Μελέτη 14

Διακριτικοί Αλλά Σταθεροί

1. Γιατί πρέπει να καλλιεργούμε διακριτικότητα;

¹ Όταν ο Ιησούς απέστειλε τους μαθητές του να κηρύξουν, τους έκανε σαφές ότι έπρεπε να δείχνουν φρόνηση σε ό,τι έλεγαν και έκαναν. Μολονότι τους υποσχέθηκε ότι θα ήταν μαζί τους, εκείνοι δεν έπρεπε να ενεργούν με τρόπο που θα προξενούσε άσκοπες δυσχέρειες. (Ματθ. 10:16, ΜΝΚ) Ακόμα και μεταξύ τους, οι Χριστιανοί θα έπρεπε να χρησιμοποιούν φρόνηση στα λόγια και στις πράξεις τους, για να μην πληγώνουν ο ένας τον άλλον από απερισκεψία. (Παρ. 12:8, 18, ΜΝΚ) Άρα λοιπόν, είναι ανάγκη να καλλιεργούμε διακριτικότητα.

2. Τι σημαίνει να είναι κανείς διακριτικός;

² Όταν είναι κανείς διακριτικός, ξέρει να διακρίνει τι είναι κατάλληλο να πει και να κάνει στις επαφές του με τους άλλους και έχει την ικανότητα να μην προσβάλλει τους άλλους στις επαφές που έχει μαζί τους. Ο διακριτικός είναι όσο αρμόζει ευγενικός στα λόγια και στις πράξεις, προκειμένου να αποφύγει να πληγώσει τα αισθήματα των άλλων. Δεν θέλουμε να προσβάλλουμε με τον τρόπο που λέμε ή κάνουμε κάτι. Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι ποτέ δεν θα προσβάλουμε κάποιον με κάτι που θα πούμε ή θα κάνουμε, γιατί αυτό καθαυτό το άγγελμα της Αγίας Γραφής είναι προσβλητικό για μερικούς. (Ρωμ. 9:33· 2 Κορ. 2:15, 16) Συνεπώς, μολονότι είμαστε διακριτικοί στους τρόπους μας, είμαστε επίσης σταθεροί στο ζήτημα της αλήθειας του Θεού.

3. Εξηγήστε πώς η καρποφορία του πνεύματος αποτελεί τη βάση της διακριτικότητας.

³ Στην καθημερινή μας ζωή δεν είναι δύσκολο να είμαστε διακριτικοί αν εκδηλώνουμε την καρποφορία του πνεύματος του Θεού. Αυτή η καρποφορία αποτελεί τη βάση ή το θεμέλιο της διακριτικότητας. (Γαλ. 5:22, 23) Για παράδειγμα, ένα άτομο που υποκινείται από αγάπη δεν επιθυμεί να εκνευρίζει τους άλλους, αλλά έχει ειλικρινή επιθυμία να τους βοηθήσει. Αυτός που εκδηλώνει χρηστότητα θα ενεργεί με ευγένεια. Και εκείνος που έχει καλλιεργήσει εγκράτεια και παραμένει ήρεμος σε δύσκολες καταστάσεις έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνει τον άλλον να ασπαστεί την άποψή του. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανόν να μιλάει απότομα ένα ευερέθιστο και ευέξαπτο άτομο και επομένως να προκαλεί ανταγωνιστικά αισθήματα στους συνομιλητές του. (Παρ. 15:18) Η ομιλία μας και οι πράξεις μας πρέπει να είναι τέτοιες που να ελκύουν τις λογικές διάνοιες και όχι να τις απωθούν.

