Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Τι θα Λέγατε για ένα Παιγνίδι με Χαρτιά;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ εκατοντάδες παιγνίδια με χαρτιά. Τα παιγνίδια αυτά ποικίλλουν από την πασιέντσα, που περιλαμβάνει μόνο ένα άτομο, μέχρι το πόκερ, στο όποιο μπορούν να λάβουν μέρος μέχρι και δέκα παίκτες. Εκατομμύρια άτομα δαπανούν συχνά πολλές ώρες παίζοντας παιγνίδια με χαρτιά που απαιτούν επιδεξιότητα ή τύχη. Είναι πρόθυμοι να λάβουν μέρος όταν κάποιος ρωτήση, «Τι θα λέγατε για ένα παιγνίδι με χαρτιά;»

Εν τούτοις, άλλοι ρωτούν, Είναι κατάλληλο να παίζωμε χαρτιά; Υπάρχουν Βιβλικές αρχές που μπορούμε να εξετάσουμε για ν’ αποφασίσωμε αν πρέπει να παίζωμε χαρτιά;

Μπορεί κάποιο άτομο να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την προέλευσι αυτής της συνήθειας. Πιθανόν, η συνήθεια να παίζουν χαρτιά άρχισε στο Ινδοστάν περίπου το 800 μ.Χ. Τα χαρτιά με τα οποία παίζουν σήμερα είναι λεπτά, ορθογώνια κομμάτια από χαρτόνι που φέρουν ωρισμένους αριθμούς και μορφές. Πενήντα δύο χαρτιά αποτελούν την πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη δεσμίδα χαρτιών ή τράπουλα που διαιρείται σε τέσσερα χρώματα από δεκατρία χαρτιά. Τρία χαρτιά σε χρώμα απεικονίζουν έναν βασιλιά, μια βασίλισσα ή έναν βαλέ (φάντη), αναπαραστάσεις που χρονολογούνται πιθανώς από τον Μεσαίωνα.

Μήπως είναι απαράδεκτο να παίζωμε χαρτιά επειδή απεικονίζουν ένα βασιλιά ή μια βασίλισσα; Όχι, επειδή στην Αγία Γραφή αναφέρονται βασιλείς και βασίλισσες, και οι άνθρωποι που κατέχουν αυτά τα αξιώματα τυγχάνουν σεβασμού από τα ευσεβή άτομα. Αλλά, βέβαια, θα ήταν εκτός αρμονίας με την Αγία Γραφή να κάνη κάποιος μια εικόνα αντικείμενο λατρείας. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε στους Χριστιανούς αδελφούς του: «Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων.» (1 Ιωάν. 5:21) Εν τούτοις, οι άνθρωποι δεν συνηθίζουν ν’ αποδίδουν σεβασμό στις απεικονίσεις που βρίσκονται στα συνηθισμένα χαρτιά της τράπουλας. Αλλά, ασφαλώς, τα άτομα που έχουν μια Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησι δεν θα χρησιμοποιούσαν χαρτιά που φέρουν ανήθικες εικόνες. (Ματθ. 5:27, 28) Συνήθως, όμως, οι παίκτες δεν χρησιμοποιούν χαρτιά αυτού του είδους.

Άλλα άτομα μπορεί να συμπεράνουν ότι όλα τα παιγνίδια με χαρτιά είναι εσφαλμένα επειδή δημιουργούν αντιζηλίες. Ο απόστολος Παύλος έγραψε; «Εάν ζώμεν κατά το πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το πνεύμα. Μη γινώμεθα κενόδοξοι, αλλήλους ερεθίζοντες, αλλήλους φθονούντες.» (Γαλ. 5:25, 26) Τα άτομα που αφήνουν να τους επηρεάση το άγιο πνεύμα ή η ενεργός δύναμις του Θεού προσπαθούν ν’ αποφεύγουν το ανταγωνιστικό πνεύμα, εκείνο που προάγεται από κενοδοξία και που κάνει το άτομο να προκαλή τους άλλους για ν’ αποδείξη ότι είναι καλύτερος απ’ αυτούς. Αλλά δεν έχουν αυτή την ανταγωνιστική στάσι όλα τα άτομα που παίζουν χαρτιά.

