ότι η γιαγιά της είχε προετοιμάσει μικρά κοτόπουλα ψητά. Ερώτησε: «Πώς τα εσφάξατε;» Όταν έμαθε ότι δεν είχαν σφαγή κατάλληλα ώστε να χυθή το αίμα, η Χριστίνα είπε ότι δεν μπορούσε να τα φάγη. «Γιατί;» ερώτησαν έκπληκτοι ο παππούς και η γιαγιά. «Ο πατέρας μου,» είπε η Χριστίνα, «μου είπε ότι σαν Χριστιανή δεν πρέπει να τρώγω κάτι που δεν έχει σφαγή κατάλληλα.» (Γέν. 9:3, 4) Προσπαθώντας να την πείση, η γιαγιά τής υπέδειξε ότι ο πατέρας της ποτέ δεν θα το μάθαινε. Αλλά η Χριστίνα απήντησε: «Δεν λατρεύω τον πατέρα μου. Ακόμη κι αν αυτός δεν είναι εδώ για να με δη, ο Ιεχωβά Θεός τον οποίον λατρεύω είναι εδώ.» Αυτό διήνοιξε τον δρόμο γι’ αυτούς τους ηλικιωμένους ανθρώπους να ενδιαφερθούν για το άγγελμα της Αγίας Γραφής.

Πόσο αληθινά είναι τα θεόπνευστα λόγια: «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας [Ιεχωβά] αίνεσιν.»—Ματθ. 21:16.

Ο Απόστολος Πέτρος—Γιατί Τόσο Αγαπήθηκε από Πολλούς

«Ό,τι υπήρχε στον νου του, το έλεγε αυθόρμητα, με τέτοια παρρησία που ελκύει πολλούς. Και πρέπει να λεχθή επίσης ότι μιλούσε επί του σημείου.»

ΣΤΟΥΣ πιο ευνοημένους ανθρώπους που περπάτησαν ποτέ στη γη, πρέπει να περιληφθούν και οι δώδεκα απόστολοι του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού.

Τι ευλογίες απελάμβαναν αυτοί οι δώδεκα καθώς συνώδευαν τον Κύριό τους! Τον άκουσαν να εκθέτη τις δίκαιες αρχές του Θεού, όπως στην επί του Όρους Ομιλία του, τον άκουσαν να εξηγή τις παραβολές του, τον είδαν ν’ αποστομώνη τους θρησκευτικούς εχθρούς του και να τους καυτηριάζη για την υποκρισία τους. Και, τι προνόμιο είχαν να παρατηρούν τον Ιησού κάθε μέρα καθώς θεράπευε ασθενείς, χωλούς, έκανε τυφλούς να βλέπουν και ήγειρε ακόμη και νεκρούς!

Το θεόπνευστο υπόμνημα για τον Ιησού και τους αποστόλους του δεν περιλαμβάνει πλήρεις βιογραφίες και για τους δώδεκα. Αν γνωρίζωμε κάτι γι’ αυτούς, αυτό προέρχεται μόνο από λίγα γεγονότα ή μερικά εξέχοντα χαρακτηριστικά. Επί παραδείγματι, ο Ναθαναήλ ήταν ο Ισραηλίτης ‘εις τον οποίον δόλος δεν υπήρχε.’ (Ιωάν. 1:47) Ο Ματθαίος είναι γνωστός επειδή ήταν ένας φοροσυλλέκτης, πράγμα το οποίο, παρεμπιπτόντως, αποκαλύπτει μόνο η δική του αφήγησις. Το χαρακτηριστικό που γνωρίζομε για τον Θωμά ήταν αυτό που έδωσε την αφορμή για να δημιουργηθή η έκφρασις «άπιστος Θωμάς.» Και ο Ιωάννης είναι πολύ γνωστός ως ο απόστολος για τον οποίο ο Ιησούς είχε ιδιαίτερη στοργή. Αλλ’ ο Πέτρος είναι η εξαίρεσις. Επανειλημμένως, τα λόγια του, οι πράξεις του και η προσωπικότης του ελκύουν την προσοχή μας μέσω των Ευαγγελικών αφηγήσεων.

Κατ’ αρχήν, ο Πέτρος αναφέρεται ονομαστικά περισσότερο και από όλους τους αποστόλους μαζί, δηλαδή 180 και πλέον φορές. Επί πλέον, οποτεδήποτε κατονομάζεται αυτός μαζί με άλλους αποστόλους, το όνομά του πάντοτε αναφέρεται πρώτο. Και αυτό συμβαίνει είτε αναφέρονται όλοι οι απόστολοι είτε μόνο τρεις, δύο ή ένας.

Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συμβαίνει αυτό. Τα Ευαγγέλια δείχνουν ότι ο Πέτρος ήταν πολύ πιο θαρραλέος από τους υπολοίπους και ότι ενεργούσε συχνά ως εκπρόσωπος των συντρόφων του.

Ο Πέτρος αναφέρεται στην Αγία Γραφή με πέντε διαφορετικούς τρόπους. Το όνομά του «Πέτρος» (που μόνο αυτός φέρει) του εδόθη από τον Κύριό του και σημαίνει «πέτρα, ένα κομμάτι βράχου.» Το όνομα «Συμεών» (στην