σας μια σπουδαία πηγή πρωτεϊνών, τις οποίες χρειάζονται τα σώματα των για την οικοδόμησι και αποκατάστασι των ιστών. Ιδιαίτερα είναι σπουδαίο το κρέας από σηκώτι, καρδιά και νεφρά, επειδή είναι πλούσια πηγή σιδήρου για την παραγωγή του αίματος. Όταν είναι κατάλληλα προετοιμασμένα, κι αυτά επίσης προσφέρουν άρωμα και γεύσι που διεγείρουν τη ροή των πεπτικών υγρών που συμβάλλουν στην απόλαυσι ενός γεύματος.

Τώρα σας μίλησα κυρίως για διαφόρους τρόπους προετοιμασίας και σερβιρίσματα βωδινού. Αλλά θα ήθελα να σας προτείνω να μην παραβλέψετε τη σπουδαιότητα του να τηρήτε σε ισορροπία τα γεύματά σας με μια ποικιλία από σαλάτες, λαχανικά και φρούτα. Αυτό θα συμβάλη στην καλή υγεία τη δική σας και της οικογενείας σας.

Και καθώς απολαμβάνετε αυτές τις γευστικές τροφές, ποτέ μη ξεχνάτε να ευχαριστήτε τον Ιεχωβά, Εκείνον που μας προμηθεύει τόσα καλά πράγματα για τροφή.—Από Συνεργάτη.

Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Πρέπει οι Θρησκείες να Συλλέγουν Χρήματα με Τυχερά Παιγνίδια;

ΈΝΑ ΑΝΥΨΩΜΕΝΟ χέρι και μια κραυγή «Μπίνγκο!» Πόσο συχνά επαναλαμβάνεται αυτή η σκηνή! Ιδιαίτερα ελκύονται σ’ αυτό το τυχερό παιγνίδι γυναίκες με μεγάλα παιδιά, όπως επίσης συνταξιούχοι και άτομα που έχουν χηρεύσει. Πολλοί αισθάνονται ευχαρίστησι και ζωηρή συγκίνηση απ’ αυτό. Το παιγνίδι μπορεί να χρηματοδοτήται από αδελφικές, πολιτικές ή φιλανθρωπικές οργανώσεις ή από μια Εβραϊκή συναγωγή. Πολύ συχνά, ανυπόμονοι παίκτες συνωστίζονται στα τραπέζια του μπίνγκο στις τοπικές Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες.

Εκείνοι που συμμετέχουν στα παιγνίδια του μπίνγκο, μπορεί να κυμαίνωνται από λίγους μέχρι σε εκατοντάδες ανθρώπους σε μια μόνο περιοχή. Το μπίνγκο παίζεται με κάρτες που ή κάθε μια έχει πέντε στήλες με πέντε αριθμημένα τετράγωνα, εκτός από το κέντρον, που έχει ένα «ελεύθερο» τετράγωνο. Δεν υπάρχουν δύο όμοιες κάρτες με την ίδια αριθμητική διάταξι. Μερικά άτομα αγοράζουν και παίζουν με πολλές κάρτες κάθε φορά. Καθώς ένας εκφωνητής φωνάζει τους αριθμούς που βγάζει στη τύχη, οι παίκτες τους καλύπτουν με τα πιόνια του μπίνγκο. Το πρώτο άτομο που είναι ικανό να καλύψη πέντε αριθμούς στη σειρά—είτε οριζοντίως, είτε καθέτως είτε διαγωνίως—φωνάζει «Μπίνγκο!» Σαν νικητής, αυτός ο παίκτης κερδίζει ένα βραβείο, ίσως χρήματα.

Γιατί διάφοροι οργανισμοί χρηματοδοτούν τα παιγνίδια του μπίνγκο; Για να συγκεντρώνουν χρήματα. Επί παραδείγματι, μια Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στο Λάνκαστερ της Πενσυλβανίας ανέφερε προσφάτως ότι απεκόμισε ένα κέρδος από $30.000 μέσα σ’ ένα χρόνο από τα παιγνίδια του μπίνγκο που έπαιζαν τα βράδυα της Τετάρτης. Έτσι, το μπίνγκο έχει αποδειχθή ότι είναι ένα πολύ επικερδές μέσον για συγκέντρωσι χρημάτων χάριν θρησκευτικών σκοπών. Αλλ’ υπάρχουν λόγοι που πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν αν αποφασίσετε να παίξετε μπίνγκο; Ναι, υπάρχουν.

