) Πώς πρέπει να εννοήσωμε τα λόγια του Ησαΐα, «Ιεχωβά, έως πότε»; (β) Τι δείχνει η απάντησις του Ιεχωβά σε μας σήμερα;
2 Σ’ όλα αυτά τα έτη έλαβαν χώρα σκληρές δοκιμασίες και διωγμοί, και πολλοί από μας εγήρασαν στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Όπως ο πιστός Ησαΐας, έπρεπε να εγκαρτερήσωμε στη μαρτυρία μιλώντας κατ’ επανάληψιν σ’ εκείνους των οποίων οι καρδιές ‘επαχύνθησαν’, και τα αυτιά είναι «βαρέα» και οι οποίοι «έκλεισαν» τα μάτια τους και γι’ αυτό δεν μπορούν να δεχθούν το ένδοξο άγγελμα της βασιλείας του Θεού που είναι τώρα σε ενέργεια. Όπως ο Ησαΐας, μπορεί κατά καιρούς να θέτωμε το ερώτημα, ‘Ιεχωβά έως πότε θα εξακολουθούν αυτοί οι άνθρωποι να δείχνουν τέτοια ισχυρογνωμοσύνη;’ Ο Ιεχωβά απαντά: «Εωσού ερημωθώσιν αι πόλεις, ώστε να μη υπάρχη κάτοικος, και αι οικίαι, ώστε να μη υπάρχη άνθρωπος, και η γη να ερημωθή παντάπασιν· και απομακρύνη ο Ιεχωβά τους ανθρώπους, και γείνη μεγάλη εγκατάλειψις εν τω μέσω της γης.»—Ησ. 6:10-12, ΜΝΚ.
3. (α) Τι θα προκύψη από τη συνεχή με ζήλο υπηρεσία της Βασιλείας; (β) Τι πρέπει να μας υποκινή στην υπηρεσία του Ιεχωβά;
3 Με υπομονή και ζήλο πρέπει να εξακολουθήσωμε να δίνωμε τη μαρτυρία της Βασιλείας στον πλήρη βαθμό που αποτελεί σκοπό του Ιεχωβά. Και καθόσον εμμένομε σταθεροί ‘στην πληροφορία της ελπίδος’ μπορούμε να γνωρίζωμε με βεβαιότητα ότι ‘δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον μας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξαμε εις το όνομα αυτού.’ (Εβρ. 6:10-12) Τι μεγαλειώδες είναι το προνόμιό μας να υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό από καθαρή αγάπη!—Μάρκ. 12:28-31· 1 Τιμ. 1:5.
4. (α) Τι πεποίθησι πρέπει να έχωμε όσον αφορά τους σκοπούς του Ιεχωβά; (β) Ποιο μεγαλειώδες λοιπόν προνόμιο έχομε τώρα;
4 Οι θαυμαστοί σκοποί της Βασιλείας του Ιεχωβά θα εκτελεσθούν ως την εκπλήρωσί τους και στον καιρό τους. (Ησ. 55:11· Εβρ. 10:37) Όσον αφορά εμάς, πρέπει να εξακολουθήσωμε να αινούμε το μεγαλειώδες όνομά του μ’ ευγνωμοσύνη, καθώς με προθυμία προσμένομε την έγκαιρη εκπλήρωσι των πολυτίμων επαγγελιών της Βασιλείας.—1 Χρον. 29:11-13· Ησ. 9:6, 7· 2 Πέτρ. 1:4, 11.