4-8. (α) Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε διακριτικότητα στη διακονία μας από σπίτι σε σπίτι; (β) Μήπως η διακριτικότητα απαιτεί συμβιβασμούς; Τι περιλαμβάνει;

⁴ Άσκηση διακριτικότητας στη διακονία αγρού. Στη διακονία από σπίτι σε σπίτι, μπορείτε να δείξετε διακριτικότητα αρχίζοντας τη συζήτησή σας με ζητήματα που ενδιαφέρουν τον οικοδεσπότη και δείχνοντας πώς θα δώσει τη λύση η Βασιλεία του Θεού. Κάντε έκκληση στην αγάπη του για δικαιοσύνη, στη λογική του και στην επιθυμία που έχει να γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Αν γελοιοποιήσετε ή καταδικάσετε τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να κλείσει η διάνοιά του. Γι’ αυτό, αντί να μιλήσετε για ζητήματα που προκαλούν αντιλογία, αναφερθείτε σε πράγματα τα οποία οι άνθρωποι γενικά αποδέχονται ως ορθά. Αν παραστεί ανάγκη να προχωρήσετε σε κάτι πιο αμφιλεγόμενο, βρείτε πρώτα κάποιο σημείο στο οποίο συμφωνείτε με τον οικοδεσπότη και τονίστε αυτό το κοινό σημείο. Αν μπορέσετε να εντυπώσετε στη διάνοια του οικοδεσπότη τις ελπιδοφόρες αλήθειες της Βασιλείας και τις ευλογίες της, τα άλλα ζητήματα θα διορθωθούν στον κατάλληλο καιρό, καθώς το άτομο αρχίζει να εκτιμά την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού.

⁵ Το διακριτικό άτομο καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να ενθαρρύνει εκείνον στον οποίο μιλάει να πάρει μέρος στη συζήτηση και να φανερώσει τις απόψεις του. Ο Παύλος προσπαθούσε να σκέφτεται με τον τρόπο σκέψης εκείνων στους οποίους έδινε μαρτυρία, για να είναι σε καλύτερη θέση να παρουσιάσει δυνατά επιχειρήματα υπέρ των καλών νέων. (1 Κορ. 9:20-22) Χρειάζεται να κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Αν μπαίνουμε στη θέση των άλλων και καταλαβαίνουμε γιατί είναι αυτό που είναι, γιατί πιστεύουν αυτά που πιστεύουν και γιατί μιλάνε έτσι όπως μιλάνε, θα βοηθηθούμε να τους φερθούμε με διακριτικότητα και κατανόηση. Για τον τρόπο σκέψης τους μπορεί να ευθύνονται οι διαφορετικές καταστάσεις της ζωής, οι διαφορετικές εμπειρίες ή το γεγονός ότι στηρίζονται σε διαφορετικές αυθεντίες. Όταν βρείτε κάποιες ενδείξεις για το πώς σκέφτεται το άλλο άτομο, μπορείτε να προχωρήσετε και να παρουσιάσετε τα καλά νέα με θετικό τρόπο, αντί να το προσβάλετε χωρίς λόγο επειδή δεν γνωρίζετε πώς σκέφτεται και για ποιους λόγους σκέφτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

⁶ Το να λαβαίνετε υπόψη σας τις απόψεις του άλλου δεν υπονοεί ότι θα κάνετε συμβιβασμούς όσον αφορά το τι είναι ορθό. Διακριτικότητα δεν σημαίνει διαστροφή των γεγονότων. Πάντοτε πρέπει να υπάρχει σταθερή προσκόλληση στο ορθό. Αλλιώς μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι, αντί να είναι διακριτικός, κάνει συμβιβασμούς στο ζήτημα της αλήθειας. Μπορεί να διαπιστώσει ότι τις ενέργειές του τις υποκινεί ο φόβος του ανθρώπου και όχι η αγάπη για τη δικαιοσύνη. Ωστόσο, μολονότι η διακριτικότητα δεν έχει σχέση με συμβιβασμούς στο ζήτημα της αλήθειας, έχει σχέση με τον καθορισμό τού πότε είναι κατάλληλο να δοθεί μια ορισμένη πληροφορία. Μερικές φορές η διακριτικότητα υπαγορεύει να παραβλέψετε κάτι που ειπώθηκε. Ίσως είναι καλύτερα να αφήσετε ορισμένα πράγματα για αργότερα, όταν το άτομο θα είναι έτοιμο γι’ αυτά. Όπως είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά». (Ιωάν. 16:12) Ώστε, μολονότι μπορεί να μη συμφωνούμε με το συνομιλητή μας, δεν χρειάζεται να αντικρούουμε αμέσως κάθε λανθασμένη ιδέα του. Αν ενεργήσουμε έτσι, ίσως το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι να κλείσουμε τη διάνοιά του και να μην μπορέσουμε να κάνουμε περαιτέρω συζήτηση.

