‘Συνεχίστε να Αναπροσαρμόζεστε’

«ΕΙΣΤΕ σίγουρος ότι θα το βρούμε;» Η επιβάτισσα απηύθυνε την ερώτησή της στον πρώτο αξιωματικό του πλοίου. Καθώς το μικρό πλοίο ταλαντευόταν και κλυδωνιζόταν στη λαβή των περιβόητων μεγάλων κυμάτων που σχηματίζονται στο Κέιπ του Νότιου Ατλαντικού, εκείνη πίστευε ότι θα ήταν σχεδόν θαύμα να φτάσουν στη μικρή κουκίδα στο χάρτη, που ήταν ο προορισμός τους.

Τότε, ο πρώτος αξιωματικός την προσκάλεσε στη γέφυρα και της εξήγησε τον τρόπο λειτουργίας των οργάνων ναυσιπλοΐας—της γυροσκοπικής πυξίδας, του ραντάρ, των δεκτών δορυφορικών σημάτων, ακόμα και του συνηθισμένου εξάντα. Αν και εκείνη δεν μπορούσε να κατανοήσει πλήρως τις τεχνικές εξηγήσεις, κατάλαβε όμως μια βασική αρχή της ναυσιπλοΐας: τη διόρθωση της πορείας. Ο καπετάνιος, με τη βοήθεια του ναυσιπλοϊκού εξοπλισμού, μπορεί να αντισταθμίσει την επίδραση των θαλάσσιων ρευμάτων και των ανέμων κάνοντας συνεχείς αναπροσαρμογές. Χωρίς αυτές τις αναπροσαρμογές, θα παρέκκλιναν από τον προορισμό τους πάρα πολλά μίλια.

Οι Χριστιανοί είναι σαν πλοία στον ωκεανό της ανθρωπότητας. Στόχος μας είναι να βρεθούμε τελικά «άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού [του Ιεχωβά] εν ειρήνη». (2 Πέτρου 3:14) Αλλά, όπως συμβαίνει και μ’ ένα πλοίο, υπάρχουν δυνάμεις—εσωτερικές και εξωτερικές—που τείνουν να μας απομακρύνουν από την πορεία μας. Πόσο κατάλληλα είναι, λοιπόν, τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους: ‘Γι’ αυτό προσευχόμαστε, για να αναπροσαρμόζεστε. . . . Συνεχίστε να . . . αναπροσαρμόζεστε’.—2 Κορινθίους 13:9, 11, ΜΝΚ.

Τι Περιλαμβάνει η Αναπροσαρμογή

Η ελληνική λέξη του Κειμένου [καταρτίζω] που αποδίδεται «αναπροσαρμόζω» αναφέρεται στο να έρθει κάτι «στην κατάλληλη θέση». Σε μερικά Γραφικά εδάφια, η λέξη αυτή χρησιμοποιείται για να περιγράψει την επαναφορά στην ορθή κατάσταση. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Ματθαίος 4:21, Κείμενο, χρησιμοποιείται η ίδια λέξη για να περιγράψει την ‘επισκευή’ των διχτυών. Τι σημαίνει λοιπόν για τους Χριστιανούς η αναπροσαρμογή;

Σκεφτείτε τους Χριστιανούς στην Κόρινθο, στους οποίους έγραφε ο Παύλος. Σε μια προηγούμενη επιστολή του, ο Παύλος τούς είχε τονίσει μερικές εσφαλμένες καταστάσεις που υπήρχαν στην εκκλησία: αιρέσεις, ανοχή της σεξουαλικής ανηθικότητας, δίκες μεταξύ αδελφών, έλλειψη σεβασμού για το Δείπνο του Κυρίου, ακόμα και συναθροίσεις στις οποίες δεν υπήρχε τάξη. (1 Κορινθίους 1:10-13· 5:1· 6:1· 11:20, 21· 14:26-33) Οι Κορίνθιοι, λοιπόν, έπρεπε να «διορθώσουν» την κατάσταση εκεί, δηλαδή να τη φέρουν «στην κατάλληλη θέση» σύμφωνα με τις θεϊκές αρχές.

Η δεύτερη επιστολή που τους έστειλε ο Παύλος δείχνει ότι έκαναν ακριβώς αυτό. (2 Κορινθίους 7:11) Εντούτοις, ο Παύλος ήξερε ότι οι πιέσεις από τον κόσμο, από τον Σατανά και από τις δικές τους σαρκικές τάσεις θα συνέχιζαν να τους βγάζουν από την πορεία τους κατά καιρούς. Γι’ αυτό, τους συμβούλεψε κατάλληλα να ‘συνεχίζουν να αναπροσαρμόζονται’.