Το μπίνγκο είναι στην ουσία μια λοταρία. Γι’ αυτό, σε πολλά μέρη θεωρείται σαν παράνομο τυχερό παιγνίδι. Μολονότι οι τοπικές αρχές μπορεί να μην επιβάλλουν τον νόμο όταν θρησκευτικές οργανώσεις χρηματοδοτούν τα παιγνίδια μπίνγκο, σεις πώς αντιλαμβάνεσθε την υπακοή στον νόμο; Ο Ιησούς Χριστός είπε στους ακολούθους του να ‘αποδίδουν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν.’ (Μάρκος 12:17) Ο Θεός ζητά από εκείνους που επιθυμούν την εύνοιά του να υπακούουν σε όλους, τους νόμους των κυβερνητικών ‘ανωτέρων εξουσιών’ που δεν συγκρούονται με τις εντολές του.—Ρωμ. 13:1· Πράξ. 5:29.

Για μερικά είδη παιγνιδιών απαιτείται σημαντική επιδεξιότης και πνευματική προσπάθεια από τους παίκτες για να κερδίσουν. Αλλά συμβαίνει αυτό και στο μπίνγκο; Όχι. Οι παίκτες του εμπιστεύονται στην τύχη. Είναι αυτό κακό; Από την άποψι του Θεού, είναι, διότι οι Γραφές δεν επιδοκιμάζουν την εμπιστοσύνη στην τύχη.—Ησ. 65:11.

Με το να παίζουν μπίνγκο μερικοί άνθρωποι κερδίζουν χρήματα, τα οποία μπορούν να ξοδεύουν για πράγματα που χρειάζονται: Αλλά δεν είναι μόνον αυτό που πρέπει να σκέπτεται κανείς. Εφόσον οι εισπράξεις ωφελούν σε ωρισμένες περιπτώσεις την εκκλησία που χρηματοδοτεί το μπίνγκο, οι οπαδοί άλλων θρησκειών μπορεί ν’ αποφασίσουν να μη συμμετέχουν σ’ αυτό, επειδή δεν επιθυμούν να υποστηρίξουν έναν άλλον τρόπο λατρείας. Ο μέσος, όμως, παίκτης του μπίνγκο δεν είναι πιθανόν να σκέπτεται πως οι εισπράξεις θα ωφελήσουν μια εκκλησία ή κάποιο φιλανθρωπικό έργον. Μάλλον, πολλά άτομα δελεάζονται να συμμετέχουν στο μπίνγκο με το χρήμα τους, επειδή ελπίζουν ότι αντί να δώσουν, θα πάρουν. Πόσο εύκολα μπορεί αυτό να οδηγήση στην πλεονεξία! Και γνωρίζατε πως η Βίβλος λέγει ότι οι «πλεονέκται» δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού; Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος το είπε αυτό.—1 Κορ. 6:9, 10.

Είναι γεγονός ότι ο μέσος παίκτης του μπίνγκο δεν είναι όμοιος με πολλούς επαγγελματίες παίκτες που καταφεύγουν στην ανεντιμότητα και επιδεικνύουν υπερβολική πλεονεξία. Εν τούτοις, μήπως το μπίνγκο δεν προωθεί ουσιαστικά την πλεονεξία; Όλοι όσοι συμμετέχουν, σπαταλούν χρήματα για να παίξουν, και κάθε παίκτης επιθυμεί ζωηρά να κερδίση μερικά από τα χρήματα που έχουν συσσωρευθή ή ν’ αποκτήση τα βραβεία που αγοράζονται μ’ αυτά. Ναι, το μπίνγκο υποθάλπει την ιδιοτέλεια και την έλλειψι αγάπης για τους άλλους.

Όχι μια ιδιοτελής στάσις απέναντι των άλλων, αλλ’ αγάπη για τους συνανθρώπους είναι εκείνο που απαιτεί ο Θεός από εκείνους που επιθυμούν την επιδοκιμασία του. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν, ειμή το να αγαπάτε αλλήλους, διότι ο αγαπών τον άλλον, εκπληροί τον νόμον.»—Ρωμ. 13:8.

