Ύμνος 133
Ας Σπέρνουμε το Σπόρο της Βασιλείας
1. Ελάτε σεις δούλοι του Ιεχωβά
Μ’ αφοσιωμένη καρδιά,
Το έργο σας κάντε στ’ αχνάρια Χριστού
Και ρίξτε το σπόρο παντού.
Να σπείρετε αλήθεια σε εύφορη γη.
Σοδειά θα παράγει καλή,
Αν σεις στον αγρό εργαστείτε πιστά
Κι είναι πλήρης η συμμετοχή.
2. Αν σπόροι στην άκρη του δρόμου σπαρθούν,
Διαβόλου πουλιά θα τους βρουν.
Και άλλοι σε άγονη γη θα βρεθούν,
Στα βράχια θα κατακαούν.
Τ’ αγκάθια της μέριμνας πνίγουν πολλούς
Προτού ωριμάσουν αυτοί,
Ενώ άλλοι πέφτουν στη γη την καλή
Και καρπίζουν σαν σπόροι αγνοί.
3. Συχνά, πόσοι πέφτουν στη γη την καλή,
Από σας θα εξαρτηθεί.
Πουλιά ν’ απωθείτε με υπομονή,
Η θλίψη να μετριαστεί.
Μ’ αγρύπνια τ’ αγκάθια ν’ απομακρυνθούν
Και με συνετό χειρισμό.
Χαρούμενα τότε θερίζετ’ εσείς,
Ναι, τριάντα αν όχι εκατό.