Κατευθύνετε τους Νεοφερμένους στην Οργάνωση του Θεού
‘Να έχετε αγάπη για ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών’.—1 ΠΕΤΡΟΥ 2:17, ΜΝΚ.
1, 2. Ποια πράγματα εκτός από θέματα σχετικά με δοξασίες μεταδίδουν οι Χριστιανοί δάσκαλοι;
ΤΟ ΕΡΓΟ ενός δασκάλου είναι να μεταδώσει γεγονότα. Αλλά ένας καλός δάσκαλος κάνει περισσότερο απ’ αυτό. Μεταδίδει αξίες, βοηθάει τον σπουδαστή να δει τη σπουδαιότητα αυτών που μαθαίνει και του δείχνει πώς μπορεί να τα χρησιμοποιήσει καλύτερα. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για τον Χριστιανό δάσκαλο, επειδή αυτός πρέπει να μεταδώσει «την αλήθειαν του Θεού». (Ρωμαίους 1:25) Αλλά αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από την απλή γνώση μιας δοξασίας. Η Βίβλος ενθαρρύνει να διδάσκουμε το φόβο του Ιεχωβά καθώς και τις ιδιότητες της καλοσύνης και της λογικότητας.—Ψαλμός 34:11· 119:66.
2 Ο Ιησούς ανέφερε και άλλα ζητήματα που θα πρέπει να διδαχτούν: «Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη . . . διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς». (Ματθαίος 28:19,20) ‘Όλα όσα παραγγέλθηκαν’ περιλαμβάνουν τη συμμετοχή στο παγκόσμιο έργο κηρύγματος που προφητεύθηκε για τις μέρες μας. (Ματθαίος 24:14) Υπάρχει και κάτι άλλο που θα πρέπει να μεταδώσουμε στους σπουδαστές μας της Βίβλου. Ποιο είναι αυτό; Για να βρείτε την απάντηση, εξετάστε τη διακονία του αποστόλου Παύλου και παρατηρήστε κάτι που εξείχε ιδιαίτερα στη διδασκαλία του.
Ο Παύλος σαν Οργανωτής
3. Ποιον τρόπο ακολουθούσε ο Παύλος όταν δίδασκε νεοενδιαφερόμενους στην Κόρινθο;
3 Στη διάρκεια της πρώτης επίσκεψής του στην Κόρινθο, ο απόστολος Παύλος βρήκε πολλά ευήκοα αυτιά, παρά την εναντίωση από την Ιουδαϊκή κοινότητα. Ωστόσο, ο Παύλος δε δίδαξε αυτούς τους νεοενδιαφερόμενους μόνο προσωπικά τον καθένα. Διαβάζουμε: «Και μεταβάς εκείθεν [από την Ιουδαϊκή συναγωγή], ήλθεν εις την οικίαν τινός ονομαζομένου Ιούστου, όστις εσέβετο τον Θεόν, του οποίου η οικία συνείχετο με την συναγωγήν». (Πράξεις 18:7) Το σπίτι εκείνο έγινε τόπος για να συναθροίζονται και να προσφέρουν λατρεία μαζί οι νέοι μαθητές. Γρήγορα ο Παύλος τους οργάνωσε σε μια εκκλησία.—1 Κορινθίους 1:2.
4. Τι εμφανίστηκε γρήγορα στην Έφεσο αφού ο Παύλος είχε αρχίσει να διδάσκει εκεί;
4 Αργότερα ο Παύλος ταξίδεψε στην Έφεσο όπου συνέβη κάτι παρόμοιο. Δίδασκε τα ενδιαφερόμενα άτομα ατομικά, «από σπίτι σε σπίτι». (Πράξεις 20:20, ΜΝΚ) Αλλά έκανε γρήγορα και διευθετήσεις ώστε αυτοί οι νέοι μαθητές να μπορούν να συναθροίζονται μαζί. «Απεχώρισε τους μαθητάς [από τους Ιουδαίους], διαλεγόμενος καθ’ ημέραν εν τω σχολείω τινός, όστις ελέγετο Τύραννος». (Πράξεις 19:9) Γρήγορα και αυτός ο όμιλος των Χριστιανών οργανώθηκε σε εκκλησία με διορισμένους πρεσβυτέρους.—Πράξεις 20:17, 18.