⁷ Όταν ο οικοδεσπότης αναφέρει στη διάρκεια της συζήτησης πολλά σημεία από την Αγία Γραφή τα οποία, κατά τη γνώμη του, είναι εσφαλμένα, είναι δύσκολο να αντικρούσετε μέσα σε λίγη ώρα όλες του τις αντιρρήσεις με διακριτικότητα. Συνήθως το καλύτερο είναι απλώς να αγνοήσετε τα περισσότερα απ’ αυτά και να συζητήσετε μόνο ό,τι έχει σχέση με το συγκεκριμένο θέμα που εξετάζετε. Ή μπορεί ο οικοδεσπότης να προσπαθεί να σας παρασύρει σε λογομαχία σχετικά με κοσμικά ζητήματα. Αποφύγετε με διακριτικότητα να αναμειχθείτε, αναφέροντας την απάντηση που δίνει η Αγία Γραφή γι’ αυτά τα κοσμικά προβλήματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μιμείστε το παράδειγμα του Ιησού.—Ματθ. 22:15-22.

⁸ Όταν συναντήσετε κάποιο θυμωμένο οικοδεσπότη, να είστε διακριτικοί αλλά και σταθεροί. Μην κάνετε συμβιβασμούς όσον αφορά την αλήθεια στην προσπάθειά σας να τον καταπραΰνετε. Αλλά προσπαθήστε να καταλάβετε γιατί νιώθει έτσι, ίσως μάλιστα ρωτώντας τον γιατί έχει αυτή την άποψη. Αν κάνει κάποια σχόλια, θα μπορούσατε να πείτε ότι θα θέλατε να του εξηγήσετε κι εσείς με τη σειρά σας γιατί πιστεύετε αυτό που πιστεύετε. Αλλά, ανεξάρτητα από το πόσο θα καταφέρετε να διατηρήσετε τη συζήτηση, η διακριτικότητα θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα. Να θυμάστε τη συμβουλή που αναγράφεται στο εδάφιο Παροιμίαι 15:1: «Η γλυκεία απόκρισις καταπραύνει θυμόν· αλλ’ ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν». Εντούτοις, αν μερικά άτομα δείχνουν ότι είναι παράλογα, τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να φύγετε.—Ματθ. 7:6.

9, 10. Είναι αναγκαία η διακριτικότητα στις σχέσεις μας με τους Χριστιανούς αδελφούς μας;

⁹ Διακριτικοί με τους Χριστιανούς αδελφούς. Τη διακριτικότητα δεν πρέπει να την καλλιεργούμε μόνο στις επαφές μας μ’ εκείνους που δεν γνωρίζουν τον Ιεχωβά, αλλά απαιτείται επίσης να την εκδηλώνουμε και στις σχέσεις μας με τους πνευματικούς αδελφούς μας. Μερικές φορές αδελφοί και αδελφές που είναι πολύ διακριτικοί στη διακονία αγρού μπορεί να λησμονούν ότι χρειάζεται να είναι διακριτικοί και στις αδελφικές τους σχέσεις. Η λεπτότητα στην ομιλία και στις πράξεις είναι ζωτική μέσα στην οργάνωση του Ιεχωβά για την ανάπτυξη ενός πνεύματος αγάπης και ενότητας και για την ύπαρξη καλών καθημερινών σχέσεων. Ο Παύλος είπε: «Ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως».—Γαλ. 6:10.

