της πολιτείας ως πηγής όλων των αγαθών, τότε αυτή κάνει τον εαυτό της θεό. Εκείνοι που υποστηρίζουν την κρατική πολιτική σ’ αυτό το θέμα, είτε εθελουσίως, είτε κάτω από εξαναγκασμό, γίνονται λάτρεις του ‘θηρίου.’ Δίνουν τη συγκατάθεσί των στο «θηρίον» που καταφρονεί τον αληθινό Θεό και σ’ όλες τις θηριωδίες που διαπράττει το θηρίο εναντίον εκείνων οι οποίοι αποδίδουν στον Θεό αποκλειστική αφοσίωσι.

Η απάντησις ως προς το γιατί οι αληθινοί Χριστιανοί δεν μπορούν να λατρεύουν και δεν θα λατρεύσουν το «θηρίον,» είναι επομένως απλή. Το «θηρίον» δεν δικαιούται μιας τέτοιας λατρείας. Οσοδήποτε ασήμαντη μπορεί να φαίνεται η ζητούμενη πράξις, η ενασχόλησις του Χριστιανού σε μια τέτοια λατρεία θα εσήμαινε ότι αυτός γίνεται άπιστος στον Θεό και στον Χριστό. Οι αληθινοί Χριστιανοί θα δείξουν αντιθέτως αδιάρρηκτη αφοσίωσι στον Δοτήρα της ζωής και στη βασιλεία του Υιού του.

Ο Απόστολος Πέτρος ‘Ενισχύει τους Αδελφούς Του’

ΣΗΜΕΡΑ σε περισσότερες από σαράντα χώρες, η Χριστιανική δραστηριότης των Μαρτύρων του Ιεχωβά περιορίζεται με διαφόρους τρόπους. Όλο και περισσότερο ‘αυτοί λυπούνται εν διαφόροις πειρασμοίς,’ δηλαδή, σε διάφορες δοκιμασίες της πίστεώς των.—1 Πέτρ. 1:6, 7.

Σε μερικές χώρες, όπως είναι εκείνες πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, κι επίσης στην Αφρική και στην Ανατολή αυτός ο διωγμός είναι εξαιρετικά σκληρός και άγριος, σχεδόν εκτός περιγραφής. Για όλους τους Χριστιανούς, αλλά ιδιαίτερα γι’ αυτούς που περνούν τέτοιες δοκιμασίες, η πρώτη θεόπνευστη επιστολή του αποστόλου Πέτρου είναι μια επιστολή μεγάλης παρηγορίας. Καθώς την έγραφε, έκαμε πραγματικά αυτό που ο Ιησούς του είπε να κάμη, δηλαδή, ‘να στηρίζη τους αδελφούς του.’—Λουκ. 22:32.

Το γεγονός ότι ο Πέτρος ο ίδιος έγραψε αυτή την επιστολή δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθή. Ο συγγραφεύς ονομάζει τον εαυτό του Πέτρο, ένα πρεσβύτερο και μάρτυρα των παθημάτων του Χριστού. Από τους αρχαιότερους χρόνους η επιστολή έχει αναγνωρισθή ως αυθεντική.

Πότε έγραψε ο Πέτρος αυτή την επιστολή; Από την εσωτερική μαρτυρία και τα γεγονότα της ιστορίας, μια λογική εκδοχή είναι ότι την έγραψε μεταξύ των ετών 62 και 64 μ.Χ. Προφανώς εγράφη όταν οι Χριστιανοί υπέφεραν πολλά, αλλά πριν από τους διωγμούς του Νέρωνος, το 66 μ.Χ.

Από πού έγραψε την επιστολή ο Πέτρος; Στην 1 Πέτρου 5:13, διαβάζομε: «Σας ασπάζεται η εν Βαβυλώνι συνεκλεκτή εκκλησία και Μάρκος, ο υιός μου.» Υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύωμε ότι ο Πέτρος εδώ αναφέρεται στην κατά γράμμα πόλι της Βαβυλώνος, όπως αναφέρεται στις κατά γράμμα επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην εισαγωγή του: «Πέτρος, απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους παρεπιδήμους τους διεσπαρμένους εις Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ασίαν και Βιθυνίαν.» (1 Πέτρ. 1:1) Σύμφωνα με τον Ιουδαίον ιστορικό Ιώσηπο, του πρώτου αιώνος μ.Χ., η Βαβυλών επάνω στον Ευφράτη περιελάμβανε μια Ιουδαϊκή παροικία εκείνον τον καιρό κι έτσι ήταν πολύ φυσικό για τον Πέτρο να ταξιδεύση στην Ανατολή, να επισκεφθή και να κηρύξη στους Ιουδαίους εκεί, ακριβώς όπως ο απόστολος Παύλος εταξίδεψε στη Δύσι για να κηρύξη στους Εθνικούς.—Γαλ. 2:7.

Σε μια προσπάθεια να τοποθετήσουν τον Πέτρο στη Ρώμη, μερικοί υποθέτουν ότι με τη λέξι ‘Βαβυλών’ ο Πέτρος εννοούσε τη Ρώμη. Αλλ’ αν ο Πέτρος πραγματικά ήταν στη Ρώμη, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να κρύψη το ότι ευρίσκετο