5. Τι έκαναν οι πρώτοι Χριστιανοί δάσκαλοι με τους νέους στην αλήθεια μόλις ήταν δυνατό;
5 Είναι σαφές λοιπόν ότι τον πρώτο αιώνα όταν οι ενδιαφερόμενοι δέχονταν την αλήθεια, δεν αφήνονταν μόνοι τους. Συναθροίζονταν σε εκκλησίες. Αυτοί χαίρονταν να δέχονται ενθάρρυνση από το κυβερνών σώμα εκείνου του καιρού. Ώριμοι αδελφοί, όπως ο Παύλος και ο Βαρνάβας, αφιέρωναν πολύ χρόνο για να διδάσκουν σ’ αυτές τις νεοσχηματισμένες εκκλησίες «κηρύττοντες μετά και άλλων πολλών τον λόγον του Κυρίου». (Πράξεις 15:30-35) Γιατί γινόταν αυτό; Γιατί δεν αφήνονταν οι νέοι στην αλήθεια μόνοι τους για να εξαρτώνται από την μόλις πρόσφατα εκπαιδευμένη συνείδησή τους να τους καθοδηγεί στο να κάνουν το σωστό;
Γιατί Εκκλησίες;
6. Γιατί οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν οργανωμένοι σε εκκλησίες;
6 Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό, μερικούς από τους οποίους θα αναφέρουμε εδώ. Πρώτα, όταν ένα άτομο γινόταν Χριστιανός, έπαυε να έχει πολλά κοινά με τον κόσμο γύρω του. (Ιωάννης 17:14, 15) Αν αφηνόταν απομονωμένο, μόνο του, αυτό θα του δημιουργούσε αίσθημα μεγάλης μοναξιάς. Αν, όμως, συναναστρεφόταν με συγχριστιανούς στην τοπική εκκλησία, θα ενισχυόταν απ’ αυτούς ώστε να διατηρήσει τον αποχωρισμό του από τον κόσμο. Επιπρόσθετα, ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του θα ήταν «εν». (Ιωάννης 17:11) Το ότι ήταν «εν» μπορούσε να το δει κανείς ειδικά στις εκκλησίες. Ο Ιησούς είπε επίσης: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». (Ιωάννης 13:35) Για να μπορούν οι Χριστιανοί να δείξουν αυτή την αγάπη με έναν τέτοιο τρόπο που θα χρησίμευε σαν σημείο για τους έξω, έπρεπε να υπάρχουν σε κοινότητες. Οι κοινότητες εκείνες ήταν οι τοπικές Χριστιανικές εκκλησίες στις οποίες οι Χριστιανοί φρόντιζαν για την πνευματική και φυσική ευημερία ο ένας τους άλλου. (Φιλιππησίους 2:4) Για παράδειγμα, η βοήθεια για τις χήρες που συζήτησε ο Παύλος με τον Τιμόθεο είχε σαφώς οργανωθεί μέσω των εκκλησιών.—1 Τιμόθεον 5:3-10.
7. (α) Ποιο είναι το νόημα των λόγων του Παύλου στην Εβραίους 10:24, 25; (β) Ποιος ήταν ο ρόλος των Χριστιανικών εκκλησιών του πρώτου αιώνα στο έργο κηρύγματος;
7 Έτσι, τα λόγια του Παύλου ήταν μια άμεση ενθάρρυνση για υποστήριξη της τοπικής εκκλησίας όταν είπε: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα, μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν». (Εβραίους 10:24, 25) Επιπλέον, το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας που εκτελούνταν με ένα τέτοιο εξέχοντα τρόπο τον πρώτο αιώνα, γινόταν σαφώς με έναν οργανωμένο τρόπο μέσω των εκκλησιών. (Ρωμαίους 10:11-15) Έτσι, το άγιο πνεύμα κατηύθυνε τους πρεσβυτέρους στη εκκλησία της Αντιόχειας να στείλουν τον Παύλο και τον Βαρνάβα σαν ιεραποστόλους σε μη ανατεθειμένους τομείς, και ο Παύλος δέχτηκε την εξουσία των πρεσβυτέρων στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ να του δώσουν κατευθύνσεις για το πού έπρεπε να κηρύττει.—Πράξεις 13:1-3· Γαλάτας 2:8-10.
