Παραδείγματος χάριν, σε μερικές χώρες είναι συνήθεια τα μέλη της οικογενείας, ή ακόμη και οι επισκέπται, να γονατίζουν και να προσεύχωνται μπροστά στο φέρετρο. Οπωσδήποτε δεν υπάρχει Γραφική αντίρρησις να προσευχηθή ένα άτομο στον Ιεχωβά Θεό, είτε σε κηδεία είτε οπουδήποτε αλλού. Ο Ιησούς προσευχήθηκε στον τάφο του Λαζάρου. (Ιωάν. 11:41, 42) Αλλά οι αληθινοί Χριστιανοί δεν προσεύχονται στους αποθανόντας συγγενείς, ούτε θέλουν να δείξουν ότι πιστεύουν πως η προσευχή τους θα βοηθήση κάποιο άτομο να μην πάη στο καθαρτήριο ή θα επιταχύνη την άφιξί του στον ουρανό. Επίσης, στις κηδείες πολλοί Χριστιανοί προσωπικά προτίμησαν να μη μετάσχουν σε θεαματικές προσευχές που ίσως θα εφαίνοντο ότι είναι απλώς τυπικισμός.—Ματθ. 6:1, 5, 6.

Ένα άλλο προσωπικό αίσθημα που επηρεάζει τις αντιδράσεις σε μερικές συνήθειες ταφής είναι η επιθυμία να διατηρηθή η κηδεία απλή, χωρίς τυπικισμούς.

Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνη, παραδείγματος χάριν, ωρισμένες συνήθειες που λαμβάνουν χώραν στον τάφο. Σε μερικές περιοχές αναμένεται από εκείνους που βαστούν το φέρετρο ή από μέλη της οικογενείας να βάλλουν ένα λουλούδι στο φέρετρο ή να ρίξουν ένα λουλούδι στον τάφο πριν τον γεμίσουν με χώμα. Για πολλά άτομα αυτό αποτελεί μια τελική ένδειξι σεβασμού ή τελευταία απόδοσι τιμής στο νεκρό άτομο. Αλλά, φυσικά, ο αληθινός Χριστιανός γνωρίζει ότι το νεκρό άτομο δεν έχει γνώσιν του λουλουδιού. Και, αν ο αποθανών ήταν αληθινός Χριστιανός, θα συμφωνούσε με τη συμβουλή που ευρίσκεται στους Ρωμαίους 1:25 και καταδικάζει την απόδοσι ακαταλλήλου η λατρευτικής τιμής σ’ ένα πλάσμα. Επομένως, το προσωπικό αίσθημα μερικών ατόμων τους ωδήγησε να παραλείψουν αυτή τη συνήθεια.

Μια άλλη συνήθεια γύρω από τον τάφο είναι να πετάνε λίγο χώμα μέσα στον τάφο. Ο κληρικός ή το άτομο που διεξάγει την τελετή της κηδείας μπορεί συνήθως να το κάνη αυτό ενώ αναφέρει το εδάφιο Γένεσις 3:19, όπου λέγεται ότι ο Αδάμ προήλθε από χώμα και θα επέστρεφε στο χώμα. Αυτό το Βιβλικό σχόλιο, όμως, ήταν η δήλωσις ενός γεγονότος—ο Θεός εκεί προείπε τι θα συνέβαινε στον Αδάμ εκατοντάδες χρόνια αργότερα. Δεν είναι μια τελετουργική συνήθεια που πρέπει να επαναλαμβάνεται σε κάθε Γραφική κηδεία.

Επίσης, σε μια κηδεία δεν υπάρχει τίποτε εσφαλμένο στο να χρησιμοποιήση κάποιος λόγια από την Αγία Γραφή, ακόμη και τα λόγια που βρίσκονται στο εδάφιο Γένεσις 3:19. Εν τούτοις, ιδιαίτερα εφαρμόσιμα στην περίπτωσι αυτή είναι τα λόγια της Αγίας Γραφής σχετικά με την ελπίδα της αναστάσεως. Αυτά έχουν διαρκή ωφέλιμη αξία, περισσότερο από οποιεσδήποτε πράξεις τιμής που μερικοί πιστεύουν ότι δεν αρμόζουν στην περίπτωσι.

Με τόσο μεγάλη ποικιλία συνηθειών κηδείας που υπάρχουν σ’ όλη τη γη, ποιος μπορεί να τις γνωρίζη όλες ή να γνωρίζη πώς και γιατί δημιουργήθηκαν; Αλλά όταν ο Χριστιανός θέλη ν’ αποφασίση για το αν πρέπη να συμμορφωθή με μια ωρισμένη συνήθεια στην περιοχή του, θα βοηθηθή αν σκεφθή προσεκτικά. Μήπως η προέλευσις ή η παρούσα σημασία της είναι ευρέως γνωστό ότι ευρίσκεται σε αντίθεσι με τις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού; Μήπως ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτή η συνήθεια αντιφάσκει με την πραγματική ελπίδα που έχει ο Χριστιανός από την Αγία Γραφή; Μήπως το να συμμετέχη σε κάποια συνήθεια ή το να μη συμμετέχη, θα προσβάλη άλλους ή θα τους κάνη να προσκόψουν χωρίς λόγο; Τι έχει παρατηρήσει στις απλές κηδείες άλλων αληθινών Χριστιανών στην περιοχή του; Και τι του συνιστούν τα δικά του προσωπικά αισθήματα και η συνείδησίς του;

Η εξέτασις αυτών των παραγόντων μπορεί να βοηθήση τον Χριστιανό να ενεργήση μ’ ένα τρόπο που εναρμονίζεται με τις πεποιθήσεις του, με το αίσθημα ευπρεπείας και με τον κατάλληλο σεβασμό του για τον νεκρό.

Αμέτρητα Ψάρια

● Υπάρχουν περισσότερα ψάρια στη γη—σε αριθμό ειδών καθώς επίσης και σε ατομικό αριθμό—απ’ όλα τα θηλαστικά, τα πουλιά, τα ερπετά, και τα αμφίβια μαζί.»—Τα Θαυμάσια της Συμπεριφοράς των Ζώων (The Marvels of Animal Behavior), σελ. 309, 310.