Θεραπεία Δια Πίστεως—Μπορεί να Βλάψει;

Οι θεραπευτές δια πίστεως εξηγούν ότι η δύναμη τους να θεραπεύουν δεν πετυχαίνει σ’ όλες τις περιπτώσεις. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό έχει δημιουργήσει προβλήματα. Όταν οι άρρωστοι εμπιστεύονται απόλυτα σ’ ένα θεραπευτή δια πίστεως, και το ποθούμενο θαύμα δεν συμβεί, μερικές φορές τ’ αποτελέσματα υπήρξαν σοβαρά. Σε μερικές περιπτώσεις, πέθαναν άνθρωποι από αρρώστιες που θα μπορούσαν ίσως να έχουν γιατρευτεί με επιτυχία με κάποιον άλλο τρόπο.

Ίσως έχοντας αυτό κατά νου, πολλοί θεραπευτές δια πίστεως συνιστούν τώρα στους «ασθενείς» τους να συνεχίζουν την επαφή τους με το γιατρό τους και συγχρόνως να έρχονται και σ’ αυτούς για θεραπεία δια πίστεως. Λένε ότι θεωρούν το γιατρό σαν συνάδελφο, και όχι ανταγωνιστή, στο έργο της θεραπείας. Μερικοί γιατροί επιδοκιμάζουν επιφυλακτικά αυτό το είδος της θεραπείας δια πίστεως έχοντας υπ’ όψη τα πιθανά ψυχοσωματικά οφέλη για τους ασθενείς τους.

Ο Δρ Ουίλλιαμ Α. Νόλαν, ύστερα από μακρές έρευνες για τη θεραπεία δια πίστεως, ανάφερε ένα ακόμη πρόβλημα. Ύστερα από έρευνα αρκετών δήθεν θεραπειών, διαπίστωσε ότι υπήρχε πολλή πίκρα. Είχαν πει στους ανθρώπους, ή τους έκαναν να πιστεύουν ότι είχαν θεραπευτεί. Αλλά αργότερα η ασθένεια ήταν ακόμη εκεί. Μερικές μάλιστα ασθένειες είχαν χειροτερέψει. Πολλά άτομα αισθάνθηκαν ότι τους εξαπάτησαν.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι ένα άτομο ακολούθησε τη συμβουλή να έχει επαφή με τον προσωπικό του γιατρό· και ας υποθέσουμε ότι το άτομο ήταν προετοιμασμένο για το γεγονός ότι η ποθούμενη θεραπεία ίσως και να μη γινόταν. Και πάλι δεν θα άξιζε τον κόπο να πάει κανείς σ’ ένα θεραπευτή δια πίστεως—μήπως και γινόταν κάποια θεραπεία; Για ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό, θα πρέπει να δούμε το ζήτημα από θρησκευτική άποψη.

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ

Η θεραπεία δια πίστεως έχει δυνατούς θρησκευτικούς δεσμούς. Οι Ευαγγελιστές και οι χαρισματικοί πιστεύουν ότι η δράση τους ‘φέρνει τους ανθρώπους πίσω στον Χριστό’. Αλλά τους φέρνει;

Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά τη διάρκεια των ιερουργιών τους οι άνθρωποι μπορούν να «μιλούν σε γλώσσες» ή να «μαχαιρώνονται στο πνεύμα», όπως λένε δηλαδή πέφτουν σ’ ένα είδος εκστάσεως κατά την οποία δεν μπορούν να κουνηθούν αλλά φαίνεται να αντιλαμβάνονται όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Είναι ενδιαφέρον ότι τέτοια πράγματα μοιάζουν με τους σπασμούς και τις εκστάσεις που παρουσιάζονται σε άλλους θρησκευτικούς θεραπευτές, τους ιερείς βουντού και τους μάγους γιατρούς.

Είν’ αλήθεια, ότι μερικοί «ψυχοθεραπευτές» πιστεύουν ότι η θεραπεία τους δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία. Εν τούτοις οι διαδικασίες και η πείρα δείχνουν ότι συχνά είναι όμοιοι με τους θρησκευτικούς θεραπευτές και τουλάχιστον μερικοί απ’ αυτούς έχουν κάποιο ιστορικό δεσμό με τον πνευματισμό ή ίσως με τη θρησκευτική φιλοσοφία της ανατολής.

