Η Δύναμη που Έχει το Κουτσομπολιό

Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ της νεαρής γυναίκας προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην ήσυχη αγγλική πόλη. Ακόμη μεγαλύτερη ήταν η εντύπωση που προκάλεσε το πόρισμα της ανάκρισης: ‘Τη σκότωσε το αβάσιμο κουτσομπολιό!’ Προφανώς, το όνομα της νεαρής γυναίκας, η υπόληψή της και τελικά ολόκληρη η ζωή της καταστράφηκαν από τα κακεντρεχή, αβάσιμα λόγια της πόλης.—Φήμες και Κουτσομπολιό—Η Κοινωνική Ψυχολογία των Διαδόσεων (Rumor and Gossip—The Social Psychology of Hearsay), των Ραλφ Λ. Ρόσνο και Γκάρι Άλαν Φάιν.

Αν και σπάνια τα αποτελέσματα είναι τόσο τραγικά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι το κουτσομπολιό έχει τρομακτική δύναμη. Από τη μια, θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί διαδεδομένο μέσο ανταλλαγής χρήσιμων πληροφοριών. Από την άλλη, θα μπορούσε να θεωρηθεί υπόλογο για την αναστάτωση που προκαλείται στους κόλπους κυβερνήσεων, για τη διάλυση οικογενειών και για την καταστροφή της καριέρας διαφόρων ατόμων.

Το κουτσομπολιό έχει κατηγορηθεί για αϋπνίες, πόνους στην καρδιά και δυσπεψίες. Και αναμφίβολα, κάποια στιγμή στη ζωή σας θα αποτέλεσε αιτία για να στενοχωρηθείτε. Μάλιστα, ο συγγραφέας Γουίλιαμ Μ. Τζόουνς προειδοποιεί ότι στον κόσμο των επιχειρήσεων «πρέπει να συμβιβαστείς με την πιθανότητα ότι, στην πορεία της καριέρας σου, κάποιος θα προσπαθήσει να σου καρφώσει μια μαχαιριά πισώπλατα».

Το αρνητικής μορφής κουτσομπολιό καταδικάζεται σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Μεταξύ των Ινδιάνων Σέμινοουλ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, «το να μιλάς άσχημα για οποιονδήποτε» κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με το ψέμα και την κλοπή. Σε μια κοινότητα της Δυτικής Αφρικής, οι σπερμολόγοι διέτρεχαν τον κίνδυνο να τους κόψουν τα χείλια ή, ακόμη χειρότερα, να τους εκτελέσουν! Πράγματι, στο διάβα της ιστορίας, οι άνθρωποι έπαιρναν διάφορα μέτρα για να περιορίσουν το κουτσομπολιό.

Μεταξύ του 15ου και 18ου αιώνα στην Αγγλία, στη Γερμανία και αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να ντροπιάζουν τους κουτσομπόληδες και να τους κάνουν να εγκαταλείψουν τις επιβλαβείς συζητήσεις τους, χρησιμοποιούσαν ευρέως ένα όργανο διαπόμπευσης που αποτελούνταν από μια καρέκλα δεμένη στην άκρη ενός ξύλου. Όταν διαπίστωναν ότι κάποιος ήταν ένοχος του αδικήματος αυτού, τον έδεναν στην καρέκλα και τον βουτούσαν επανειλημμένα μέσα στο νερό.

Αν και το όργανο αυτό έχει πάψει από καιρό να χρησιμοποιείται—ακολουθώντας την τύχη άλλων οργάνων διαπόμπευσης, όπως το ‘βιολί της ατιμίας’ και οι ποδοκάκες—ακόμη και στη σύγχρονη εποχή διεξάγεται σκληρός αγώνας ενάντια στο κουτσομπολιό. Για παράδειγμα, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ιδρύθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τα λεγόμενα κέντρα ελέγχου διαδόσεων, με σκοπό την αντιμετώπιση διαδόσεων που θα μπορούσαν να αποδειχτούν επιβλαβείς για τις κυβερνητικές δραστηριότητες. Παρόμοιες υπηρεσίες λειτούργησαν στη Βόρεια Ιρλανδία και στην Αγγλία. Ως και νόμοι θεσπίστηκαν για τον περιορισμό του κουτσομπολιού που στοχεύει στην πρόκληση οικονομικής ζημίας σε επιχειρήσεις.

