Μήπως Ήσασταν Κάποτε Συνταυτισμένοι με την Οργάνωση του Ιεχωβά;
ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ένιωθε ντροπή και μαύρη απελπισία. Τα κατακουρελιασμένα ρούχα του, υπολείμματα μιας φορεσιάς που κάποτε υπήρξε πλούσια, δεν άφηναν καμιά αμφιβολία για τις δύσκολες στιγμές που είχε περάσει. Το μυαλό του έτρεχε στη μακρινή του πατρίδα, κι αυτό τον έκανε να βλέπει με διαφορετικό μάτι την ακόλαστη ζωή που είχε ζήσει και το πώς σπατάλησε δεξιά και αριστερά την κληρονομιά· αυτή την κληρονομιά που επέμενε να πάρει πριν από την ώρα που έπρεπε. Το άδειο του στομάχι μεγάλωνε τη δυστυχία του, κι εκείνος νοσταλγούσε το σπίτι του. Εκεί, μέχρι και οι υπηρέτες του πατέρα του περνούσαν πολύ καλύτερα απ’ αυτόν! Ω, πόσο θα ’θελε να ήταν στη θέση τους!
Αλλά πώς περίμενε να τον δεχτεί ο πατέρας του, αν γύριζε σπίτι τώρα; Έτσι απαίσια που είχε προσβάλει την καλοσύνη του πατέρα του, δεν περίμενε βέβαια ούτε να τον καλοδεχτεί, αλλά ούτε καν να τον αφήσει να πατήσει το πόδι του στο σπίτι. Ακόμα κι έτσι όμως, ένα έντονο συναίσθημα κυριαρχούσε στο μυαλό και στην καρδιά του: Πρέπει να πάει σπίτι.
Πόσο λίγα πράγματα ήξερε το παλικάρι για το πώς ένιωθε ο πατέρας του γι’ αυτόν! Τι έκπληξη τον περίμενε καθώς πλησίαζε το παλιό του σπίτι! Μάλιστα, «ενώ ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο πατέρας του, τον σπλαχνίστηκε, έτρεξε, τον αγκάλιασε σφιχτά και τον γέμισε φιλιά».—Λουκάς 15:20, ΝΔΜ.
Μήπως και εσείς, σαν τον άσωτο γιο, έχετε φύγει από το σπίτι σας; Μήπως απομακρυνθήκατε από τον Πατέρα σας, τον Ιεχωβά, και από την οργάνωσή του; Μήπως τώρα θέλετε και εσείς ‘να γυρίσετε σπίτι’;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί που έχουν απομακρυνθεί από την οργάνωση του Ιεχωβά δεν είναι ακριβώς σαν τον άσωτο γιο. Πολλοί απομακρύνθηκαν σταδιακά, σχεδόν χωρίς να το πάρουν είδηση—σαν μια βαρκούλα που, καθώς τη σπρώχνουν σιγά-σιγά τα κύματα, όλο και ξεμακραίνει από τη στεριά. Μερικοί επηρεάστηκαν τόσο από οικονομικές δυσκολίες ή οικογενειακά προβλήματα, από ασθένειες ή ίσως και από την επιθυμία «να πάνε μπροστά» στον κόσμο, που τα πνευματικά ζητήματα παραγκωνίστηκαν. Άλλοι άφησαν να τους γίνουν πρόσκομμα κάποια άτομα συνταυτισμένα με τη Χριστιανική εκκλησία ή έφυγαν επειδή διαφωνούσαν με την άποψη που είχε η οργάνωση του Ιεχωβά πάνω σε κάποιο Γραφικό σημείο. Κάποιοι άλλοι αποθαρρύνθηκαν και τα παράτησαν όταν είδαν ότι το τέλος του τωρινού συστήματος πραγμάτων δεν ήρθε τον καιρό που το περίμεναν.
Αν δεν είστε πια ενεργά συνταυτισμένοι με την οργάνωση του Ιεχωβά, πιθανότατα ένας ή περισσότεροι απ’ αυτούς τους λόγους να καθρεφτίζουν τη δική σας περίπτωση. Αλλά, όποια κι αν ήταν η αιτία, δεν είναι τώρα καιρός να αρχίσετε να εξετάζετε σοβαρά το ζήτημα της επιστροφής σας;—Ματθαίος 18:12-14.
Μήπως Προσκόψατε;
Όταν σκέφτεται κανείς πόσο έχει εκπέσει το ανθρώπινο γένος από την τελειότητα, περιμένει ότι θα υπάρχουν πότε-πότε συγκρούσεις προσωπικοτήτων. Σ’ αυτό βρήκαν πρόσκομμα μερικοί. Άλλοι πρόσκοψαν όταν κάποιος που εκτιμούσαν πολύ, ξαφνικά ενέργησε κάπως απερίσκεπτα ή με τρόπο που δεν ήταν Χριστιανικός ή αναμείχθηκε σε αδικοπραγία.
