Ασφάλεια Τώρα και για Πάντα

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας, ο οποίος γνωρίζει την αξία του κάθε πράγματος, ενέπνευσε ανθρώπους να δώσουν τις εξής συμβουλές: «Όστις ελπίζει επί τον πλούτον αυτού, ούτος θέλει πέσει.» «Δεν σώζεται βασιλεύς δια πλήθους στρατεύματος· ο δυνατός δεν ελευθερούται δια της μεγάλης αυτού ανδρείας.» «Μάταιος ο ίππος προς σωτηρίαν· δια της πολλής αυτού δυνάμεως δεν θέλει σώσει.» (Παρ. 11:28· Ψαλμ. 33:16, 17) Ο Ιησούς Χριστός με ειλικρίνεια δήλωσε ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.»—Λουκ. 12:15.

Φυσικά, σ’ ένα κλίμα όπου το έγκλημα διαρκώς χειροτερεύει, ίσως πρέπει να λάβωμε ωρισμένα πρακτικά μέτρα για να διασφαλίσωμε τη ζωή μας και τα αποκτήματά μας. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, και στην καλύτερη περίπτωσι, αυτά τα μέτρα είναι μόνο προσωρινά και με κανένα τρόπο δεν εξασφαλίζουν την ασφάλειά μας. Εκείνο που πραγματικά επιθυμούμε είναι η διαβεβαίωσις ότι καμμιά εξωτερική περίστασις δεν μπορεί να μας φέρη διαρκή βλάβη. Είναι δυνατόν να ζούμε μ’ αυτή την πεποίθησι; Υπάρχει κάποια πηγή δυνάμεως και εξουσίας που μπορεί να κάνη την οδό της ζωής μας ασφαλή τώρα, αλλά και για πάντα; Μπορούμε να ζούμε με ασφάλεια ακόμη και όταν απειλούμεθα από βία, ελλείψεις τροφίμων ή οικονομική κατάρρευσι;

Ανακάλυψις της Πραγματικής Ασφάλειας

Ας σκεφθούμε το εξής: Γιατί, στον αρχαίο Ισραήλ, οι οικογένειες μπορούσαν να αφήνουν τα σπίτια τους και τα χωριά τους απροστάτευτα και να ταξιδεύουν στην Ιερουσαλήμ για τις θρησκευτικές εορτές τους μολονότι περιβάλλονταν από εχθρικά έθνη; Γιατί όταν η Ιερουσαλήμ απειλήθηκε να πολιορκηθή από τα ισχυρά Ασσυριακά στρατεύματα δεν χύθηκε ούτε μια σταγόνα Ισραηλιτικό αίμα, ενώ 185.000 εχθροί στρατιώτες έπεσαν σε μια νύχτα; (2 Βασ. 19:32-35) Πώς μπόρεσε ένα έθνος τριών εκατομμυρίων περίπου ανδρών, γυναικών και παιδιών να ζήσουν επί 40 χρόνια σε μια ‘μεγάλη και τρομερή έρημο, όπου ήσαν όφεις φλογεροί και σκορπιοί και ξηρασία, όπου δεν ήτο ύδωρ’;—Δευτ. 8:15.

Ο Ιεχωβά ο Θεός τους, ο Δημιουργός όλων των πραγμάτων, ήταν εκείνος που έκανε τη ζωή τους ασφαλή. Αποδείχθηκε αυτό που εξέφρασε ο θεόπνευστος Ψαλμωδός Δαβίδ: «Εν ειρήνη θέλω και πλαγιάσει και κοιμηθή· διότι συ μόνος, Κύριε, με κατοικίζεις εν ασφαλεία.»—Ψαλμ. 4:8.

Μήπως αμφιβάλλετε ότι ο Ιεχωβά Θεός, ο ουράνιος Πατέρας μας, θα ενδιαφερόταν για μας στον 20ό αιώνα με τον ίδιο τρόπο που ενδιαφέρθηκε για τους Ισραηλίτες τότε; Υποθέστε ότι ο διευθυντής της τράπεζας της περιοχής σας σάς έλεγε: «Δεν θέλω να στενοχωριέσαι για τίποτε. Απλώς πες μου τι χρειάζεσαι και θα φροντίσω γι’ αυτό.» Δεν θα ανακούφιζε μια τέτοια υπόσχεσις την ανησυχία σας για ασφάλεια; Φυσικά, είναι απίθανο ένας διευθυντής τράπεζας να δώση αυτή την εγγύησι. Ωστόσο, ο Ιεχωβά Θεός έχει διαβεβαιώσει όλους τους πιστούς δούλους του ότι θα φροντίση για όλες τις ανάγκες τους. (Ματθ. 6:31-33) Μπορούμε να έχωμε πλήρη πεποίθησι σ’ αυτά διότι ο Ύψιστος πάντοτε εκτελεί το λόγο του, όπως φαίνεται από παραδείγματα του παρελθόντος και του παρόντος.—Ιησ. Ναυή 21:45.

Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έφθασε να αναγνωρίση την περιωρισμένη αξία των υλικών πραγμάτων και ταυτόχρονα δοκίμασε τη στενή σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό που του έδωσε τη δυνατότητα να ζήση με ασφάλεια. Ο Σολομών έγραψε: «Τα αγαθά του πλουσίου είναι η οχυρά αυτού πόλις, και φαντάζεται αυτά ως υψηλόν τείχος.» (Παρ. 18:11) Πόσο αληθινό είναι αυτό—«φαντάζεται»! Ο πλούσιος φαντάζεται ότι αυτά τα πολύτιμα πράγματα θα τον προστατεύσουν όταν πλήξη η συμφορά. Αλλά πόσο συχνά έχει δείξει η πείρα ότι ένα τέτοιο «υψηλόν τείχος» δεν είναι πραγματικό και δεν προσφέρει καμμιά προστασία σε καιρούς οικονομικής καταρρεύσεως, απότομης αυξήσεως του πληθωρισμού, πολιτικών αναταραχών ή θανατηφόρων ασθενειών!

Στο εδάφιο Παροιμίες 18:10, ο Σολομών κάνει την εξής αντίθεσι: «Το όνομα του Κυρίου είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.» Δεν υπάρχει κανενός είδους κρίσις ούτε περίστασις που μπορεί να αποστέρηση ένα δούλο του Θεού από τη θεία βοήθεια. Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται η πηγή της πραγματικής ασφάλειας—η προσωπική μας σχέσις με το στοργικό μας Πατέρα.—Ψαλμ. 59:16, 17· 62:5-8.

Πώς Μπορούμε να Είμαστε Βέβαιοι για Προστασία;

Αυτή η πεποίθησις δεν δημιουργείται μέσα σε μια μέρα. Όπως ένα δένδρο γίνεται πιο ισχυρό κάθε χρόνο, πιο σταθερό μετά από κάθε θύελλα που ξεπερνά, έτσι και η πίστι μας στον Ιεχωβά ενισχύεται καθώς βλέπομε τις δίκαιες οδούς του να απεργάζωνται το καλύτερο για τη ζωή μας. Η καθημερινή μας μελέτη του Λόγου του, ο χρόνος που δαπανούμε στο κήρυγμα του «ευαγγελίου,» το να τον εκζητούμε με προσευχή—όλα αυτά συμβάλλουν σ’ αυτό τον προσωπικό δεσμό.

Ο Ησαΐας περιέγραψε το είδος της ασφαλείας που επιθυμούμε με τα εξής λόγια: «Ούτος θέλει κατοικήσει εν τοις υψηλοίς· οι τόποι της υπερασπίσεως αυτού θέλουσιν είσθαι τα οχυρώματα των βράχων· άρτος θέλει δοθή εις αυτόν· το ύδωρ αυτού θέλει είσθαι βέβαιον.» (Ησ. 33:16) Ωστόσο, αυτή η ασφάλεια είναι μόνο για κείνους που επιθυμούν να ζουν μια ζωή που συμβάλλει στην ευημερία των άλλων. Ο Ησαΐας είπε επίσης: «Ο περιπατών εν δικαιοσύνη και ο λαλών εν ευθύτητι· ο καταφρονών το κέρδος των δυναστεύσεων, ο σείων τας χείρας αυτού από δωροληψίας, ο εμφράττων τα ώτα αυτού δια να μη ακούη περί αίματος, και ο κλείων τους οφθαλμούς αυτού δια να μη ίδη το κακόν.» (Ησ. 33:15) Πώς αυτές οι απαιτήσεις για την προστασία του Θεού εφαρμόζονται στους σύγχρονους καιρούς;

Η ‘δικαιοσύνη’ υπονοεί μια καθημερινή επιδίωξι των αρχών του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης ή εντιμότητας. Τα λόγια «καταφρονών το κέρδος των δυναστεύσεων» μάς υπενθυμίζουν ότι δεν πρέπει να μιμούμεθα τους τρόπους άμεσου πλουτισμού του κόσμου. Ένα άτομο που θέλει να έχη την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, εκτός του ότι δεν πρέπει να δέχεται δωροδοκίες, και να μην επιτρέπη ποτέ σε κάποια χάρι ή υλικό όφελος να θολώση την κρίσι του, πρέπει να είναι άτομο που ‘εμφράττει τα ώτα αυτού δια να μη ακούη περί αίματος, και κλειεί τους οφθαλμούς αυτού δια να μη ίδη το κακόν.’ Οι κινηματογραφικές ταινίες, τα βιβλία και τα περιοδικά του εικοστού αιώνα δεν υπήρχαν τότε στον προφήτη, αλλά ένας που θέλει να έχη μια στενή φιλία με τον Ιεχωβά πρέπει να αποφεύγη τη βίαιη και ανήθικη ψυχαγωγία σήμερα.

Η προσκόλλησί μας στις δίκαιες αρχές συμβάλλει στο να απολαμβάνωμε ασφάλεια. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών συνώψισε το ζήτημα με τα εξής λίγα λόγια: «Ο περιπατών εν ακεραιότητι περιπατεί ασφαλώς.»—Παρ. 10:9.

