Ύμνος 23
Η Ελπίδα που Δίνει η Γραφή στην Ανθρωπότητα
1. Τι σκοτεινοί είν’ οι καιροί!
Μόνη προσδοκία τρόμος και κακία.
Όλοι τυφλά ψάχνουν χαρά,
Είν’ το τέλος πια κοντά.
Μα ελπίδα δίν’ η Γραφή χαρωπή
Πως η Βασιλεία στ’ αλήθεια θα ’ρθει.
Δάκρυα πικρά ο Θεός αφαιρεί.
Μη φοβάστε, να ’χετε θάρρος πολύ.
2. Είν’ η ζωή νύχτα πικρή,
Θάνατο και φόβους φέρνει στους ανθρώπους
Και ποιος μπορεί να λυτρωθεί;
Όλα είν’ χωρίς σκοπό.
Μα ελπίδα έχ’ η Γραφή για νεκρούς,
Πως θ’ αναστηθούνε πολλοί απ’ αυτούς.
Θά ’ρθουν σε ζωής ποταμούς δροσερούς.
Τα ’χει πει αυτά ο Γιαχ για τους πιστούς.
3. Πόσοι μισούν και βλασφημούν!
Τον Γιαχ κοροϊδεύουν, το κακό γυρεύουν.
Σ’ όλη τη γη επικρατεί
Διάβολος και πονηριά.
Λέει στη Γραφή πως σε λίγο καιρό
Κρίση σ’ όλους θα γίνει απ’ τον Θεό.
Θ’ αφανίσει για πάντα τον πονηρό.
Θα γεμίσ’ η γη απ’ του Γιαχ το λαό.