Μήπως σας συνέβη κάτι τέτοιο; Όποιο κι αν ήταν το πρόσκομμα, σίγουρα δεν ήταν ο Ιεχωβά αυτός που σας έκανε να προσκόψετε. (Παράβαλε Γαλάτας 5:7, 8.) Για ποιο λόγο λοιπόν να χαλάσουμε τη σχέση που έχουμε μαζί του εξαιτίας αυτού που έκανε κάποιος άλλος; Δεν πρέπει απεναντίας, να εξακολουθήσουμε να τον υπηρετούμε πιστά, σίγουροι ότι ο Ιεχωβά ξέρει τι γίνεται και ότι θα πολιτευθεί στοργικά μαζί μας;—Κολοσσαείς 3:23-25.
Με το πέρασμα του χρόνου, μερικοί διαπίστωσαν ότι αυτό που αρχικά τους είχε γίνει πρόσκομμα δεν φαίνεται τώρα να είναι και τόσο σπουδαίο ή μπορεί και να μην υφίσταται πια. Ή άλλοι, όταν σκέφτηκαν ήρεμα το ζήτημα, κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι, σε τελική ανάλυση, το λάθος ήταν δικό τους. Αυτό συμβαίνει συχνά στην περίπτωση που το άτομο είχε διαφωνήσει και είχε προσκόψει λόγω κάποιας συμβουλής ή διαπαιδαγώγησης που του δόθηκε. Όταν το ξανασκέφτεται, συνειδητοποιεί ότι η διαπαιδαγώγηση του δόθηκε από αληθινή αγάπη και ήταν για το καλό του. (Εβραίους 12:5-11) Πόσο κατάλληλο είναι λοιπόν, να ενεργήσει σύμφωνα με τη συμβουλή του Παύλου! Ο Παύλος έγραψε: «Ενισχύστε τα πεσμένα χέρια σας και τα τρεμάμενά σας γόνατα, και μην αφήνετε τα βήματά σας να ταλαντεύονται. Τότε το σακατεμένο μέλος δεν θα εξαρθρωθεί, αλλά θα αποκτήσει ξανά την παλιά του δύναμη».—Εβραίους 12:12, 13, The New English Bible (Η Νέα Αγγλική Βίβλος).
Μήπως Διαφωνούσατε σε Κάποια Διδασκαλία;
Μπορεί να φύγατε από την οργάνωση του Ιεχωβά επειδή κατανοούσατε διαφορετικά κάποιο Γραφικό σημείο. Ακριβώς σαν τους Ισραηλίτες, που λίγο μετά την απελευθέρωσή τους από την Αίγυπτο «ελησμόνησαν τα έργα» που είχε κάνει ο Θεός για χάρη τους και «δεν περιέμειναν την συμβουλήν του», έτσι και εσείς μπορεί να καταλήξατε γρήγορα-γρήγορα στην απόφαση να διακόψετε κάθε επαφή με την οργάνωση, μια και εκείνη δεν ασπαζόταν την άποψη που εσείς θεωρούσατε ορθή. (Ψαλμός 106:13, ΛΧ) Ίσως το σημείο να έχει διευκρινιστεί από τότε, ή να έχει αλλάξει ή να έχει επιβεβαιωθεί μέσω περαιτέρω Γραφικής έρευνας που έγινε με την κατεύθυνση του πνεύματος του Θεού. Δεν θα ήταν καλύτερα να είχατε μείνει με την οργάνωση, προσμένοντας τον Ιεχωβά;
Είναι καλό να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά πάντα χρησιμοποιεί μια οργάνωση μόνο. Στις μέρες μας, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» χορηγεί πνευματική τροφή «εν καιρώ [τον κατάλληλο καιρό (ΜΝΚ)]». Σημειώστε ότι αυτός ο δούλος επρόκειτο ‘να βρεθεί πράττων ούτως όταν θα ερχόταν ο Κύριος’. (Ματθαίος 24:45-47) Αλήθεια, ποιοι έχουν αντιληφθεί σήμερα ότι ο Κύριος έχει ήδη έρθει; Και ποιοι είναι δραστήριοι στο έργο που υπονοείται στο εδάφιο; Μόνο αυτοί που είναι συνταυτισμένοι με την οργάνωση των Χριστιανών μαρτύρων που έχει ο Ιεχωβά!
Όταν κάποιοι εγκατάλειψαν τον Ιησού, ο απόστολος Πέτρος είπε: «Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις». Ο Πέτρος ήξερε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. Έτσι, όταν πολλοί μαθητές θεώρησαν κάποια λόγια του Ιησού σκανδαλώδη, ο Πέτρος κατάλαβε ότι θα ήταν άσοφο να φύγει από την πηγή ‘των λόγων της αιώνιας ζωής’. Με τον καιρό θα διευκρινιζόταν κάθε αμφιβολία και κάθε παρανόηση. (Ιωάννης 6:51-68· παράβαλε Λουκάς 24:27, 32.) Έτσι συμβαίνει και σήμερα, καθώς ο Ιεχωβά καθοδηγεί προοδευτικά τους δούλους του στο δρόμο της αλήθειας.—Παροιμίαι 4:18.
