ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • w73 1/12 σ. 730-732
  • Φυλαχθήτε από Μοιχευτικές Τάσεις!

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • Φυλαχθήτε από Μοιχευτικές Τάσεις!
  • Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1973
  • Παρόμοια Ύλη
  • Ρωμαντική Αγάπη—Η Θύρα προς Ευτυχή Γάμον;
    Ξύπνα!—1971
  • «Να Χαίρεσαι με τη Σύζυγο της Νεότητάς Σου»
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—2006
  • Είναι Κακό να Ονειροπολώ;
    Ξύπνα!—1993
  • Γαμήλια Πιστότητα—Τι Σημαίνει Πραγματικά;
    Ξύπνα!—2009
Δείτε Περισσότερα
Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1973
w73 1/12 σ. 730-732

Φυλαχθήτε από Μοιχευτικές Τάσεις!

ΣΤΙΣ αρχές του έτους 1972 ένα δημοφιλές Αμερικανικό εικονογραφημένο περιοδικό εδημοσίευσε ένα ερωτηματολόγιο για τον γάμο και εκάλεσε τους αναγνώστας του να το συμπληρώσουν και να το επιστρέψουν. Ύστερ’ από έξη μήνες περίπου έγραψε ότι είχε λάβει 62.000 απαντήσεις από αναγνώστας των οποίων οι αντιδράσεις κατέληγαν σε «μια σοβαρή, συχνά ενθουσιώδη, κάποτε ωργισμένη άμυνα του πατροπαράδοτου γάμου.» Αλλά άλλο είναι η «άμυνα του πατροπαράδοτου γάμου» και εντελώς άλλο είναι να ζη κανείς σύμφωνα με αυτόν.—Λάιφ, 17 Νοεμβρίου 1972.

Λόγου χάριν, υπήρχε ένας πολύ γνωστός και πολύ αγαπητός άνθρωπος. Αφού υπηρέτησε είκοσι περίπου χρόνια ως προεδρεύων επίσκοπος μιας εκκλησίας, απεκόπη, ως ένας αμετανόητος μοιχός. Δεν έγινε αυτό επειδή παρεξέκλινε για ν’ αμαρτήση. Έγινε απλώς επειδή προήχθη στη θέσι της κοσμικής του εργασίας όπου είχε γόητρο και χρειαζόταν να κάνη μεγάλα εμπορικά ταξίδια. Σ’ αυτά τα ταξίδια υπήρχαν οινοποσίες και γεύματα και επικοινωνίες με ανθρώπους που δεν εδίσταζαν να διαπράξουν μοιχεία, και υπέκυψε στον πειρασμό.

Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, απέκρυψε τα πράγματα από τη σύζυγό του και από τη Χριστιανική εκκλησία, κι έτσι επί ένα χρονικό διάστημα ζούσε με το ψεύδος. Αγνόησε τις Γραφικές προειδοποιήσεις όπως αυτές: «Ας ήσθε βέβαιοι ότι θέλει σας ευρεί η αμαρτία σας.» «Τινών ανθρώπων αι αμαρτίαι είναι φανεραί, . . . εις τινας δε και επακολουθούσιν.» Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός καλλιεργούσε μοιχευτικές τάσεις, και όταν ήλθε η ευκαιρία τις ικανοποίησε και ενέμενε σ’ αυτές τις πράξεις του. Τι τραγωδία, όχι μόνον για τον ίδιο αλλά και για την οικογένειά του και για την εκκλησία!—Αριθ. 32:23· 1 Τιμ. 5:24.

Η δημοτικότης ωρισμένων περιοδικών δι’ άρρενας που εμφανίζουν εικόνες γυμνών γυναικών και αισχρά αστεία πιστοποιούν την επικράτησι μοιχευτικών τάσεων μεταξύ των αρρένων. Μολονότι πολλά περιοδικά διακόπτουν την έκδοσί των λόγω υψώσεως των δαπανών των και μειώσεως του ενδιαφέροντος των αναγνωστών, αυτά τα περιοδικά που υποθάλπουν την ακολασία αυξάνουν και καυχώνται για την κυκλοφορία των σε πολλά εκατομμύρια αντίτυπα παρά το υψηλό κόστος κάθε αντιτύπου.