Η Ανάγκη για Αναπροσαρμογή Σήμερα

Παρόμοια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα πρέπει να συνεχίζουν να αναπροσαρμόζονται. Ο Σατανάς ο Διάβολος ‘κάνει πόλεμο’ μαζί μας και εργάζεται πυρετωδώς για να διασπάσει την ακεραιότητά μας. (Αποκάλυψις 12:17· Εφεσίους 6:12) Επίσης, είμαστε περικυκλωμένοι από ένα παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων που λειτουργεί «κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος». Οι συνάδελφοί μας και οι συμμαθητές μας ίσως είναι άνθρωποι που ζουν ‘κατά τις επιθυμίες της σαρκός τους, πράττοντες τα θελήματα της σαρκός’. (Εφεσίους 2:2, 3) Επίσης, διεξάγουμε μια συνεχή μάχη με τις κληρονομημένες αμαρτωλές μας τάσεις. (Ρωμαίους 7:18-25) Χωρίς συνεχή αναπροσαρμογή, είναι εύκολο να παρασυρθούμε μακριά από την πορεία μας.

Μια εμπειρία του αποστόλου Πέτρου το εξηγεί αυτό πολύ καλά. Αφού πολύ σωστά αναγνώρισε ότι ο Ιησούς ήταν «ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος», ο Πέτρος επαινέθηκε με τα εξής λόγια: «Μακάριος είσαι, Σίμων, υιέ του Ιωνά, διότι σαρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς». (Ματθαίος 16:16, 17) Είναι φανερό ότι ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόταν ο Πέτρος ήταν σωστός. Αλλά μέσα στο διάστημα του χρόνου που καλύπτεται από τα επόμενα έξι εδάφια, ο Ιησούς χρειάστηκε να τον επιπλήξει αυστηρά! Όταν έμαθε ότι ο Χριστός επρόκειτο «να πάθη πολλά . . . και να θανατωθή», ο Πέτρος παρακάλεσε τον Ιησού: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε». Ο Ιησούς απάντησε γρήγορα: «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου είσαι· διότι δεν φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων».—Ματθαίος 16:21-23.

Ο Πέτρος σκεφτόταν τα πράγματα από τη σαρκική άποψη. Οι σκέψεις του και η νοοτροπία του έπρεπε να αναπροσαρμοστούν. Δεν αληθεύει αυτό για όλους μας κατά καιρούς; Δεν έχουμε την τάση να βλέπουμε τα πράγματα από τη δική μας άποψη παρά από την άποψη του Θεού; Έτσι, κάπου-κάπου χρειάζεται να αναπροσαρμοζόμαστε. Όπως σ’ ένα πλοίο που βρίσκεται στη θάλασσα, τέτοιες προσαρμογές μερικές φορές μπορεί να είναι μικρές, σχεδόν ασήμαντες. Αλλά το αν θα φτάσουμε στον προορισμό μας ή αν θα υποστούμε πνευματικό ναυάγιο μπορεί να εξαρτηθεί απ’ αυτές. Πράγματι, αν κάνετε μια μικρή προσαρμογή τώρα μπορεί να αποφύγετε να κάνετε μεγαλύτερες—ίσως οδυνηρές—προσαρμογές αργότερα.

Θεϊκοί Κανόνες

Αν τα όργανα ναυσιπλοΐας του πλοίου δεν είναι σωστά ρυθμισμένα, δεν μπορούν να γίνουν οι κατάλληλες διορθώσεις της πορείας του. Παρόμοια, για να παραμείνουμε στην πορεία μας, χρειαζόμαστε τη σωστή καθοδήγηση που δίνει ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή. «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν». (2 Τιμόθεον 3:16) Ο θεόπνευστος αυτός Λόγος διατυπώνει τους θεϊκούς κανόνες σχετικά με τη διαγωγή και τον τρόπο σκέψης. Είναι ζωτικό να τον μελετάτε τακτικά αν θέλετε να ακολουθείτε τις ‘τρίβους της δικαιοσύνης’.—Ψαλμός 23:3.

Περαιτέρω κατεύθυνση έρχεται από την τάξη ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’ των χρισμένων Χριστιανών. Αυτοί έχουν βοηθηθεί από το πνεύμα του Ιεχωβά να καταλάβουν το θέλημά του προοδευτικά. (Ματθαίος 24:45-47· Παροιμίαι 4:18) Έτσι, όταν μας δίνεται κατεύθυνση από την οργάνωση του Ιεχωβά, μπορούμε σοφά να υποτασσόμαστε σ’ αυτήν, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο Ιεχωβά θα μας οδηγεί σ’ ένα δρόμο που θα είναι για το αιώνιο καλό μας.—Ησαΐας 48:17.

Μερικές φορές, όμως, χρειάζεται να μας δοθεί προσωπικά βοήθεια για να παραμείνουμε στην πορεία μας. Ο Παύλος ενθαρρύνει στο εδάφιο Γαλάτας 6:1: «Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε [καταρτίζετε, Κείμενο] τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος». Οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες συγκαταλέγονται ανάμεσα σ’ εκείνους που έχουν τέτοια πνευματικά προσόντα. Συχνά θα μας τονίσουν κάποιον τομέα στον οποίο χρειάζεται να κάνουμε προσαρμογές.