Φυσικά, αν αναπτυχθή στην καρδιά σας ένα πολύ ανταγωνιστικό πνεύμα όταν παίζετε ένα οποιοδήποτε παιγνίδι, οφείλετε ν’ αγωνισθήτε για να καταπολεμήσετε αυτό το αίσθημα. Ίσως μάλιστα ν’ αποφασίσετε, αν η συναισθηματική σας φύσις είναι τέτοια, ότι θα ήταν καλύτερο να μην παίζετε μπάλλα, χαρτιά, ή μερικά άλλα παιγνίδια. Αλλά, φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άλλοι έχουν μεγάλη ανταγωνιστική διάθεσι όταν παίζουν αυτά τα παιγνίδια. Μπορεί να παίζουν για ευχαρίστησι και με καθαρή συνείδησι ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων.

Μερικοί που παίζουν χαρτιά εμπιστεύονται στην τύχη και παρακαλούν τη «Θεά Τύχη» να τους ευνοήση. Είναι κατάλληλο αυτό; Όχι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ο Θεός προειδοποίησε τον λαό του στο παρελθόν: «Εσάς όμως, τους εγκαταλείποντας τον Ιεχωβά, τους λησμονούντας το άγιόν μου όρος, τους ετοιμάζοντας τράπεζαν εις τον Γάδην και τους κάμνοντας σπονδήν εις τον Μένι, θέλω σας αριθμήσει διά την μάχαιραν.» (Ησ. 65:11, 12) Αυτές οι περιστάσεις περιλαμβάνουν ψευδή λατρεία, αλλά το άτομο που επιθυμεί να έχη τη θεία επιδοκιμασία δεν μπορεί ν’ αγνόηση ότι είναι κακό να εμπιστεύεται κανείς στην τύχη. Εν τούτοις, δεν εμπιστεύονται στην τύχη όλοι εκείνοι που παίζουν χαρτιά.

Ωρισμένα άτομα μπορεί να ενδιαφέρωνται για το ζήτημα του χρόνου. Αν το παιγνίδι με χαρτιά είναι κάτι που γίνεται πολύ συχνά, μπορεί να δαπανάται έτσι πολύς χρόνος και παραμελούνται άλλα ζητήματα που είναι πιο σπουδαία. Αυτό, όμως, μπορεί να συμβή, επίσης, αν το άτομο δαπανά πολύν χρόνο παίζοντας μπάλλα ή παρακολουθώντας συναυλίες. Επομένως, τα άτομα που είναι αφιερωμένα στον Θεό συνετά αποφεύγουν να παραμερίζουν τη Γραφική μελέτη και τα πνευματικά πράγματα χάριν αυτών των δραστηριοτήτων. Αντιθέτως, ‘εξαγοράζουν τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.’ (Εφεσ. 5:15, 16) Προφανώς, λοιπόν, αν μια οικογένεια παίζη παιγνίδια με χαρτιά συμπτωματικά και αυτή η δραστηριότης δεν κυριαρχή στη ζωή της, δεν κάνει κατ’ ανάγκην κάτι που είναι πνευματικά ακατάλληλο.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όλα τα παιγνίδια με χαρτιά βρίσκονται σε αρμονία με Γραφικές αρχές. Εκείνοι που μετέχουν σε ωρισμένα παιγνίδια με χαρτιά ασχολούνται στη χαρτοπαιξία, δηλαδή παίζουν για να κερδίσουν χρήματα. Μπορεί να διακινδυνεύουν χρήματα, με την ελπίδα να κερδίσουν περισσότερα. Είτε το άτομο κερδίζει είτε χάνει, σιγά σιγά η αυτοκυριαρχία του υπονομεύεται. Μπορεί να επιθυμή διακαώς να παίζη συχνά, όχι για διασκέδασι, αλλά για να κερδίση. Αναπτύσσεται εύκολα στην καρδιά του έλλειψις εκτιμήσεως για τους άλλους. Εκείνος που κερδίζει δεν ενδιαφέρεται για το ότι οι συμπαίκτες του μπορεί να είχαν εργασθή σκληρά για ν’ αποκτήσουν τα χρήματα που αυτός ευχαρίστως παίρνει απ’ αυτούς χωρίς να έχη εργασθή γι’ αυτά. Σύντομα ο χαρτοπαίκτης αρχίζει να κατέχεται από μια απροκάλυπτη απληστία και μπορεί μάλιστα να καταφύγη στην ανεντιμότητα στην προσπάθεια του να κερδίση.