Αν λάβετε υπ’ όψιν τις απαιτήσεις του Θεού και τους ανεπιθύμητους καρπούς του μπίνγκο, μπορείτε να οραματισθήτε τον Παύλο, ή ίσως τον απόστολο Πέτρο, να κάθωνται για να παίξουν ένα τυχερό παιγνίδι μέσα σε κάποιο θρησκευτικό κτίριο, ν’ ακούουν με προσοχή τους αριθμούς που εκφωνούνται, και κατόπιν να σηκώνουν το χέρι τους κραυγάζοντας με συγκίνησι «Μπίνγκο»; Είναι δύσκολο να το φαντασθήτε, έτσι δεν είναι; Θα μπορούσατε να θέσετε τον Ιησού Χριστό σ’ αυτή τη θέσι; Δύσκολα! Είναι επομένως καλό να θυμάστε ότι οι θεοσεβείς άνθρωποι πρέπει ν’ αποβλέπουν σ’ αυτόν, ως υπόδειγμά των.—Εβρ. 12:1, 2· 1 Πέτρ. 2:21.

Πώς είναι δυνατόν άτομα, που επιθυμούν να ευχαριστούν τον Θεό, ν’ αποκτούν χρήματα ή υλικά πράγματα; Δεν μπορεί κανείς να έχη αντιρρήσεις για την ανταλλαγή δώρων που στηρίζεται στα κατάλληλα κίνητρα. Οι Γραφές λέγουν ‘λάβετε προσφοράς και εισέλθετε εις τας αυλάς αυτού,’ και ο Θεός περιγράφεται ως ο Δωρητής ‘πάσης δόσεως αγαθής, και παντός δωρήματος τελείου.’ (Ψαλμ. 96:8· Ιακ. 1:17) Μπορεί όμως κανείς να ισχυρισθή ότι αυτή η γενναιόδωρη και εγκάρδια προσφορά δώρων είναι όμοια με το μπίνγκο; Όχι βέβαια!

Οι Χριστιανοί αποκτούν συνήθως τα χρειώδη και τα επιπρόσθετα πράγματα με την παραγωγική τους εργασία. Ο απόστολος Παύλος παρώτρυνε τους ομοπίστους του να ‘εργάζωνται με τας ιδίας αυτών χείρας.’ Αυτό ακριβώς έκαμε κι εκείνος.—1 Θεσσ. 4:10-12.

Τα τυχερά παιγνίδια είναι γνωστά από χιλιάδες χρόνια. Ένα που αναφέρεται ότι έμοιαζε με το μπίνγκο παιζόταν στην Αίγυπτο προτού κατασκευασθούν οι πυραμίδες. Οι Ρωμαίοι στους μετέπειτα χρόνους έπαιζαν λαχειοφόρα παιγνίδια. Αλλά χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι του Θεού στους αρχαίους χρόνους τέτοια παιγνίδια για να μαζεύουν χρήματα ή ν’ αποκτούν είδη για θρησκευτικούς σκοπούς; Όχι.

Αμέσως μετά την απελευθέρωσι των Ισραηλιτών από τη δουλεία της Αιγύπτου, η σκηνή του Ιεχωβά είχε κτισθή για να εξυπηρετή ως κέντρο λατρείας. Δεν χρησιμοποίησαν τυχερά παιγνίδια για τη συγκέντρωσι πολυτίμων πραγμάτων χάριν της σκηνής. Μάλλον, «ήλθον, πας άνθρωπος του οποίου η καρδία διήγειρεν αυτόν· και πας τις τον οποίον το πνεύμα αυτού έκαμε προαιρετικόν, έφεραν την προσφοράν του Ιεχωβά διά το έργον της σκηνής του μαρτυρίου, και δια τας αγίας στολάς» εκείνων που υπηρετούσαν στο αγιαστήριο του Θεού.—Έξοδ. 35:20-29· 36:4-7.

Ούτε οι πρώτοι Χριστιανοί διωργάνωναν τυχερά παιγνίδια για ν’ αποκτήσουν χρήματα για θρησκευτικούς σκοπούς. Αντιθέτως, αυτοί έκαναν εθελοντικές συνεισφορές. Ο Τερτυλλιανός είχε γράψει: «Ακόμη και όταν διενεργήται κάποιο είδος προσφοράς, δεν γίνεται από χρήματα που συλλέγονται ως δικαίωμα εισόδου, σαν να ήταν η θρησκεία ένα ζήτημα δημοπρασίας. Κάθε άνθρωπος φέρνει μια φορά τον μήνα μερικά μετρίας αξίας νομίσματα—ή οποτεδήποτε επιθυμεί, και μόνον αν πράγματι θέλη και αν μπορή. Κανένας δεν εξαναγκάζεται· πρόκειται για μια εθελοντική συνεισφορά.» (Απολογία, XXXIX, 5) Αυτή η περιγραφή συμφωνεί με τη συμβουλή του Παύλου: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.»—2 Κορ. 9:7.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη σύγχρονη εποχή δεν συγκεντρώνουν χρήματα με το μπίνγκο, διότι αυτό είναι ένα τυχερό παιγνίδι, είναι παράνομο σε πολλά μέρη και προωθεί την ιδιοτέλεια, την πλεονεξία και την έλλειψι αγάπης για τους άλλους. Για ν’ αποκτήσουν χρήματα και πράγματα που χρειάζονται για τις οικογένειές των, εργάζονται σε παραγωγικές εργασίες. Επί πλέον, για να προωθήσουν τα συμφέροντα της αληθινής λατρείας, αυτοί, όπως και οι λάτρεις του Ιεχωβά στους αρχαίους χρόνους, κάνουν εθελοντικές εισφορές. Αυτοί ‘τιμούν τον Ιεχωβά από των υπαρχόντων των.’ Εις απάντησιν, ο Θεός ‘τους πλουτίζει για κάθε γενναιοδωρία.’—Παροιμ. 3:9, 10· 2 Κορ. 9:8-12.

Πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στους Σύγχρονους Καιρούς στη Γερμανία

(Συνεχίζεται η ζωή στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως)

ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ του 1938 μια απόλυτη απαγόρευσις αλληλογραφίας τέθηκε σ’ ενέργεια για τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτό διήρκεσε επί εννέα μήνες, κατά την διάρκεια των οποίων οι αδελφοί ούτε μπορούσαν να έλθουν σ’ επαφή με τους συγγενείς των και τανάπαλιν. Ακόμη και ύστερ’ από την ακύρωσι της απαγορεύσεως αυτής ο περιορισμός ότι κάθε μάρτυς του Ιεχωβά μπορούσε να γράψη στους συγγενείς του μόνο πέντε γραμμές τον μήνα ίσχυε επί τριάμισυ μέχρι τέσσερα έτη—σε μερικά στρατόπεδα ακόμη περισσότερο. Το κείμενο είχε προετοιμασθή και ανεγίνωσκε: «Η επιστολή σου ελήφθη· σε ευχαριστώ πολύ. «Είμαι καλά, είμαι υγιής και εύρωστος . . .» Αλλ’ υπάρχουν περιπτώσεις όπου η κοινοποίησις του θανάτου έφθανε προτού αναγνωσθή η επιστολή: «Είμαι καλά, είμαι υγιής και εύρωστος.» Στον άδειο χώρο της επιστολής το επόμενο κείμενο εσταμπάρετο: «Ο κατάδικος διαμένει, ως πρότερον, ένας ισχυρογνώμων Σπουδαστής των Γραφών και αρνείται ν’ απορρίψη τις ψευδείς διδασκαλίες των Σπουδαστών της Γραφής. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν του δίδονται τα συνήθη προνόμια αλληλογραφίας.»

Ο «ΦΩΡΣΚΟΥΕΡ» ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΤΟΥ

Η ζωή στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως ήταν γεμάτη από τις καθημερινές της ανησυχίες, που πολλάκις προξενούνταν από τον διοικητή του στρατοπέδου τον ίδιο. Επί τίνα καιρό ο διοικητής στο Σαξενχάουζεν ήταν ένας άνθρωπος ονόματι Μπαρανάσκυ, και λόγω του ότι ήταν μεγαλόσωμος οι κατάδικοι του έδωσαν το παρατσούκλι «Φώρσκουερ.»

Γενικά συναντούσε όλους τους νεοαφιχθέντας καταδίκους ο ίδιος και τους καλωσώριζε με τα εξής λόγια: ‘Εγώ είμαι ο διοικητής του στρατοπέδου και ονομάζομαι «Φώρσκουερ.» Τώρα προσέξτε, όλοι σας! Μπορείτε να πάρετε ό,τι θέλετε από μένα—μια σφαίρα στο κεφάλι, μια σφαίρα στο στήθος, μια σφαίρα στο στομάχι! Μπορείτε να κόψετε τους λαιμούς σας αν θέλετε ή τις αρτηρίες σας! Μπορείτε να τρέξετε στον ηλεκτρικό φράκτη αν θέλετε. Ένα πράγμα μόνο να θυμάστε ότι οι στρατιώται μου είναι καλοί σκοπευταί! Θα σας στείλουν αμέσως στον ουρανό!’ Ποτέ του δεν έχανε την ευκαιρία να περιγελάση τον Ιεχωβά και το άγιόν του όνομα.

Αλλά στην αρχή της απαγορεύσεως επί των μαρτύρων του Ιεχωβά ένας νεαρός εικοσιτριών