Παγκόσμια Έκθεση

Αφρική και Γειτονικά Νησιά

Η ήπειρος της Αφρικής είναι κατακερματισμένη σε πολλές χώρες. Αυτές είναι με τη σειρά τους διαιρεμένες από τις φυλές και τις γλώσσες. Δεν είναι ασυνήθιστο να ξεσπάει βία μεταξύ των εθνοτήτων. Αλλά υπάρχουν πάνω από 636.000 άνθρωποι από αυτά τα έθνη, τις φυλές και τις γλωσσικές ομάδες οι οποίοι είναι ενωμένοι στη λατρεία του αληθινού Θεού Ιεχωβά. Αυτοί προτρέπουν άλλους ‘να φοβηθούν τον Θεό και να του δώσουν δόξα’, και πολλοί ανταποκρίνονται με εκτίμηση σε αυτή την ενθάρρυνση.—Αποκ. 14:6, 7.

Μερικά άτομα που ήταν βουτηγμένα στις τοπικές δεισιδαιμονίες και στη μαγεία έχουν απελευθερωθεί από όλα αυτά για να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Στη Νότια Αφρική, όταν μια πόρτα άνοιξε μετά το χτύπημά τους, οι Μάρτυρες είδαν μια γυναίκα ντυμένη με πλήρη ενδυμασία Σανγκόμα (μάγου γιατρού). Ήθελαν να φύγουν αμέσως, αλλά η γυναίκα επέμεινε να πουν το άγγελμά τους. Ένας από τους Μάρτυρες χρησιμοποίησε τα εδάφια Δευτερονόμιον 18:10-12 για να δείξει την άποψη της Αγίας Γραφής για τις πνευματιστικές συνήθειες. Η μάγισσα γιατρός δέχτηκε την προσφορά που της έκαναν για Γραφική μελέτη. Είπε ότι, αν πειθόταν από τη μελέτη της Αγίας Γραφής πως το να είναι Σανγκόμα ήταν ενάντια στο θέλημα του Ιεχωβά, θα σταματούσε.

Μετά τη μελέτη του 10ου κεφαλαίου στο βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη, που έκανε με τη χρήση της Αγίας Γραφής, εκείνη έκαψε όλα τα σύνεργά της που σχετίζονταν με τη μαγεία και άρχισε να παρακολουθεί συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Αν και ήταν νόμιμα παντρεμένη, βρισκόταν σε διάσταση με το σύζυγό της επί 17 χρόνια. Τώρα είδε την ανάγκη να διορθώσει αυτή την κατάσταση. Και οι δυο είναι τώρα αφιερωμένοι, βαφτισμένοι Μάρτυρες.

Στη διάρκεια του περασμένου έτους, μερικά από τα πιο συναρπαστικά νέα ήρθαν από τη Μαλάουι. Πόσο χάρηκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια όταν έμαθαν ότι στις 12 Αυγούστου 1993 άρθηκε η 26χρονη απαγόρευση που είχε τεθεί στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μαλάουι! Κατόπιν, στις 15 Νοεμβρίου 1993, ακολούθησε η καταχώρηση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά και, στις 25 Φεβρουαρίου 1994, η άρση της απαγόρευσης για τα έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι ενδιαφέρον ότι, μόλις λίγες εβδομάδες μετά την καταχώρηση της Εταιρίας, καταστράφηκαν τα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης Νεαροί Πρωτοπόροι της Μαλάουι (MYP), οι οποίοι είχαν κακομεταχειριστεί τόσο βάναυσα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Όλα τα γραφεία τους έκλεισαν και πολλούς από αυτούς τους καταδίωξε και τους σκότωσε ο στρατός. Άλλοι για να γλιτώσουν τη ζωή τους κατέφυγαν στη Μοζαμβίκη.

Οι αδελφοί στη Μαλάουι μαθαίνουν ξανά πώς να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, να προσφέρουν έντυπα και να αρχίζουν οικιακές Γραφικές μελέτες. Αμέσως μετά την άρση της απαγόρευσης για τα έντυπα της Εταιρίας, οργανώθηκε μια εκστρατεία σε όλη τη χώρα τον Απρίλιο, στη διάρκεια της οποίας οι ευαγγελιζόμενοι διένειμαν, σε τρεις γλώσσες, το φυλλάδιο Τι Πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Διανεμήθηκαν πάνω από 1.000.000 από αυτά τα φυλλάδια.

Επί 30 και πλέον χρόνια μια χούφτα αληθινοί Χριστιανοί στο Σάου Τομέ και στο Πρίνσιπε, στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Αφρικής, διώκονταν, ξυλοκοπούνταν και φυλακίζονταν λόγω του ότι συναθροίζονταν για να μελετήσουν την Αγία Γραφή. Αλλά το 1993, δόθηκε θρησκευτική ελευθερία στους Μάρτυρες του Ιεχωβά που υπάρχουν εκεί. Έπειτα, τον Ιανουάριο του 1994, απόλαυσαν την τριήμερη Συνέλευση Περιφερείας «Θεία Διδασκαλία» στην καλύτερη αίθουσα της χώρας που είχε και σύγχρονο κλιματιστικό σύστημα. Μάλιστα, αποσπάσματα από το πρόγραμμα μεταδόθηκαν από το Εθνικό Ραδιόφωνο.

Αφού το Ανώτατο Δικαστήριο στο Ζαΐρ αποκατέστησε τη νομική υπόσταση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, έγινε δυνατόν να διεξαχτούν και πάλι συνελεύσεις περιφερείας σε αυτή τη χώρα. Ποια ήταν η ανταπόκριση; Σε μια συνέλευση στην Κινσάσα στις αρχές αυτού του υπηρεσιακού έτους το στάδιο γέμισε με 70.000 και πλέον παρόντες. Στις πρώτες έξι Συνελεύσεις Περιφερείας «Θεοσεβής Φόβος», του 1994, οι παρόντες ανήλθαν συνολικά σε 120.127, βαφτίστηκαν 1.155 άτομα, και ήταν προγραμματισμένο να διεξαχτούν άλλες 19 συνελεύσεις σε αυτή τη σειρά.

