Να Εκτιμάτε την Ιερή Υπηρεσία Σας

ΓΙΑ να πετύχουμε οποιονδήποτε αξιόλογο στόχο, πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε το τίμημα. Για να γίνει κάποιος γιατρός απαιτούνται χρόνια ολόκληρα μελέτης και αποφασιστικότητας, καθώς και χρήματα. Ο πετυχημένος γυμναστής έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος των νεανικών του χρόνων κάνοντας προοδευτικά δυσκολότερες ασκήσεις καθώς επιδιώκει διαρκώς την τελειότητα. Ο επιδέξιος πιανίστας μπορεί και αυτός να αναπολήσει χρόνια ολόκληρα αφοσιωμένης εξάσκησης.

Υπάρχει, ωστόσο, ένας στόχος που μπορεί να φέρει οφέλη τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ οποιοδήποτε τίμημα πρέπει να πληρωθεί. Ποιος είναι αυτός; Είναι το προνόμιο του να είναι κάποιος υπηρέτης του Υψίστου, του Ιεχωβά Θεού. Οποιεσδήποτε θυσίες χρόνου, χρημάτων ή ενεργητικότητας κάνουμε, το προνόμιο της απόδοσης ιερής υπηρεσίας στον Δημιουργό μας φέρνει ασύγκριτες ανταμοιβές. Αληθεύουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Η θεοσεβής αφοσίωση είναι ωφέλιμη για όλα τα πράγματα, εφόσον περιέχει υπόσχεση για την τωρινή ζωή και για αυτήν που θα έρθει». (1 Τιμόθεο 4:8) Ας δούμε πώς αληθεύει αυτό.

Όταν Μαθαίνουμε Αρχικά για τον Θεό

Οι περισσότεροι που ανταποκρίνονται ευνοϊκά στα καλά νέα και αρχίζουν να μελετούν την Αγία Γραφή ίσως να μην αντιλαμβάνονται την έκταση των αλλαγών που θα σημειωθούν στη ζωή τους. Αρχικά, το καινούριο άτομο που μελετάει τη Γραφή μπορεί να χάσει ορισμένους φίλους οι οποίοι δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί έπαψε να συμβαδίζει με αυτούς σε επιδιώξεις οι οποίες τώρα αντιλαμβάνεται ότι ατιμάζουν τον Θεό. (1 Πέτρου 4:4) Μερικοί μπορεί να υποστούν εναντίωση από την οικογένειά τους και ίσως πληγωθούν καθώς βλέπουν αγαπημένα τους πρόσωπα να εκδηλώνουν αντιπάθεια, ακόμη και μίσος για τον Ιεχωβά. (Ματθαίος 10:36) Μπορεί να είναι δύσκολο να πληρωθεί αυτό το τίμημα.

Στη δουλειά ή στο σχολείο, θα υπάρξει επίσης ένα τίμημα που πρέπει να πληρωθεί. Το καινούριο άτομο που μελετάει τη Γραφή θα σταματήσει με τον καιρό να συμμετέχει σε κοσμικά πάρτι και άλλες εορταστικές εκδηλώσεις. Δεν θα ακούει πια την ακάθαρτη ομιλία των συναδέλφων του ή των συμμαθητών του ούτε θα ανταλλάσσει πλέον χυδαία αστεία με αυτούς. Αντίθετα, θα προσπαθεί να θέτει σε εφαρμογή τη νουθεσία η οποία αναφέρεται στα εδάφια Εφεσίους 5:3, 4: «Πορνεία και ακαθαρσία κάθε είδους ή απληστία ούτε να αναφέρεται μεταξύ σας, ακριβώς όπως αρμόζει σε αγίους· ούτε αδιάντροπη διαγωγή ούτε ανόητα λόγια ή χυδαία αστεία, πράγματα που δεν είναι πρέποντα, αλλά απεναντίας ευχαριστήριες προσευχές».