Παρά τις προσπάθειες αυτές, το κουτσομπολιό εξακολουθεί να υπάρχει. Ζει και βασιλεύει. Ούτε οι νόμοι ούτε και καμιά άλλη μέθοδος που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να εξαλείψουν την καυστική του δύναμη. Το κουτσομπολιό βρίσκεται παντού. Κουτσομπολιό στη γειτονιά, κουτσομπολιό στο γραφείο, κουτσομπολιό στα μαγαζιά, κουτσομπολιό στις παρέες, κουτσομπολιό στις οικογένειες. Υπερβαίνει τα όρια κάθε πολιτιστικής παιδείας, φυλής και πολιτισμού και ανθεί σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα. Ένας ειδήμων είπε: «Το κουτσομπολιό είναι κάτι πολύ κοινό, σχεδόν τόσο κοινό όσο και η αναπνοή». Επίσης είπε: ‘Είναι βαθιά συνυφασμένο με την ανθρώπινη φύση’.

Είναι αλήθεια ότι το κουτσομπολιό συχνά αποκαλύπτει μια πολύ σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, μια πλευρά που βρίσκει ευχαρίστηση στο να ατιμάζει την υπόληψη των άλλων, να διαστρέφει την αλήθεια και να καταστρέφει ζωές. Ωστόσο, το κουτσομπολιό δεν είναι από τη ρίζα του κακό. Υπάρχει και μια θετική πλευρά στο να μιλάμε ανεπιτήδευτα για διάφορα πράγματα. Και το να ξέρετε να καθορίζετε πού βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις επιβλαβείς και στις αβλαβείς συζητήσεις αυτού του είδους είναι το κλειδί για να αποφύγετε να κάνετε θύματά σας άλλους—και να γίνετε θύματα εσείς οι ίδιοι.

Κουτσομπολιό—Γιατί Έχει Τόση Απήχηση;

ΣΤΗΝ κινεζική γλώσσα είναι σεν-ταν, στη φινλανδική γιορού, στην ιταλική πετεγκολέτζο, στην ισπανική τσίσμε. Ναι, το κουτσομπολιό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Σε μερικές γλώσσες, η λέξη «κουτσομπολιό» ενέχει μια καθαρά αρνητική έννοια.

Συχνά λοιπόν, συνοδεύεται από τις λέξεις «κακόβουλο» ή «δηκτικό». Κι αυτό επειδή πολύ συχνά τα αβάσιμα λόγια ισοδυναμούν με λόγια δηκτικά που πληγώνουν ή προξενούν προβλήματα. Μπορεί ακόμη και να καταλήξουν σε καθαρή συκοφαντία, η οποία έχει οριστεί ως «η διατύπωση ψεύτικων κατηγοριών ή παραποιημένων πληροφοριών που δυσφημούν και καταστρέφουν την υπόληψη κάποιου». Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου παράξενο που μια αρχαία παροιμία λέει: «Είναι τόσο βέβαιο ότι το κουτσομπολιό φέρνει θυμό όσο και το ότι ο βοριάς φέρνει βροχή».—Παροιμίαι 25:23, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).

