Δοξάζοντας τη Διακονία

«Την διακονίαν μου δοξάζω.»—Ρωμ. 11:13.

1, 2. Σύμφωνα με το Ζαχαρίας 13:4-6, τι θα προσπαθήσουν να κάνουν οι διάκονοι της ψεύτικης θρησκείας σ’ έναν ορισμένο μελλοντικό χρόνο, αντί να δοξάσουν τη διακονία τους;

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ο καιρός που όσοι είναι διάκονοι της ψεύτικης θρησκείας θα καταισχυνθούν. Θα προσπαθήσουν να κρύψουν την ιδιότητά τους. Αυτό δείχνει η Βιβλική προφητεία. Μιλώντας γι’ αυτούς σαν «προφήτες» ή οραματιστές, το Ζαχαρίας 13:4-6 λέει:

² «Και εν τη ημέρα εκείνη οι προφήται θέλουσι καταισχυνθή, έκαστος εκ της οράσεως αυτού, όταν προφητεύη, και δεν θέλουσιν ενδύεσθαι ένδυμα τρίχινον δια να απατώσι. Και θέλει ειπεί, Εγώ δεν είμαι προφήτης· είμαι άνθρωπος γεωργός διότι άνθρωπος με εμίσθωσε εκ νεότητός μου. Και εάν τις είπη προς αυτόν, Τι είναι αι πληγαί αύται εν μέσω των χειρών σου; θέλει αποκριθή, Εκείναι, τας οποίας επληγώθην εν τω οίκω των φίλων μου.»

3. Σε ποιο βαθμό θα καταφερθούν αυτές οι πληγές πάνω στους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου;

³ Οι πρώην εραστές (φίλοι) των θρησκευτικών κληρικών θα στραφούν τελικά εναντίον τους και θα τους πατάξουν και θα τους πληγώσουν ακόμη και μέχρι θανάτου, μέχρις ότου εγκαταλείψουν το θρησκευτικό τους επάγγελμα και το χαρακτηριστικό τους ντύσιμο. Στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι, η επίθεσις των κοσμικών αρχόντων εναντίον των θρησκευτικών επαγγελματιών, περιγράφεται με ζωηρές εικόνες. Το κεφάλαιο 17 παριστάνει ολόκληρη την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Βαβυλώνα, σαν μια διεθνή πόρνη που ονομάζεται Βαβυλώνα η Μεγάλη.

4, 5. (α) Πώς συμβολίζεται η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας στην Αποκάλυψι, κεφάλαιο 17; (β) Τελικά, τι θα κάνουν, με την άδεια του Θεού, στον αναβάτη τους τα συμβολικά 10 κέρατα και το ίδιο το βασιλόχρωμο θηρίο;

⁴ Συμβολικά κάθεται πάνω σ’ ένα κόκκινο θηρίο, με επτά κεφάλια και δέκα κέρατα πάνω σ’ αυτά τα κεφάλια. Το θηρίο βυθίζεται σε μια άβυσσο, εξαφανίζεται, και ξαναεμφανίζεται, όπως ακριβώς συνέβη με την κοινωνία των Εθνών και τον διάδοχό της, τα Ηνωμένα Έθνη. Η Βαβυλώνα η Μεγάλη αναρριχήθηκε και πάλι στη ράχη αυτού του ξαναεμφανισθέντος διεθνούς πολιτικού «θηρίου» το 1945 μ.Χ. Από τότε η Βαβυλώνα η Μεγάλη ιππεύει αυτό το «θηρίο» με το βασιλικό αυτό χρώμα για πάνω από 35 χρόνια. Πρέπει τώρα να πλησιάζη ο καιρός οπότε, προς κατάπληξι των θρησκευομένων, αυτό το συμβολικό θηρίο θα στραφή αχαλίνωτο εναντίον της «γυναίκας» που εξουσίαζε στις πολιτικές υποθέσεις στη διάρκεια της ζωής επτά διαδοχικών παγκόσμιων δυνάμεων. Και τι θα γίνη τότε; Το Αποκάλυψις 17:15-18 μας το παριστάνει ως εξής:

⁵ «Τα ύδατα, τα οποία είδες όπου η πόρνη κάθηται, είναι λαοί και όχλοι και έθνη και γλώσσαι. Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες επί το θηρίον, ούτοι θέλουσι μισήσει την πόρνην και θέλουσι κάμει αυτήν ηρημωμένην και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής θέλουσι φάγει, και αυτήν θέλουσι κατακαύσει εν πυρί. Διότι ο Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών να κάμωσι την γνώμην αυτού, και να γείνωσι της αυτής γνώμης και να δώσωσι την βασιλείαν αυτών εις το θηρίον [την όγδοη παγκόσμια δύναμι], εωσού εκτελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού. Και η γυνή, την οποίαν είδες, είναι η πόλις η μεγάλη [Η σύγχρονη Βαβυλώνα η Μεγάλη, η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας], η έχουσα βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.»—Βλέπε Αποκάλυψι 18:21-24.