Τοπικές Εκκλησίες Σήμερα
8, 9. Ποιες είναι μερικές αιτίες για τις οποίες κι εμείς, επίσης, πρέπει να κατευθύνουμε τους ενδιαφερόμενούς μας στην τοπική εκκλησία;
8 Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς σήμερα απ’ αυτό το ιστορικό φόντο; Ότι και εμείς, επίσης, πρέπει να κατευθύνουμε τους νεοενδιαφερόμενους στην τοπική Χριστιανική εκκλησία. Σήμερα, όπως και στις μέρες του Παύλου, η Χριστιανοσύνη δεν είναι μια θρησκεία απομονωτιστών. «Αυτός που απομονώνει τον εαυτό του θα επιδιώξει τον δικό του ιδιοτελή πόθο», προειδοποιεί το βιβλίο των Παροιμιών. (Παροιμίαι 18:1, ΜΝΚ) Αντίθετα, «ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός». (Παροιμίαι 13:20) Οι νέοι στην αλήθεια χρειάζονται την πνευματική, ηθική και συναισθηματική υποστήριξη που προσφέρει η Χριστιανική εκκλησία. Χρειάζονται να γευτούν την αγάπη των συγχριστιανών, την υπηρεσία των πρεσβυτέρων και την ευχάριστη ενότητα η οποία κάνει το να είναι κανείς Χριστιανός μια τόσο χαρωπή και μοναδική εμπειρία.—Ψαλμός 133:1.
9 Και σήμερα, επίσης, το παγκόσμιο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας διεξάγεται με έναν οργανωμένο τρόπο κυρίως μέσω των τοπικών Χριστιανικών εκκλησιών. (Ματθαίος 24:14) Επομένως, όταν διδάσκουμε τους νέους στην αλήθεια για την υποχρέωσή τους να συμμετέχουν σ’ αυτό το έργο, πρέπει να τους κατευθύνουμε στην τοπική εκκλησία και να τους δείχνουμε πώς να συνεργάζονται μαζί της.
Μια Διεθνής Αδελφότητα
10. Αναφέρετε μερικά εδάφια που δείχνουν τη διεθνή ενότητα των Χριστιανών του πρώτου αιώνα.
10 Ωστόσο, ο απόστολος Παύλος έκανε κάτι περισσότερο από το να οδηγεί απλώς τους ενδιαφερόμενους στην τοπική εκκλησία. Είπε στους Εφεσίους: «Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας». (Εφεσίους 4:4) Υπήρχε παγκόσμια μόνο ένα «σώμα», όχι ένας αριθμός διασπαρμένων, τοπικά ανεξάρτητων εκκλησιών. Και ο Ιησούς εννοούσε τα μέλη αυτού του «σώματος» που ζούσαν πάνω στη γη όταν μίλησε για έναν «πιστό και φρόνιμο δούλο», που θα ήταν εξουσιοδοτημένος να ‘τρέφει’ τους ‘υπηρέτες’. (Ματθαίος 24:45-47) Κάθε Χριστιανός ατομικά σ’ όλο τον κόσμο θα έπρεπε να αναγνωρίζει την εξουσία αυτού του «δούλου» αν επρόκειτο να ‘τραφούν’ απ’ αυτόν. Αυτό θα κατέληγε σε μια διεθνή κοινωνία Χριστιανών.