Στην Εκκλησία Κούμασι Προντόμο, στην Ακτή Ελεφαντοστού, υπάρχει ένας διακονικός υπηρέτης που είναι γνωστός ως πολύ πράος αδελφός. Αλλά δεν είχε πάντοτε αυτή τη φήμη. Προτού γνωρίσει την αλήθεια, έπινε πολύ, κάπνιζε, είχε κακές συναναστροφές και συχνά έλυνε τα προβλήματά του με τις γροθιές του. Όσοι τον γνώριζαν βεβαιώνουν ότι ήταν καλύτερα να είσαι φίλος του ή αλλιώς να τον αποφεύγεις. Αλλά ο ίδιος λέει: «Ο Ιεχωβά με σπλαχνίστηκε». Κάποιος άρχισε Γραφική μελέτη μαζί του. Σταδιακά αυτός έκανε αλλαγές στη ζωή του και, αργότερα, βαφτίστηκε. Αλλά πόσο πλήρης ήταν η αλλαγή; Ένα μήνα πριν από το βάφτισμά του, αυτό δοκιμάστηκε όταν του επιτέθηκαν κάποιοι. Αυτός δεν ανταπέδωσε. Μερικές εβδομάδες μετά το βάφτισμά του, συνέβη κάτι παρόμοιο. Και πάλι απέδειξε ότι είχε βγάλει την παλιά προσωπικότητα που συμμορφωνόταν με την προηγούμενη πορεία διαγωγής του, ότι είχε ανανεωθεί στη δύναμη που ενεργοποιεί το νου του και ότι είχε πράγματι ντυθεί μια νέα προσωπικότητα που αντανακλούσε το πνεύμα του Ιεχωβά.—Γαλ. 5:22-24· Εφεσ. 4:22-24.

Ασία και Νησιά του Ειρηνικού

Στην Ανατολή και στα νησιά του Ειρηνικού, από τους 514.847 υμνητές του Ιεχωβά οι 152.343 υπηρετούν ως σκαπανείς.

Στην Ιαπωνία, ένας σκαπανέας που προσπαθούσε να κάνει 100 επανεπισκέψεις κάθε μήνα αποφάσισε να αρχίσει να κάνει επανεπισκέψεις ακόμη και στα άτομα που δεν είχαν δείξει ενδιαφέρον στην πρώτη του επίσκεψη. Με αυτό υπόψη, άρχισε να κρατάει αρχείο όλων όσων συναντούσε στο έργο από σπίτι σε σπίτι και έπειτα, μέσα σε εφτά μέρες, να τους επισκέπτεται ξανά. Κάθε φορά που ενασχολούνταν στην επίδοση μαρτυρίας από σπίτι σε σπίτι, προσπαθούσε επίσης να κάνει πέντε επανεπισκέψεις. Προετοίμαζε προσεκτικά το τι θα έλεγε και επιτελούσε την υπηρεσία του με πλήρη πεποίθηση για το άγγελμα που έφερνε. Ως το τέλος του μήνα είχε κάνει 241 τέτοιες επισκέψεις. Σε μια από αυτές, μπόρεσε να αρχίσει μελέτη με ένα άτομο που είπε: «Πάντοτε σας έδιωχνα εσάς τους Μάρτυρες. Είναι η πρώτη φορά που σας άκουσα». Η στοργική επιμονή έφερε αποτελέσματα. Ως το τέλος του μήνα αυτός ανέφερε συνολικά δέκα Γραφικές μελέτες.

Τα περασμένα λίγα χρόνια υπήρξε εισροή πολλών ξένων, ιδιαίτερα από την Ασία, στη Νέα Ζηλανδία. Πρόσφατα, σχηματίστηκαν όμιλοι μελέτης στην κορεατική γλώσσα και στη γλώσσα τάι, και οι αδελφοί αναμένουν σύντομα το σχηματισμό μιας κινεζικής εκκλησίας στο Όκλαντ, όπου αναφέρεται ότι ο κινεζικός πληθυσμός έχει ξεπεράσει τα 50.000 άτομα. Άλλες πόλεις της Βόρειας Νήσου, όπως το Γουέλινγκτον και το Πάλμερστον Νορθ, έχουν επίσης αναφέρει ότι στις κινεζικές κοινότητες υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Μερικοί σπουδαστές της Γραφής σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όταν ανταποκρίθηκαν στην υπόδειξη να παρουσιάσουν την αλήθεια στους συγγενείς τους. Στην Τάιναν, της Ταϊβάν, μια νεαρή νοικοκυρά άρχισε να μελετάει. Αυτή ζει σε μια μεγάλη οικογένεια, πολλά μέλη της οποίας είχαν εξέχουσα θέση στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία. Επειδή η εκκλησία της συχνά κατηγορούσε τους Μάρτυρες ότι ‘επιτίθενται στις άλλες θρησκείες’, εκείνη προσεκτικά απέφευγε να κάνει κάτι τέτοιο αλλά συγκέντρωνε την προσοχή της στην εκδήλωση Χριστιανικών ιδιοτήτων. Έπρεπε να διανύει 16 χιλιόμετρα με το μηχανάκι της για τις συναθροίσεις αλλά τις παρακολουθούσε τακτικά. Σύντομα, τα μέλη της οικογένειας άρχισαν να παρατηρούν τις αλλαγές που έκανε στην προσωπικότητά της. Ως αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος και της διακριτικής μαρτυρίας της, η κουνιάδα της άρχισε να μελετάει. Έπειτα, ο ίδιος της ο σύζυγος συμφώνησε να ερευνήσει τα όσα μάθαινε αυτή. Κατόπιν, ο αδελφός του και μια ξαδέλφη άρχισαν να μελετούν. Έπειτα, η πεθερά της έδειξε ενδιαφέρον για τα όσα μάθαιναν τα διάφορα μέλη της οικογένειας. Η νεαρή γυναίκα κατόπιν κήρυξε στους ίδιους της τους γονείς, οι οποίοι ζουν σε απόσταση 320 χιλιομέτρων. Αυτοί άρχισαν μελέτη. Η νεαρή γυναίκα, ο σύζυγός της και δύο συγγενείς είναι τώρα βαφτισμένοι, αρκετοί άλλοι συγγενείς σημειώνουν θαυμάσια πρόοδο στην εκμάθηση της αλήθειας, και άλλο ένα αντρόγυνο από την Πρεσβυτεριανή εκκλησία παραιτήθηκε από εκεί ώστε να μπορεί να συμμετέχει στο έργο κηρύγματος. Τι ευλογία έφερε ο Ιεχωβά επειδή αυτή η αδελφή σύστησε την αλήθεια σε άλλους τόσο με τα λόγια όσο και με καλή διαγωγή!