Τέτοιου είδους αλλαγές μπορεί να κάνουν το άτομο που μελετάει τη Γραφή να νιώθει ξένο. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, ιδιαίτερα για ένα νεαρό άτομο που πηγαίνει ακόμη σχολείο. Επειδή έχουν να αντιμετωπίσουν τη μια εορταστική εκδήλωση μετά την άλλη, τις διδασκαλίες που στρέφονται εναντίον του Θεού, όπως είναι η διδασκαλία της εξέλιξης, καθώς και τη διαρκή πίεση να συμβαδίζουν με το πλήθος, οι νεαροί Χριστιανοί πρέπει να κάνουν ένα διαρκή αγώνα για την πίστη. Το ότι ακολουθούν τις οδούς του Θεού τούς κάνει διαφορετικούς και αυτό μπορεί να επιφέρει το χλευασμό των συμμαθητών και των δασκάλων. Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το δεχτεί κάποιος στη διάρκεια των ευαίσθητων ετών της εφηβείας, αλλά η επιδοκιμασία του Θεού αξίζει αυτό το τίμημα.

Είναι Αυτά Πράγματι Θυσίες;

Άλλα πράγματα που στην αρχή φαίνεται ότι είναι θυσίες μετατρέπονται σε ευλογίες. Μερικοί χρειάζεται να εγκαταλείψουν τη συνήθεια του καπνίσματος. (2 Κορινθίους 7:1) Αυτός μπορεί να είναι αγώνας, αλλά τι ευλογία είναι η τελική υπερνίκηση αυτού του απεχθούς ελαττώματος! Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί σχετικά με την υπερνίκηση του εθισμού σε άλλα ναρκωτικά ή στο αλκοόλ. Πόσο καλύτερη είναι η ζωή χωρίς αυτές τις καταστρεπτικές συνήθειες! Άλλοι χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν τη γαμήλια κατάστασή τους. Εκείνοι που συζούν χωρίς τα οφέλη του γάμου πρέπει είτε να παντρευτούν είτε να πάψουν να συζούν. (Εβραίους 13:4) Όσοι ζουν με πολλές συζύγους πρέπει να κρατήσουν μόνο τη γυναίκα της νεότητάς τους. (Παροιμίαι 5:18) Αυτού του είδους οι προσαρμογές περιλαμβάνουν θυσίες, αλλά φέρνουν ειρήνη στο σπιτικό.

Να Σκέφτεστε τις Ανταμοιβές

Πράγματι, όποιος υπακούει στους νόμους του Ιεχωβά ωφελείται αληθινά. Για πρώτη φορά στη ζωή του, το άτομο που μελετάει τη Γραφή αρχίζει να απευθύνεται στον Δημιουργό του με το όνομά Του, Ιεχωβά. (Έξοδος 6:3) Ο σπουδαστής φτάνει στο σημείο να αγαπήσει τον Ιεχωβά καθώς μαθαίνει για τα θαυμάσια πράγματα τα οποία Εκείνος έχει κάνει και τα οποία πρόκειται ακόμη να κάνει για την ανθρωπότητα. Σε χώρες όπου ο φόβος των νεκρών είναι κάτι το κοινό, ο σπουδαστής χάνει αυτόν το δεισιδαίμονα φόβο επειδή γνωρίζει ότι οι νεκροί κοιμούνται, περιμένοντας την ανάσταση. (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Επίσης, πόσο ανακουφιστικό είναι το ότι αυτός αναγνωρίζει πως ο Ιεχωβά δεν βασανίζει τους ανθρώπους για πάντα στην κόλαση! Ναι, η αλήθεια πράγματι τον ελευθερώνει.—Ιωάννης 8:32.

Καθώς το άτομο που μελετάει συμμορφώνει τη ζωή του ολοένα και περισσότερο με τους κανόνες του Ιεχωβά, αποκτάει καθαρή συνείδηση και αυτοσεβασμό. Το ότι μαθαίνει να ζει ως αληθινός Χριστιανός τον βοηθάει να φροντίζει με καλύτερο τρόπο την οικογένειά του, πράγμα που του φέρνει μεγάλη ικανοποίηση και χαρά. Κατόπιν υπάρχει και η παρακολούθηση των συναθροίσεων στην Αίθουσα Βασιλείας. Τι χαρωπή εμπειρία! Εδώ βρίσκονται άνθρωποι οι οποίοι πράγματι εκδηλώνουν τη θερμή αγάπη που η Αγία Γραφή λέει ότι θα πρέπει να χαρακτηρίζει το λαό του Θεού. (Ψαλμός 133:1· Ιωάννης 13:35) Η ομιλία τους είναι καθαρή και εποικοδομητική καθώς αυτοί μιλάνε «για τα μεγαλεία του Θεού». (Πράξεις 2:11) Ναι, η επαφή με «ολόκληρη την αδελφότητα» είναι πηγή ευτυχίας. (1 Πέτρου 2:17) Αυτή η θαυμάσια συναναστροφή βοηθάει το άτομο που μελετάει τη Γραφή να ‘ντυθεί τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα’.—Εφεσίους 4:24.