6. Σε ποιο βαθμό θα επηρεάσει τη θρησκεία η καταστροφή της Μεγάλης Βαβυλώνας, και για ποιο λόγο;

⁶ Θα σημάνη η επερχόμενη καταστροφή της Βαβυλώνας της Μεγάλης, στην οποία περιλαμβάνεται και ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος, την εξάλειψι όλων των θρησκειών από το πρόσωπο της γης; Όσο υπάρχει ο ένας ζων και αληθινός Θεός, Όχι! Οι λάτρεις του, που δεν είναι μέρος του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου ή της υπόλοιπης Βαβυλώνας της Μεγάλης, θα επιζήσουν από την παγκόσμια επίθεσι εναντίον όλων των θρησκειών. Αυτοί θα έχουν την προστασία του Θεού Ιεχωβά και του βασιλεύοντος «Κυρίου κυρίων και Βασιλέως βασιλέων,» του Ιησού Χριστού. Κατόπιν, αυτοί θα παραστούν μάρτυρες της καταστροφής των άθεων, άθρησκων αρχόντων που τότε θα εξουσιάζουν ολοκληρωτικά πάνω στη γη. Η ‘καθαρή και αμίαντη θρησκεία ενώπιον του Θεού και Πατρός’ ποτέ δεν θα χαθή από τη γη που είναι το «υποπόδιόν» του.—Αποκ. 17:12-14· Ιακ. 1:27· Ησ. 66:1.

ΟΧΙ ΔΙΑΚΟΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

7. Τι θα συμβεί στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα στους εν υπηρεσία «διακόνους» των πολιτικών κυβερνήσεων που θα έχουν παραταχθή εναντίον του Ιεχωβά;

⁷ Στην αναμέτρησι στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα, οι εν ενεργεία «διάκονοι» των πολιτικών κρατών που θα παραταχθούν εκεί εναντίον του Παντοκράτορος Θεού θα καταστραφούν μαζί με τις γήινες κυβερνήσεις τους. (Αποκ. 16:13-16· 19:11-21) Όσοι είναι απολιτικοί «διάκονοι» του νικηφόρου Παντοκράτορος Θεού Ιεχωβά, θα τους διαφυλάξη μέσα απ’ αυτό τον πόλεμο των πολέμων με τον οποίον θα τερματισθή το παρόν σύστημα των ανθρώπινων κυβερνήσεων. Τι μεγαλειώδης ανταμοιβή θα είναι αυτή επειδή ενέμειναν πιστά στη Χριστιανική τους διακονία προς αυτόν! Ίσως σε μερικές χώρες, είτε Κομμουνιστικές είτε μη Κομμουνιστικές, μερικοί να διαφωνούν που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ονομάζονται «διάκονοι». Σ’ αυτές τις χώρες η λέξις «διάκονος» (Αγγλικά, μίνιστερ), μπορεί να προορίζεται αποκλειστικά για τους ανώτατους αξιωματούχους του Κράτους. Πάντως, στην Αγγλόφωνη χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής τα μέλη της κυβερνήσεως του προέδρου παίρνουν τον τίτλο του γραμματέως, όπως γραμματεύς (σέκρεταιρυ, στα Αγγλικά, που αντιστοιχεί με το υπουργός στα Ελληνικά) των εξωτερικών, γραμματεύς των εσωτερικών κοκ, και γενικός εισαγγελεύς. Εν τούτοις δεν πρόκειται να επιζήσουν.

