Νικολάι Ποντγκόρνυ (το 1967) και ο Ρουμάνος πρόεδρος Νικολάι Τσαουσέσκου. Διαπραγματεύθηκε συμφωνίες με την Κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία και Πολωνία, και αντήλλαξε πρέσβεις με τη Γιουγκοσλαβία. Στην Ουγγαρία, τρεις ιερείς που είχαν αφορισθή επειδή είχαν συνδεθή με την Κομμουνιστική Βουλή επανεντάχθηκαν το 1971.

Κατόπιν, τον Φεβρουάριο αυτού του έτους, έγινε άλλη μια μεγάλη ενέργεια όταν ο Πάπας Παύλος έπαυσε τον αντικομμουνιστή Καρδινάλιο Μιντσζέντυ από του να είναι θρησκευτικός Πριμάτος της Ουγγαρίας. Όπως ανέγραψε η Ιταλική εφημερις «Ιλ Μεσατζέρο,» η ενέργεια αυτή έγινε για ν’ αφαιρεθή το κυριώτερο εμπόδιο στην ανάπτυξι των σχέσεων μεταξύ της αρχαίας έδρας και . . . της (Ουγγρικής) Κουμμουνιστικής κυβερνήσεως.» Οι πηγές του Βατικανού αναμένουν να συνεχισθούν οι διπλωματικές προτάσεις με τους Μαρξιστάς ηγέτας.

Όλ’ αυτά παρουσιάζουν ένα μεγάλο άλμα από το περασμένο τέταρτο αιώνος, οπότε ο Πάπας Πίος ο XII διέταξε αφορισμό όλων των «αθέων Κομμουνιστών.» Όπως έκαμε ο αρχαίος αποστάτης Ισραήλ, έτσι και το Βατικανό κάνει «βολιδοσκοπήσεις» τώρα σε πολλές κατευθύνσεις με μια μάταιη ελπίδα να βρη ασφάλεια.—Ωσηέ 7:11· Ιεζ. 16:26, 28, 29.

Ένα Ζήτημα που Διευθετείται για να Μην Ανακύψη Ποτέ Πάλι

ΜΠΟΡΕΙΤΕ να είσθε βέβαιος ποια θα είναι η στάσι σας και η πιστότητά σας στο μέλλον; Ίσως σήμερα να είσθε πολύ ευσυνείδητος, πιστός και όσιος σε ό,τι πιστεύετε. Αλλά μπορείτε να είσθε τόσο βέβαιος για τον εαυτό σας ώστε να πήτε, «Εγώ ξέρω ότι θα είμαι ο ίδιος και ύστερα από δέκα ή είκοσι χρόνια από τώρα»;

Άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει τον Θεό ανεγνώριζαν πάντοτε τις ατέλειές τους και την αστάθεια της καρδιάς των. Ο προφήτης Ιερεμίας είπε: «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα, και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίση αυτήν;» (Ιερεμ. 17:9) Ο απόστολος Παύλος είπε ότι έπρεπε να διεξάγη ένα συνεχή αγώνα εναντίον των ατελών του τάσεων για να διατηρήση μια σταθερή και πιστή στάσι ενώπιον του Θεού.—1 Κορ. 9:27· Ρωμ. 7:15,16.

Αλλά δεν μπορεί ένας άνθρωπος να φθάση σε μια κατάστασι που να γνωρίζη ότι θα παραμείνη πιστός για πάντα χωρίς να παρεκκλίνη από την πιστότητά του στον Θεό; Μπορεί να γνωρίζη ότι ο Θεός ποτέ δεν θα έχη λόγο να χρησιμοποιήση τη δύναμί Του για να τον θανατώση ;

Ο Ιεχωβά Θεός έχει σκοπό να δώση τέτοια διαβεβαίωσι για κείνους που τον αγαπούν. Είναι ικανός να διευθετήση μια δοκιμασία που είναι τόσο τελεία όσο είναι και τα δημιουργικά του έργα. Εκείνοι που περνούν επιτυχώς αυτή τη δοκιμασία θ’ αποδείξουν έτσι ότι θα είναι πιστοί για πάντα. Η δοκιμασία όμως θα έλθη όχι σε ατελείς και αμαρτωλούς ανθρώπους, των οποίων ο ‘λογισμός της καρδίας είναι κακός εκ νηπιότητός των.’ (Γεν. 8:21· Ιακ. 4:5) Αντιθέτως, η δοκιμασία θα έλθη σ’ εκείνους που ελευθερώθηκαν από την αμαρτία—σε τελειοποιημένους ανθρώπους σε μια γη δικαιοσύνης.

Σε πρόσφατα τεύχη αυτού του περιοδικού εξετάσαμε την καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων και τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού που θα επακολουθήση. Στη διάρκεια της χιλιετούς αυτής περιόδου εκείνοι που θα επιζήσουν και τα δισεκατομμύρια της ανθρωπότητος που θ’ αναστηθούν θα έχουν πλήρη ευκαιρία ν’ απαλλαγούν από την αμαρτία που έφερε ο Αδάμ στην ανθρώπινη φυλή και που ωδήγησε στην ατέλεια και τον θάνατο.

