Η Χριστιανική Άποψη για τα Πλούτη

ΕΧΕΤΕ διαβάσει πρόσφατα την πρώτη επιστολή τού αποστόλου Παύλου στον Τιμόθεο, ιδιαίτερα το κεφάλαιο 6:6-19; Δείχνει τον ισορροπημένο ρόλο που πρέπει να παίζουν τα πλούτη στη ζωή των Χριστιανών. Η επιστολή βρίσκει τον Τιμόθεο να ζει στην πάμπλουτη πόλη της Εφέσου. Οι Χριστιανοί που ζούσαν σ’ αυτό το μεγάλο εμπορικό κέντρο έπρεπε να αγωνίζονται ενάντια στην τάση να βλέπουν τα κοσμικά πλούτη σαν το μεγαλύτερο πράγμα στη ζωή τους. Με λίγα λόγια, τα εδάφια αυτά συμβουλεύουν: Να είστε ευχαριστημένοι μ’ αυτά που έχετε, να μην επιζητείτε να πλουτίσετε· και όσοι από σας είστε ήδη πλούσιοι, μην εναποθέτετε την ελπίδα σας στα υλικά πράγματα. Αντίθετα, όλοι σας να πλουτίζετε σε καλά έργα και όλοι σας να εκδηλώνετε γενναιοδωρία.

Μια μονόπλευρη άποψη για τα πλούτη στρέφει τους ανθρώπους στην απληστία. Η απληστία γίνεται η σφήνα που μπορεί αργά αλλά σίγουρα να απομακρύνει, το Χριστιανό από τις υγιείς διδασκαλίες του Χριστού. Χωρισμένος τώρα από τον καθαρό τρόπο σκέψης της αλήθειας, βυθίζεται μέσα σε αλλεπάλληλες θυελλώδεις συγκρούσεις τόσο μ’ αυτούς που βρίσκονται μέσα στην εκκλησία όσο και με τους έξω. Από αυτή την πορεία μπορεί να προέλθει «φθόνος, έρις, βλασφημίαι, υπόνοιαι πονηραί, μάταιαι συνδιαλέξεις ανθρώπων διεφθαρμένων τον νουν και αποστερημένων της αληθείας, νομιζόντων την ευσέβειαν ότι είναι πλουτισμός».—1 Τιμόθεον 6:3-5.

Έτσι τα λόγια αυτά ταιριάζουν σ’ εκείνους οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις Χριστιανικές επαφές για προσωπικό οικονομικό όφελος. Χάνουν τα πραγματικά πλούτη που μόνο η ευσέβεια μπορεί να φέρει, την «επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης». Γι’ αυτό, η συμβουλή του Παύλου προς όλους είναι να «αρκώμεθα» σε «διατροφάς και σκεπάσματα».—1 Τιμόθεον 4:8· 6:8.

Μήπως Επιθυμείτε να Γίνετε Πλούσιος;

Όταν οι πλούσιοι εξυψώνουν τον εαυτό τους, οι άλλοι μπορεί συχνά να αισθάνονται κατώτεροι, κι αυτό να τους προξενήσει μέσα τους, στην αρχή ζήλια κι έπειτα μια έντονη, άπληστη επιθυμία για πλούτη ή τουλάχιστον για τα πράγματα που τα πλούτη μπορούν να αγοράσουν. Ή η ζήλια τους μπορεί να τους κάνει, να καταλήξουν στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι είναι δικαιολογημένοι αν επωφεληθούν από τους πλούσιους και τα πλούτη τους παρενοχλώντας τους για χρήματα αλλά υπεκφεύγοντας την επιστροφή τους. Είμαστε ευγνώμονες που τα εδάφια 1 Τιμόθεον 6:6-16 δίνουν υγιείς συμβουλές σχετικά με το πώς και γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να αποφεύγουν την καταστρεπτική επιθυμία να πλουτίσουν.

◻ 6:6-8—Σπάνια τα πλούτη φέρνουν ικανοποίηση, αλλά η ικανοποίηση συμβαδίζει πάντα με την ευσέβεια. Γιατί να επιθυμούμε άπληστα πράγματα που έχουν οι άλλοι; Αυτά είναι μόνο προσωρινά, γιατί τίποτα δε φέραμε στον κόσμο, και τίποτα δε θα πάρουμε.