8. Πώς ονομάζονται στη σύγχρονη Ελλάδα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, και σε ποιους εφαρμόζεται εκεί η λέξη «διάκονος»;

⁸ Η λέξις διάκονος που υπάρχει στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές πιστεύουν ότι κατά γράμμα σημαίνει «δια μέσου σκόνης», όπως στην περίπτωσι ενός που αποστέλλεται ή καλείται. Εν τούτοις, στη σημερινή Ελλάδα ο (προεδρεύων στην κυβέρνησι) ονομάζεται πρόεδρος της Κυβερνήσεως, που σημαίνει, αυτός «που κάθεται ενώπιον ή έμπροσθεν.» Τα μέλη της κυβερνήσεώς του δεν ονομάζονται με τη λέξι διάκονος, αλλά τους απονέμεται ο τίτλος υπουργός, που σημαίνει κατά γράμμα «υποεργάτης.» Η λέξις αυτή υπάρχει στην Ελληνική Μετάφρασι των Εβδομήκοντα των Εβραϊκών Γραφών, σύμφωνα με το Σιναϊτικό και Βατικανό χειρόγραφο Αρ. 1209. Εκεί το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 1:1 λέγει: «Και εγένετο μετά την τελευτήν Μωυσή είπε Κύριος τω Ιησοί υιώ Ναυή τω υπουργώ Μωυσή.» Η μετάφρασις από τον Τσαρλς Τόμσον ονομάζει τον Ιησού του Ναυή «Υπασπιστήν του Μωυσέως.» Παρόμοια, στη Δημοκρατία της Ελλάδος, ο πρόεδρος έχει τους υπασπιστές του, τους ακολούθους του, τους βοηθούς ή υπουργούς του, και αφήνει την υπηρεσία του διακόνου στις θρησκευτικές οργανώσεις της χώρας.

9. Παρά την πολιτική χρήσι της λέξεως, υπάρχουν σύμφωνα με τη Γραφή «διάκονοι του Θεού,» και τι έγραψε το περιοδικό Σκοπιά γι’ αυτό το 1882;

⁹ Είναι γεγονός ότι σήμερα μερικές χώρες χρησιμοποιούν και εφαρμόζουν τη λέξι «διάκονος» (μίνιστερ στ’ Αγγλικά) με πολιτική έννοια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι, από την άποψι της Γραφής στις αρχικές της γλώσσες, ένα άτομο αφιερωμένο ολοκληρωτικά στον Θεό και αφοσιωμένο να κάνει το θέλημα του Ιεχωβά Θεού δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζεται διάκονος του Ιεχωβά Θεού, μιμούμενο τον Ιησού Χριστό. Πριν από ένα σχεδόν αιώνα, στη μηνιαία του έκδοσι του Ιουνίου 1882 (σελίς 7, στην Αγγλική), το περιοδικό Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της Παρουσίας του Χριστού έγραψε τα εξής σχετικά με τους θρησκευτικούς διακόνους:

«Οι μαθηταί απεστάλησαν να κηρύξουν, να διδάξουν και να βαπτίσουν. Και μολονότι πιστεύομεν ότι κάθε αφιερωμένο μέλος του σώματος του Χριστού είναι διάκονος με κάποια έννοια, και όλοι ‘εχρίσθησαν δια να ευαγγελίζωνται’ υπάρχουν εν τούτοις ποικίλα μέλη κατάλληλα για διαφορετικά μέρη του έργου, όπως ακριβώς υπάρχουν διάφορα μέλη και λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα, που Γραφικά χρησιμοποιείται για να εξεικονίση το σώμα του Χριστού—την εκκλησία.

10. Τι είπε το τεύχος της 1 Ιανουαρίου 1892 για τους ολοχρόνιους διαγγελείς που ήσαν γνωστοί σαν βιβλιοπώλες, έχοντας υπ’ όψι τους ισχυρισμούς των κατ’ όνομα εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου ότι είναι διάκονοι του Θεού;

¹⁰ Σ’ ένα επόμενο τεύχος του της 1 Ιανουαρίου 1892 (σελ. 9, στην Αγγλική) το περιοδικό Σκοπιά, κάτω από τον τίτλο «Απόψεις από την Σκοπιά», έγραψε τ’ ακόλουθα:

«Λίγοι γνωρίζουν αυτούς τους βιβλιοπώλες σαν πραγματικούς εκπροσώπους του Κυρίου, και λίγοι διακρίνουν σ’ αυτούς την εξοχότητα που βλέπει ο Κύριος στην ταπεινοφροσύνη τους και στην αυτοθυσία τους. Είναι ιεραπόστολοι; Όχι λέει ο κόσμος και η κατ’ όνομα εκκλησία. Ιεραπόστολοι είναι οι δικοί μας, που πηγαίνουν σε ξένες χώρες. Ναι, λέει ο Κύριος, αυτοί είναι ιεραπόστολοί μου, επιφορτισμένοι με μια μεγαλειώδη αποστολή—. . .