Το Βήμα της Αφιέρωσης

Καθώς ένα άτομο προοδεύει σε γνώση, τελικά υποκινείται από αγάπη για τον Ιεχωβά να αφιερώσει τη ζωή του σε εκείνον και να συμβολίσει αυτή την αφιέρωση με το βάφτισμα. (Ματθαίος 28:19, 20) Η συμβουλή του Ιησού είναι να υπολογίσουν οι μαθητές του τη δαπάνη πριν κάνουν αυτό το βήμα. (Λουκάς 14:28) Να θυμάστε ότι ο αφιερωμένος Χριστιανός βάζει το θέλημα του Ιεχωβά στην πρώτη θέση και στρέφει τα νώτα στα πράγματα της σάρκας. Εργάζεται σκληρά για να εγκαταλείψει «τα έργα της σάρκας» και να καλλιεργεί ‘την καρποφορία του πνεύματος’. (Γαλάτες 5:19-24) Οι συμβουλές που βρίσκονται στο εδάφιο Ρωμαίους 12:2 τώρα παίζουν πληρέστερο ρόλο στη ζωή του: «Πάψτε να διαπλάθεστε σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, αλλά να μεταμορφώνεστε ανακαινίζοντας το νου σας, ώστε να αποδεικνύετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». Έτσι ο αφιερωμένος Χριστιανός ζει τη ζωή του με ανανεωμένο αίσθημα σκοπού.

Αναλογιστείτε, όμως, τι αποκομίζει. Πρώτον, απολαμβάνει τώρα μια προσωπική σχέση με τον Δημιουργό του σύμπαντος. Ανακηρύσσεται δίκαιος με προοπτική να είναι φίλος του Θεού! (Ιακώβου 2:23) Με πολύ βαθύτερη σημασία, απευθύνεται στον Θεό λέγοντας: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς». (Ματθαίος 6:9) Μια ακόμη ευλογία για το νεοαφιερωμένο άτομο είναι το ότι ξέρει πως η ζωή πράγματι έχει σκοπό και το ότι ζει τη ζωή του σε αρμονία με εκείνον το σκοπό. (Εκκλησιαστής 12:13) Καθώς ακολουθεί την ηγεσία του Ιησού, το άτομο μπορεί να αποδείξει τον Διάβολο ψεύτη με το να παραμείνει πιστό. Τι χαρά φέρνει αυτό στην καρδιά του Ιεχωβά!—Παροιμίαι 27:11.

Βέβαια, καθώς υπομένει ο Χριστιανός στην οδό της πιστότητας, υπάρχουν περαιτέρω θυσίες που πρέπει να κάνει. Απαιτείται χρόνος για συμμετοχή σε ουσιαστική προσωπική και εκκλησιαστική μελέτη του Λόγου του Θεού. (Ψαλμός 1:1-3· Εβραίους 10:25) Το άτομο πρέπει να εξαγοράζει χρόνο για υπηρεσία αγρού από άλλες δραστηριότητες. (Εφεσίους 5:16) Απαιτείται επίσης χρόνος και κόπος για την παρακολούθηση των συναθροίσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά και για τη μετάβαση στις συνελεύσεις τους. Μπορεί να απαιτήσει αυτοθυσία το να συμμετάσχει στην οικονομική υποστήριξη της Αίθουσας Βασιλείας και του έργου κηρύγματος. Όμως, όπως μπορούν να βεβαιώσουν εκατομμύρια Χριστιανοί, η ολόκαρδη συμμετοχή σε τέτοια πράγματα φέρνει ευτυχία. Ο Ιησούς είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».—Πράξεις 20:35.