5. (α) Τι προσδοκία είχαν πάντοτε οι ακόλουθοι του Ιησού; (β) Τι συνιστά και συμβουλεύει ο Παύλος στην επιστολή 2 Θεσσαλονικείς;
5 Οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού Χριστού πάντοτε υπηρετούσαν αναμένοντας το «τέλος.» Στο εδάφιο Λουκάς 19:11 διαβάζομε ότι οι μαθηταί του Ιησού «ενόμιζον ότι η βασιλεία του Θεού έμελλεν ευθύς να φανή.» Αργότερα, όταν ο Ιησούς εμφανίσθηκε σ’ αυτούς μετά την ανάστασί του, αυτοί οι μαθηταί τον ερώτησαν: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» (Πράξ. 1:6) Και στους προσδοκούντας Χριστιανούς σ’ ένα μετέπειτα χρόνο, ο Παύλος έγραψε τα εξής: «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε δια πνεύματος μήτε δια λόγου μήτε δι’ επιστολής ως γραφομένης υφ’ ημών, ότι τάχα επλησίασεν η ημέρα του Χριστού [του Ιεχωβά, ΜΝΚ].» Αντιθέτως αυτοί θα έπρεπε να στηρίζωνται «εις πάντα λόγον και έργον αγαθόν.»—2 Θεσσ. 2:1, 2, 17.
6. Πώς επηρέασε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος το γεγονός ότι δεν ερχόταν «η ημέρα του Ιεχωβά;»
6 Μολονότι ζούσαν με την ελπίδα της ‘ημέρας του Ιεχωβά,’ κανείς απ’ εκείνους τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνος δεν επέζησε για να ιδή την ελευσί της. Μήπως αυτό επηρέασε τον ζήλο και την πίστι των; Όχι, διόλου. Άσχετα με το πότε θα ετελείωνε το πονηρό σύστημα, «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» παρέμενε τόσο θαυμαστό όσο και η υπηρεσία της Βασιλείας ήταν επίσης πολύτιμη. Μολονότι αυτοί δεν έζησαν για να δουν το «τέλος», ωστόσο έπρεπε να κηρύττουν τα αγαθά νέα «εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν.»—Κολ. 1:23.
7. (α) Τι προέκυψε σήμερα λόγω της ασκήσεως υπομονής εκ μέρους του Ιεχωβά; (2 Πέτρου 3:15) (β) Γιατί κανείς από τους πιστούς δούλους του Ιεχωβά δεν έχει λόγο ν’ απογοητευθή;
7 Και τι θα λεχθή για τον παρόντα καιρό; Μήπως ο λαός του Θεού υπέστη καμμιά απώλεια επειδή η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά δεν ξέσπασε ακόμη επάνω στους ασεβείς της γης; Όχι, διότι μαζί με το κεχρισμένο υπόλοιπο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, άλλα δύο εκατομμύρια άτομα περίπου στέκουν τώρα στον τόπο της πνευματικής ασφαλείας. (Ψαλμ. 91:9, 10) Μολονότι μερικοί μπορεί ακόμη και να πεθάνουν από διωγμούς, γηρατειά ή άλλες αιτίες, η ανάστασίς των είναι εξασφαλισμένη. (1 Θεσσ. 4:13, 14) Εκείνοι που εξακολουθούν να τρέφωνται από τον Λόγο του Θεού και συνεχίζουν με ζήλο την υπηρεσία των στον Θεό δεν θ’ απογοητευθούν.—Ρωμ. 10:11.
8. Όπως τονίζεται στη Σκοπιά του 1914, τι θεωρούσε πάντοτε ως μεγάλης σπουδαιότητος ο λαός του Ιεχωβά;
8 Συνεχώς, από το έτος 1879, οπότε εξεδόθη για πρώτη φορά, αυτό το περιοδικό προέτρεπε αυτή την ολοκάρδια υπηρεσία της Βασιλείας. Παραδείγματος χάριν, υπήρχε αυτή η περικοπή στη Σκοπιά της 1ης Ιανουαρίου 1914, σελίς 3 (στην Αγγλική):
«Σύμφωνα με τον βαθμό στον οποίο μπορεί να φθάση η κρίσις μας, το Έτος 1914 είναι το τελευταίο έτος της περιόδου που η Γραφή χαρακτηρίζει ως ‘Καιρούς των Εθνών’—η περίοδος στην οποία ο Θεός επέτρεψε στα έθνη της γης ν’ ασκήσουν κυριαρχία στον κόσμο. . . . Πιστεύομε ότι το έτος 1914 παρέχει ένδειξι μεγαλυτέρων δυνατοτήτων υπηρεσίας για την αλήθεια από κάθε προηγούμενο έτος του θερισμού . . . Ας είμεθα λοιπόν ακόμη πιο άγρυπνοι από πριν, για να χρησιμοποιούμεθα επωφελώς και να είμεθα χρήσιμοι στην υπηρεσία του βασιλέως μας. Ας μη λησμονούμε ότι οι στιγμές και οι ώρες είναι ουσιώδεις, ότι οσεσδήποτε βιοτικές μέριμνες και αν έχωμε, μπορούμε πάντοτε να βρίσκωμε χρόνο για την υπηρεσία της αληθείας.»