Είναι διάκονοι; Όχι λέει ο κόσμος και η κατ’ όνομα εκκλησία, μόνο οι δικοί μας είναι διάκονοι, που φορούν ενδύματα «κληρικού» και κηρύττουν από τους άμβωνές μας. Ναι, λέει ο Κύριος, είναι υπηρέται μου (διάκονοι) διότι με υπηρετούν, χορηγούντες την παρούσα αλήθεια στον οίκον μου. Εγώ έστειλα το άγγελμα που φέρουν. Όποιος τους περιφρονεί, περιφρονεί εμένα, και όποιος δέχεται αυτή τη σφράγισι στο μέτωπο που μέσω αυτών στέλνω θα γνωρίση ότι η διδασκαλία προέρχεται από εμένα. «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου.»

(Βλέπε επίσης το τεύχος της 1 Φεβρουαρίου 1899, παραγράφους 6 και 7 κάτω από τον τίτλο «Είναι η Παρούσα Αλήθεια Παράλογος;»—στην Αγγλική)

11. Από πού προέρχονται οι λέξεις «διάκονος» και «διακονία», και πώς εξηγείται η έννοιά τους;

¹¹ Αλλά μήπως η Σκοπιά ήταν εγωιστική, ή αλαζονική όταν έλεγε ότι κάθε αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού είναι ένας «διάκονος»; Διόλου. Η λέξις Διάκονος ορίζεται ως εξής: «Υπηρέτης, αγγελιαφόρος, επιμελητής ναού, βοηθός επισκόπου ή πρεσβυτέρου.» Διακονία ορίζεται σαν «το έργον του διακόνου, υπηρεσία, εκτέλεσις καθήκοντος . . . το λειτούργημα του διακόνου εν τη εκκλησία κλπ.»—Νέον Ορθογραφικόν Ερμηνευτικόν Λεξικόν, Δ. Δημητράκου· επίσης Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης των Λίντελλ και Σκόττ.

12. Πόσο πλατιά χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα η μετάφρασις από την οποίαν αρχικά παρέθετε αυτό το περιοδικό καθώς και άλλες εκδόσεις της εταιρίας Σκοπιά, και εξετάζονται πολιτικά ζητήματα στο θέμα της διακονίας;

¹² Έτσι οι λέξεις «διάκονος» και «διακονία» θα πρέπει να έχουν πλατειά έννοια. Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε ότι, από την αρχή, το περιοδικό Σκοπιά και οι συναφείς εκδόσεις χρησιμοποίησαν σαν βασική τους μετάφρασι της Γραφής την Εξουσιοδοτημένη Μετάφρασι, ή Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου, του 1611 μ.Χ. Μέχρι σήμερα αυτή η αναγνωρισμένη μετάφρασις χρησιμοποιείται σ’ ολόκληρη τη Μεγάλη Βρεταννία και τα Έθνη της Κοινοπολιτείας καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Έτσι όταν παραθέτωμε απ’ αυτή τη πλατιά χρησιμοποιούμενη μετάφρασι της Γραφής, οι βασικές λέξεις «διάκονος» και «διακονία» χρησιμοποιούνται με τη σημασία που τους δίνουν οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές (Η Καινή Διαθήκη), και όχι με τη σημερινή πολιτική έννοια. Δεν ασχολούμαστε με την πολιτική.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

13. Πώς προτιμούν ν’ αποδίδουν στ’ Αγγλικά την αντιλεγόμενη λέξι διακονία οι περισσότεροι μεταφραστές της Βίβλου, και τι πρόκειται να κάνει ο αφιερωμένος λαός του Θεού για τις υποχρεώσεις που προέρχονται από τη διακονία τους;

¹³ Υπάρχουν πολλές σύγχρονες Αγγλικές μεταφράσεις των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (της Καινής Διαθήκης). Πώς προτιμά η πλειονότητα αυτών των σύγχρονων μεταφράσεων ν’ αποδίδει για τους αναγνώστες της την αντιλεγόμενη Ελληνική λέξι διακονία; Με τη λέξι «MINISTRY» (ΜΙΝΙΣΤΡΥ), με όλη την εξοχότητα που της αποδίδει η Αγία Γραφή. Ορθά, οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά, βρίσκονται μέσα στη Γραφική σημασία των πραγμάτων όταν εφαρμόζουν στη διορισμένη Χριστιανική δράσι τους την κατάλληλη λέξι «διακονία». Τι σκοπεύουν τώρα να κάνουν με τη «διακονία» τους αυτοί οι «διάκονοι»; Θα ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτήν και τις υποχρεώσεις της ή θα την απαρνηθούν λόγω των αντιρρήσεων των πιεστικών εναντιώσεων; Από την αποκαλυμμένη Βιβλική προφητεία γνωρίζουμε τι θα κάνουν οι αποξενωμένες από τον Θεό πολιτικές εξουσίες στους διακόνους, τους επισκόπους, τους ιερείς και τους πατριάρχες της Βαβυλώνας της Μεγάλης, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μας στα γεγονότα που επέρχονται.