Όσο για τις Αμερικανίδες συζύγους, ένας από τους εξέχοντας συγγραφείς γράφοντας σ’ ένα γυναικείο περιοδικό ανέφερε ότι «το καλύτερα τηρούμενο μυστικό πολλών Αμερικανίδων συζύγων είναι. . . που ονειροπολούν για άνδρες,» με ανηθικότητα. Σύμφωνα μ’ αυτόν, όχι μόνον είναι πολύ διαδεδομένο αυτό το χαρακτηριστικό, αλλ’ υπάρχουν κι εκείνοι που είναι στο ψυχιατρικό επάγγελμα οι οποίοι επιδοκιμάζουν τέτοια ονειροπολήματα. Σύμφωνα μ’ αυτούς τους ψυχιάτρους, αυτά τα ονειροπολήματα αποτελούν μια ευχάριστη διαφυγή από την ανία ή την έλλειψι ρομαντισμού στη ζωή των. Προειδοποιούν, όμως, ότι τέτοιες φαντασιώσεις μπορούν να γίνουν τόσο πιεστικές και απαιτητικές ώστε ν’ απειλήσουν τη σταθερότητα του γάμου ενός ανθρώπου.

Οι μοιχευτικές τάσεις είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας των πρώτων γονέων μας, διότι αποτελούν μια μορφή ιδιοτέλειας, διότι θέτουν την ιδιοτελή επιθυμία πριν από τους νόμους του Θεού· όπως ακριβώς έκαμαν και ο Αδάμ και η Εύα όταν αμάρτησαν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Δημιουργός έκαμε το ένστικτο της συζεύξεως των ανθρώπων τόσο ισχυρό ώστε να μην υπάρξη κίνδυνος να εκλείψη η ανθρώπινη οικογένεια. Και σοφά και στοργικά έκαμε επίσης κάθε φύλον έτσι ώστε ν’ απολαμβάνουν πολλή χαρά, ευχαρίστησι και ευτυχία μεταξύ των.

Αλλ’ ο Δημιουργός όχι μόνον δίνει χαρίσματα, αλλά και δίκαια και σοφά ορίζει πώς να χρησιμοποιούνται αυτά τα χαρίσματα. Έτσι επρονόησε ώστε το ανθρώπινο γένος να τηρήται ζωντανό με την ευχάριστη ενέργεια της τροφής και του ποτού, αλλά δεν προώρισε τους ανθρώπους να είναι μέθυσοι ή λαίμαργοι· πολύ λιγώτερο δεν τους προώρισε να κλέπτουν ή να φονεύουν για να προμηθεύωνται την τροφή που ζητούσαν ή χρειάζονταν. Γι’ αυτό και ο λόγος του καταδικάζει τη λαιμαργία και τη μέθη, την κλοπή και τον φόνο.—Ψαλμ. 104:15· Παροιμ. 23:20· Φιλιππ. 3:19· 1 Πέτρ. 4:15.

Το ίδιο ισχύει και για το θείον χάρισμα του φύλου. Εδημιούργησε τον άνθρωπο, άνδρα και γυναίκα, και μόνον εκείνος έχει το δικαίωμα να πη στον άνθρωπο πώς πρέπει να χρησιμοποιήται αυτό το χάρισμα. Ο Λόγος του λοιπόν καταδικάζει την πορνεία και τη μοιχεία. (Εβρ. 13:4) Η Γραφή όχι μόνον προειδοποιεί ν’ αποφεύγωνται αυτά τ’ αμαρτήματα, αλλά κατακρίνει ακόμη και τις τάσεις που υπάρχουν προς την κατεύθυνσί των. Έτσι, ο Ιησούς προειδοποίησε ότι όταν ένας έγγαμος άνδρας κυττάξη μια γυναίκα όχι απλώς για να θαυμάση την ομορφιά της, αλλά για να επιθυμήση να έχη σχέσεις μαζί της, διέπραξε ήδη μοιχεία με αυτήν μέσα στην καρδιά του.—Ματθ. 5:28.