Είναι αυτές οι λεπτομέρειες σημαντικές γι’ αυτόν τον φιλελεύθερο 20ό αιώνα; Βεβαίως, αυτές οι λεπτομέρειες είναι πολύ σημαντικές, αν χρησιμοποιήσουμε σαν βάση για να εκτιμήσουμε τις θεραπείες τους, τις θεραπείες που εκτέλεσε ο Ιησούς και οι απόστολοι του στις πρώτες μέρες της χριστιανοσύνης. Τι παρατηρούμε όταν εξετάσουμε εκείνες τις θεραπείες;

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ

Σε σχέση με τις θεραπείες που εκτέλεσε ο Ιησούς, δεν υπήρχε «ψυχοχειρουργική» ή «μαχαίρωμα στο πνεύμα»· Ούτε έδινε ο Ιησούς συγκινησιακές ομιλίες πριν απ’ τις θεραπείες του. Αυτό που έκανε ήταν συχνά εντελώς ανεπίσημο. Μπορούσε να αγγίξει τον άρρωστο ή ο άρρωστος να αγγίξει τον Ιησού, ή μερικές φορές απλώς μιλούσε στους πάσχοντες. Και θεραπεύονταν.—Ματθ. 8:14, 15· Λουκ. 8:43-48· 17:12-19.

Η θεραπεία που εκτελούσε ο Ιησούς δεν ήταν ψυχοσωματική. Ένα ατροφικό χέρι δεν μπορούσε να θεραπευτεί μ’ αυτά τα μέσα, κι’ εν τούτοις αυτός θεράπευσε αυτές τις παθήσεις. Μπορούσε να θεραπεύει «πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν.» Ανάστησε ακόμη και νεκρούς. (Ματθ. 4:23· Λουκ. 6:6-11· 8:49-56) Δεν υπήρχαν απλώς πιθανότητες βελτιώσεως, ούτε αποτυχίες. Λέξεις σαν την «απογοήτευση» ή «απάτη» ποτέ δεν ακούστηκαν σε σχέση με τις θεραπείες του Ιησού. Ακόμη κι’ οι εχθροί του παραδέχονταν ότι οι θεραπείες συνέβαιναν. (Ιωάν. 11:47, 48) Γιατί αυτή η διαφορά ανάμεσα στις τότε θεραπείες και στις σημερινές;

ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ;

Εφόσον γενικά συμφωνούν—ακόμη και οι περισσότεροι θεραπευτές δια πίστεως—ότι οι θεραπείες του Ιησού προέρχονταν από τον Θεό, μήπως είναι πιθανόν ότι οι σημερινοί θεραπευτές βρίσκονται σ’ επαφή με κάποια άλλη πηγή δυνάμεως; Αυτό είναι πολύ πιθανόν ειδικά όταν συλλογισθούμε τους δεσμούς μερικών θεραπευτών δια πίστεως με τον πνευματισμό και τον αποκρυφισμό. Κι είναι πολύ σημαντικό ότι γι’ αυτές τις πράξεις η Βίβλος μάς προειδοποιεί: «Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς, . . . μαντευόμενος μαντείαν, ή προγνώστης των καιρών, ή οιωνοσκόπος, ή μάγος, ή γόης, ή ανταποκριτής δαιμονίων, ή τερατοσκόπος, ή νεκρόμαντις.»—Δευτ. 18:10, 11.

Αυτό δεν είναι θρησκευτικός φανατισμός. Μάλλον μας προστατεύει από την επιρροή βλαβερών πνευματικών δυνάμεων—των δαιμόνων—που πάντοτε ενεργούσαν ενάντια στα καλά συμφέροντα του ανθρώπινου γένους. Η σημερινή θεραπεία δια πίστεως, με τους αποκρυφιστικούς δεσμούς της, είναι αναπόφευκτα διαφορετική από τις θεραπείες που εκτελούσε ο Ιησούς Χριστός, αφού αυτός πάντοτε απόφευγε τέτοιες επιρροές. Οτιδήποτε εκτελείται κάτω από την επίδραση αυτών των δυνάμεων θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε πολλές περιπτώσεις «απογοητεύσεως» και «απάτης».

Το σημείο αυτό σχετικά με μια διαφορετική πηγή δυνάμεως γίνεται σαφέστερο όταν κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε ότι θα γίνονται σήμερα θεραπείες σαν κι’ αυτές που έκανε τότε ο Ιησούς. Το έργο θεραπείας του Ιησού και των αποστόλων του εκπλήρωσε το σκοπό του.

ΓΙΑΤΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ

Όταν ο Τιμόθεος, ο φίλος του αποστόλου Παύλου ήταν άρρωστος, ο Παύλος του σύστησε όχι την επίθεση των χεριών αλλά τη χρήση του κρασιού για φάρμακο. (1 Τιμ. 5:23) Γιατί; Διότι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν θεωρούσαν το χάρισμα της θεραπείας σαν ένα είδος ιατρικής περιθάλψεως. Ούτε ήταν η αποστολή τους να φροντίζουν για τη σωματική υγεία του ανθρώπινου γένους τον καιρό εκείνο.