11. (α) Πώς ονόμασε ο Πέτρος αυτή τη διεθνή οργάνωση των Χριστιανών; (β) Πια διευθέτηση διαφύλαξε τη δογματική ενότητα των Χριστιανών του πρώτου αιώνα; Πώς έδειξε ο Παύλος ότι αναγνώριζε αυτή τη διευθέτηση;
11 Έτσι, ο απόστολος Παύλος μίλησε για όλους τους Χριστιανούς των ημερών του σαν «την αδελφότητα (ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών, ΜΝΚ)». (1 Πέτρου 2:17) Ήταν μια διεθνής «κοινωνία», μια αδελφότητα. Οι νέοι στην αλήθεια γίνονταν μέρος όχι μόνο της τοπικής εκκλησίας αλλά ολόκληρης της διεθνούς αδελφότητας. Οι εκκλησίες ήταν σε επαφή η μία με την άλλη. (Κολοσσαείς 4:15, 16) Όταν υπήρχαν δογματικές ερωτήσεις, οι Χριστιανοί δεν έπαιρναν τις δικές τους αποφάσεις. Για αυθεντική απάντηση, απέβλεπαν στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ οι οποίοι υπηρετούσαν σαν ένα παγκόσμιο κυβερνών σώμα εκείνες τις μέρες. (Πράξεις 15:2, 6-22) Ο ίδιος ο Παύλος αναγνώριζε την εξουσία εκείνου του σώματος πάνω σε θέματα διδασκαλίας. Μολονότι είχε λάβει την αλήθεια μέσω ειδικής αποκάλυψης από τον Ιησού Χριστό, εντούτοις, ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ και τους εξήγησε τα καλά νέα που είχε κηρύξει, ‘από φόβο μήπως κάπως έτρεχε ή είχε τρέξει μάταια’.—Γαλάτας 1:11, 12· 2:1, 2, 7-10.
12. Ποιες περαιτέρω συνήθειες έδεναν ‘ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών’ πιο στενά μαζί;
12 Για να διατηρηθεί η ενότητα σκέψης και πράξης ‘ολόκληρης της κοινωνίας’ των αδελφών, αποστέλλονταν περιοδεύοντες διάκονοι, όπως ο Τιμόθεος, ο Τίτος και ο Επαφρόδιτος, να τους επισκεφθούν και να τους οικοδομήσουν, και κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους επιστολές όπως εκείνες του Παύλου, του Πέτρου, του Ιακώβου, του Ιωάννη και του Ιούδα. Επειδή υπήρχε μια τέτοια αδελφότητα, οι πιο πλούσιοι Χριστιανοί σε άλλες χώρες άκουσαν για την ανάγκη των αδελφών τους στην Ιουδαία στη διάρκεια δύσκολων καιρών εκεί, και ο Παύλος μπορούσε—μέσω της εκκλησίας—να οργανώσει την αποστολή βοήθειας σ’ εκείνους που είχαν ανάγκη. (1 Κορινθίους 16:1-4) Οι Χριστιανοί σαν άτομα ενθαρρύνονταν επίσης όταν άκουγαν ειδήσεις για την υπομονή και πίστη ‘ολόκληρης της κοινωνίας των αδελφών τους στον κόσμο’.—1 Πέτρου 5:9.
Συστήστε τους Νέους στην Αλήθεια σε ‘Ολόκληρη την Κοινωνία’
13. Ποιες είναι μερικές ομοιότητες ανάμεσα ‘σε ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών’ παγκόσμια τον πρώτο αιώνα και σήμερα;