Απαιτείται Προσπάθεια

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μας. Σκεφτείτε ξανά τον Πέτρο. Γεννημένος Ιουδαίος, ο Πέτρος μεγάλωσε συμμεριζόμενος την επικρατούσα αρνητική άποψη για τους ανθρώπους άλλων φυλών. Όπως είπε στον Εθνικό Κορνήλιο: «Σεις εξεύρετε ότι είναι ασυγχώρητον εις άνθρωπον Ιουδαίον να συναναστρέφηται ή να πλησιάζη εις αλλόφυλον». Αλλά, αφού συνειδητοποίησε ότι ήταν θέλημα Θεού να μοιραστεί τη Χριστιανική αλήθεια μ’ αυτόν τον άντρα και την οικογένειά του, ο Πέτρος κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Επ’ αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν».—Πράξεις 10:28, 34, 35.

Ο Πέτρος είχε κάνει μια εντυπωσιακή αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν και στη στάση του απέναντι στις άλλες φυλές! Αλλά φαίνεται ότι έπρεπε να συνεχίσει να αναπροσαρμόζεται σε σχέση μ’ αυτό το θέμα, γιατί, μερικά χρόνια αργότερα, ο Πέτρος υπέκυψε στην πίεση εκείνων που ήταν γύρω του και άρχισε να περιφρονεί τους Εθνικούς πιστούς. Χρειάστηκε να τον επιπλήξει ο απόστολος Παύλος, χρησιμοποιώντας δυνατή γλώσσα, για να τον βοηθήσει να αναπροσαρμόσει κι άλλο τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν!—Γαλάτας 2:11-14.

Παρόμοια σήμερα, μπορεί κάποιος Χριστιανός να έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον φυλετικών διακρίσεων. Αφού έρθει στην αλήθεια, μπορεί να αναγνωρίζει διανοητικά ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά να μένει ακόμα προσκολλημένος σε αισθήματα φυλετικής προκατάληψης. Αν και δεν κρατά εχθρική στάση απέναντι σ’ εκείνους που ανήκουν σε άλλες φυλές, μπορεί όμως να συμπεραίνει αυτόματα ότι έχουν ανεπιθύμητες ιδιότητες εξαιτίας της φυλετικής τους κληρονομιάς. Ίσως δοκιμάζει την υπομονή τους με φυλετικά ανέκδοτα ή σχόλια που συνεχώς τραβούν την προσοχή στη φυλή ή στις φυλετικές διαφορές. Μπορεί ακόμα και να απορρίπτει την πνευματική συμβουλή κάποιου συγχριστιανού του, ο οποίος, επειδή μειονεκτεί μορφωτικά και κοινωνικά, δεν μπορεί να εκφραστεί με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Είναι ευνόητο, ότι ένα τέτοιο άτομο θα χρειαστεί να καταβάλει πραγματική προσπάθεια για να αναπροσαρμόσει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται, ώστε να είναι σε αρμονία με τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο Ιεχωβά!a

Αλλά είτε το θέμα είναι η φυλετική προκατάληψη, ο υλισμός, οι κοινωνικές επαφές στο σχολείο και στην εργασία είτε η ανάγκη να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, πρέπει πάντα να ανταποκρινόμαστε στην κατεύθυνση που μας παρέχεται μέσω του Λόγου του Θεού και της οργάνωσής του. Ποτέ δεν πρέπει να νομίζουμε ότι κάποια έγκυρη Γραφική συμβουλή δεν εφαρμόζεται σ’ εμάς και να την αγνοήσουμε. Θυμηθείτε ότι οι άπιστοι Ισραηλίτες είπαν: ‘Η οδός του Ιεχωβά δεν είναι ευθεία’. Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που πρέπει να προσαρμοστούν με τις οδούς του Ιεχωβά;—Ιεζεκιήλ 18:25.

Χαιρόμαστε που ο Ιεχωβά δείχνει ένθερμο ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο περπατάμε ενώπιόν του, και που προμηθεύει συνεχή διόρθωση για το λαό του. Είναι όπως προφήτεψε ο Ησαΐας: «Και τα ώτα σου θέλουσιν ακούει λόγον όπισθέν σου, λέγοντα, Αύτη είναι η οδός, περιπατείτε εν αυτή· όταν στρέφησθε επί τα δεξιά και όταν στρέφησθε επί τα αριστερά». Είθε όλοι μας να είμαστε ευαίσθητοι στην τόσο στοργική κατεύθυνση που προέρχεται από τον Ιεχωβά και να είμαστε ‘έτοιμοι να υπακούσουμε’. (Ησαΐας 30:21· Ιακώβου 3:17, ΜΝΚ) Ναι, ας συνεχίσουμε να αναπροσαρμοζόμαστε έτσι ώστε η πορεία μας να μας οδηγήσει στο στόχο της αιωνιότητας με την επιδοκιμασία του Θεού!

[Υποσημειώσεις]