Ο πιστός λαός του Ιεχωβά πάντοτε θεωρούσε την «υπηρεσία του βασιλέως μας» ως έργο εξαιρετικής σπουδαιότητος.
9. Στο 1914, ποια σαφής απόδειξις υπήρχε για την εκπλήρωσι του ‘σημείου’;
9 Πάνω από τριάντα χρόνια ως το 1914, μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων Χριστιανών υπηρετούσε ως ο σύγχρονος «πιστός και φρόνιμος δούλος» για να παρέχη πνευματική τροφή στους δούλους του οίκου του Ιεχωβά. (Ματθ. 24:45· Εφεσ. 2:19-22· Γαλ. 6:10) Και τώρα, από το 1914, οι προφητείες τις οποίες αυτοί υπέδειξαν άρχισαν να εκπληρώνονται στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και άλλες ‘ωδίνες’ καθώς αυτοί οι ίδιοι καταδιώχθηκαν από τα πολεμομανή έθνη. Το «σημείο» απεκάλυπτε καθαρά ότι ο Χριστός είχε έλθει και είχε «καθήσει επί του [ουρανίου] θρόνου της δόξης αυτού» και για να προβή σε κρίσι των εθνών. (Ματθ. 24:3, 7-9· 25:31, 32) Τι επεφύλασσε το μέλλον για την τάξι του ‘δούλου’;
«ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ»
10. Ποια προφητεία εξεπλήρωσε τώρα ο Κύριος προς τον ‘δούλο’; (Λουκάς 12:42-44)
10 Τότε ήταν που ο Κύριος έκρινε τον ‘δούλο’ ως άξιο και άλλων προνομίων, σύμφωνα με την προφητική του υπόσχεσι:
«Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ; Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον όταν έλθη ο κύριος αυτού θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.»—Ματθ. 24:45-47.
11. Πώς ο «δούλος» ανταποκρίθηκε στον διορισμό του Κυρίου; (Παράβαλε Πράξεις 1:8.) .
11 Πόσο θαυμάσια εκπληρώθηκαν αυτά τα λόγια! Στο έτος 1919 ο λαός του Θεού απελευθερώθηκε πλήρως από την πολιτικοθρησκευτική δουλεία που του είχε επιβληθή στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η χαρά του ήταν μεγάλη όταν το δραστηριοποιούν ενεργόν πνεύμα του Ιεχωβά εξεχύθη σ’ αυτούς όταν συγκεντρώθηκαν στη συνέλευσι του Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, Η.Π.Α. Με σθένος, ανέλαβαν τότε το έργο με το νέο μέσον υπηρεσίας, το περιοδικό ο Χρυσούς Αιών (γνωστό σήμερα ως Ξύπνα!). Έφθασαν σ’ άλλο ένα υψηλό σημείο ευτυχίας στη συνέλευσι του Σήνταρ Πόιντ στο έτος 1922, όταν έγινε η αναγγελία της προσκλήσεως· «Διαφημίσατε, Διαφημίσατε, Διαφημίσατε, τον Βασιλέα και την βασιλεία του.» Αληθινά, ο Κύριος, εμπιστεύθηκε σ’ αυτόν τον ‘δούλο’—αποκλείοντας τον άπιστο Χριστιανικό κόσμο—όλα τα «υπάρχοντά» του, την εκτέλεσι του έργου της Βασιλείας στη γη. Και σε τι θα καταλήξη αυτή η εντεινόμενη δράσις του μακαρίου αυτού ‘δούλου’;