Αφού, λοιπόν, το κουτσομπολιό έχει τέτοιες καταστρεπτικές δυνατότητες, γιατί συχνά το βρίσκουμε τόσο ακαταμάχητο και διαπιστώνουμε ότι έχει τόση απήχηση σ’ εμάς; Και πώς μπορεί κανείς να καθορίσει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις αβλαβείς και στις επιβλαβείς συζητήσεις αυτού του είδους;

Κουτσομπολιό—Ανταλλαγή Πληροφοριών

Πίσω από το κουτσομπολιό υπάρχει ένας πολύ βασικός λόγος: Το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον άνθρωπο. Είναι φυσιολογικό, λοιπόν, να έχουμε την τάση να μιλάμε για άλλους ανθρώπους. Όπως δήλωσε κάποτε ο Μαξ Γκλούκμαν, ένας ανθρωπολόγος: «Καθημερινά, και για ένα μεγάλο μέρος της ημέρας, οι περισσότεροι από εμάς επιδιδόμαστε στο κουτσομπολιό. Υποθέτω ότι αν καταγράφαμε το πώς δαπανούμε τις ώρες που είμαστε ξύπνιοι, για μερικούς από εμάς το κουτσομπολιό θα ερχόταν δεύτερο στον κατάλογο, μετά τη ‘δουλειά’».

Όταν είναι με μέτρο και με καλόβουλο κίνητρο, οι ανεπιτήδευτες συζητήσεις μας μπορούν να αποτελέσουν τρόπο ανταλλαγής χρήσιμων πληροφοριών, μέσο με το οποίο μαθαίνουμε τις τελευταίες εξελίξεις. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αθώα ζητήματα, όπως το ποιος παντρεύτηκε, ποια είναι έγκυος και ποιος πέθανε, ή μπορεί απλώς να είναι ομιλία σε αστείο τόνο, απαλλαγμένη από κάθε κακόβουλη πρόθεση.

Συχνότατα ωστόσο, τα αβάσιμα λόγια υπερβαίνουν τα όρια της ευπρέπειας και της διακριτικότητας. Τα γεγονότα εξογκώνονται, μεγαλοποιούνται ή διαστρεβλώνονται. Η ταπείνωση γίνεται αιτία για γέλιο. Η ιδιωτική ζωή των άλλων παραβιάζεται. Η εμπιστοσύνη προδίδεται. Η υπόληψη των άλλων θίγεται ή καταστρέφεται. Πράγματα αξιέπαινα επισκιάζονται από τα παράπονα, την γκρίνια και την επίκριση. Το ότι δεν υπήρχε κακή πρόθεση δεν είναι και μεγάλη παρηγοριά για το άτομο που έγινε στόχος των συζητήσεων. Το επιβλαβές κουτσομπολιό, λοιπόν, έχει παρομοιαστεί με τη λάσπη που πετάει κάποιος σ’ έναν καθαρό τοίχο. Μπορεί να μην κολλήσει, αλλά πάντοτε αφήνει ένα βρόμικο σημάδι.

Συμμόρφωση με τον Κοινωνικό Περίγυρο

Ένας άλλος λόγος εξαιτίας του οποίου μπορούμε εύκολα να παρασυρθούμε σε κουτσομπολιό είναι η φυσιολογική επιθυμία που έχουμε να είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί στους άλλους. «Για τον έναν ή τον άλλο λόγο», έγραψαν οι ψυχολόγοι Τζον Σαμπίνι και Μάουρι Σίλβερ, «είστε υποχρεωμένοι να πείτε κάτι· και το κουτσομπολιό είναι ένας ευχάριστος, εύκολος και παγκοσμίως αποδεκτός τρόπος για να ανταποκριθείτε στην υποχρέωση αυτή». (Οι Ηθικές Αξίες στην Καθημερινή Ζωή [Moralities of Everyday Life]) Έτσι, μέχρι ενός σημείου, το να μιλάει κανείς για άλλους αποτελεί εύχρηστο υλικό για τη διεξαγωγή συζητήσεων, τρόπο συμμόρφωσης με τον κοινωνικό περίγυρο.

Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι συνήθως ενθουσιάζονται περισσότερο με πληροφορίες αρνητικού περιεχομένου παρά με πληροφορίες θετικού περιεχομένου. Μάλιστα φαίνεται ότι σε μερικούς αρέσει να σοκάρονται από πράγματα συγκλονιστικά και εξωφρενικά. Το κουτσομπολιό λοιπόν αιχμαλωτίζει κυριολεκτικά την προσοχή—όσο πιο εντυπωσιακό και σκανδαλώδες είναι το νέο τόσο το καλύτερο. Σπάνια ενδιαφέρεται κανείς να τεκμηριώσει τέτοιους συγκλονιστικούς ισχυρισμούς.

Κουτσομπολιό στα Μέσα Ενημέρωσης

Αυτού του είδους το κουτσομπολιό έχει απήχηση και σε μια άλλη ανθρώπινη αδυναμία—στην υπέρμετρη περιέργεια. Αγαπούμε τα μυστικά. Μας αρέσει να γνωρίζουμε εμπιστευτικές πληροφορίες. Ήδη από το 1730, όταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος άρχισε να γράφει μια κοσμική στήλη στην εφημερίδα Πενσυλβάνια Γκαζέτ (Pennsylvania Gazette), φάνηκε ότι ο κόσμος ήταν πρόθυμος να πληρώνει χρήματα για το κουτσομπολιό.

Το κουτσομπολιό στα μέσα ενημέρωσης εξακολουθεί να ζει—και να βασιλεύει. Στην Ευρώπη, τα περίπτερα ξεχειλίζουν, στην κυριολεξία, από εφημερίδες που παρουσιάζουν ιστορίες για τις βασιλικές οικογένειες, για οδηγούς αγώνων ράλι και για άλλες διεθνείς διασημότητες. Ένα άρθρο σε κάποια εφημερίδα αποκάλεσε το κουτσομπολιό μεγάλη επιχείρηση.

Ωστόσο, μας προσφέρει τίποτα το να είμαστε υπερβολικά περίεργοι για το τι συμβαίνει στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων, μέσα στα σπίτια τους, στις κρεβατοκάμαρές τους και στο μυαλό τους; Θα μπορούσε ποτέ να είναι υγιές το να διαβάζουμε ή να βλέπουμε πράγματα που τείνουν να διεγείρουν λάγνες επιθυμίες; Είναι προφανές ότι το κουτσομπολιό στα μέσα ενημέρωσης βγάζει την περιέργεια έξω από τα λογικά όρια.

«Αβάσιμες Φήμες»

Οι αβάσιμες φήμες και η κακή πληροφόρηση τροφοδοτούν επίσης το επιβλαβές κουτσομπολιό. Οι φήμες έχουν προκαλέσει πανικό, θάνατο και καταστροφή. Σε επιχειρήσεις και μόνο, η ζημιά που έχουν επιφέρει είναι ανυπολόγιστη. Μια αλυσίδα εστιατορίων φαστ φουντ αγωνιζόταν επί έναν και πλέον χρόνο ενάντια στην ψευδή φήμη ότι τα χάμπουργκερ που πουλούσε είχαν σκουλήκια. Μια γνωστή εταιρία που κατασκευάζει απορρυπαντικά δαπάνησε χρόνια ολόκληρα—και εκατομμύρια δολάρια—για να εξαλείψει τη φήμη ότι το σήμα κατατεθέν που χρησιμοποιούσε ήταν το σύμβολο του Σατανά και ότι η ίδια η εταιρία είχε κάποια ανάμειξη με δαιμονολατρία.

Εκείνοι, όμως, που υποφέρουν το μεγαλύτερο συναισθηματικό πόνο και τη μεγαλύτερη βλάβη από τις διαδόσεις είναι τα μεμονωμένα άτομα. Εντούτοις, επειδή οι φανταστικές ιστορίες είναι συνήθως συναρπαστικές, οι άνθρωποι έχουν την τάση να τις προωθούν χωρίς να ενδιαφέρονται για την αλήθεια ή για τις συνέπειες.

