τους. Παραδείγματος χάριν, κάθε χρόνο κάνομε μια μεγάλη επικοινωνία στην επέτειο του γάμου μας, με δώρα και για τα τέσσερα μέλη της οικογενείας. Τα βάζομε επάνω στο πιάνο μέρες πριν και απολαμβάνομε ένα ειδικό γεύμα μαζί. Δεν εορτάζομε απλώς την επέτειο του γάμου μας, αλλά το ότι από τον γάμο μας προήλθαν τα παιδιά—έτσι είναι και δικό τους πάρτυ.

Τα παιδιά μας βρίσκουν ευχαρίστησι σε πολλά πράγματα που δεν τα απολαμβάνουν οι άλλοι, όπως είναι η προετοιμασία και η εκφώνησις Γραφικών ομιλιών. Όταν η Σίντη ήταν δέκα ετών, έδωσε μια ομιλία σπουδαστού μπροστά σ’ ένα μεγάλο πλήθος στη συνέλευσι περιοχής που είχαμε. Η σύζυγός μου της έφτιαξε μια στολή και η Σίντη παρουσίασε την ύλη σαν να ήταν ένα μικρό κορίτσι του πρώτου αιώνος, εξηγώντας ένα Γραφικό σημείο σ’ ένα άλλο μικρό κορίτσι που ζούσε τον ίδιο καιρό. Επίσης, και τα δύο παιδιά είχαν το συγκινητικό προνόμιο να συμμετέχουν σε προγράμματα των μεγάλων περιφερειακών μας συνελεύσεων.

Πιστεύομε ότι έχομε απολαύσει μια ικανοποιητική και πλήρη ζωή. Παρακολουθήσαμε τα παιδιά μας ν’ αναπτύσσωνται, χαίροντες για την αύξησι των ικανοτήτων τους ως καλοί νεαροί διδάσκαλοι των Γραφικών αληθειών που τόσο αγαπούμε. Τώρα, με δύο ακόμη ικανούς ενηλίκους που υπηρετούν τον Ιεχωβά στην οικογένειά μας, αποβλέπομε σε περαιτέρω χαρές και προνόμια στην υπηρεσία του Θεού μας.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Αν ένας Χριστιανός ή μια Χριστιανή διαλύση μονόπλευρα τον αρραβώνα που είχε συνάψει, τι επίδρασι θα έχη αυτό στο να χρησιμοποιήται ως υπόδειγμα στην εκκλησία;

Η σύναψις και η διάλυσις ενός αρραβώνος είναι σοβαρές αποφάσεις που δεν πρέπει να λαμβάνωνται στα ελαφρά. Και τα δύο, όμως, είναι βασικώς ιδιωτικά ζητήματα. Δεν είναι ανάγκη να εξετάζουν αυτά τα ζητήματα οι πρεσβύτεροι των εκκλησιών εκτός αν το ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη εκφράση σ’ αυτούς παράπονα, ή αν υπάρχουν αποδείξεις ότι μερικοί αδελφοί της εκκλησίας έχουν ενοχληθή και δείχνουν μια σχετική έλλειψι σεβασμού προς αυτόν ο οποίος διέλυσε τον αρραβώνα. Σε μερικές περιπτώσεις, ίσως χρειασθή να γίνη από κείνους που ενωχλήθηκαν μια σαφέστερη κατανόησις αρχών που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το ζήτημα.

Μπορούμε να σημειώσωμε ότι κάτω από την Ισραηλιτική διάταξι, οι μνηστευμένες γυναίκες εθεωρούντο δεσμευμένες απ’ αυτή τη μνηστεία, και αν εγίνοντο ένοχοι απιστίας, ο Μωσαϊκός Νόμος ώριζε ότι έπρεπε να γίνη σ’ αυτές η ίδια μεταχείρισις που θα εγίνετο σε μια έγγαμη γυναίκα. (Δευτ. 22:23, 24) Ο Ισραηλίτης άνδρας είχε μεγαλύτερη ελευθερία και μπορούσε να διαλύση τον αρραβώνα, όπως εσχεδίαζε να κάμη ο Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ. Το εδάφιο Ματθαίος 1:19 λέγει ότι όταν ο Ιωσήφ έμαθε για την εγκυμοσύνη της Μαρίας, «δίκαιος ων και μη θέλων να θεατρίση αυτήν, ηθέλησε να απολύση αυτήν κρυφίως.» (Παράβαλε με Δευτερονόμιον 24:1.) Οι Χριστιανοί, όμως, δεν είναι κάτω από τη διαθήκη του Νόμου, και στις μεγάλες περιοχές σήμερα μια αρραβωνιασμένη γυναίκα δεν θεωρείται δεσμευμένη στον ίδιο βαθμό που ήταν μια γυναίκα τότε.

Σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 5:37 ο Ιησούς είπε: «Ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου ου· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού.» Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι ο Ιησούς έδινε συμβουλή εναντίον της συνήθειας που είχαν πολλοί να συνοδεύουν συχνά τις δηλώσεις των με έναν όρκο, με το να ορκίζωνται τακτικά στον ουρανό ή στην Ιερουσαλήμ ή σε κάτι άλλο. Ο Ιησούς, όμως, με αυτή την προειδοποίησι εναντίον τέτοιας υπερβολής, δεν εννοούσε ότι όταν ένα άτομο διαπιστώση ότι εκείνος ή εκείνη έκαμε ένα σοβαρό σφάλμα, δεν είναι κατάλληλο να κάμη μια προσπάθεια για να το επανορθώση. Το εδάφιο Παροιμίες 6:1-5 λέγει για κείνον που εγγυήθηκε για έναν άλλον και ‘παγιδεύθηκε’ από τα λόγια του στόματός του, ‘επιάσθη’ απ’ αυτά και τον συμβουλεύει να φροντίση ν’ απαλλαγή, λέγοντας: «Ύπαγε μη αποκάμης, και βίαζε τον φίλον σου.» Ένα άτομο, επίσης, που έχει δώσει υπόσχεσι γάμου, μπορεί να κατανοήση ότι πήρε μια ασύνετη απόφασι. Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια της ερωτοτροπίας πριν από τους αρραβώνες ο άνδρας ή η γυναίκα γενικά παρουσιάζουν την ‘καλύτερη όψι’ τους δηλαδή δείχνουν τον ‘καλύτερο εαυτό’ τους. Εν τούτοις, μετά την αναγγελία των αρραβώνων, ένα άτομο μπορεί ν’ αρχίση να δείχνη περισσότερο τον πραγματικό εαυτό του. Ο ένας από τους δύο μπορεί τώρα να διακρίνη στον άλλον σοβαρά μειονεκτήματα που δεν ήσαν εμφανή προηγουμένως.

Στις ειδικές εκείνες περιπτώσεις, όπου οι πρεσβύτεροι