αυτά. Ούτως όμως δεν θέλει είσθαι εν υμίν, αλλ’ όστις θέλει να γείνη μέγας εν υμίν, ας είναι υπηρέτης υμών.» (Ματθ. 20:25-27) Επομένως, βασικός όρος για να έχη ένας τα προσόντα του υπηρέτου στην εκκλησία ή του πρεσβυτέρου, είναι η επιθυμία του να είναι δούλος των αδελφών του, θυσιάζοντας τον χρόνο και την ενέργειά του χάριν αυτών.

16. Τι ακριβώς κάνει έναν άνθρωπο υπηρέτη ή πρεσβύτερο με την πληρέστερη σημασία;

¹⁶ Εκείνοι που είναι υπηρέται και πρεσβύτεροι με την αληθινή σημασία της λέξεως, θεωρούνται από τους αδελφούς των ως ταπεινοί δούλοι που είναι διατεθειμένοι και πρόθυμοι να δαπανώνται με όλη τους την καρδιά για να προσφέρουν βοήθεια στους άλλους. (Πράξ. 20:25-35· 1 Πέτρ. 5:2, 3) Επειδή αυτοί οι υπηρέται και πρεσβύτεροι εργάζονται σκληρά για την προαγωγή των πνευματικών συμφερόντων, η εκκλησία έχει υψηλό σεβασμό, εκτίμησι, και αγάπη γι’ αυτούς. (1 Θεσσ. 5:12, 13· Εβρ. 13:17) Είναι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με την εμπιστοσύνη που τους επεδείχθη μέσω του διορισμού των. Αυτό πρέπει ιδιαίτερα ν’ αληθεύη για τους περιοδεύοντας πρεσβυτέρους. Οι εκκλησίες ορθώς αναμένουν απ’ αυτούς να είναι πνευματικοί άνδρες εξεχούσης ταπεινοφροσύνης.—Παράβαλε με Λουκάν 12:48.

17. Γιατί μπορεί να λεχθή ότι οι φιλόδοξοι και εκείνοι που επιζητούν θέσεις δεν είναι κατάλληλοι για θέσι επισκόπου;

¹⁷ Προφανώς, εκείνοι που ζητούν υπεροχή και θέσεις, αντί να κάνουν το έργο ενός δούλου, δεν είναι κατάλληλοι να είναι υπηρέται ή πρεσβύτεροι. Αυτοί δεν έχουν αρχίσει να ‘ορέγωνται επισκοπήν.’ Γιατί; Διότι αυτοί δεν ζητούν πραγματικά το «καλόν έργον» που συνδέεται με την επισκοπή.—1 Τιμ. 3:1.

18. (α) Τι απαιτούν όλες οι ευκαιρίες που συνδέονται με τη θεία υπηρεσία, και γιατί; (β) Τι μπορούμε ν’ αναμένωμε όταν προσφερώμεθα να χρησιμοποιήσωμε στον μεγαλύτερο βαθμό τις ικανότητες που μας χορηγεί ο Θεός;

¹⁸ Οι ευκαιρίες που είναι ανοιχτές στους μαθητάς του Ιησού Χριστού δεν είναι θέσεις γοήτρου και εκτιμήσεως στα όμματα των ανθρώπων. Όλες είναι ευκαιρίες που απαιτούν ανιδιοτελή, ολοκάρδια προσπάθεια, που απαιτούν εργασία. Αυτό είναι πολύ λογικό, διότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του έχουν δώσει το τέλειο παράδειγμα ως εργάται τους οποίους καλούμεθα να μιμηθούμε. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι.» (Ιωάν. 5:17) Είθε να γίνεται αυτό και από όλους εμάς, καθώς προσφερόμεθα να χρησιμοποιήσουμε, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις ικανότητες που μας χορηγεί ο Θεός. Αν το κάνωμε αυτό, η ζωή μας θα είναι γεμάτη χαρά και ικανοποίησι καθώς αποβλέπομε με εμπιστοσύνη να λάβωμε την ευλογία του Ιεχωβά. Τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Εβραίους είναι πολύ ενθαρρυντικά: «Δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες. Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους, δια να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.»—Εβρ. 6:10-12.

Ενώπιόν μας οι Εξετάσεις της Αποφοιτούσης Σειράς Σπουδαστών

Η 10η Απριλίου 1977 ήταν η ημέρα αποφοιτήσεως των σπουδαστών της εξηκοστής δευτέρας σειράς της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ. Εκτός από τις τελικές παρατηρήσεις που έγιναν από τους δύο τακτικούς εκπαιδευτάς της σχολής, τον Ο Β. Γκλας και τον Κ. Άνταμς, το πρόγραμμα περιελάμβανε διερευνητικές ομιλίες από μέλη του κυβερνώντος σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Ο Α. Δ. Σρώντερ που υπήρξε ο ίδιος πολλά χρόνια εκπαιδευτής στη Σχολή, ήταν εισηγητής. Μολονότι οι εξετάσεις της σχολής είχαν τελειώσει πριν από τέσσερις μέρες, οι ομιλίες αποφοιτήσεως έκαναν τον κάθε φοιτητή να εξετάση τον εαυτό του και να είναι άγρυπνος για τις εξετάσεις που θ’ αντιμετωπίση στο μέλλον. Ο Γ. Κ. Τζάκσον υπενθύμισε στο ακροατήριο την