Ποιες θα είναι οι συνθήκες της γης στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού; Η ανθρώπινη οικογένεια θα είναι τελεία ενώπιον του Ιησού Χριστού. Εκείνοι που υπήρξαν στασιαστικοί στη διάρκεια των χιλίων ετών θα έχουν καταστραφή. (Αποκάλ. 20:12, 15) Οι ευπειθείς, οι οποίοι άλλοτε είχαν «θηριοειδείς» προσωπικότητες, θα έχουν ανακαινίσει τις προσωπικότητές των και θα είναι σε πλήρη αρμονία με τους νόμους και τις συνθήκες εκείνου του δικαίου συστήματος πραγμάτων. (Εφεσ. 4:23, 24) Η ζωική δημιουργία θα έλθη πάλι σε πλήρη υποταγή. Όλη η ζωική κτίσις θα έχη τον φόβο και τον σεβασμό του αποκαταστημένου ανθρώπου όπως εγίνετο αρχικά. (Γεν. 1:28· Ωσηέ 2:18) Όπως εγίνετο αρχικά στον κήπο της Εδέμ, ακόμη και τα άγρια ζώα δεν θα βλάπτουν τον άνθρωπο ούτε τα αποκτήματά του. (Ησ. 11:6-9) Ειρήνη θα βασιλεύη μεταξύ όλων των ζώντων.—Ψαλμ. 148.

Ο θάνατος που εκληρονόμησε η ανθρωπότης από τον αμαρτωλό Αδάμ θα καταργηθή. (1 Κορ. 15:26) Έτσι, κανένας δεν θα πεθαίνη πια τον Αδαμιαίο θάνατο, διότι δεν θα υπάρχη πλέον, όπως εκτίθεται μ’ ένα άλλο τρόπο στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Εκεί ο θάνατος παριστάνεται σαν να ρίπτεται στη «λίμνη του πυρός,» στον «θάνατό» του στην καταστροφή του.—Αποκάλ. 20:14, 15· παράβαλε με Αποκάλυψιν 21:1-4.

Στο φως αυτών των γεγονότων μπορούμε να εννοήσωμε την παρενθετική δήλωσι της Αποκαλύψεως 20:5: «(Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη.)» Οι διακονίες του Χριστού και των 144.000 βασιλέων και ιερέων του, που μετέσχον στην ‘πρώτη ανάστασι,’ έφεραν τους ‘λοιπούς των νεκρών’ σε πραγματική και πλήρη τελεία ζωή σ’ αυτό το χρονικό σημείο.

Η ΑΜΕΣΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΕΡΧΕΤΑΙ

Καθώς το ανθρώπινο γένος θα ίσταται τότε ενώπιον του Χριστού, οι άνθρωποι θα είναι σε κατάστασι όμοια μ’ εκείνη του Αδάμ και της Εύας στον Κήπο της Εδέμ. Θα έχουν τέλεια ζωή. Αλλά παραμένει το ερώτημα: Ποιοι θα είναι άξιοι της απονομής και της εξασφαλίσεως, της αποκτήσεως δικαιώματος για αιώνια ζωή στην παραδεισιακή γη; Με τέλειο έλεγχο όλων των ικανοτήτων των, θα κάμη κανείς απ’ αυτούς κάτι με δική του θέλησι, εκουσίως, που να είναι άξιον θανάτου στην κρίσι του Ιεχωβά; Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τι λαμβάνει χώραν κατόπιν:

«Ύστερον θέλει είσθαι το τέλος, όταν παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα· όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν. Διότι πρέπει να βασιλεύη, εωσού θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού· έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Διότι ‘πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού·’ όταν δε είπη ότι πάντα είναι υποτεταγμένα, φανερόν ότι εξαιρείται ο υποτάξας εις αυτόν τα πάντα. Όταν δε υποταχθώσιν εις αυτόν τα πάντα, τότε και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσι.»—1 Κορ. 15:24-28.

Ως αυτό το σημείο ο Ιησούς Χριστός έκρινε το ανθρώπινο γένος. Η Μεσσιανική του βασιλεία ενεργούσε σαν μια βοηθητική βασιλεία της βασιλείας του Θεού, διότι η κυριαρχία του Θεού είναι πάντοτε υπέρτατη. Αλλά τώρα δεν υφίσταται βοηθητική βασιλεία που να μεσολαβή μεταξύ του Ιεχωβά και του ανθρωπίνου γένους. Πώς το ανθρώπινο γένος θ’ αντιδράση στην άμεση βασιλεία του Θεού; Αυτοί στέκουν απ’ ευθείας ενώπιον του Θεού, χωρίς κανένα μεσολαβούντα ιερέα. Θα γραφούν τα ονόματά τους μονίμως στο «βιβλίον της ζωής»; Μόνον ο Θεός μπορεί να το καθορίση αυτό. Μόνον ο Θεός μπορεί να πη ποιος έχει το δικαίωμα να ζη στο σύμπαν για πάντα. Αυτοί οι πιστοί θ’ αποκαλυφθούν με μια δοκιμασία εγκαρδίου ακεραιότητος και υποταγής. Με αυτή την πιστότητα θα είναι δυνατόν ο Θεός καθώς και όλη η νοήμων κτίσις, περιλαμβανομένων και των αγγελικών δυνάμεων, να τους γνωρίσουν πλήρως από κάθε άποψι. Θα είναι βέβαιος ο Θεός για την αδιάρρηκτη πιστότητά των.

Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά μπορεί να έχη πλήρη εμπιστοσύνη σ’ εκείνους τους οποίους γνωρίζει με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται στην περίπτωσι του Ιησού Χριστού. Αυτός ο Υιός του Θεού είχε ζήσει αναρίθμητους αιώνες με τον Πατέρα του στον ουρανό προτού έλθη στη γη. (Ιωάν. 1:1· 8:38) Η αγάπη και η υπακοή