Το 1912, όταν ο Κ. Τ. Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, επισκέφτηκε την Κεϋλάνη, όπως ήταν τότε γνωστή η Σρι Λάνκα, η Ματίλντα ήταν μόλις 12 ετών. Φαίνεται καθισμένη στο έδαφος δεύτερη από τα δεξιά στη φωτογραφία που υπάρχει στη σελίδα 239 του βιβλίου Διαγγελείς. Αργότερα υπηρέτησε αρκετά χρόνια με το σύζυγό της ως ειδική σκαπάνισσα. Τώρα, σε ηλικία 94 ετών, ασχολείται ακόμη με την επίδοση μαρτυρίας. Πρόσφατα συμπλήρωσε ένα έτος στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέα. Μπορεί να περπατάει λίγο με ένα μπαστούνι—αρκετά ώστε να επωφελείται από τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται όταν την επισκέπτονται γείτονες, φίλοι, συγγενείς, πωλητές, ταχυδρόμοι ή οποιοσδήποτε άλλος. Ωστόσο χρειάζεται να δίνει το μεγαλύτερο μέρος της μαρτυρίας της γράφοντας επιστολές. Βρίσκει ονόματα και διευθύνσεις στις αναγγελίες θανάτου της καθημερινής εφημερίδας και γράφει σε μερικά από αυτά τα άτομα. Πόσο χαίρεται όταν καταφτάνουν απαντήσεις εκτίμησης!

Στη Δημοκρατία της Κορέας, το 31 τοις εκατό των Μαρτύρων είναι τακτικοί σκαπανείς, και χιλιάδες ακόμη συμμετέχουν στην υπηρεσία βοηθητικού σκαπανέα. Μερικοί τομείς καλύπτονται συχνά. Ωστόσο, με εύστοχα σχόλια, μιας μόνο πρότασης, οι ευαγγελιζόμενοι έχουν θετικά αποτελέσματα ακόμη και σε σπίτια όπου οι άνθρωποι λένε ότι δεν ενδιαφέρονται. Σε μια Καθολική που είπε ότι δεν ήθελε να ακούσει, μια αδελφή είπε: «Δεν ξέρω τι ελπίδα έχετε εσείς αλλά»—δείχνοντας το φυλλάδιο Ζωή σ’ Έναν Ειρηνικό Νέο Κόσμο—«εγώ έχω την ελπίδα να ζήσω σε αυτόν τον ειρηνικό νέο κόσμο». Όταν μια ηλικιωμένη κυρία είπε ότι δεν ενδιαφερόταν, μια αδελφή έδειξε το ίδιο φυλλάδιο και ρώτησε: «Αν σας προσκαλούσαν να ζήσετε στον παράδεισο που φαίνεται σε αυτή την εικόνα, δεν θα δεχόσασταν μια τέτοια πρόσκληση;» Και οι δυο αυτές επισκέψεις οδήγησαν σε οικιακές Γραφικές μελέτες, κατόπιν σε παρακολούθηση των συναθροίσεων, και τώρα και οι δυο γυναίκες προοδεύουν με στόχο το βάφτισμα.

Οι αδελφοί στη Χαβάη καταβάλλουν μια συντονισμένη προσπάθεια με σκοπό να φτάσουν στους ανθρώπους οπουδήποτε ή με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν να τους πλησιάσουν—όσους ζουν σε διαμερίσματα υψηλής ασφάλειας, όσους βρίσκονται στην εργασία τους, και τους ανθρώπους που υπάρχουν στο δρόμο, στα πάρκα, στις παραλίες και αλλού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότερους τομείς για τις εκκλησίες και πληρέστερη κάλυψη του τομέα. Η μαρτυρία από τηλεφώνου είναι παραγωγική. Με αυτόν τον τρόπο μια αδελφή ήρθε σε επαφή με ένα νεαρό ο οποίος υπηρετούσε στο ναυτικό και ζούσε σε μια πολυκατοικία υψηλής ασφάλειας. Εκδηλώθηκε αρκετό ενδιαφέρον, ώστε διευθετήθηκε να δοθεί ένα βιβλιάριο σε αυτόν τον άντρα. Η επανεπίσκεψη έγινε από έναν αδελφό που άρχισε Γραφική μελέτη από το βιβλίο Ζείτε για Πάντα. Καθώς περνούσε ο καιρός, ο άντρας αυτός άρχισε να δίνει μαρτυρία στους συγκατοίκους του και στους συναδέλφους του στο πλοίο. Μάλιστα, τους προσκαλούσε (έναν κάθε φορά) να παρευρίσκονται στη μελέτη του. Αφού μελέτησε αρκετές εβδομάδες, ο άντρας ρώτησε: «Πώς θα βρει ο Ιεχωβά όλους εκείνους που θέλουν να γνωρίσουν την αλήθεια προτού έρθει το τέλος;» Ο αδελφός αποκρίθηκε: «Νομίζεις ότι ήταν τυχαίο το ότι σε βρήκαν στο τηλέφωνο σε ένα απρόσβατο κτίριο, το οποίο δεν έχει καλυφτεί ποτέ, και μάλιστα όταν εσύ ήσουν στο σπίτι;» Ο άντρας σκέφτηκε μια στιγμή και είπε: «Αυτό είναι ενδιαφέρον, επειδή λίγο πριν από εκείνο το τηλεφώνημα ήθελα να μάθω αν υπήρχε τρόπος να διαπιστώσω τι λέει πραγματικά η Αγία Γραφή».