Σαν τον Ιησού, ήταν και αυτοί κήρυκες. Στον Πόντιο Πιλάτο, ο Ιησούς εξήγησε τον κύριο σκοπό στη ζωή του όταν είπε: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν.»—Ιωάν. 18:37.

Γιατί, λοιπόν, θεράπευε; Γιατί οι θεραπείες μαζί με άλλα θαύματα, ήταν σημάδι. Αποδείκνυε ότι το Χριστιανικό άγγελμα προερχόταν αληθινά από τον Θεό, ότι ήταν «η αλήθεια». Ο απόστολος Παύλος το απέδειξε αυτό όταν έγραψε: «Πώς ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; ήτις αρχίσασα να λαλήται δια του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων και ο Θεός συνεπεμαρτύρει με σημεία και τέρατα, και με διάφορα θαύματα.» (Εβρ. 2:3, 4) Επομένως, το σπουδαίο πράγμα ήταν το άγγελμα της σωτηρίας, όχι τα θαύματα. Τα θαύματα αποδείκνυαν απλώς την αλήθεια του αγγέλματος. Όταν πια αυτή η αλήθεια και το γεγονός ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τη Χριστιανική εκκλησία είχαν βεβαιωθεί, τα θαυματουργικά χαρίσματα του πνεύματος, περιλαμβανομένης και της θεραπείας, δεν χρειάζονταν πια.—1 Κορ. 12:27-13:8.

Αλλά τι θα πούμε για τα σημερινά θαύματα που ισχυρίζονται ότι γίνονται στο όνομα του Ιησού; Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι πολλοί θα του έλεγαν: «Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματι σου, και εν τω ονόματι σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματι σου εκάμομεν θαύματα πολλά;» Και η απάντηση του Ιησού; «Φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.» Ο Ιησούς δεν αρνήθηκε ότι θα γίνονταν τέτοια θαύματα. Αλλά αυτά δεν θα γίνονταν με τη δική του εξουσία, ‘εν τω ονόματί του’. Θα γίνονταν από κάποια άλλη δύναμη· επομένως, θα ήταν άνομα.—Ματθ. 7:21-23.

Από τ’ άλλο μέρος ο Ιησούς είπε για τη δράση των αληθινών ακολούθων του: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» Είπε επίσης: «Πορευθέντες . . . μαθητεύσατε πάντα τα έθνη . . . διδάσκοντες αυτούς.» Ναι η μαρτυρία σήμερα επρόκειτο να είναι το κήρυγμα και η διδασκαλία, όχι τα θαύματα όπως είναι οι θεραπείες.—Ματθ. 24:14· 28:19, 20.

ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Έτσι, ενώ η πιθανότητα ωφέλειας από τους θεραπευτές δια πίστεως είναι αμφίβολη, οι κίνδυνοι είναι πραγματικοί. Υπάρχει ο κίνδυνος να μπλεχτείτε με τους δαίμονες, και να σας θεωρήσει ο Ιησούς ότι είσαστε από τους «εργάτας της ανομίας». Επιπρόσθετα, υπάρχει ο κίνδυνος να σας διαφύγει μια πολύ καλύτερη απάντηση για το πρόβλημα των ανθρώπινων ασθενειών από την δια πίστεως θεραπεία.

Υπάρχει μια καλύτερη απάντηση—η απάντηση του ίδιου του Θεού, που μας την εξηγεί στη Βίβλο. Το θεόπνευστο βιβλίο δεν υπόσχεται για σήμερα αιφνίδια απαλλαγή από την αρρώστια. Αλλά δίνει βοήθεια για ζητήματα υγείας. Ακολουθώντας τη συμβουλή της Γραφής για σωματική και ηθική καθαριότητα θα μας βοηθήσει να αποφεύγουμε πολλές αρρώστιες, περιλαμβανομένης και της σύγχρονης πληγής των αφροδίσιων νοσημάτων και του καρκίνου που οφείλεται στο κάπνισμα. Αν προσέξουμε τη συμβουλή της θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε πολλές ασθένειες που προκαλούνται από την υπερένταση και που μπορούν να προέλθουν από το φθόνο, τη ζηλοτυπία και την οργή.—Παρ. 14:29, 30· 2 Κορ. 7:1· Γαλ. 5:19-23.