14. Τι δείχνει η συμβολική γλώσσα της Αποκαλύψεως, κεφάλαιο 17, ότι θα συμβεί στη Μεγάλη Βαβυλώνα στη διάρκεια της «μεγάλης θλίψεως»;

¹⁴ Όπως δείχνει η συμβολική γλώσσα της Αποκαλύψεως, οι κοσμικές πολιτικές δυνάμεις θα διακόψουν την ένωσι Εκκλησίας και Κράτους. Θα διαρρήξουν τις στενές σχέσεις με τη διεθνή θρησκευτική πόρνη. Θα την πετάξουν από την πλάτη τους, θα την ξεγυμνώσουν από τους ισχυρισμούς της ότι έχει βασιλική ιδιότητα με τα κόκκινα και τα πορφυρά της ρούχα, θα της αρπάξουν το χρυσάφι, τα μαργαριτάρια και τα πολύτιμα πετράδια με τα οποία τόσο φανταχτερά στολίσθηκε. Θ’ αρπάξουν από το χέρι της το «χρυσούν ποτήριον» που είναι γεμάτο ακάθαρτα και αηδιαστικά πράγματα, το κύπελλο από το οποίο ανάγκασε όλους τους λαούς να πιουν και να ζαλισθούν σαν να ήσαν μεθυσμένοι. Τα στολισμένα θρησκευτικά κτίριά της θα τα μετατρέψουν σε μέρη για συνηθισμένες κοσμικές χρήσεις, ή κι ακόμη θα τα κατακάψουν αφού τα λεηλατήσουν από τον αδικοαποχτημένο πλούτο τους. Αλλοίμονο, γιατί έφθασε πάνω στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη η μέρα των λογαριασμών στη διάρκεια της «μεγάλης θλίψεως»!—Αποκ. 17:1-18· 7:14.

15. Τι θα υποχρεωθούν να κάνουν τότε οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁵ Τι θα σημάνει για τους Χριστιανούς μάρτυρες του Ιεχωβά αυτή η μελλοντική πορεία των πολιτικών δυνάμεων του κόσμου; Το εξής: η διακονία τους για τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού θα απορριφθή. Θα πάψουν να κηρύττουν «ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά.» Αλλά ακόμη και μετά τη λεηλασία της Βαβυλώνας της Μεγάλης, θα πρέπει να συνεχίζουν να κηρύττουν σταθερά την «ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών.»—Ησ. 61:1, 2· 59:17, 18.

16. Πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα μιμηθούν τον απόστολο Παύλο σ’ αυτά που λέει στο Ρωμαίους 11:13 σύμφωνα με πολλές μεταφράσεις;

¹⁶ Ως τότε τι θα κάνουν με τη «διακονία» τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Καθώς έχουν πάντοτε στο νου τους αυτά που επέρχονται σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία, θ’ αποφασίσουν συνετά ν’ ακολουθήσουν το ωραίο παράδειγμα του αποστόλου Παύλου. Στο Ρωμαίους 11:13 αυτός ο από τον Θεό σταλμένος απόστολος των εθνών, ο απόστολος Παύλος περιέγραψε τι έκανε με τη διακονία του: «Διότι προς εσάς έθνη λέγω, Εφ όσον μεν είμαι εγώ απόστολος των εθνών, την διακονίαν μου δοξάζω.»

17. Μολονότι ήταν ένα έργο χάριν των ειδωλολατρικών εθνών, μήπως ο Παύλος σαν Ιουδαίος είπε ότι υποβίβαζε τη διακονία του στο επίπεδο μιας απλής, συνηθισμένης υπηρεσίας;

¹⁷ Από τα προηγούμενα παρατηρούμε ότι η διακονία του Παύλου δεν υποβιβάζεται στο επίπεδο μιας απλής «υπηρεσίας». Ο Παύλος συνδέει τη διακονία του με την λέξι δοξάζω και γι’ αυτό ασφαλώς δεν υπήρχε τίποτα στη διακονία του Παύλου για να ντρέπεται. Όπως αποδίδει η Σημερινή Αγγλική Μετάφρασις το Ρωμαίους 11:13: «Σε σας λέγω Εθνικοί: Εφ’ όσον είμαι απόστολος, θα καυχηθώ για το έργο μου.» Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ λέγει: «Σας λέγω έθνη: Εστάλθηκα στους εθνικούς σαν απόστολός τους, και είμαι περήφανος που στάλθηκα.»