12. (α) Πώς ανταμείφθηκε η γεμάτη ζήλο δράσις του ‘δούλου’; (β) Όπως αναγράφεται στη Σκοπιά του 1944, τι θεωρούν ως πολύ σπουδαίο οι δούλοι του Ιεχωβά; (Ματθ. 24:14)
12 Ο Ιεχωβά είχε πλούσια ανταμείψει τους κεχρισμένους μάρτυράς του καθώς αυτοί εξακολουθούσαν πιστά να διακηρύττουν τη Βασιλεία στη διάρκεια εκείνων των ετών. (Ματθ. 25:21, 23) Αργότερα η χαρά τους αυξήθηκε όταν ο ‘πολύς όχλος,’ με ελπίδες ζωής για πάντα εδώ στη γη, άρχισε να συνταυτίζεται μαζί τους. (Αποκάλ. 7:4, 9) Έως το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυτοί οι Χριστιανοί που ετήρησαν ακεραιότητα αυξήθηκαν αριθμητικώς σε 140.000 περίπου. Τότε έμαθαν ότι απέμενε ένα μεγάλο έργο για να γίνη και επωμίσθηκαν αυτή την ευθύνη με τη στάσι που περιγράφεται στη Σκοπιά της 15ης Σεπτεμβρίου 1944, σελίς 280 (στην Αγγλική):
«Οι άγρυπνοι . . . δεν λέγουν ‘Έχομε πολύν καιρό ακόμη έτος το τέλος και, σύμφωνα με την παρούσα κατανόησι των Βιβλικών χρονολογιών, έξη χιλιάδες χρόνια της ανθρωπίνης ιστορίας θα τελειώσουν πρώτα στην προσεχή δεκαετία του 1970 και έως τότε είναι μακρό το διάστημα για να υπηρετούμε τον Κύριο συνεχώς και αμέριστα.’ Όχι· οι πιστοί φύλακες και δούλοι δεν ανησυχούν για χρονολογίες, είτε για τη δεύτερη φυλακή της νυκτός πρόκειται είτε για την τρίτη, ακόμη και αν η φαινομενική έκτασις του χρόνου είναι μια ακόμη ημέρα, μόνον έως αύριο. Αυτοί συγκεντρώνουν το βλέμμα και την καρδιά στη βασιλεία του Ιεχωβά, και όχι στο ωρολόγιον του χρόνου.»
Μέχρι σήμερα η Βασιλεία είναι εκείνη που έχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Η τάξις του ‘δούλου’ και όλοι οι συνεργάται πρέπει να είναι άγρυπνοι καθώς διακρατούν τη χαρά της Βασιλείας κατανοώντας ότι όσοι γίνονται βραδείς κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα.—Μάρκ. 13:35-37· Ματθ. 25:26, 29.
13. Τι λόγο έχει ο «δούλος» σήμερα να είναι ευτυχής;
13 Σήμερα βρίσκομε πάνω από 2.000.000 άτομα που κηρύττουν δραστήρια τη Βασιλεία και προβλέπεται περαιτέρω επέκτασις, διότι στον εορτασμό της Αναμνήσεως του θανάτου του Ιησού στο έτος 1976, στις 40.000 περίπου εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά ανά τον κόσμο οι παρόντες έφθασαν συνολικά τα 4.972.571 από τους οποίους μόνον 10.187 ωμολόγησαν ότι είναι από την κεχρισμένη τάξι του ‘δούλου.’ Πόσο ευτυχής είναι αυτός ο «δούλος» που η ‘υπομονή’ του Ιεχωβά κατέληξε σε μια σύναξι πολύ μεγαλύτερη από τις αρχικές προσδοκίες!—2 Πέτρ. 3:9· Ησ. 60:8, 22.