◻ 6:9—Όχι κατ’ ανάγκη οι πλούσιοι αλλά «οι θέλοντες, [οι αποφασισμένοι, ΜΝΚ] να πλουτώσι», σαν τα ανόητα ζώα, πέφτουν στον πειρασμό, παγιδεύονται, και γίνονται αιχμάλωτοι σε ‘βλαβερές επιθυμίες’ οι οποίες ‘βυθίζουν’ τους ανθρώπους στην καταστροφή.

◻ 6:10—Όλα τα πράγματα που είναι κακά πηγάζουν από τη «φιλαργυρία [την αγάπη για το χρήμα, ΜΝΚ]». Για τα χρήματα, οι άνθρωποι έχουν διαστρέψει τη δικαιοσύνη, έχουν κλέψει, έχουν πουληθεί στην πορνεία, έχουν σκοτώσει, έχουν προδώσει άλλους κι έχουν νοθεύσει την αλήθεια. Τίποτα καλό δεν πηγάζει ποτέ απ’ αυτό το είδος της αγάπης. Γιατί; Επειδή έχει τις ρίζες του στο κακό. Επειδή οι περισσότερες ρίζες είναι κρυφές, οι απρόσεχτοι Χριστιανοί δεν εκτιμούν σωστά τη μεγάλη δύναμη προς το κακό που έχει η «φιλαργυρία [αγάπη για το χρήμα, ΜΝΚ]». Με το να ‘προσπαθήσουν να φτάσουν αυτή την αγάπη’—όχι την κατοχή χρημάτων—μερικοί «απεπλανήθησαν από της πίστεως». Το αποτέλεσμα είναι να ‘διαπερνά τον εαυτό του το άτομο με συναισθηματικούς, σωματικούς και πνευματικούς πόνους’ επειδή προσπαθεί να αποκτήσει και να διατηρήσει τα πλούτη. Τα πλούτη από μόνα τους ποτέ δε φέρνουν ευτυχία.

◻ 6:11-16—Αντί να επιδιώκουν πλούτη, οι συνετοί Χριστιανοί φεύγουν από την απληστία. Όσο μπορούν πρέπει να κρατιούνται μακριά απ’ αυτή. Δαπανούν τις δυνάμεις τους για ν’ αποκτήσουν τις αξίες της ‘δικαιοσύνης, της ευσέβειας, της πίστης, της αγάπης, της υπομονής, της πραότητας’ ώστε να μπορούν να ‘κρατήσουν την αιώνια ζωή’, και να είναι ‘αμόλυντοι και άμωμοι’ ενώπιον του Ιεχωβά, του Χριστού και των ομοπίστων τους.

Είστε Πλούσιος;

Μερικοί από τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα ήταν πλούσιοι. Είτε είχαν κληρονομήσει τα πλούτη τους είτε τα είχαν αποκτήσει με κάποιον ανεπίληπτο τρόπο μέσω εμπορικών επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, η Λυδία στους Φιλίππους είχε επιχείρηση πωλήσεως χρωμάτων ή χρωματιστών υφασμάτων. Επειδή το χρώμα της πορφύρας και τα ρούχα που ήταν βαμμένα με χρώμα πορφύρας ήταν ακριβά, πιθανόν η Λυδία να ήταν σε κάποιο βαθμό πλούσια. Πώς χρησιμοποιούσε τα πλούτη της; Η Λυδία δεν ήταν καθόλου επιδειξίας. Χρησιμοποιούσε ταπεινά τα αποκτήματά της για να εκδηλώνει γνήσια Χριστιανική γενναιοδωρία και να προάγει την επέκταση των καλών νέων. Ευτυχώς και σήμερα υπάρχουν εκείνοι που έχουν το ίδιο θαυμάσιο πνεύμα.—Πράξεις 16:14, 15, 40.

Η πρώτη προς Τιμόθεον 6:17-19 έχει καλές συμβουλές γι’ αυτούς που θα ήθελαν να μιμηθούν το παράδειγμα της Λυδίας.

