Έχουν φύγει μακριά από τις γκρεμισμένες ανθρωποποίητες «δεξαμενές» που δεν μπορούν να κρατήσουν πραγματικό ζωογόνο ‘νερό’ για το θνήσκον ανθρώπινο γένος. Έχουν έλθει στον Ιεχωβά μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού, του ουρανίου Νυμφίου, «την πηγήν των ζώντων υδάτων,» την ‘πηγήν της ζωής.’—Ιερεμ. 2:13· Ψαλμ. 36:9.

26. Για να κάνουν ποιο πράγμα ενώνονται μαζί με την τάξι της «νύμφης» τα μέλη του «πολλού όχλου» και με ποιο αποτέλεσμα;

²⁶ Αφού αναζωογονούνται πνευματικά πίνοντας το «ύδωρ της ζωής» τα μέλη του ‘πολλού όχλου’ ενώνονται με το κεχρισμένο υπόλοιπο της τάξεως της Νύμφης για να επεκτείνουν την πρόσκλησι και σ’ άλλους ακόμη. Και έτσι ο ‘πολύς όχλος’ αυξάνεται. Ο Ιεχωβά έχει θέσει το πνεύμα του επάνω στα μέλη του ‘πολλού όχλου’ και δεν αισχύνονται να ονειδίζωνται για το όνομα του Ιεχωβά και του Χριστού του. Έτσι, μέσω του υπολοίπου και του ‘πολλού όχλου’ τα αγαθά νέα της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού εξακολουθούν να κηρύττωνται ευρύτερα κάνοντας γνωστή την προμήθεια του Θεού για αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη κάτω από την Μεσσιανική βασιλεία του Θεού για όλους τους ευπειθείς άνδρες και γυναίκες. Αυτό το «ευαγγέλιον» θα συνεχίση να κηρύσσεται μέχρι να έλθη το τέλος σ αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων που ελέγχεται από τον ‘δράκοντα,’ το «θηρίον» και τον ‘ψευδοπροφήτη.’

27. (α) Πώς πρέπει ν’ ανταποκριθούμε εμείς στο παγκόσμιο κήρυγμα που γίνεται, σ’ ολόκληρο τον κόσμο; (β) Έχοντας υπ’ όψιν την αιώνια ζωή, σε τι πρέπει εμείς να σπείρωμε;

²⁷ Μέχρι τώρα το παγκόσμιο κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας γίνεται πράγματι με θαυματουργικό τρόπο. Πώς θα ανταποκριθούμε εμείς; Μόνο με τον τρόπο που ενήργησε και ενεργεί το άγιο πνεύμα! Ο Θεός έχει θέσει σε ενέργεια το πνεύμα του χάριν των όσων προείπε, δηλαδή χάριν του κηρύγματος των αγαθών νέων της βασιλείας σ’ όλη την οικουμένη προς μαρτυρία σε όλα τα έθνη προτού έλθη το τέλος. Οι άνθρωποι και οι δαίμονες δεν μπορούν να κάμουν τίποτε για να εξουδετερώσουν το πνεύμα Του. Έχοντας υπ’ όψιν τον αμετάβλητο κανόνα Του «ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει,» ας παύσωμε να σπείρωμε στην εκπεσμένη σάρκα μας και ας σπείρωμε στο άγιο πνεύμα του Θεού. Αν σπείρωμε σ’ αυτό, θα θερίσωμε στον ωρισμένο καιρό από το πνεύμα του Θεού αιώνια ζωή στο νέο του σύστημα. (Γαλ. 6:7, 8) Κάθε αίνος ας ανήκη στον Ιεχωβά Θεό μέσω του Ιησού Χριστού, γιατί σ’ αυτόν τον καιρό της επειγούσης ανάγκης εκ μέρους όλων όσων αγαπούν δικαιοσύνη και ειρήνη, το πνεύμα Του βρίσκεται σε μεγάλη δράσι!

Η 61η Αποφοίτησις της Σχολής Γαλαάδ μια Πνευματική Ευωχία

«ΤΙ πνευματική εορτή!» «Τι πρακτικό και εποικοδομητικό πρόγραμμα!» Εκφράσεις σαν αυτές ακούσθηκαν σχετικά με το πρόγραμμα της 61ης αποφοιτήσεως της Σχολής Γαλαάδ που έγινε στις 5 Σεπτεμβρίου 1976. Ήταν μια πνευματική εορτή, όχι μόνο για τους είκοσι έξη αποφοιτούντας ιεραποστόλους, αλλά και για τους άλλους 1.968 που ήσαν παρόντες.

Ήταν μια ωραία καλοκαιρινή μέρα όταν όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι των, περιλαμβανομένων και των μελών της οικογενείας Μπέθελ του Μπρούκλυν, εγέμισαν την Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλι του Λονγκ Άιλαντ. Οι σπουδασταί ηλικίας εικοσιεπτά περίπου ετών, είχαν έλθει από έξη χώρες και εστάλησαν σε ένδεκα διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής.

Μετά τον αρχικό ύμνο και μια προσευχή από τον Αλβέρτο Σρέντερ, ο εισηγητής Λέο Γκρήνλις, μίλησε πρώτος. Είπε πώς λόγω της ζωηρής των επιθυμίας, των ρεαλιστικών σχεδίων των και της ειλικρινούς προσευχής, πραγματοποιούσαν τώρα τον σκοπό τους ν’ απολαύσουν εκτεταμένα προνόμια υπηρεσίας ως ιεραπόστολοι. Επακολούθησε μια σειρά από οκτώ δεκάλεπτες ομιλίες, πραγματικά ενθαρρυντικές.

Πρώτος ήλθε ο εκπαιδευτής της Σχολής Γαλαάδ Καρλ Άνταμς. Ετόνισε τη σπουδαιότητα της καλής σχέσεως με τον Ιεχωβά Θεό και την αξία της εγκαρτερήσεως. Με την εφαρμογή της σοφίας που απέκτησαν από τον Λόγο του Θεού, οι αποφοιτούντες θα