Κακόβουλο Κουτσομπολιό—Συκοφαντία

Ο φθόνος και το μίσος βρίσκονται συχνά στη ρίζα της πιο καταστροφικής μορφής κουτσομπολιού, δηλαδή του κακόβουλου κουτσομπολιού, ή αλλιώς της συκοφαντίας. Συνώνυμο της λέξης «συκοφάντης» είναι η λέξη διάβολος, η οποία χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή ως ένας τίτλος για τον Σατανά. (Αποκάλυψις 12:9) Ο τίτλος τού ταιριάζει απόλυτα, αφού ο Σατανάς είναι ο μεγάλος συκοφάντης του Θεού. Όπως και ο Σατανάς, μερικοί μιλάνε για τους άλλους έχοντας κακές προθέσεις. Μερικές φορές το κίνητρό τους είναι η εκδίκηση, που είναι αποτέλεσμα πληγωμένων αισθημάτων ή ζήλειας. Όπως και αν έχει το πράγμα, αυτοί επιζητούν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα καταστρέφοντας το καλό όνομα άλλων.

Παρ’ όλο που το κακόβουλο κουτσομπολιό, ή αλλιώς η συκοφαντία, είναι σαφώς η πιο επιλήψιμη μορφή κουτσομπολιού, το να εντρυφεί κάποιος σε οποιαδήποτε μορφή δηκτικού κουτσομπολιού το οποίο πληγώνει και προξενεί προβλήματα είναι ανήθικο και δείχνει ανευθυνότητα. Πώς μπορεί, λοιπόν, κάποιος να εμποδίσει τις αβλαβείς συζητήσεις να γίνουν επιβλαβής συκοφαντία;

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Οι φιλικές συνομιλίες για άλλους συχνά εξυπηρετούν το σκοπό της ανταλλαγής χρήσιμων πληροφοριών και αποτελούν υλικό για τη διεξαγωγή συζητήσεων

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Το επιβλαβές κουτσομπολιό είναι σαν τη λάσπη που πετάει κάποιος σ’ έναν καθαρό τοίχο. Μπορεί να μην κολλήσει, αλλά πάντοτε αφήνει ένα βρόμικο σημάδι

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Μερικοί άνθρωποι κουτσομπολεύουν για να είναι στο επίκεντρο της προσοχής

Κουτσομπολιό—Πώς να Αποφύγετε τις Βλαβερές Συνέπειες για Εσάς και για τους Άλλους

ΟΣΟ θα υπάρχουν άνθρωποι θα γίνονται συζητήσεις για τους άλλους. Ακόμη και από τον τέλειο νέο κόσμο, για τον οποίο προφητεύει η Αγία Γραφή, προφανώς δεν θα λείπουν τέτοιου είδους συζητήσεις.a (2 Πέτρου 3:13) Το να μιλάμε για φίλους και γνωστούς σε ανεπίσημο και ανεπιτήδευτο τόνο είναι αναπόσπαστο μέρος της επικοινωνίας και της διατήρησης υγιών σχέσεων με τους άλλους.

Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση δικαιολογία για δηκτικό, κακόβουλο κουτσομπολιό, δηλαδή για συκοφαντία! Αυτού του είδους η ομιλία τραυματίζει και ακρωτηριάζει· μπορεί ακόμη και να καταστρέψει ζωές, σχέσεις, υπολήψεις. Πώς μπορείτε, λοιπόν, να αποφύγετε να υπερβείτε τα όρια της ευπρέπειας και να εντρυφήσετε σε επιβλαβές κουτσομπολιό; Πώς μπορείτε να προστατέψετε τον εαυτό σας απ’ αυτό; Μερικές από τις καλύτερες συμβουλές που έχουν δοθεί ποτέ γι’ αυτό το θέμα είναι γραμμένες στην Αγία Γραφή. Ας δούμε λοιπόν μερικές απ’ αυτές.