Οι ανταμοιβές που συνοδεύουν την υποστήριξη του έργου του Ιεχωβά ξεπερνούν κατά πολύ το κόστος. Καθώς αυξάνουμε σε ωριμότητα, η διακονία μας γίνεται πιο καρποφόρα και χαρωπή. Πράγματι, τίποτα δεν μπορεί να φέρει τόση ικανοποίηση όση το να διδάσκουμε σε κάποιον άλλον την αλήθεια της Αγίας Γραφής και το να τον βλέπουμε να αρχίζει να λατρεύει τον Ιεχωβά. Αποκομίζουμε δε ιδιαίτερη χαρά αν ο καινούριος λάτρης είναι μέλος της οικογένειάς μας, ίσως κάποιο παιδί που εκπαιδεύσαμε «με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά». (Εφεσίους 6:4) Βλέπουμε ότι ο Θεός ευλογεί πλούσια τις προσπάθειες που καταβάλλουμε για να είμαστε «συνεργάτες» του.—1 Κορινθίους 3:9.

Άλλες Ανταμοιβές της Πιστής Υπηρεσίας

Είναι αλήθεια ότι θα έχουμε προβλήματα όσο καιρό διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων. Πιθανόν τα προβλήματα να γίνουν πιο σοβαρά καθώς μειώνεται ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του ο Διάβολος. Ίσως χρειαστεί να υποστούμε διωγμό ή να υπομείνουμε πειρασμό. Αλλά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως ο Θεός είναι μαζί μας μάς παρηγορεί και μας ενδυναμώνει ώστε να υπομένουμε. (1 Κορινθίους 10:13· 2 Τιμόθεο 3:12) Μερικοί συγχριστιανοί μας έχουν υπομείνει χρόνια ολόκληρα σκληρής μεταχείρισης, αλλά εγκαρτερούν λόγω της αγάπης τους για τον Θεό. Εκείνοι που υπομένουν διάφορες δοκιμασίες με επιτυχία νιώθουν όπως και οι απόστολοι όταν τους έδειραν και κατόπιν τους άφησαν να φύγουν. Το εδάφιο Πράξεις 5:41 αναφέρει: «Αυτοί, λοιπόν, έφυγαν από το Σάνχεδριν, χαρούμενοι επειδή είχαν υπολογιστεί άξιοι να ατιμαστούν για χάρη του ονόματός του».

Η ανταμοιβή της υπομονής ξεπερνάει κατά πολύ το κόστος ακόμη και τώρα. Αλλά να θυμάστε ότι η θεοσεβής αφοσίωση δεν «περιέχει υπόσχεση» μόνο για «την τωρινή ζωή», αλλά και για «αυτήν που θα έρθει». (1 Τιμόθεο 4:8) Πόσο μεγαλειώδεις προοπτικές υπάρχουν για το άτομο που υπομένει! Αν είστε πιστός, θα επιζήσετε από τη μεγάλη θλίψη που σημειώνει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ή αν πεθάνετε πριν από αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός, θα αναστηθείτε στο νέο κόσμο που ακολουθεί. (Δανιήλ 12:1· Ιωάννης 11:23-25) Σκεφτείτε το αίσθημα της αγαλλίασης που θα νιώσετε τότε όταν θα μπορείτε να πείτε: «Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, τα κατάφερα!» Πόσο συναρπαστικό θα είναι να κληρονομήσετε μια μερίδα σε εκείνη τη γη, η οποία ‘θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν’.—Ησαΐας 11:9.

Ναι, το να υπηρετούμε τον Θεό κοστίζει κάτι. Αλλά σε σύγκριση με τις ανταμοιβές, το κόστος είναι ελάχιστο. (Φιλιππησίους 3:7, 8) Έχοντας υπόψη όλα όσα κάνει ο Θεός για τους υπηρέτες του τώρα, καθώς και αυτά που θα κάνει στο μέλλον, εμείς αντηχούμε τα λόγια του ψαλμωδού: ‘Τι να ανταποδώσω εις τον Ιεχωβά δια πάσας τας ευεργεσίας αυτού τας προς εμέ;’—Ψαλμός 116:12.