Επιπλέον, ο απόστολος Παύλος μάς δείχνει πώς να εμπιστευόμαστε απόλυτα στον Θεό σε καιρούς κρίσεως όπως είναι η ασθένεια. Αυτό διώχνει πολλές ανησυχίες και φέρνει την «ειρήνην του Θεού την υπερέχουσαν πάντα νουν.» Αυτή η ειρήνη της διάνοιας φέρνει αναμφίβολα ψυχοσωματικά οφέλη σε καιρούς αρρώστιας, χωρίς να χρειάζεται ένα άτομο να καταφεύγει σε θεραπεία δια πίστεως.—Φιλιπ. 4:6, 7.

Επιπλέον, η Γραφή μάς συγκινεί με την περιγραφή των συνθηκών που θα υπάρχουν σ’ όλη τη γη, αφού η ουράνια κυβέρνηση, την οποία κήρυξε ο Ιησούς, θα έχει εξαλείψει τελείως το παρόν, ιδιοτελές και βίαιο σύστημα. Αυτές οι περιγραφές είναι πολύ πιο συγκινητικές όταν κατανοήσουμε ότι ο καιρός για την πραγματοποίηση τους είναι πολύ κοντά.

Ο απόστολος Πέτρος είπε ότι τα θαύματα του Ιησού ήταν «σημεία» και «τεράστια». (Πράξ. 2:22) Ήταν «σημεία» για την αλήθεια του αγγέλματος του Ιησού, και ήταν «τεράστια» για τα πράγματα που θα δώσει ο Ιεχωβά Θεός στον Ιησού τη δύναμη να κάνει για χάρη του ανθρώπινου γένους όταν η βασιλεία του Θεού θα κάνει να γίνεται το θέλημα του σ’ ολόκληρη τη γη. Φαντασθείτε το έργο θεραπείας και αποκαταστάσεως που θα γίνει τότε!

Περιγράφοντας τα αποτελέσματα αυτής της μελλοντικής δράσεως θεραπείας, το βιβλίο της Αποκαλύψεως λέει: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον.» Αυτή είναι μια αξιόπιστη υπόσχεση. Δεν θα υπάρχουν απογοητευμένες ελπίδες ή απάτες, γιατί ο ίδιος ο Θεός λέει: «Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί και πιστοί.»—Αποκάλ. 21:4, 5.

Ενδιαφέρεστε για τα προβλήματα της ασθένειας και του θανάτου; Οι περισσότεροι από μας ενδιαφέρονται. Τότε, γιατί να μην ερευνήσετε αυτές τις υποσχέσεις του Θεού; Θα διαπιστώσετε ότι είναι πολύ πιο αξιόπιστες και ικανοποιητικές από την θεραπεία δια πίστεως.

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

Οι θεραπείες του Ιησού ήταν

• φανερά απ’ τον Θεό

• απόλυτα αποτελεσματικές σε κάθε περίπτωση

• συχνά χωρίς επισημότητα

• αναγνωρίζονταν ότι είχαν επιτυχία ακόμη κι’ απ’ τους εχθρούς του

• σκόπευαν να αποδείξουν την αληθινότητα του αγγέλματος της βασιλείας

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

Οι θεραπείες του Ιησού

• ΔΕΝ σχετίζονταν με τον πνευματισμό ή τον αποκρυφισμό

• ΔΕΝ ακολουθούνταν από συγκινησιακές ομιλίες

• ΔΕΝ ήταν ψυχοσωματικές ή κάποια μορφή ιατρικής αγωγής

• ΔΕΝ ήταν το πιο σπουδαίο μέρος της διακονίας του

• ΔΕΝ προλέχθηκε ότι θα τις μιμούνται σήμερα

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις θεραπείες που εκτέλεσε ο Ιησούς και στις σημερινές «δια πίστεως θεραπείες».

Ιεραποστολικός Ζήλος—Σημάδι της Αληθινής Χριστιανοσύνης

«ΟΥΔΕ να φάγωσιν ηυκαίρουν.» Τα λόγια αυτά συνοψίζουν το ρυθμό του ζήλου του Ιησού Χριστού καθώς εκτελούσε τον ιεραποστολικό διορισμό του από τον ουράνιο πατέρα του. (Μάρκ. 6:31) Ήταν ολόψυχος, ως το σημείο που μπορούσε να λέει: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού.» (Ιωάν. 4:34) Ο Ιησούς πήγαινε κι ερχόταν σ’ ολόκληρη τη χώρα κηρύττοντας το «ευαγγέλιον». (Λουκ. 8:1) Τι εκδήλωση ιεραποστολικού ζήλου!