ΤΗΡΗΣΙΣ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
14. Για ποια «υπάρχοντα» φροντίζει τώρα ο «δούλος»;
14 Το 1971, το Κυβερνών Σώμα της τάξεως του ‘δούλου’ άρχισε να διευρύνεται για να προσδώση ευρύτερη πνευματική επισκόπησι στα «υπάρχοντα» του Κυρίου εδώ στη γη. Αυτή η επισκόπησις περιλαμβάνει φροντίδα για τα συμφέροντα του ‘πολλού όχλου.’ Περιλαμβάνει επίβλεψι της προετοιμασίας των εκδόσεων της Βασιλείας, της διδασκαλίας του λαού του Θεού και της υποβοηθήσεώς του στην υπηρεσία του αγρού.
15. (α) Πώς το Κυβερνών Σώμα του ‘δούλου’ ευλογήθηκε στο πέρασμα των ετών; (β) Τι συνετέλεσε στη σταθερότητα της οργανώσεως;
15 Σε όλα αυτά τα χρόνια, το Κυβερνών Σώμα του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ πάντοτε συνεδέετο στενά με το νομικό πρόσωπο που είναι τώρα γνωστό ως Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, το οποίο συγκροτήθηκε για πρώτη φορά το έτος 1884 και το οποίο χειρίζεται τα αναγκαία ζητήματα των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλον τον κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρώτος πρόεδρος αυτής της Εταιρίας Κ. Τ. Ρώσσελ, χρησιμοποιήθηκε με ισχυρό τρόπο από τον Ιεχωβά στη διάρκεια της περιόδου που απεκατεστάθησαν οι βασικές Βιβλικές αλήθειες μεταξύ των αληθινών λάτρεων του Θεού στη γη. Κατόπιν από το 1917 έως το 1942, ο Ι. Φ. Ρόδερφορ υπηρέτησε ως πρόεδρος και καταπολέμησε με θάρρος τις προσπάθειες του Χριστιανικού κόσμου να δυσφημίση και να καταστρέψη τον ωργανωμένο λαό του Θεού στη γη. Από το 1942, ο Ν. Ο. Νορρ που υπηρετεί ακόμη ως πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, προώθησε ενεργητικά μια μεγάλη Βιβλική εκπαιδευτική προσπάθεια έως τα πέρατα της γης. Η διοίκησις από μέρους αυτών των πιστών ανδρών και των συνεργατών των του κυβερνώντος σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά ευλογήθηκε με θαυμαστό τρόπο από τον Ιεχωβά. Αποτελεί ένδειξι της ουρανίας κατευθύνσεως, της μονιμότητος και της σταθερότητος της οργανώσεως, το γεγονός ότι σε διάστημα σχεδόν εκατό ετών, μόνο τρεις διάφοροι άνδρες υπηρέτησαν ως πρόεδροι της Εταιρίας Σκοπιά, ο καθένας με ικανότητες ιδιαίτερα κατάλληλες για τις εκάστοτε ανάγκες.
16. (α) Πώς αντιμετωπίσθηκαν οι ανάγκες επεκτάσεως το 1971, και το 1974; (β) Ποια σημαντική αναπροσαρμογή σχεδιάσθηκε το 1975 και πότε ετέθη σε ισχύ;
16 Για την αντιμετώπισι των περαιτέρω απαιτήσεων της επεκτάσεως, διευθετήθηκε στο έτος 1971 ν’ αυξηθή ο αριθμός των ‘πρεσβυτέρων,’ που υπηρετούν ως Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, από επτά (που είναι οι διευθυνταί της Εταιρίας Σκοπιά) σ’ ένα σύνολο ένδεκα μελών. Πρόσθετη επέκτασις, σε 18 μέλη, έλαβε χώραν προς το τέλος του 1974· απ’ αυτούς, ο Τζων Γκρο έχει τερματίσει από τότε την επίγεια πορεία του. Στη διάρκεια του επομένου έτους, του 1975, μελετήθηκε μια από τις πιο σημαντικές οργανωτικές αναπροσαρμογές που έγιναν στην 100νταετή ιστορία των συγχρόνων μαρτύρων του Ιεχωβά. Μετά από συζητήσεις που συνεχίσθηκαν στη διάρκεια του μεγαλυτέρου μέρους του έτους εκείνου, η αναδιοργάνωσις ενεκρίθη στις 4 Δεκεμβρίου 1975, με μια ομόφωνη ψήφο των 17 μελών του Κυβερνώντος Σώματος. Ετέθη σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 1976.