18. Έχοντας υπ’ όψι από που προέρχοντο φυσικώς οι 12 απόστολοι του Ιησού, γιατί δεν θα πρέπει οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου με τους πομπώδεις τίτλους και οι οποίοι αποφοίτησαν από ιεραποστολικές σχολές, να υποτιμούν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁸ Βέβαια, η Χριστιανική «διακονία» κάποιου δεν είναι κάτι για να του φουσκώση το κεφάλι. Μάλλον θα πρέπει, να αισθανώμαστε πολύ ταπεινοί που ο Θεός ευνόησε τόσο πολύ τους αφιερωμένους λάτρεις του με το να τους δεχθή σε μια τέτοια διακονία κάτω από τον ανάσσοντα τώρα Βασιλέα Ιησού Χριστό. Οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου που έχουν αποφοιτήσει από τις θεολογικές σχολές του, αποκαλούνται, Αιδεσιμώτατος, Σεβασμιώτατος, Μακαριώτατος, Παναγιώτατος και με άλλους ηχηρούς τίτλους και γι’ αυτό μπορεί να υποτιμούν τους αφιερωμένους, βαπτισμένους μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλά κι από τους αποστόλους του Ιησού, οι τέσσερις ήσαν ψαράδες, ένας ήταν φοροσυλλέκτης, και για τους άλλους επτά δεν αναφέρεται ότι είχαν παρακολουθήσει κάποια Ραββινική Σχολή του πρώτου αιώνα. Κι όμως γίνεται γι’ αυτούς ένδοξη μνεία στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, όπου δηλώνεται ότι τα ονόματά τους είναι χαραγμένα στους 12 θεμέλιους λίθους της Νέας Ιερουσαλήμ.—Αποκ. 21:14.

19. Είναι οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά διάκονοι κάποιας κυβερνήσεως, και πόσο ανθεκτική θα είναι η διακονία τους;

¹⁹ Όσο για το αν είναι διάκονοι κάποιας κυβερνήσεως, μάλιστα, αυτοί οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι διάκονοι της μεγαλύτερης κυβερνήσεως σ’ όλο το σύμπαν. Όχι, δεν είναι σαν κάποιο υπουργικό συμβούλιο κάποιας ανθρωποποίητης κυβερνήσεως, μιας αυτοκρατορίας, βασιλείας ή δημοκρατίας, αλλά είναι διάκονοι του Κυριάρχου του Σύμπαντος, του Δημιουργού των ουρανών και της γης. Σ’ εκπλήρωσι του Ματθαίου 24:14, είναι οι διορισμένοι κήρυκες της Μεσσιανικής βασιλείας του ήδη ανάσσοντος Βασιλέως Ιησού Χριστού. Η διακονία τους δεν θα τερματισθή με το καταστροφικό τέλος του παλαιού συστήματος, στη διάρκεια της «μεγάλης θλίψεως» που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας.

20. Στη νουθεσία του στο Κολοσσαείς 4:17 και 2 Τιμόθεον 4:5, αναφερόταν ο Παύλος στη συνηθισμένη υπηρεσία που εκτελούν γενικά οι άνθρωποι;

²⁰ Ο απόστολος Παύλος δεν είναι δυνατόν να εννοούσε τις συνηθισμένες, κοινές υπηρεσίες που εκτελούν γενικά οι κοσμικοί άνθρωποι, όταν έγραψε στον συγχριστιανό του Άρχιππο: «Πρόσεχε εις την διακονίαν, την οποίαν παρέλαβες εν Κυρίω, δια να εκπληροίς αυτήν.» (Κολ. 4:17) Στη διάρκεια της τελικής του φυλακίσεως ο Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο τον συνιεραπόστολό του: «Εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη.» (2 Τιμ. 4:5) Αυτές οι Θεόπνευστες οδηγίες σε πιστούς διακόνους της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας είναι έξοχες νουθεσίες για όλους τους αφιερωμένους, βαπτισμένους μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα για να τις εφαρμόσουν στον εαυτό τους σ’ αυτόν τον «καιρόν του τέλους» του καταδικασμένου παλαιού συστήματος, για την αιώνια δόξα του Θεού.—Δαν. 12:4.