Συγκρατήστε τη Γλώσσα σας: Λέγεται ότι «η συζήτηση είναι άσκηση του μυαλού, ενώ το κουτσομπολιό είναι απλώς άσκηση της γλώσσας». Πραγματικά, στις περισσότερες περιπτώσεις η ομιλία που τραυματίζει τους άλλους φανερώνει, όχι ότι τα άτομα είχαν κακόβουλες προθέσεις, αλλά ότι δεν σκέφτηκαν πριν μιλήσουν. Μερικοί φλυαρούν για τις υποθέσεις των άλλων· προσθέτουν τα ανάλογα ‘καρυκεύματα’, υπερβάλλουν και διαστρέφουν τα πράγματα, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Εκθέτουν στους άλλους τα λάθη των φίλων τους, των συντρόφων τους και των παιδιών τους, χωρίς καν να διακρίνουν τη ζημιά που προκαλούν.

Γι’ αυτό η Αγία Γραφή δίνει την εξής συμβουλή: «Εν τη πολυλογία δεν λείπει αμαρτία· αλλ’ όστις κρατεί τα χείλη αυτού, είναι συνετός». (Παροιμίαι 10:19) Με άλλα λόγια να σκέφτεστε προτού μιλήσετε. Να σκέφτεστε προτού πείτε κάτι για κάποιον άλλον. Ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Θα το επαναλάμβανα αυτό μπροστά στο ίδιο το άτομο; Πώς θα αισθανόμουν αν το έλεγαν αυτό για εμένα;’ (Ματθαίος 7:12) Το εδάφιο Ψαλμός 39:1 λέει: «Θέλω προσέχει εις τας οδούς μου, δια να μη αμαρτάνω δια της γλώσσης μου· θέλω φυλάττει το στόμα μου με χαλινόν».

Ομολογουμένως, μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις στις οποίες το να συγκρατήσετε τη γλώσσα θα σας είναι σχεδόν αδύνατο. Για παράδειγμα, ίσως έχετε ισχυρές υποψίες ότι διαπράχθηκε σοβαρή αδικοπραγία σε βάρος σας ή σε βάρος της οικογένειάς σας. Μπορεί να μην έχετε αποδείξεις, αλλά νιώθετε την ανάγκη να κάνετε κάτι γι’ αυτό. Θα ήταν συκοφαντία το να μιλήσετε γι’ αυτό σε κάποιον έμπιστο φίλο σας ή σε κάποιον υπεύθυνο; Είστε κακόβουλος κουτσομπόλης αν πλησιάσετε κάποιον για συμβουλή; Σαφώς όχι. Η Αγία Γραφή αναγνωρίζει πόσο σοφό είναι να μιλάει κανείς σε εμπιστευτική βάση. Φυσικά, όταν κάποιος χειρίζεται τέτοιες λεπτές καταστάσεις είναι ζωτικό να διακρίνεται από καλή κρίση και ισορροπία.—Παροιμίαι 15:22, ΜΝΚ.

Να μη Δίνετε Προσοχή στο Δηκτικό Κουτσομπολιό: Τι θα γίνονταν τα ‘μεγάλα στόματα’ αν δεν υπήρχαν ‘μεγάλα αφτιά’; Εκείνοι που διαρκώς επιδίδονται σε ανόητες συζητήσεις είναι μόνο μέρος του προβλήματος· εκείνοι στους οποίους αρέσει να δίνουν προσοχή σ’ αυτές είναι επίσης αξιόμεμπτοι. Απλώς και μόνο το να ακούσετε το δηκτικό κουτσομπολιό μπορεί να εκληφθεί ως σιωπηρή αποδοχή από μέρους σας και να συμβάλει στην εξάπλωσή του. Το εδάφιο Παροιμίαι 17:4 λέει: «Ο κακοποιός υπακούει εις τα άνομα χείλη [δίνει προσοχή στα χείλια που πληγώνουν, ΜΝΚ]· ο ψεύστης δίδει ακρόασιν εις την κακήν γλώσσαν».