17. (α) Ποιος είναι πάντοτε Κεφαλή της τάξεως του ‘δούλου’; (Ματθ. 23:8, 10) (β) Πώς ανετέθησαν ευθύνες σύμφωνα με το εδάφιο Παροιμίαι 11:14;
17 Τι περιλαμβάνει αυτή η αναδιοργάνωσις; Όπως πάντοτε, ο Ιησούς Χριστός εξακολουθεί ν’ αναγνωρίζεται ως Κεφαλή της τάξεως του ‘δούλου,’ της εκκλησίας του εδώ στη γη. (Εφεσ. 1:22· 5:23) Κάτω από αυτή τη μία Κεφαλή, τα κεχρισμένα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος υπηρετούν ως ίσοι, μ’ ένα εισηγητή που αλλάζει κάθε χρόνο κατά αλφαβητική σειρά. Οι διοικητικές ευθύνες μοιράζονται μεταξύ της τριμελούς Επιτροπής του Εισηγητού (που περιλαμβάνει τον εισηγητή του τρέχοντος έτους, του προηγουμένου έτους και του επομένου έτους), και πέντε μόνιμες επιτροπές από πέντε έως επτά μέλη, που επιβλέπουν τη δράσι των μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλον τον κόσμο. Η κάθε μια απ’ αυτές τις πέντε επιτροπές έχει ένα εισηγητή που αλλάζει κάθε χρόνο και ένα μόνιμο συντονιστή ή γραμματέα.—Παροιμ. 11:14.
18. (α) Ειδικώτερα, πώς οι επιτροπές συμμετέχουν στις ευθύνες; (β) Ποιο πράγμα είναι σήμερα καλά εξοπλισμένη η οργάνωσις να χειρισθή; (Ησ. 60:5· 32:1, 2)
18 Η Επιτροπή Συγγραφών επιβλέπει την ετοιμασία όλων των εκδόσεων· η Επιτροπή Διδασκαλίας προετοιμάζει την ύλη για τις διάφορες σχολές, συναθροίσεις και συνελεύσεις που διευθετούνται για τον λαό του Θεού· η Επιτροπή Υπηρεσίας φροντίζει για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με το κήρυγμα της Βασιλείας και τη μαθήτευσι· η Επιτροπή Εκδόσεων χειρίζεται όλες τις τυπογραφικές εργασίες και τα ζητήματα των συναλλαγών· και η Επιτροπή Προσωπικού επιβλέπει τα συμφέροντα όλων εκείνων που υπηρετούν στους οίκους Μπέθελ και στα εργοστάσια των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Έτσι, οι ευθύνες κατανέμονται, όπως εγίνετο και μεταξύ των ‘πρεσβυτέρων’ της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνος. Επίσης, η οργάνωσις είναι τώρα καλά εξωπλισμένη για να χειρισθή την περαιτέρω επέκτασι καθώς και τα προβλήματα που μπορεί ν’ ανακύψουν λόγω της παγκοσμίου κρίσεως που επιδεινώνεται.—Πράξ. 15:1, 2, 6-29·1 Κορ. 14:40.
19. Πώς τα γραφεία τμημάτων της Σκοπιάς αναδιοργανώθηκαν σύμφωνα με τις Παροιμίες 15:22;
19 Την 1ην Φεβρουαρίου 1976, μια παρόμοια διευθέτησις άρχισε να ισχύη σε όλα τα τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά σε όλη τη γη. Δεν υπάρχει πια ένας επίσκοπος Τμήματος, αλλά τρεις ή περισσότεροι πεπειραμένοι «πρεσβύτεροι» υπηρετούν ως μια επιτροπή κάτω από το Κυβερνών Σώμα επιβλέποντας τα συμφέροντα των μαρτύρων του Ιεχωβά σ’ εκείνη την περιοχή. Σ’ αυτές τις επιτροπές, επίσης, ο εισηγητής αλλάζει σειρά κάθε χρόνο, ενώ ένα μέλος υπηρετεί συνεχώς ως συντονιστής.—Παροιμ. 15:22.