Γυρίστε Τώρα
«Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν [καθαροί (ΜΝΚ)] εις τον Κύριον», εκλιπαρούσε ο προφήτης Ιερεμίας. (Θρήνοι 3:40) Κι όμως, μερικοί μπορεί να διστάζουν ακόμα, ίσως γιατί φοβούνται ότι δεν θα τους καλοδεχτούν στην εκκλησία. Αλλά ποια ήταν η αντίδραση όταν γύρισε σπίτι ο άσωτος γιος; «Έπρεπε . . . να χαρούμε», εξήγησε ο πατέρας, «γιατί ο αδερφός σου αυτός ήταν νεκρός κι αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε». (Λουκάς 15:32, ΝΔΜ) Μια τέτοια θερμή υποδοχή αναμένει όσους ‘επιστρέψουν στον Ιεχωβά’ έχοντας ειλικρινή επιθυμία να κάνουν το θέλημά του.—Παράβαλε Λουκάς 15:7.
Αλλά η Χριστιανική εκκλησία δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας να καλωσορίσει αυτά τα άτομα, αν και όταν αποφασίσουν ‘να γυρίσουν σπίτι’. Στην παραβολή του Ιησού, ο πατέρας έτρεξε να συναντήσει το γιο του «ενώ ήταν ακόμη μακριά». Έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούν ότι είναι υποχρέωση του καθενός να ψάξει να βρει αυτούς που ήταν κάποτε συνταυτισμένοι και να τους βοηθήσει να ξαναμπούν στην οργάνωση του Ιεχωβά.
Αλλά τι γίνεται αν κάποιος γίνει ένοχος σοβαρού παραπτώματος ενόσω είναι αποχωρισμένος από την οργάνωση του Ιεχωβά; Ή τι γίνεται αν κάποιος χρειάστηκε να αποκλειστεί από τη συναναστροφή με το λαό του Θεού λόγω κάποιας σοβαρής αδικοπραγίας, αλλά έχει πια πάψει να επιδίδεται σε αντιχριστιανική διαγωγή; Οι πρεσβύτεροι ξέρουν πώς να τον βοηθήσουν με καλοσυνάτο και στοργικό τρόπο έτσι ώστε να τακτοποιήσει τα ζητήματα με τον Ιεχωβά. Άρα λοιπόν, όποιος επιθυμεί τώρα να γυρίσει και να ζει σε αρμονία με το θέλημα του Θεού πρέπει να κάνει γνωστή αυτή του την επιθυμία στους πρεσβυτέρους. ‘«Σεις άνθρωποι, ελάτε τώρα να τακτοποιήσουμε τα ζητήματα ανάμεσά μας», λέει ο Ιεχωβά. «Και αν οι αμαρτίες σας αποδειχτούν κατακόκκινες, θα γίνουν άσπρες σαν το χιόνι»’.—Ησαΐας 1:18, ΜΝΚ.
Πόσο καλοσυνάτος, θερμός και στοργικός είναι ο ουράνιος Πατέρας μας! Και πόσο είναι υπομονετικός και ενδιαφέρεται για τον καθένα μας προσωπικά! Σίγουρα, δεν θέλει να καταστραφούμε μαζί μ’ αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. (2 Πέτρου 3:9) Ο ίδιος ο Ιεχωβά παρακινούσε τον αρχαίο του λαό: «Επιστρέψατε προς εμέ και θέλω επιστρέψει προς εσάς».—Μαλαχίας 3:7.
Ο καιρός τελειώνει, γι’ αυτό μην αργοπορείτε. Με το λαό του Ιεχωβά, χαρείτε και πάλι ‘την άφθονη ειρήνη που ανήκει σ’ αυτούς που αγαπούν το νόμο του Θεού’. ‘Γι’ αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα’, είπε ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 119:165, ΜΝΚ) Αγαπάτε από τα κατάβαθα της καρδιάς σας το νόμο του Ιεχωβά; Αν είστε αφιερωμένοι δούλοι του Θεού, αυτός είναι ο λόγος που αφιερωθήκατε σ’ αυτόν. Τίποτα—ναι, απολύτως τίποτα—δεν έχει πιο μεγάλη σημασία από το να αποκαταστήσετε τη σχέση που είχατε με τον Ιεχωβά. Μην του γυρνάτε την πλάτη. Σκεφτείτε το ζήτημα με προσοχή και προσευχή. Αν σας λείπει η ενότητα και η ζεστασιά του λαού του Ιεχωβά, δεν είναι αργά για να γυρίσετε στην οργάνωση του Ιεχωβά. Γυρίστε χωρίς καθυστέρηση.