Έτσι, όταν αυτά που λέγονται για κάποιον ξεφεύγουν από τον έλεγχο, ίσως χρειαστεί να δείξετε θάρρος και να πείτε: ‘Ας αλλάξουμε θέμα’. Και αν οι τωρινοί σας φίλοι είναι αθεράπευτα επιρρεπείς στο επιβλαβές κουτσομπολιό, ίσως ακόμη και να χρειαστεί να αναζητήσετε καινούριες συναναστροφές. Η Αγία Γραφή λέει: «Ο κουτσομπόλης δεν μπορεί ποτέ να κρατήσει μυστικό. Μείνε μακριά από ανθρώπους που μιλάνε πάρα πολύ». (Παροιμίαι 20:19, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση [Today’s English Version]) Πιθανότατα, το να γίνετε εσείς το θέμα συζήτησης είναι απλώς θέμα χρόνου.

Να μην Αντιδράτε Υπερβολικά στο Κουτσομπολιό: Στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει το κουτσομπολιό αρκεί να μην είναι γι’ αυτούς. Εντούτοις, υποθέστε ότι πέσατε θύμα μιας κακής φήμης ή μιας φανταστικής ιστορίας. Μερικές φορές είναι εφικτό να βρείτε από πού ξεκίνησε η ιστορία και με ήρεμο τρόπο να ξεκαθαρίσετε τα ζητήματα. Αλλά τι γίνεται αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό;

Με το να οργιστείτε δεν θα καταφέρετε τίποτα. Πράγματι, «ο οξύθυμος πράττει αστοχάστως», λέει η Αγία Γραφή. (Παροιμίαι 14:17) Ο Σολομών δίνει λοιπόν την εξής συμβουλή: «Μη δώσης την προσοχήν σου εις πάντας τους λόγους όσοι λέγονται· . . . διότι πολλάκις και η καρδία σου γνωρίζει ότι και συ παρομοίως κατηράσθης άλλους». (Εκκλησιαστής 7:21, 22) Το κουτσομπολιό αποτελεί πραγματικότητα της ζωής, και ίσως κάποτε να είχατε κι εσείς ενεργή συμμετοχή σ’ αυτό. Αξίζει πραγματικά τον κόπο να αναστατωθείτε γι’ αυτό το ζήτημα; Μήπως το πιο πιθανό είναι ότι έπειτα από λίγο καιρό το πράγμα θα ξεχαστεί; Υπάρχει «καιρός του γελάν», και ίσως το να δείξετε ότι έχετε αίσθηση του χιούμορ, γελώντας για το ζήτημα, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να εξαλείψετε τη φήμη.—Εκκλησιαστής 3:4.

Να μη Ρίχνετε Λάδι στη Φωτιά: Αν η ιστορία αυτή δεν λέει να ξεχαστεί, ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Μήπως δίνω στους άλλους λαβές για να με κουτσομπολεύουν; Μήπως η συμπεριφορά μου είναι αμφισβητήσιμη και δίνω στους άλλους την εντύπωση ότι κάνω κάτι κακό;’ Σκεφτείτε τις ακόλουθες καταστάσεις:

◻ Οι συνάδελφοι μιας γυναίκας την αποκαλούν οκνηρή και αναξιόπιστη πίσω από την πλάτη της—παρ’ όλο που εκείνη εκπληρώνει τα καθήκοντά της σε ικανοποιητικό βαθμό. Γιατί έχει αυτή την κακή φήμη; Πρώτα-πρώτα η γυναίκα αυτή επιδεικνύει μια ανέμελη, ξένοιαστη στάση που ερμηνεύεται εύκολα ως οκνηρία. Η εμφάνισή της είναι πολύ πρόχειρη για το χώρο στον οποίο εργάζεται. Και τέλος, δεν είναι διακριτική στα προσωπικά της τηλεφωνήματα, εφόσον μιλάει τόσο δυνατά ώστε προσελκύει την προσοχή ολόκληρου του προσωπικού των γραφείων. Αποτέλεσμα; Το κουτσομπολιό!

