θα ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος προς δόξα του Θεού του Πατέρα’. Οι θαυμάσιες συμβουλές που δόθηκαν στους Φιλιππησίους ενθαρρύνουν όλους εκείνους που ελπίζουν να λάβουν αιώνια ζωή, που σχετίζεται με τη Βασιλεία του Θεού, να τρέχουν προς αυτόν το στόχο. Ωστόσο, η Προς Φιλιππησίους επιστολή απευθύνεται κυρίως σ’ εκείνους των οποίων ‘το πολίτευμα είναι στον ουρανό’ και οι οποίοι περιμένουν διακαώς να ‘γίνουν σύμμορφοι με το σώμα της δόξας’ του Χριστού. ‘Λησμονώντας τά πίσω και επεκτεινόμενοι στα μπροστά’, ας μιμούνται όλοι αυτοί τον απόστολο Παύλο, ‘τρέχοντας προς το στόχο για το βραβείο της άνω κλήσης’, της ένδοξης κληρονομιάς που έχουν στη Βασιλεία των ουρανών!—4:8· 2:10, 11· 3:13, 14, ΜΝΚ· 3:20, 21.

Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 51—Προς Κολοσσαείς

Συγγραφέας: Παύλος

Τόπος Συγγραφής: Ρώμη

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 60-61 Κ.Χ.

1. Πού βρισκόταν η πόλη των Κολοσσών;

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ την Έφεσο πίσω τους, δυο άντρες ταξίδεψαν ανατολικά διαμέσου της Μικράς Ασίας και κατά μήκος του ποταμού Μαίανδρου (Μεντερές). Στη συμβολή του με τον ποταμό Λύκο, στη χώρα της Φρυγίας, στράφηκαν νοτιοανατολικά ακολουθώντας τον ποταμό και προχωρώντας διαμέσου μιας κοιλάδας που γύρω της ορθώνονταν βουνά. Το θέαμα που αντίκριζαν ήταν θαυμάσιο: εύφορα πράσινα λιβάδια όπου έβοσκαν μεγάλα κοπάδια από πρόβατα. (Τα προϊόντα του μαλλιού ήταν σημαντική πηγή εισοδήματος για την περιοχή.a) Καθώς διέσχιζαν την κοιλάδα, οι ταξιδιώτες άφησαν στα δεξιά τους την πλούσια πόλη της Λαοδικείας, κέντρο της ρωμαϊκής διοίκησης της περιοχής. Στα αριστερά τους, πέρα από την απέναντι όχθη του ποταμού, μπορούσαν να δουν την Ιεράπολη, διάσημη για τους ναούς της και τις θερμές πηγές της. Υπήρχαν Χριστιανικές εκκλησίες και στις δυο αυτές πόλεις, όπως επίσης στη μικρή πόλη των Κολοσσών, περίπου 16 χιλιόμετρα πιο πέρα στην κοιλάδα.

2. (α) Ποιοι ήταν οι δυο που έστειλε ο Παύλος στις Κολοσσές; (β) Τι είναι γνωστό σχετικά με την εκκλησία των Κολοσσών;

² Οι Κολοσσές ήταν ο προορισμός των ταξιδιωτών. Και οι δυο ταξιδιώτες ήταν Χριστιανοί. Ο ένας τουλάχιστον απ’ αυτούς ήξερε καλά την περιοχή, αφού ήταν από τις Κολοσσές. Αυτός ονομαζόταν Ονήσιμος και ήταν δούλος που επέστρεφε στον κύριό του, ο οποίος ανήκε στην εκεί εκκλησία. Ο σύντροφος του Ονήσιμου ήταν ο Τυχικός, ένας ελεύθερος πολίτης, και ήταν και οι δυο απεσταλμένοι του αποστόλου Παύλου—μετέφεραν μια επιστολή του που απευθυνόταν στους «πιστούς εν Χριστώ αδελφούς τούς εν Κολοσσαίς». Απ’ ό,τι ξέρουμε, ο Παύλος δεν επισκέφθηκε ποτέ τις Κολοσσές. Η εκκλησία των Κολοσσών, που αποτελούνταν κυρίως από μη Ιουδαίους, πιθανόν να είχε ιδρυθεί από τον Επαφρά, ο οποίος είχε εργαστεί σκληρά ανάμεσά τους και τώρα ήταν με τον Παύλο στη Ρώμη.—Κολ. 1:2, 7· 4:12.

3. Τι αποκαλύπτει η ίδια η Προς Κολοσσαείς επιστολή για το συγγραφέα, το χρόνο και τον τόπο συγγραφής;

³ Ο απόστολος Παύλος ήταν ο συγγραφέας αυτής της επιστολής, όπως αναφέρεται στα αρχικά και στα τελευταία λόγια. (1:1· 4:18) Ο επίλογος αναφέρει, επίσης, ότι την έγραψε από τη φυλακή. Αυτός θα πρέπει να ήταν ο καιρός της πρώτης του φυλάκισης στη Ρώμη, στη διάρκεια των ετών 59-61 Κ.Χ., όταν έγραψε πολλές ενθαρρυντικές επιστολές· μάλιστα την επιστολή προς τους Κολοσσαείς την έστειλε μαζί με την επιστολή προς τον Φιλήμονα. (Κολ. 4:7-9· Φιλήμ. 10, 23) Φαίνεται ότι αυτή γράφτηκε περίπου τον ίδιο καιρό με την επιστολή προς τους Εφεσίους, γιατί πολλές ιδέες και φράσεις είναι ίδιες.

4. Τι πιστοποιεί τη γνησιότητα της Προς Κολοσσαείς επιστολής;

⁴ Δεν υπάρχει βάση για αμφισβήτηση της αυθεντικότητας της Προς Κολοσσαείς επιστολής. Το γεγονός ότι υπάρχει μαζί με άλλες επιστολές του Παύλου στον Πάπυρο Τσέστερ Μπίτι Αρ. 2 (P⁴⁶), του 200 Κ.Χ. περίπου, δείχνει πως οι πρώτοι Χριστιανοί την αποδέχονταν ως μια από τις επιστολές του Παύλου. Η γνησιότητά της πιστοποιείται από τις ίδιες αυθεντίες των πρώτων αιώνων που πιστοποιούν την αυθεντικότητα και των άλλων επιστολών του Παύλου.

5. (α) Τι έκανε τον Παύλο να γράψει στους Κολοσσαείς; (β) Τι τονίζει αυτή η επιστολή;

⁵ Τι έκανε τον Παύλο να γράψει μια επιστολή στους Κολοσσαείς; Πρώτον, ο Ονήσιμος γύριζε στις Κολοσσές. Πριν από λίγο καιρό, ο Επαφράς είχε πάει να βρει τον Παύλο και, αναμφίβολα, η έκθεσή του σχετικά με την κατάσταση στις Κολοσσές έδωσε μια ακόμη αιτία για την επιστολή. (Κολ. 1:7, 8· 4:12) Κάποιος κίνδυνος απειλούσε τη Χριστιανική εκκλησία εκεί. Οι θρησκείες της εποχής ήταν υπό διάλυση και συνεχώς σχηματίζονταν νέες θρησκείες με τη συγχώνευση στοιχείων από τις παλιές. Υπήρχαν φιλοσοφίες των Εθνικών που μιλούσαν για ασκητισμό, πνευματισμό