¹⁰ Ενδιαφερόμαστε για τους αδελφούς μας, ιδιαίτερα για τα πνευματικά τους συμφέροντα, γιατί όλοι είμαστε στην οργάνωση του Ιεχωβά. (Φιλιπ. 2:2, 4) Εντούτοις, το διακριτικό άτομο κατανοεί ότι, μολονότι ενδιαφέρεται για τους αδελφούς του, δεν πρέπει να αναμειγνύεται στα προσωπικά τους ζητήματα, υποβάλλοντας ίσως ερωτήσεις που θα τους έφερναν σε αμηχανία, ερωτήσεις που δεν είναι δική του δουλειά να υποβάλλει. Η διακριτικότητα θα μας βοηθήσει να μην ‘περιεργαζόμεθα τα αλλότρια’.—1 Πέτρ. 4:15.

11. Πώς δείχνουν οι Γραφές ότι οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας πρέπει να είναι διακριτικοί;

¹¹ Η διακριτικότητα είναι ιδιαίτερα σπουδαία για τους πρεσβυτέρους, οι οποίοι χειρίζονται τα προβλήματα της εκκλησίας. Όταν ο απόστολος Παύλος έδωσε στον Τιμόθεο οδηγίες σχετικά με το πώς να φέρεται σε ιδιότροπα άτομα μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, του τόνισε την ανάγκη να είναι ήπιος και να εκδηλώνει καλοσύνη, λέγοντας: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, . . . ανεξίκακος [να συγκρατεί τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό, ΜΝΚ], διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας, μήποτε . . . ανανήψωσιν από της παγίδος του διαβόλου». (2 Τιμ. 2:24-26) Επίσης, ο απόστολος σύστησε να έχει «πνεύμα πραότητος» αυτός που πλησιάζει έναν αδελφό ο οποίος έκανε μια εσφαλμένη ενέργεια από απερισκεψία. (Γαλ. 6:1) Όταν οι πρεσβύτεροι δίνουν συμβουλή σε τέτοια άτομα, πρέπει να είναι διακριτικοί και ταυτόχρονα σταθεροί στις αρχές της δικαιοσύνης.

12, 13. Γιατί η διακριτικότητα μέσα στο σπίτι μας είναι κάτι το σπουδαίο;

¹² Η διακριτικότητά μας στις σχέσεις μας με τους άλλους πρέπει να περιλαμβάνει και τα άτομα του οικογενειακού μας κύκλου. Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε απότομοι ή αγενείς σε άτομα της οικογένειάς μας επειδή τα γνωρίζουμε καλά. Και αυτά επίσης δικαιούνται να τους φερόμαστε με διακριτικότητα. Τα απότομα, σαρκαστικά ή σκληρά λόγια θα τους απωθούν. Και αν κάποια άλλα μέλη της οικογένειάς μας δεν είναι δούλοι του Ιεχωβά, μήπως αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να αφήνουμε κατά μέρος τη διακριτικότητα όταν τους μιλάμε; Κάθε άλλο, γιατί αν δείχνουμε διακριτικότητα στις σχέσεις μας με τα μη ομόπιστα άτομα, αυτό μπορεί να τα κάνει να δεχτούν κάποτε την αληθινή λατρεία.—1 Πέτρ. 3:1, 2.

¹³ Η εκδήλωση θεοκρατικής διακριτικότητας παράγει πολύ καλούς καρπούς, είτε έχουμε να κάνουμε με τους ανθρώπους γενικά είτε με τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας είτε με την ίδια μας την οικογένεια. Έχει ευεργετική επίδραση στον ακροατή, όπως δείχνει το εδάφιο Παροιμίαι 16:24: «Κηρήθρα μέλιτος οι ευάρεστοι λόγοι· γλυκύτης εις την ψυχήν και ίασις εις τα οστά». Οπωσδήποτε, λοιπόν, να καλλιεργείτε διακριτικότητα, υποκινούμενοι από την ισχυρή επιθυμία να ωφελείτε κάθε άτομο που συναντάτε.