◻ Ένας καταστηματάρχης είναι αντικείμενο συζητήσεων στη μικρή κοινότητα όπου ζει. Οι φήμες λένε ότι δεν είναι πιστός στη σύζυγό του. Ο άνθρωπος αυτός αρνείται έντονα την ψεύτικη κατηγορία. Ποιος είναι ο λόγος για τη φήμη αυτή; Είναι γνωστός για την υπερβολική οικειότητα που δείχνει στις πελάτισσές του.

◻ Λένε για ένα έφηβο κορίτσι ότι έχει χαλαρές ηθικές αρχές. Μερικοί ισχυρίζονται ότι έχει πολλούς εραστές και ότι κάνει χρήση κοκαΐνης. Όλες αυτές οι ιστορίες είναι ψεύτικες. Αλλά είναι γνωστό ότι το κορίτσι κάνει παρέα με άτομα που παίρνουν ναρκωτικά. Το στιλ του ντυσίματός της, του χτενίσματός της και του μακιγιάζ της αγγίζει τα άκρα.

Αν έχετε πέσει θύμα κακόβουλου κουτσομπολιού, ίσως αποδειχτεί υποβοηθητικό να εξακριβώσετε αν η συμπεριφορά σας, ο τρόπος με τον οποίο φέρεστε στους άλλους, ακόμη και το ντύσιμο ή η εμφάνισή σας ρίχνουν με κάποιον τρόπο λάδι στη φωτιά. Ίσως αν κάνατε κάποιες προσαρμογές στον τρόπο ζωής σας να εξαλείφατε τις φήμες. «Όπου δεν είναι ξύλα, το πυρ σβύνεται», λέει η Αγία Γραφή. (Παροιμίαι 26:20) Εξάλλου, αν οι ενέργειές σας αγγίζουν τα όρια του ανάρμοστου, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να πέσετε πραγματικά σε αδικοπραγία—κι έτσι, αυτό που ήταν φήμη να γίνει πραγματικότητα.—Παράβαλε Γαλάτας 6:7, 8· 1 Κορινθίους 10:12.

‘Να Κοιτάτε τη Δουλειά Σας’

Το κουτσομπολιό δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Ωστόσο, πρέπει να είναι ενήμερος κανείς για την καταστρεπτική δύναμη που μπορεί να έχει. Μπορείτε να γλιτώσετε τον εαυτό σας και τους άλλους από πολύ συναισθηματικό πόνο και θλίψη απλώς με το να ακολουθήσετε τα εξής σοφά λόγια: «Όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε· . . . και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών».—Φιλιππησίους 4:8, 9.

Ναι, ο ίδιος ο Θεός ενδιαφέρεται για τον τρόπο με τον οποίο μιλάμε για τους άλλους. Ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε: «Δια κάθε λόγον ανωφελή, που θα πουν οι άνθρωποι, θα δώσουν λόγον δι’ αυτόν κατά την ημέραν της κρίσεως, διότι από τους λόγους σου θα δικαιωθής και από τους λόγους σου θα κατακριθής».—Ματθαίος 12:36, 37, ΚΔΤΚ· παράβαλε Ψαλμός 52:2-5.

Θέλετε να έχετε καλές σχέσεις με τους άλλους, ειρήνη διάνοιας και, το σπουδαιότερο απ’ όλα, καλή υπόσταση ενώπιον του Θεού; Τότε ακολουθήστε τη θεόπνευστη συμβουλή του Λόγου του Θεού: ‘Να έχετε ως στόχο σας το να ζείτε ήσυχα και να κοιτάτε τη δουλειά σας’. (1 Θεσσαλονικείς 4:11, ΜΝΚ) Να δείχνετε ενδιαφέρον για τους άλλους, αλλά με ευγενικό, αξιοπρεπή τρόπο. Έτσι, θα απέχετε πλήρως από το κακόβουλο, επιβλαβές κουτσομπολιό.