Εργάτες—Διάκονοι

1. Πώς ονομάζονται οι αξιωματούχοι των πολιτικών κυβερνήσεων εν σχέσει με τον Θεό των Χριστιανών, στη μετάφρασι του Τύντεηλ του εδαφίου Ρωμαίους 13:1-6;

ΣΤΗ μετάφρασί του του 1526 μ.Χ., από την αρχαία Ελληνική στην ομιλουμένη Αγγλική της εποχής του, ο Ουίλλιαμ Τύντεηλ έγραψε για τις «υπερέχουσες εξουσίες» αυτού του κόσμου: «Είναι του Θεού υπηρέτης [διάκονος, κείμενο] εις σε προς το καλόν. Εάν όμως πράττης το κακόν, φοβού· διότι δεν φορεί ματαίως την μάχαιραν· επειδή του Θεού υπηρέτης [διάκονος, κείμενο] είναι, εκδικητής δια να εκτελή την οργήν κατά του πράττοντος το κακόν. Δια τούτο είναι ανάγκη να υποτάσσησθε ουχί μόνον δια την οργήν, αλλά και δια την συνείδησιν. Επειδή δια τούτο πληρόνετε και φόρους· διότι υπηρέται [διάκονοι, κείμενο] του Θεού είναι εις αυτό τούτο ενασχολούμενοι.»—Ρωμ. 13:1-6.

2. (α) Μήπως το γεγονός ότι αξιωματούχοι των κοσμικών κυβερνήσεων καλούνται «διάκονοι,» βασίζεται στη μετάφρασι του Τύντεηλ του 1526; (β) Μήπως η από μέρους τους χρήσις αυτού του όρου αποκλείει από τον Παύλο και τους συγχριστιανούς που δεν είναι μέρος του κόσμου το δικαίωμα να ονομάζωνται διάκονοι;

² Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύωμε ότι η ονομασία ορισμένων αξιωματούχων του Κράτους σε διάφορες πολιτικές κυβερνήσεις με τους τίτλους «πρωθυπουργός» (πράιμ μίνιστερ, Αγγλικά) «υπουργός» (μίνιστερ, Αγγλικά), βασίζεται στα παραπάνω λόγια του αποστόλου Παύλου. Αλλά και τότε ακόμη, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην κοσμική «διακονία» αυτών των πολιτικών που ονομάζονται «διάκονοι του Θεού» και στη θρησκευτική «διακονία» του αποστόλου Παύλου και των συγχριστιανών του που δεν αποτελούν μέρος αυτού του κόσμου. Οι τομείς δράσεως ανάμεσα σ’ αυτές τις δυο ομάδες διαφέρουν. Η χρήσις του όρου «διάκονος» με κυβερνητική έννοια από κοσμικούς πολιτικούς δεν αποκλείει από τον απόστολο Παύλο και τους συγχριστιανούς του να ονομάζωνται «διάκονοι» με θρησκευτική έννοια ανάλογα με τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται.

3. Είναι ο κάθε Μάρτυς του Ιεχωβά σήμερα, που κηρύττει από σπίτι σε σπίτι σαν τον Τυχικό και τον Τιμόθεο, «διάκονος του Θεού . . . εις το ευαγγέλιον του Χριστού»;

³ Όταν, στο Εφεσίους 6:21, ο απόστολος Παύλος ονομάζη τον Τυχικό «αγαπητόν αδελφόν και πιστόν διάκονον εν Κυρίω,» δεν κατέτασσε τον Τυχικό με τους κληρικούς του λεγομένου Χριστιανικού κόσμου. (Επίσης, Κολοσσαείς 1:7· 4:7.) Ο Παύλος αποκάλεσε επίσης τον Τιμόθεο «αδελφόν ημών και διάκονον του Θεού . . . εις το ευαγγέλιον του Χριστού.» (1 Θεσ. 3:2) Ασφαλώς οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα που κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» από σπίτι σε σπίτι είναι «διάκονοι του Θεού . . . εις το ευαγγέλιον του Χριστού.»—Ματθ. 24:14· Μάρκ. 13:10.