Επιδοκιμάζεται, όμως, αυτή η στάσις στην Αγία Γραφή; Μολονότι ο παίκτης τυχερών παιγνιδιών μπορεί να χάση την αυτοκυριαρχία του, την εγκράτειά του, ο δούλος του Θεού πρέπει να καλλιεργή αυτή την ιδιότητα. Είναι ένας καρπός του αγίου πνεύματος του Θεού, όπως είναι η αγάπη, η οποία «δεν ζητεί τα εαυτής» με ιδιοτέλεια. (Γαλ. 5:22, 23· 1 Κορ. 13:4, 5) Ούτε είναι η χαρτοπαιξία ένας Γραφικά επιδοκιμασμένος τρόπος για ν’ αποκτήση κανείς πράγματα αξίας. Η Αγία Γραφή συνιστά να εργάζεται κανείς με τα ίδια του τα χέρια σε έντιμη εργασία και ο απόστολος Παύλος προέτρεψε τους ατάκτους να εργάζωνται κι έτσι «να τρώγωσι τον άρτον αυτών εργαζόμενοι.»—2 Θεσσ. 3:8-12· Εφεσ. 4:28.

Τι θα γίνη αν σαν αποτέλεσμα της χαρτοπαιξίας αναπτυχθή πλεονεξία; Ή, υποθέστε ότι ο παίκτης γίνεται ανέντιμος. Ούτε αυτό το χαρακτηριστικό ωφελεί ένα άτομο που θέλει να τιμά τον Ιεχωβά. Οι «πλεονέκται» κατατάσσονται μεταξύ των αδίκων οι οποίοι δεν «θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.» (1 Κορ. 6:9, 10) Επί πλέον, τα ευσεβή άτομα προσπαθούν να συμπεριφέρονται «κατά πάντα καλώς.»—Εβρ. 13:18.

Τώρα, ας υποθέσωμε ότι εσείς δεν θα είχατε αντίρρησι για ωρισμένα παιγνίδια με χαρτιά, αλλά γνωρίζετε ότι η συνείδησις κάποιου άλλου ατόμου θα ενοχλείτο αν σεις παίζατε χαρτιά όταν αυτό το άτομο ήταν παρόν. Θα κάνατε καλά αν αποφασίζατε να μην παίζετε χαρτιά όταν αυτό είναι παρόν. Ο απόστολος Παύλος, που σεβόταν τις συνειδήσεις των άλλων, προσευχόταν για τους Χριστιανούς αδελφούς του να συμπεριφέρωνται με ‘νόησιν, ώστε να διακρίνουν τα διαφέροντα (τα σπουδαιότερα, ΜΝΚ) και να είναι απρόσκοπτοι.’—Φιλιππ. 1:9, 10· παράβαλε 1 Κορινθίους 8:13.

Ασφαλώς, λοιπόν, υπάρχουν σπουδαίοι παράγοντες που πρέπει να εξετάσωμε όταν κάποιος ρωτήση, «Τι θα λέγατε για παιγνίδι με χαρτιά;» Οι νεαροί, βέβαια, πρέπει πρώτα να συζητήσουν το ζήτημα με τους γονείς των, οι οποίοι μπορεί να θέλουν ή να μη θέλουν να μετέχουν τα παιδιά τους σε τέτοια παιγνίδια. Αν είσθε ενήλικος, όμως, είναι καλό ν’ αντιληφθήτε ότι το αν θα μετέχετε προσωπικά είναι ατομική απόφασις.