Μπορεί κάποιος Μάρτυρας να συνεχίσει να κηρύττει ακόμη και όταν βρίσκεται πολύ καιρό στο νοσοκομείο; Αυτή ήταν η δυσκολία που αντιμετώπισε κάποια αδελφή στο νησί Ταράουα, στο Κιριμπάτι, στον κεντρικό Ειρηνικό. Αμέσως άρχισε να δίνει το ειδικό βιβλιάριο «Ιδού!» σε όσους ασθενείς το δέχονταν. Μια ασθενής, παρατηρώντας ότι η αδελφή μας είχε τακτικά επισκέπτες, ρώτησε αν αυτοί ήταν όλοι συγγενείς. Όταν η αδελφή τής εξήγησε ότι αυτοί ήταν πνευματικοί αδελφοί και αδελφές της, και πρεσβύτεροι της εκκλησίας, η γυναίκα εντυπωσιάστηκε πολύ. Είπε ότι ήταν πολύ απογοητευμένη επειδή, στους τρεις μήνες που είχε μείνει στο νοσοκομείο, κανένα από τα μέλη της θρησκείας της δεν είχε ενδιαφερθεί τόσο ώστε να την επισκεφτεί μολονότι γνώριζαν ότι ήταν πολύ άρρωστη. Ζήτησε Γραφική μελέτη. Αργότερα, ο σύζυγός της και η μητέρα της επίσης συμφώνησαν να μελετήσουν. Η αδελφή μας μπόρεσε να βγει για λίγο από το νοσοκομείο για να παρακολουθήσει μια συνέλευση περιοχής. Τι χαρά ένιωσε όταν μια ασθενής από το νοσοκομείο και αρκετά μέλη οικογενειών άλλων ασθενών πήγαν μαζί της σε εκείνη τη συνέλευση!

Ευρώπη

Τον περασμένο χρόνο στις χώρες της Ευρώπης, περιλαμβανομένης της Ρωσίας, η οποία εκτείνεται πέρα από τα Ουράλια Όρη και μέχρι την Άπω Ανατολή, αφιερώθηκαν 248.763.468 ώρες στην επίδοση μαρτυρίας για τη Βασιλεία του Θεού. Σε αυτό το μέρος του κόσμου βαφτίστηκαν 89.578 άτομα συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά. Πώς μεταδίδονται τα καλά νέα σε αυτούς τους ανθρώπους;

Στα πρόσφατα χρόνια, χιλιάδες πρόσφυγες έχουν προσπαθήσει να πάρουν άδεια εισόδου στο Βέλγιο. Αυτό έχει ανοίξει νέους τομείς δραστηριότητας για τους Βέλγους αδελφούς. Τα περασμένα τρία χρόνια, σε κάποιο κέντρο που στεγάζει 480 πρόσφυγες, οι αδελφοί έχουν διεξαγάγει 160 Γραφικές μελέτες με ανθρώπους από 43 χώρες. Μερικές φορές παρευρίσκονται σε αυτές μέχρι και δέκα άτομα. Το ενδιαφέρον είναι τόσο μεγάλο ώστε ο διευθυντής του κέντρου διευθέτησε να υπάρχει κάποιο ειδικό δωμάτιο στο οποίο να μπορούν οι αδελφοί να διεξάγουν τις Γραφικές τους μελέτες.

Ένας νεαρός Καθολικός πρόσφυγας από τη Σλοβακία ζήτησε να γίνεται η Γραφική του μελέτη δύο φορές την εβδομάδα. Όταν έγραψε στη μητέρα του και της έδωσε μαρτυρία, εκείνη επισκέφτηκε την τοπική εκκλησία στη Σλοβακία για να διαπιστώσει με τι είδους ανθρώπους συναναστρεφόταν ο γιος της. Ως αποτέλεσμα της ευχάριστης έκπληξης που ένιωσε, δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη, και το ίδιο έκανε και η κόρη της. Ο νεαρός έγραψε επίσης στην αρραβωνιαστικιά του. Η μεγαλύτερη αδελφή της προσπάθησε να την αποθαρρύνει, αλλά σύντομα μελετούσαν και οι δυο τους. Καθώς εκείνος ο νεαρός από το κέντρο προσφύγων συνέχισε να γράφει στην οικογένειά του, τα γράμματά του τα διάβαζαν όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Τώρα διεξάγονται δέκα Γραφικές μελέτες με συγγενείς που βρίσκονται στη Σλοβακία.

