ο οποίος εγνώριζε τις κρίσεις του Θεού: «Αγαπά δικαιοσύνην και κρίσιν.»—Ψαλμ. 33:5.

Τελικά, η παραβολή του Ιησού, μολονότι δεν μας προσδιορίζει το πότε θα συμβή, μας δίδει, εν τούτοις, λόγους να πιστεύωμε ότι ο σκοπός του Θεού είναι «να παύση την αδικία.»

«Ναι» μπορεί να πη κάποιος, «αλλά πώς θα παύση η αδικία και πότε;»

Δικαιοσύνη για Όλους—Πώς; Πότε;

ΠΟΙΟΣ θα μπορούσε ν’ αρνηθή ότι «δικαιοσύνη για όλους» είναι μια θαυμάσια αρχή; Αλλά, επειδή είμεθα ρεαλισταί, γνωρίζομε ότι αυτό δεν συμβαίνει, τουλάχιστον τώρα.

Σ’ όλους τους αιώνες ειλικρινείς άνδρες και γυναίκες αγωνίσθηκαν να μειώσουν τις αδικίες και ν’ αυξήσουν τη δικαιοσύνη. Μεταρρυθμιστικές κινήσεις μετέβαλαν πολιτικές καταστάσεις. Νομικές διαδικασίες και συστήματα δικαστηρίων αναθεωρήθηκαν και αναδιωργανώθηκαν. Εν τούτοις, η αδικία παραμένει!

Αυτό οδηγεί τα άτομα στο συμπέρασμα ότι δεν θα υπάρξη ποτέ «δικαιοσύνη για όλους»· μερικοί μάλιστα γίνονται απαθείς απέναντι της δικαιοσύνης ή ενδιαφέρονται για την αδικία μόνον όταν έχη στόχο αυτούς. Εν τούτοις, υπάρχει ένας λόγος για αισιοδοξία. Κάτι μπορεί να γίνη και θα γίνη ώστε να παύση η αδικία. Αλλά πώς και πότε; Μπορούμε να κατανοήσωμε καλύτερα τις απαντήσεις αν εξετάσωμε μερικές αιτίες που προκαλούν αδικίες και μερικά εμπόδια για τη δικαιοσύνη. Επίσης, θα παρατηρήσωμε πόσο πολύπλοκο είναι το πρόβλημα της εγκαθιδρύσεως πλήρους δικαιοσύνης.

ΑΡΧΙΖΟΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Ο γνωστός Δικαστής Μάρβιν Ε. Φράνκελ είπε τα εξής:

«. . . δεν μπορούμε να παραβλέψαμε την έκτασι στην οποία η στάσις των ηγετών της κοινότητος προσδιορίζει τη στάσι του λαού απέναντι, στο νόμο και την τάξι. Ζούμε σε μια εποχή στη διάρκεια της οποίας η αξιοπρέπεια και η ακεραιότης των ανωτέρων αξιωματούχων—περιλαμβανομένων και των δικαστών, αλλά όχι πρωτίστως των δικαστών—έχει φθάσει στο σημείο της οξείας αμφισβητήσεως.»

Πραγματικά, η διαφθορά που υπάρχει ανάμεσα στους ηγέτας μιας κυβερνήσεως και στους αξιωματούχους που επιβάλλουν τον νόμο είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για την ύπαρξι πλήρους δικαιοσύνης. Πώς μπορεί να επιτευχθή δικαιοσύνη για όλους εφόσον αυτοί που έχουν την εξουσία να επιβάλλουν τη δικαιοσύνη συχνά δωροδοκούνται ή δείχνουν εύνοια στα άτομα που έχουν επιρροή; Πριν από πολύν καιρό, η Αγία Γραφή καθαρά εδήλωσε: «Όταν ο ασεβής εξουσιάζη, στενάζει ο λαός. Ο βασιλεύς διά της δικαιοσύνης, στερεώνει τον τόπον· αλλ’ ο δωρολήπτης καταστρέφει αυτόν.»—Παροιμ. 29:2, 4.

Επομένως, για να γίνη πραγματικότης η πλήρης δικαιοσύνη για όλους, πρέπει να υπάρχη έντιμη, δίκαιη ηγεσία.

ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ένα άλλο εμπόδιο για τη δικαιοσύνη είναι το γεγονός ότι σήμερα η δικαιοσύνη που εφαρμόζεται σε σας μπορεί να επηρεάζεται από το ποιος είσθε ή το πόσα έχετε.

Σε μερικές χώρες η «δικαιοσύνη» μπορεί να εξαρτάται από την ικανότητα ενός ατόμου να μισθώση ακριβούς δικηγόρους. Είναι αλήθεια ότι