Μερικές φορές, μερικοί Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν δοκιμάσει επίσης τη θεία, όπως τη θεώρησαν, προστασία. Πάρτε, για παράδειγμα, τον Αδελφό Ζ—. Μια μέρα διάβαζε τη Σκοπιά στο αυτοκίνητό του όταν κάποιος ξαφνικά τον έπιασε από το λαιμό. Ο αδελφός προσευχήθηκε ζωηρά στον Ιεχωβά. Ο κακοποιός έμεινε ακίνητος, και η λαβή του χαλάρωσε. Ο Αδελφός Ζ—έβαλε μπρος το αυτοκίνητο, τον χαιρέτησε και τον άφησε να στέκεται σαν άγαλμα, στη μέση του δρόμου.

Ύστερα, υπάρχει και η ιεραπόστολος από την Κένυα. Οι γονείς της εναντιώθηκαν πικρά όταν εκείνη άρχισε να υπηρετή τον Ιεχωβά. Ο πατέρας την απείλησε με θάνατο αν δεν εγκατέλειπε αυτές τις «άσπρες μαϊμούδες,» όπως αποκαλούσε τους Μάρτυρες. Πλήρωσε δολοφόνους για να της κάνουν κακό. Όπως εκείνη λέει: «Η προστασία του Ιεχωβά με βοήθησε να μην πέσω ποτέ στα χέρια τους.»

Όπως δείχνουν αυτές οι πείρες, οι Χριστιανοί είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν κρίσιμες καταστάσεις. Ωστόσο, με πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι τίποτε απολύτως δεν μπορεί να μας φέρη διαρκή βλάβη. Ο ουράνιος Πατέρας μας έχει υποσχεθή: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει.» Έτσι μπορούμε με εμπιστοσύνη να αντιδρούμε σε κάθε απειλή για την ασφάλειά μας, λέγοντας: «Ο Ιεχωβά βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;»—Εβρ. 13:5, 6, ΜΝΚ.

Πολύ σύντομα τώρα, ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια θα δοκιμάση μια κρίσι που θα γκρεμίση τα φαινομενικά προστατευτικά τείχη που προσφέρουν τα πλούτη, η στρατιωτική ισχύς ή η πολιτική εξουσία. Μόνο εκείνοι που έχουν εμπιστευθή το αόρατο αλλά ισχυρό χέρι του Ιεχωβά θα επιζήσουν και θα απολαύσουν ασφάλεια για πάντα κάτω από τη δίκαιη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού. (Αποκ. 21:1, 4) Είθε αυτή να είναι η ευτυχισμένη μερίδα σας επειδή έχετε αναπτύξει ένα στενό, προσωπικό δεσμό με τον Ύψιστο.

Η Βιβλική Αλήθεια Δείχνει την Οδό της Ασφαλείας

—Ανταπόκρισις από τη Δομινικανή Δημοκρατία

ΠΕΡΙΠΟΥ 960 χιλιόμετρα (600 μίλια) ανατολικά της Φλώριντα, ανάμεσα στα νησιά Κούβα και Πουέρτο Ρίκο, βρίσκεται το νησί της Καραϊβικής Ισπανιόλα. Τα ανατολικά δύο τρίτα αυτού του νησιού, καταλαμβάνονται από τη Δομινικανή Δημοκρατία. Το έδαφός του ποτίζεται καλά, κι’ έτσι επιτυγχάνεται καλή καλλιέργεια. Τα προϊόντα περιλαμβάνουν ζαχαροκάλαμο, καφέ και κακάο, καθώς επίσης φρούτα όπως παπάγιες, μπανάνες, μάγγο και ανανάδες.

Οι άνθρωποι στη Δομινικανή Δημοκρατία είναι φιλικοί και χαίρονται να διεξάγουν ζωηρές συζητήσεις. Χειρονομούν με τα χέρια, το πρόσωπο, ακόμη και με ολόκληρο το σώμα. Πολλοί Δομινικανοί είναι Προτεστάντες, αλλά οι περισσότεροι είναι Ρωμαιοκαθολικοί, όπως ήσαν και οι Ευρωπαίοι άποικοι που ήλθαν στο νησί Ισπανιόλα από την Ισπανία στη διάρκεια του 15ου αιώνα.

Πώς θα ανταποκρινόταν στη Βιβλική αλήθεια ο εγκάρδιος και ταπεινός λαός αυτής της χώρας της Καραϊβικής; Την 1η Απριλίου 1945, ιεραπόστολοι από τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς άρχισαν να το διαπιστώνουν. Έμειναν σ’ ένα ξενοδοχείο στην καρδιά του Σάντα Ντομίνγκο και την ίδια μέρα βγήκαν για να βρουν ένα γιατρό ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για Γραφική μελέτη και του οποίου η διεύθυνσις είχε δοθή σ’ αυτούς ενόσω ήσαν στη Νέα Υόρκη. Βρήκαν το γιατρό και άρχισαν να μελετούν τις Γραφές. Ένας γείτονας ενώθηκε σ’ αυτές τις συζητήσεις. Σαν αποτέλεσμα, ο Χουάν