Η υπομονή φέρνει ανταμοιβές—αυτό το συμπέρασμα έβγαλε μια σκαπάνισσα από την Τσεχία. Η ίδια αφηγείται: «Πριν από ένα χρόνο, άρχισα να μελετώ με μια νεαρή γυναίκα. Το ενδιαφέρον και η διάρκεια προσοχής της σε ό,τι αφορούσε την εξέταση Βιβλικών σκέψεων ήταν μόνο 10 με 15 λεπτά τους δύο πρώτους μήνες. Αρκετές φορές αυτή η γυναίκα άλλαξε την ημέρα και την ώρα της μελέτης μας. Αλλά εγώ ποτέ δεν της είπα: ‘Δεν έχω χρόνο’ ή: ‘Αυτή η μελέτη είναι πολύ σύντομη’, μολονότι ο χρόνος είναι πολύ πολύτιμος για εμένα και συχνά έχανα μέχρι και δύο βράδια την εβδομάδα προκειμένου να κάνω εκείνη τη μελέτη που διαρκούσε μόνο 10 λεπτά. Αλλά η υπομονή έφερε ανταμοιβές. Έπειτα από δύο μήνες αυτή η νεαρή γυναίκα πρότεινε να διαρκούν οι μελέτες μας μισή ώρα και, αργότερα, μία ολόκληρη ώρα. Σήμερα παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις, προετοιμάζεται για αυτές και δίνει σχόλια. Εγκατέλειψε την ψεύτικη θρησκεία και εργάζεται με στόχο το βάφτισμα».

Η βιντεοκασέτα της Εταιρίας, Μάρτυρες του Ιεχωβά—Η Οργάνωση που Φέρει το Όνομα, χρησιμοποιείται με αποτελεσματικό τρόπο. Ένα ζευγάρι σκαπανέων στα Νησιά Φερόες, τα οποία βρίσκονται μεταξύ Ισλανδίας και Νορβηγίας, έχει δύο βιντεοκασέτες τις οποίες τις δανείζει. Σε κάποια περίπτωση υπήρχαν 14 άτομα που περίμεναν να δουν τη βιντεοκασέτα. Ορισμένα από τα άτομα που τη δανείζονται τη δείχνουν και σε άλλους. Κάποιος συνταξιούχος δάσκαλος, ο οποίος είναι συνδρομητής στη Σκοπιά και στο Ξύπνα! επί πολλά χρόνια, δανείστηκε τη βιντεοκασέτα. Όταν ο αδελφός επέστρεψε για να την πάρει, ο άντρας ήταν πολύ ενθουσιασμένος και είπε ότι την είχε δείξει σε 14 άτομα στο χωριό. Ωστόσο, ο αδελφός δεν μπορούσε να πάρει πίσω τη βιντεοκασέτα επειδή ο άντρας την είχε δανείσει σε μια γυναίκα σε κάποιο γειτονικό χωριό. Αργότερα είπαν στον αδελφό ότι εκείνη η γυναίκα είχε δείξει τη βιντεοκασέτα σε 15 άτομα στο δικό της χωριό. Στη διάρκεια του Πάσχα, ο δάσκαλος την έδειξε σε άλλα 6 άτομα. Τα τελευταία νέα ήταν ότι τη βιντεοκασέτα την είχε δανειστεί ένας ψαράς. Ο πρώην δάσκαλος την έδωσε στον ψαρά με τον όρο ότι θα έπρεπε να τη δείξει και στα 11 άτομα που βρίσκονταν στο πλοιάριο.

Όταν διεξήγε τη συνάθροιση για υπηρεσία αγρού κάποιο πρωί, ένας πρεσβύτερος στη Φινλανδία είπε στην ομάδα: «Δεν ξέρουμε πού θα μας οδηγήσει ο Ιεχωβά στην υπηρεσία σήμερα, αλλά είναι πολύ σημαντικό να βγαίνουμε στην υπηρεσία επειδή τότε ο Ιεχωβά μπορεί να μας χρησιμοποιεί με τον τρόπο που εκείνος θέλει». Αργότερα, στον τομέα, ο πρεσβύτερος ένιωσε έντονα την ανάγκη να επισκεφτεί κάποιο συγκεκριμένο σπίτι από το οποίο περνούσαν. Ο σύντροφός του είπε ότι δεν ζούσε κανείς εκεί, αλλά ο πρεσβύτερος ήθελε να πάει οπωσδήποτε. Εκεί συνάντησαν μια κυρία η οποία τους είπε ότι αυτή και ο σύζυγός της είχαν μετακομίσει σε αυτό το μέρος μόλις πριν από λίγο καιρό. Όταν οι αδελφοί τής είπαν ότι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκείνη τους ζήτησε να περάσουν μέσα, και τους εξήγησε ότι ο σύζυγός της θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Όταν μπήκαν μέσα, τους είπε: «Μόλις προσευχήθηκα στον Θεό να κατευθύνει κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά σε εμάς, επειδή μόλις μετακομίσαμε σε αυτή την πόλη. Αλλά πώς ήρθατε τόσο γρήγορα; Προσευχήθηκα μόλις πριν από δέκα λεπτά». Όταν ήρθε ο σύζυγος, αποδείχτηκε ότι ενδιαφερόταν και αυτός, και οι αδελφοί άρχισαν αμέσως μελέτη μαζί τους. Σημείωσαν γοργή πρόοδο. Βαφτίστηκαν το Μάιο του 1994.