13 Υπάρχει μια όμοια ‘ολόκληρη κοινωνία αδελφών’ σήμερα; Βεβαίως υπάρχει. «Ο πιστός και φρόνιμος δούλος» υπάρχει ακόμη και έχει ακόμη την ευθύνη να ‘τρέφει’ το ‘υπηρετικό προσωπικό’. (Ματθαίος 24:45-47, ΜΝΚ) Όπως στις μέρες του Παύλου, ένα Κυβερνών Σώμα εκπροσωπεί το παγκόσμιο έργο κηρύγματος του «ευαγγελίου». Η διεθνής ενότητα ενισχύεται και σήμερα, επίσης, με επιστολές και έντυπα απ’ αυτό το Κυβερνών Σώμα, καθώς και με ώριμους δασκάλους οι οποίοι υπηρετούν στην εκκλησία. Επομένως, όταν ένα άτομο μαθαίνει την αλήθεια, μαθαίνει να είναι μέρος της τοπικής εκκλησίας και επίσης να αισθάνεται ότι είναι μέρος ‘ολόκληρης της κοινωνίας των αδελφών’ παγκόσμια. Αποτελεί ευθύνη του Χριστιανού δασκάλου να βοηθήσει τον σπουδαστή του της Βίβλου να το κάνει αυτό. Πώς μπορεί να το κάνει αυτό;
Βοηθώντας Άλλους να Αγαπούν ‘Ολόκληρη την Κοινωνία’
14. Ποιους τρόπους έχετε βρει πετυχημένους για να λέτε στους σπουδαστές σας της Βίβλου για την τοπική εκκλησία και επίσης για τη διεθνή οργάνωση του λαού του Θεού;
14 Ο Χριστιανός δάσκαλος μπορεί να μιλήσει στον σπουδαστή του για την εκκλησία και για την διεθνή αδελφότητα, και κατόπιν μπορεί να του τη δείξει. Πώς μπορεί να τα πει αυτά; Εδώ είναι μερικοί τρόποι που έμπειροι δάσκαλοι έχουν βρει αποτελεσματικούς: Διαθέστε χρόνο πριν ή μετά τη Γραφική μελέτη για να συζητήσετε για την εκκλησία και της Γραφική της σπουδαιότητα, και επίσης για τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» και για τον τρόπο με τον οποίο μας υπηρετεί σήμερα. Περιγράψτε την Αίθουσα Βασιλείας και τις συναθροίσεις. Μιλήστε για ενδιαφέροντα πράγματα που έχετε μάθει στις συναθροίσεις αυτές. Στις προσευχές που κάνετε πριν και μετά τη μελέτη, κάνετε μνεία για την τοπική εκκλησία καθώς και τη διεθνή αδελφότητα.
15. Ποιοι είναι μερικοί έξοχοι τρόποι για να δείξετε στους ενδιαφερόμενους την τοπική εκκλησία και τη διεθνή οργάνωση;
15 Αλλά πώς μπορεί να του δείξει αυτά τα πράγματα; Αναφέρουμε μερικούς τρόπους που έχουν αποδειχθεί πετυχημένοι: Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, προσκαλέστε ομόπιστους της εκκλησίας να σας συνοδεύσουν στη μελέτη ώστε ο σπουδαστής να αρχίσει να κάνει νέους φίλους όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Είναι σπουδαίο να αντιληφθεί γρήγορα πως οτιδήποτε και αν χάσει από άποψη φιλίας στο παλιό σύστημα πραγμάτων θα αναπληρωθεί πολύ περισσότερο με τις νέες γνωριμίες μέσα σε ‘ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών στον κόσμο’. (1 Πέτρου 5:9· Ματθαίος 19:27-29) Χρησιμοποιήστε πλήρως το ειδικό περιοδικό Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Εικοστό Αιώνα. Αυτό περιγράφει τη σύγχρονη διεθνή οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά και έχει μερικές έξοχες εικόνες μιας μεγάλης συνέλευσης, μιας τυπικής Αίθουσας Βασιλείας, μιας συνάθροισης την ώρα που διεξάγεται, του έργου κηρύγματος και άλλων. Αυτό θα δώσει στον σπουδαστή μια οπτική ιδέα της όλης δράσης ‘ολόκληρης της κοινωνίας των αδελφών’. Επίσης, το κεφάλαιο 23 του βιβλίου Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη, προμηθεύει μια πολύχρωμη εικονογραφημένη περιγραφή της οργάνωσης του Θεού σήμερα.