20. (α) Τι θαυμαστή καρποφορία παρήχθη από τους πιστούς εργάτες του αγρού; (Ματθ. 13:23) (β) Τι ενθάρρυνσι δίνουν τα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 5:1-4 για να συνεχίσωμε την παραγωγή αυτής της καρποφορίας;
20 Με την ευλογία του Ιεχωβά, το έργο των αυτοθυσιαζομένων Μαρτύρων του απέδωσε θαυμαστή καρποφορία και η οργάνωσις επεξετάθη ανάλογα. Υπάρχουν μερικοί πιστοί εργάτες στον αγρό που έχουν υπηρετήσει με πιστότητα τον Ιεχωβά επί σαράντα, πενήντα, εξήντα και πλέον χρόνια, και εξακολουθούν να είναι εξέχοντα παραδείγματα σε ολόκληρη την εκκλησία. Υπάρχουν και εκείνοι που δαπανήθηκαν στο έργο ‘σκαπανέως’ σε δύσκολα εδάφη για να μεταδώσουν το άγγελμα της Βασιλείας σε νέες πόλεις και χώρες, και οι οποίοι υπηρετούν «κάτω από την επιφάνεια» επί δεκαετίες σε χώρες όπου υπάρχουν απαγορεύσεις για τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Καθώς όλοι μας εξακολουθούμε να υπηρετούμε με ζήλο, μπορούμε να έχωμε πεποίθησι ότι θα παράγεται καλή καρποφορία έως τον καιρό που η ‘ημέρα του Ιεχωβά’ θα φέρη ξαφνική και άμεση καταστροφή σ’ αυτόν τον πονηρό κόσμο.—1 Θεσσ. 5:1-4.
21. (α) Σε ποια κατάστασι ο Κύριος και ο «δούλος» του νουθετούν όλους να υπηρετούν τον Θεό με ζήλο; (β) Τι αμοιβές προκύπτουν από την υπηρεσία με ζήλο; (Παροιμ. 18:10· Ησ. 26:20, 21)
21 Είναι σαφές ότι «πνεύματα δαιμόνων . . . εκπορεύονται προς τους βασιλείς, τους άρχοντας της γης και της οικουμένης όλης, δια να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.» Σ’ αυτή την κατάστασι προσθέτει ο Κύριός μας την προειδοποίησι: «Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης· μακάριος όστις αγρυπνεί και φυλάττει τα ιμάτια αυτού, διά να μη περιπατά γυμνός και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού.» Αυτό θα ήταν καταστρεπτικό! Γι’ αυτό, η τάξις του ‘δούλου’ θα εξακολουθή να ενθαρρύνη όλους όσοι αγαπούν την αλήθεια, να ενδυθούν και να εξακολουθήσουν να φορούν «ιμάτια» που θα τους προσδιορίζουν ως άτομα που υπηρετούν τον Θεό με ζήλο και ‘δικαιοσύνη και οσιότητα της αληθείας.’ Αυτή η πρόθυμη, πιστή υπηρεσία θα μας διατηρήση στη θέσι της πνευματικής ασφαλείας τώρα και θα καταλήξη στη σωτηρία μας από την καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλ. 16:14-16· Εφεσ. 4:24.
[Πίνακας στη σελίδα 212]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ
Ιησούς Χριστός
Τάξις του «Πιστού και Φρόνιμου Δούλου»—Ματθ. 24:45-47
ΚΥΒΕΡΝΩΝ ΣΩΜΑ
Επιτροπή Επιτροπή Επιτροπή Επιτροπή Επιτροπή Επιτροπή
Εισηγητού Συγγραφών Διδασκαλίας Υπηρεσίας Εκδόσεων Προσωπικού!