Το να πάρει κάποιος τη σταθερή απόφαση να θέτει τα πνευματικά συμφέροντα πάνω από τις υλικές φροντίδες αποτελεί σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη κάποιου σε Χριστιανική ωριμότητα. Αυτό αποδείχτηκε αληθινό στην περίπτωση του Ζακ, ενός ψαρά στη Γαλλία ο οποίος εργάζεται στα ανοιχτά κάποιου λιμανιού στη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο Ζακ μελετούσε την Αγία Γραφή για μικρό χρονικό διάστημα με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ήθελε να παρακολουθήσει τη συνέλευση περιφερείας το καλοκαίρι, αλλά αυτή έπεσε ακριβώς στη μέση της καλύτερης αλιευτικής περιόδου του χρόνου, τον καιρό που οι περισσότεροι ψαράδες εργάζονται μέρα νύχτα για να πιάσουν τα ψάρια που αφθονούν εκείνη την εποχή. Επιπλέον, ο Ζακ είχε 12 εργάτες στο πλοίο του. Πώς θα ήταν δυνατόν να τους εξηγήσει ότι δεν θα ψάρευαν επί αρκετές μέρες στην καλύτερη περίοδο της εποχής; Αν και τον αποκάλεσαν τρελό και υπέμεινε μεγάλο χλευασμό, ο Ζακ με σταθερότητα έβαλε τα πνευματικά πράγματα πρώτα και παρακολούθησε τη συνέλευση μαζί με τη σύζυγό του και τα δύο αγοράκια τους.

Τη Δευτέρα μετά τη συνέλευση, ο Ζακ πήρε ξανά το πλοίο του και το πλήρωμά του και πήγε να ψαρέψει. Όταν τράβηξαν τα δίχτυα τους, αντί για τη συνηθισμένη ψαριά που αποτελούνταν από περίπου 300 κιλά σαρδέλες, έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι είχαν πιάσει σχεδόν έναν τόνο λυθρίνια, πολύ ακριβά ψάρια τα οποία είχαν πενταπλάσια αξία από τα ψάρια που μπορούσαν να πιάσουν τις μέρες που έχασαν στη διάρκεια της συνέλευσης! Κανένας από τους ψαράδες του χωριού δεν μπορούσε να θυμηθεί κάποιον που να είχε πιάσει ποτέ τέτοια και τόσα ψάρια!

Κάποιος νεαρός έλαβε μαρτυρία στις χειμερινές διακοπές του ενώ είχε πάει για σκι. Αν και δεν ενδιαφερόταν πραγματικά, αποφάσισε να παρακολουθήσει μια συνάθροιση όταν επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ολλανδία, απλώς και μόνο για να δει τι ήταν όλα αυτά. Αφού παρακολουθούσε τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας επί αρκετές εβδομάδες, συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη από το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε. Έπειτα από αρκετούς μήνες, παρακολουθούσε επίσης τις συναθροίσεις της Κυριακής, αλλά δεν σημείωνε καμιά ουσιαστική πρόοδο όσον αφορά την απόφαση να υπηρετήσει τον Ιεχωβά. Ο νεαρός εκείνος είχε ανατραφεί χωρίς πίστη στον Θεό. Ωστόσο, όταν είδε τη βιντεοκασέτα Η Αγία Γραφή—Ακριβής Ιστορία, Αξιόπιστη Προφητεία, αυτή είχε σημαντική επίδραση πάνω του. Ρώτησε αν θα μπορούσε να κρατήσει τη βιντεοκασέτα άλλη μια εβδομάδα. Τελικά είπε: «Ο Θεός υπάρχει, και η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του». Από τότε και ύστερα, σημείωσε γοργή πρόοδο, και τώρα είναι ζηλωτής Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Κεντρική και Νότια Αμερική

Τι παραγωγικός αγρός για μαθήτευση έχει γίνει αυτό το μέρος του κόσμου! Στη διάρκεια του περασμένου έτους, διεξάχτηκαν 1.613.268 οικιακές Γραφικές μελέτες σε αυτές τις χώρες, και 91.126 άτομα που έκαναν μελέτη προόδευσαν μέχρι το βάφτισμα.

Ως αποτέλεσμα της επίδοσης μαρτυρίας κοντά στη λίμνη Τιτικάκα, η οποία βρίσκεται ψηλά στις Άνδεις στη Βολιβία, οι αδελφοί μας είχαν μερικές πολύ καλές εμπειρίες. Διαπίστωσαν πως, όταν συστήνονταν ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, σε μια αγροτική κοινότητα που ονομαζόταν Αταχουαλπάνι, πολλοί από τους ανθρώπους έλεγαν ότι οι ίδιοι ήταν Μάρτυρες του Ιησού Χριστού. Όταν τους ρωτούσαν γιατί είχαν πάρει αυτό το όνομα, εκείνοι απαντούσαν αναφέροντας το εδάφιο Πράξεις 1:8. Ύστερα από μια θετική συζήτηση, παρουσία των ιερέων του ομίλου, γύρω από πολλά ερωτήματα στα οποία περιλαμβανόταν και η Γραφική βάση για το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι ευαγγελιζόμενοι προσκάλεσαν τον όμιλο στην Αίθουσα Βασιλείας στην Κόρπα.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, τρεις από τους ιερείς του ομίλου ήρθαν πράγματι στην Αίθουσα Βασιλείας. Μετά τη συνάθροιση, μίλησαν εκτενώς με τους πρεσβυτέρους και τους προσκάλεσαν στο χώρο όπου συναθροίζονταν για να εξηγήσουν περισσότερα σχετικά με τις Βιβλικές διδασκαλίες μας. Οι πρεσβύτεροι ετοίμασαν ένα συμπόσιο ομιλιών γύρω από τα θέματα ‘Αρμαγεδδών’, ‘Ποιοι Πηγαίνουν στον Ουρανό’ και ‘Παράδεισος στη Γη’. Ήταν παρόντα περίπου 50 από τα μέλη του ομίλου. Μετά τις ομιλίες, μίλησε ο εισηγητής του ομίλου τους, πληροφορώντας όλους τους παρόντες ότι είχαν ‘παροδηγηθεί και ότι ασκούσαν την ψεύτικη θρησκεία’. Έπειτα από εκείνη τη συνάθροιση, οι ιερείς καθώς και αρκετά άλλα άτομα αγκάλιασαν με θέρμη τους αδελφούς. Άρχισαν πολλές Γραφικές μελέτες με μέλη εκείνου του ομίλου. Μέχρι τη στιγμή που γράφτηκε αυτή η έκθεση, 25 από αυτά τα άτομα είχαν γίνει βαφτισμένοι Μάρτυρες και 10 ακόμη κάνουν καλή πρόοδο στη Γραφική τους μελέτη. Φανταστείτε τη χαρά που ένιωσε αυτός ο όμιλος των ειλικρινών ατόμων όταν αντιλήφτηκαν ότι επιτέλους είχαν βρει την ακριβή γνώση της ζωοπάροχης αλήθειας του Θεού!