◻ 6:17—Αντί να υπερηφανεύονται για τα πλούτη τους οι πλούσιοι, νουθετούνται να εκδηλώνουν ταπεινοφροσύνη—και να μη νομίζουν ότι αυτοί είναι ανώτεροι από τους φτωχότερους. Ο τρόπος της ζωής τους πρέπει ν’ αποδεικνύει σ’ όλους τους παρατηρητές ότι αυτό στο οποίο πραγματικά εμπιστεύονται δεν είναι τα πλούτη, αλλά αντίθετα, στηρίζονται σταθερά στο Θεό. Μ’ αυτό τον τρόπο δε βάζουν καμιά νόμιμη αιτία για πρόσκομμα μπροστά σ’ αυτούς που δεν είναι πλούσιοι· ούτε διεγείρουν την απληστία μέσω ζήλιας. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι τα υλικά αποκτήματα και ο πλούτος είναι ασταθή κι επομένως μπορούν να λιώσουν πιο γρήγορα κι από το χιόνι κάτω από τον καυτό ήλιο.

◻ 6:18, 19—Να χρησιμοποιείτε και να απολαμβάνετε τα πλούτη σας για να βοηθάτε τον εαυτό σας και άλλους να υπηρετούν τον Ιεχωβά, είναι η συμβουλή του Παύλου. Οι πλούσιοι πρέπει να προσπαθούν σε όλους τους τομείς να απεργάζονται αυτό που είναι πνευματικά καλό, να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν υλικά εκείνους που βρίσκονται σε πραγματική υλική ανάγκη, και να απολαμβάνουν τη συντροφιά με όλους μέσα στην εκκλησία, περιλαμβανομένων και των πιο φτωχών και των πιο ταπεινών.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι αυτοί που δεν είναι πλούσιοι μπορούν να απαιτούν ελεημοσύνες από τους πλούσιους ομοπίστους τους; Όχι. Όπως τονίζεται στα εδάφια 2 Θεσσαλονικείς 3:10-12 και 1 Τιμόθεον 5:8, κάθε ικανός Χριστιανός έχει την υποχρέωση να εργάζεται για να προμηθεύει τα απαραίτητα στο σπιτικό του. Έτσι, αν κάποιος δε θέλει να εργάζεται, το να του δώσουν χρήματα, δε θα ωφελήσει. Το ίδιο αληθεύει και μ’ αυτούς οι οποίοι σπαταλούν ανόητα τα χρήματά τους. Το να τους δώσει κανείς περισσότερα χρήματα στην πραγματικότητα δε θα ωφελήσει. Αλλά τι ευλογία είναι σε μια εκκλησία όταν προσφέρεται με καλοσύνη υλική ή πνευματική βοήθεια σε πιστούς Χριστιανούς που έχουν πραγματική ανάγκη. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όλες οι καρδιές είναι αποφασισμένες να θησαυρίζουν στον ουρανό αυτό που θα αποφέρει πλούσια οφέλη με τη μορφή πνευματικών αμοιβών από τον Ιεχωβά.

Έτσι, όλοι μας τώρα πρέπει να κάνουμε σκέψεις σχετικά με το ποια είναι η στάση μας μπροστά στο Θεό και στο Χριστό. Το εδάφιο Παροιμίαι 11:4 μας υπενθυμίζει: «Τα πλούτη δεν ωφελούσιν εν ημέρα οργής· η δε δικαιοσύνη ελευθερώνει εκ θανάτου». Γιατί λοιπόν να χρησιμοποιούμε στο πλήρες αυτόν τον κόσμο που μεταβάλλεται και πεθαίνει; (1 Κορινθίους 7:29-31) Φεύγετε από την απληστία και από τα θανατηφόρα αποτελέσματα της! Δεν έχουμε ατέλειωτο χρόνο για να οικοδομήσουμε ένα υπόμνημα καλών έργων. Είθε να βρεθούμε άτομα με άφθονο θησαυρό στον ουρανό.—Ματθαίος 6:20.

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Η Λυδία χρησιμοποιούσε τους πόρους της για να εκδηλώνει γενναιοδωρία και για να επεκτείνει τα καλά νέα