4. Τι δείχνουν οι Γραφές για το αν η Χριστιανική εκκλησία σαν σύνολο, καθώς και τα ατομικά μέλη της, έχουν μια διακονία;

⁴ Τι θα πούμε όμως για την εκκλησία των βαπτισμένων Χριστιανών σαν σύνολο; Ο δοξασμένος Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, είπε τα εξής στην εκκλησία των Θυατείρων, στη Μικρά Ασία: «Εξεύρω τα έργα σου και την αγάπην και την διακονίαν.» (Αποκ. 2:18, 19) Στην εκκλησία της Κορίνθου, ο Παύλος έγραψε: «Είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός.» (1 Κορ. 12:5) Σύμφωνα μ’ αυτό το γεγονός, από την πεντηκοστή του 33 μ.Χ. κι έπειτα ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός χάρισε στην εκκλησία του στη γη χαρίσματα σε μορφή ανθρώπων, δηλαδή, αποστόλους, προφήτες, ευαγγελιστές, ποιμένες, δασκάλους. Για ποιο σκοπό; «Προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού.» (Εφεσ. 4:7-12) Τελικά, σ’ όλα τα μέλη της εξ Εβραίων Χριστιανικής εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες [διακονήσαντες, κείμενο] τους αγίους και υπηρετούντες [διακονούντες, κείμενο].» (Εβρ. 6:10) Μ’ αυτόν τον τρόπο όλοι εκτελούσαν κάποια διακονία επιδοκιμασμένη από τον Ιεχωβά Θεό.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

5. (α) Αντίθετα με το είδος των επαγγελματιών διακόνων του Χριατιανισμού, μπορούν οι διάκονοι σύμφωνα με τον Γραφικό κανόνα να έχουν μερική κοσμική εργασία; (β) Πότε εμφανίσθηκε ο όρος «διάκονος» (Αγγλικά «μίνιστερ») στις Βιβλικές μεταφράσεις;

⁵ Το να είναι κανείς διάκονος σαν μέλος της αφιερωμένης, βαπτισμένης εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν σημαίνει ότι θα ζη μια ζωή με πολυτέλειες και ανέσεις. Ίσως ο τρόπος που ζουν οι επαγγελματίες διάκονοι των θρησκευτικών συστημάτων του Χριστιανικού κόσμου να κάνη πολλούς να νομίζουν έτσι. Αλλά σύμφωνα με τη θεόπνευστη Γραφή δεν πρέπει να συμβαίνη αυτό. Εν τούτοις, αυτοί που είναι «διάκονοι» σύμφωνα με τη Γραφική έννοια της λέξεως μπορούν να εργάζωνται σε κοσμική εργασία ένα μέρος του χρόνου τους. Αφού ακόμη και ο Ιησούς Χριστός ήταν ξυλουργός στη Ναζαρέτ ως τα τριάντα του χρόνια! Τότε αφιέρωσε όλο του το χρόνο στη διακονία για την οποία είχε χρισθή με το πνεύμα του Θεού. Το αν μιλούσε τη Λατινική γλώσσα και χρησιμοποιούσε τον όρο (minister) «διάκονος,» δεν γνωρίζομε. Όταν όμως οι Εβραίο-Ελληνικές Γραφές μεταφράσθηκαν στα Λατινικά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τότε εμφανίσθηκε στη μετάφρασι η λέξις minister (διάκονος).

6. (α) Τι έννοια έχει η λέξις «διάκονος» σύμφωνα με τη ρίζα της; (β) Πώς, λοιπόν, θα μπορούσε να «δοξασθή» από τον Παύλο;

⁶ Αφού η λέξις minister προέρχεται από το Λατινικό επίθετο minus, που σημαίνει «λιγότερο,» το να είναι κανείς μίνιστερ, σημαίνει, βασικά, να «είναι ή να ενεργή σαν κάτι λιγότερο, σαν κατώτερος» (quod minus est, Λατινικά). Η αντίστοιχη Ελληνική λέξις διάκονος έχει μια όμοια ταπεινή προέλευσι. Πιστεύεται ότι προέρχεται από την πρόθεσι διά και τη λέξι κόνις (σκόνη). Σ’ έναν Έλληνα αυτή η λέξις θα έδινε την εικόνα κάποιου που θα περνούσε μέσα από τη σκόνη για να τεθή στη διάθεσι κάποιου ή για να υπηρετήση κάποιον. Αλλά παρά την ταπεινή ρίζα της Ελληνικής λέξεως ο απόστολος Παύλος τη χρησιμοποίησε όταν είπε: «Την διακονίαν μου δοξάζω.» (Ρωμ. 11:13) Αυτό το απέδειξε με το να προσκολληθή σ’ αυτήν ως το τέλος.