Στο ανατολικό τμήμα του Ελ Σαλβαδόρ, οι αδελφοί σχεδίασαν να επισκεφτούν τα πιο απομακρυσμένα μέρη του αγροτικού τους τομέα για να κηρύξουν τα καλά νέα. Αφού περπάτησαν επί αρκετές ώρες μέσα από στενά μονοπάτια, ανεβοκατεβαίνοντας λόφους, οι αδελφοί έφτασαν σε ένα μικρό οικισμό τον οποίο δεν είχαν επισκεφτεί προηγουμένως. Σε κάποιο σπίτι, ένα 11χρονο τυφλό αγόρι ήρθε στην πόρτα και άκουσε για λίγο. Κατόπιν, προς έκπληξη του αδελφού, το παιδί δήλωσε: «Εγώ είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά». Ήταν πράγματι; Πόσο εξεπλάγη ο ευαγγελιζόμενος όταν το παιδί άρχισε να ψέλνει τον ύμνο 32, «Από Σπίτι σε Σπίτι»! Τον ήξερε από την αρχή ως το τέλος. Είπε ότι μπορούσε να ψάλει και άλλους, και άρχισε αμέσως με τον ύμνο 105, «Χαιρετίστε τον Πρωτότοκο του Ιεχωβά»! Κατόπιν εξήγησε στον αδελφό διάφορα πράγματα σχετικά με την Παραδεισένια γη. Πώς τα είχε μάθει όλα αυτά εκείνο το παιδί, το οποίο ζούσε σε έναν τόσο απομακρυσμένο τόπο; Τα είχε μάθει από ένα άλλο παιδάκι το οποίο δεν μπορούσε ούτε να διαβάσει. Η μητέρα εκείνου του παιδιού εργαζόταν για μια οικογένεια Μαρτύρων σε μια μεγάλη πόλη, και το παιδί είχε συνοδέψει τη μητέρα του στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Όταν επέστρεψαν στο μικρό οικισμό όπου ζούσαν, εκείνο αφηγήθηκε στον τυφλό φίλο του όλα όσα είχε ακούσει. Το τυφλό παιδί έχει μετακομίσει τώρα σε μια μεγαλύτερη κωμόπολη, όπου οι αδελφοί προσπαθούν να το βοηθήσουν να σημειώσει περαιτέρω πρόοδο στην αλήθεια.

Ένας ειδικός σκαπανέας στη βόρεια Βραζιλία γράφει ότι, μόλις έφτασαν στο διορισμό τους, έμαθαν πως υπήρχαν τέσσερις ευαγγελιζόμενοι οι οποίοι περπατούσαν δέκα χιλιόμετρα για να πάνε στις συναθροίσεις, εφόσον τα λεωφορεία δεν έκαναν δρομολόγια τα σαββατοκύριακα. Οι σκαπανείς αποφάσισαν να διεξάγουν τις συναθροίσεις στην πόλη όπου ζούσαν εκείνοι οι ευαγγελιζόμενοι. Την πρώτη Κυριακή παρευρέθηκαν 40 άτομα. Στη δεύτερη συνάθροιση, ο αριθμός των παρόντων μέσα στο σπίτι ήταν ο ίδιος, αλλά έξω βρισκόταν ο ιερέας της εκκλησίας, η οποία αποκαλούνταν Συνέλευση του Θεού, μαζί με 15 άτομα από τον όμιλό του. Τους κάλεσαν να μπουν μέσα, αλλά εκείνοι προτίμησαν να ακούν απέξω. Ο σκαπανέας αφηγείται: «Στο τέλος της συνάθροισης, βγήκα έξω για να μιλήσω μαζί τους και να απαντήσω στις ερωτήσεις τους. Είπα στον ιερέα ότι και εγώ ήμουν κάποτε ιερέας σαν και αυτόν. Εκείνος ρώτησε: ‘Τότε πώς μπορείς να είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά τώρα;’ Για να απαντήσω στην ερώτησή του, τον προσκάλεσα στο σπίτι μας, και αυτός δέχτηκε. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ο ίδιος καθώς και μερικά άτομα από τον όμιλό του εγκατέλειψαν την εκκλησία τους και άρχισαν να μελετούν την Αγία Γραφή μαζί μας».

Στον πρώτο εορτασμό της Ανάμνησης που πραγματοποιήθηκε σε εκείνη την πόλη, εμφανίστηκαν 140 άτομα μισή ώρα νωρίτερα. Δυστυχώς, δεν υπήρχε ηχητικό σύστημα. Μια Καθολική κυρία πρότεινε να προσπαθήσει να δανειστεί το ηχητικό σύστημα από την εκκλησία της. Όταν το ζήτησε από τον ιερέα, εκείνος είπε: «Είναι για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;» Αυτή απάντησε: «Όχι. Υπάρχουν μόνο οχτώ Μάρτυρες. Το ηχητικό σύστημα χρειάζεται για τους 100 και πλέον Καθολικούς που βρίσκονται εκεί!» Αυτό το επιχείρημα δεν απέδωσε. Κάποια Προτεστάντρια κυρία έκανε μια παρόμοια πρόταση, αλλά ο ιερέας είπε: «Όχι για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά!» Η κυρία αντέταξε το εξής επιχείρημα: «Εγώ και τα υπόλοιπα μέλη της εκκλησίας συνεισφέραμε για αυτό, και επομένως έχουμε δικαίωμα να το χρησιμοποιήσουμε!» Τότε ο ιερέας τούς άφησε να το δανειστούν. Πολλές καινούριες Γραφικές μελέτες άρχισαν ύστερα από εκείνη την Ανάμνηση. Όλοι στην πόλη μιλούσαν για το πώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πραγματικά βοηθούν τα άτομα που ζουν σε απομονωμένες περιοχές.