Με παρόμοιο πνεύμα ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε όχι μόνον ν’ αποφεύγονται αμαρτήματα πορνείας και μοιχείας, αλλά και κάθε ακαθαρσία και χαλαρά διαγωγή. Όλ’ αυτά θα απέκλειαν ένα Χριστιανό ν’ αποκτήση αιώνια ζωή. (Γαλ. 5:19-21) Η κατανόησίς του σ’ αυτό το ζήτημα και το σοβαρό ενδιαφέρον του γι’ αυτό φαίνονται από τον τρόπο με τον οποίον συνεβούλευσε τον φίλο του Τιμόθεο γι’ αυτά τα πράγματα. Ενουθέτησε τον Τιμόθεο να φέρεται στις ηλικιωμένες γυναίκες όπως θα εφέρετο στη δική του μητέρα, με σεβασμό και καλωσύνη, και στις νεώτερες γυναίκες της εκκλησίας σαν δικές του σαρκικές αδελφές. Και με τι τρόπο αυτό; «Μετά πάσης καθαρότητος.» Αργότερα, όταν έγραψε στον Τιμόθεο δεύτερη φορά, έκρινε αναγκαίο να συμβουλεύση πάλι τον Τιμόθεο στο ίδιο ζήτημα λέγοντας: «Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε· και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην, μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.» Αν η καρδιά είναι γεμάτη από ακάθαρτες σκέψεις ή φαντασιώσεις, πώς μπορεί να επικαλεσθή κανείς τον Ιεχωβά Θεό σε προσευχή με καθαρή καρδιά;—1 Τιμ. 5:2· 2 Τιμ. 2:22.

Η ιδέα του ρομαντισμού είναι ελκυστική σε πολλούς εγγάμους των οποίων οι σύντροφοι μπορεί να είναι ψυχροί, χωρίς φαντασία ή πολύ απασχολημένοι με εργασίες. Αλλ’ ο ρομαντισμός αποτελεί παγίδα αν είναι έξω από τον γάμο ή δεν προτίθεται να οδηγήση σε γάμο. Έτσι, ο Δρ Μέις, στο βιβλίο του Γάμος—στην Ανατολή και στη Δύσι, λέγει τι είπε μια γυναίκα της ανατολής εν σχέσει με τη φίλη της που είχε μια εξώγαμη υπόθεσι: «Παρακαλώ μη με παρεξηγήσετε. Αγαπώ τον σύζυγό μου και αγαπώ το σπίτι μου και δεν έχω σκοπό ν’ ακολουθήσω το παράδειγμά της.» Κατόπιν με μειδίαμα προσέθεσε, «Αλλ’ αυτό είναι λίγο ρομαντικό, δεν νομίζετε;»

Ποιο είναι το μέσον θεραπείας; Προ πάντων, είναι ανάγκη να προφυλάγωμε την καρδιά προσέχοντας με τι τρέφεται η διάνοια. (Παροιμ. 4:23) Αποφεύγετε την ψυχαγωγία που ενθαρρύνει την αντιχριστιανική διαγωγή· αποφεύγετε να διαβάζετε τέτοια πράγματα σε εφημερίδες, περιοδικά ή βιβλία. Αντί να εγκύπτετε σε ‘ρομαντικά’ επεισόδια, προσέχετε τη συμβουλή του αποστόλου: «Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και αν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.» Τι αντίδοτο είναι αυτό στην ρομαντική ονειροπόλησι!—Φιλιππ. 4:8.

Από τον Λόγο του Θεού μαθαίνομε ότι τέτοιοι ρομαντικοί δεσμοί είναι εσφαλμένοι, είναι κακοί, και μας λέγει επίσης να μισούμε εκείνο που είναι κακό. (Ψαλμ. 97:10) Ακόμη και αν ποτέ δεν μετατρέψωμε τις ρομαντικές φαντασιώσεις ή τα ονειροπολήματα σε πράξεις, και τότε βλάπτουν. Πώς; Διότι αυτά εξασθενούν την αγάπη και τον σεβασμό στον συζυγικό σύντροφο, κάνουν τον άνθρωπο να μη φροντίζη να ευαρεστήση τον Δημιουργό σε άλλα πράγματα, καταλήγουν σε μια ένοχη συνείδησι και εξασθενούν το ζήλο για τη δικαιοσύνη.

Είναι αλήθεια ότι ο Λόγος του Θεού σαφώς τονίζει ποια είναι η σοφή πορεία—όχι στο να ενδίδωμε σε ασύνετα αισθήματα και τάσεις—αλλά στο να καθυποτάσσωμε τον εαυτό μας, ακολουθώντας δίκαιες αρχές, βρίσκοντας ευχαρίστησι στον νόμο του Θεού, κάνοντας συλλογισμούς πάνω σ’ αυτόν και καθοδηγούμενοι απ’ αυτόν.—Ψαλμ. 1:1-6· Παροιμ. 2:1-9.

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Κοινή Χρήση
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • Ρυθμίσεις Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση
    Κοινή Χρήση