16. (α) Τι πρέπει να κάνετε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα με τους σπουδαστές σας της Βίβλου; Για ποιο Γραφικό λόγο; (β) Πώς μπορούμε να επωφεληθούμε από την επίσκεψη του επισκόπου περιοχής και περιφερείας για να βοηθήσουμε τους σπουδαστές μας της Βίβλου να γίνουν μέρος του λαού του Θεού;
16 Θυμηθείτε, επίσης, ότι ο Παύλος οργάνωσε συναθροίσεις στην Έφεσο σχεδόν αμέσως μόλις είχε βρει ενδιαφέρον. (Πράξεις 19:9, 10) Είπε στη Χριστιανική εκκλησία ότι αν ‘κάποιος άπιστος ή κοινό άτομο’ έρθει στην καλά διευθετημένη Χριστιανική συνάθροιση, «τα κρυπτά της καρδιάς αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών». (1 Κορινθίους 14:24, 25) Όμοια και σήμερα, όσο ποιο γρήγορα ο σπουδαστής αρχίσει να συναναστρέφεται με την τοπική εκκλησία, τόσο πιο γρήγορα θα αναγνωρίσει πού πραγματικά βρίσκεται η αλήθεια. Για το λόγο αυτό, οι Χριστιανοί δάσκαλοι προσκαλούν τους σπουδαστές τους να παραβρίσκονται στις συναθροίσεις εκκλησίας και σε μεγαλύτερες συνελεύσεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αν είναι αναγκαίο, καταβάλλουν και κόπο περισσότερο από τον συνηθισμένο για να επισκεφθούν τον ενδιαφερόμενο και να τον συνοδεύσουν προσωπικά στις συναθροίσεις. Όταν η εκκλησία τους έχει την επίσκεψη από κάποιον σύγχρονο «Τίτο» ή «Επαφρόδιτο», δηλαδή, έναν επίσκοπο περιοχής ή περιφερείας, θέλουν να είναι βέβαιοι ότι ο σπουδαστής τους της Βίβλου συναντιέται μαζί του και με τη σύζυγό του, προσκαλώντας ίσως τους επισκέπτες ακόμη και να συμμετάσχουν στην τακτική Γραφική μελέτη.
17. Έτσι, ποιο είναι ένα ζωτικό μέρος τού έργου μας διδασκαλίας και μαθήτευσης; (Ματθαίος 28:19, 20) Πώς αυτό ωφελεί τους σπουδαστές μας;
17 Η παγκόσμια εκκλησία των χρισμένων του Ιεχωβά είναι «ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας». (1 Τιμόθεον 3:15) Για να ωφεληθούν οι ενδιαφερόμενοι από αυτό το «εδραίωμα», πρέπει να ενωθούν με τις εκατοντάδες χιλιάδες πράων που συρρέουν για να συναναστραφούν μ’ αυτούς τους χρισμένους. (Ζαχαρίας 8:23) Σήμερα αυτοί οι πράοι αποτελούν μια διεθνή αδελφότητα που φτάνει τα δυόμισι και πλέον εκατομμύρια, και η αποδοχή της αλήθειας περιλαμβάνει και τη συνταύτιση μ’ αυτή τη διεθνή αδελφότητα. Όταν οι νεοενδιαφερόμενοι γίνονται μέρος αυτής, απολαμβάνουν όλη την υποστήριξη και την προστασία που αυτή προσφέρει. Ευφραίνονται στην αδελφική αγάπη των συγχριστιανών τους και έχουν την ευκαιρία να το ανταποδώσουν με τη δική τους αγάπη. (Εβραίους 13:1) Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι γίνονται μέρος ενός αναρίθμητου διεθνούς πλήθους που θα επιζήσει μέσα από την ερχόμενη θλίψη σε μια αιωνιότητα ευτυχισμένης συντροφιάς. (Αποκάλυψις 7:9-17) Έτσι ενώ διδάσκετε θέματα διδασκαλίας στους σπουδαστές σας της Βίβλου, μην ξεχνάτε να τους κατευθύνετε στην αδελφότητα, σε ‘ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών’ και να τους διδάξετε να έχουν αγάπη γι’ αυτή.—1 Πέτρου 2:17.
Θυμάστε;
◻ Τι έκανε ο Παύλος με το ενδιαφέρον που μόλις είχε βρει στην Έφεσο και στην Κόρινθο;
◻ Πώς ωφέλησε έτσι ο Παύλος τους νέους στην αλήθεια;
◻ Εκτός από το να διδάσκουμε θέματα σχετικά με δοξασίες, σε τι πρέπει να είμαστε άγρυπνοι να εισάγουμε τους σπουδαστές μας της Βίβλου;
◻ Ποιοι είναι μερικοί πρακτικοί τρόποι για να το κάνουμε αυτό;
[Εικόνες στη σελίδα 16, 17]
Οι νέοι στην αλήθεια καλωσορίζονται θερμά σε ‘ολόκληρη την κοινωνία των αδελφών’