Κάποιο απόγευμα, στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Καράκας της Βενεζουέλας, μια Μάρτυρας αναζητούσε τρόπο για να κηρύξει σε μια γυναίκα που καθόταν δίπλα της. Η Μάρτυρας άρχισε να μιλάει σχετικά με το πώς αλλάζει η ανθρώπινη κοινωνία και το πόσο απαιτεί αυτό να προσαρμοζόμαστε και εμείς.

Η γυναίκα συμφώνησε, αλλά είπε: «Αυτό λέω και εγώ στον άντρα μου, όμως εκείνος είναι ανόητος. Θέλει να αναθρέψει τα παιδιά μας με τον απαρχαιωμένο τρόπο. Ο ίδιος είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά».

Η ευαγγελιζόμενη αποφάσισε να μην αποκαλύψει ότι ήταν Μάρτυρας. Αντίθετα είπε: «Εκείνοι που γνωρίζω εγώ είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. Πες μου, είναι μέθυσος ο άντρας σου;» Όταν η γυναίκα απάντησε: «Και βέβαια όχι!» η αδελφή μας συνέχισε με έναν ολόκληρο κατάλογο από σημεία: «Τότε, μήπως είναι ναρκομανής;» «Σίγουρα θα κοιτάζει άλλες γυναίκες και θα γυρνάει πάντα αργά στο σπίτι». «Μήπως διδάσκει κακές λέξεις στα παιδιά;» «Ξέρω. Εσύ πρέπει να δουλεύεις για να τον συντηρείς ενώ εκείνος κάθεται στο σπίτι». Σε καθένα από αυτά τα σημεία, η απάντηση ήταν ένα σταθερό «Όχι!» το οποίο πολλές φορές συνοδευόταν από σχόλια γύρω από τις θαυμάσιες ιδιότητες του συζύγου. Έτσι η Μάρτυρας είπε: «Μα τότε δεν καταλαβαίνω. Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτόν;»

Η γυναίκα σκέφτηκε για μερικές στιγμές και ύστερα είπε: «Να, είναι που πηγαίνει τα παιδιά σε εκείνες τις συναθροίσεις στην αίθουσα επί δύο ώρες. Αλλά εγώ του έχω πει να μην τα ξαναπάει εκεί».

«Τι λένε σε αυτές τις συναθροίσεις;» ρώτησε η Μάρτυρας. Και συνέχισε: «Όταν δεν πηγαίνουν τα παιδιά σου σε αυτές τις συναθροίσεις, τι κάνουν;» Και πάλι η Μάρτυρας προσπάθησε να βοηθήσει τη γυναίκα να λογικευτεί: «Πιστεύεις ότι είναι καλύτερο για αυτά να παρακολουθούν τηλεόραση, με όλη τη βία, τον πόλεμο, τους φόνους και τις ανήθικες σαπουνόπερες που παρουσιάζει, αντί να μαθαίνουν για τον Θεό; Να σου πω την αλήθεια», συνέχισε η Μάρτυρας, «κυκλοφορούν πολλές όμορφες γυναίκες, γυναίκες με σταδιοδρομία, οι οποίες ψάχνουν για σύζυγο. Αυτές αναγκάζονται να αποδεχτούν τους άντρες όπως είναι, με κάθε είδους ελάττωμα. Εκείνοι αποδεικνύονται μέθυσοι, ναρκομανείς, σεξουαλικά αχαλίνωτοι· τους μεταδίδουν τον ιό του AIDS, καθώς και άλλες αρρώστιες, και οι γυναίκες φαίνονται αξιολύπητες. Εσύ έχεις έναν άγιο· δεν τον εκτιμάς; Η αλήθεια είναι ότι δεν σε καταλαβαίνω. Αν δεν τον θέλεις εσύ, θα τον ήθελα ευχαρίστως εγώ! Τέτοιον άνθρωπο ψάχνω. Αν κάποιος σαν αυτόν μου έλεγε: ‘Πάμε στην Αίθουσα [Βασιλείας]’, εγώ θα έλεγα: ‘Πάμε!’ και αν εκείνος μου έλεγε: ‘Πρέπει να πάρουμε μαζί μας και τα παιδιά’, εγώ θα χαιρόμουν. Να εκτιμάς αυτό που έχεις». Όταν η γυναίκα κατέβηκε στη στάση της χαμογελούσε, και ευχαρίστησε τη Μάρτυρα. Ελπίζουμε ότι ακολούθησε επίσης την πρόταση που της έγινε να δει μόνη της τι συμβαίνει στις συναθροίσεις.

Η εμπειρία που είχε μια αδελφή στην Παραγουάη δείχνει παραστατικά ότι είναι σοφό να ενεργούμε με εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά καθώς κάνουμε σχέδια για να παρευρεθούμε στις συνελεύσεις. Η συνέλευση επρόκειτο να διεξαχτεί στην πρωτεύουσα, 580 χιλιόμετρα μακριά. Η αδελφή μας είχε πέντε μικρά παιδιά, ο σύζυγός της την είχε εγκαταλείψει πριν από μερικά χρόνια, και εκείνη είχε πολύ λίγα χρήματα. Παρ’ όλα αυτά, άρχισε να αποταμιεύει όσα χρήματα μπορούσε ώστε να καταφέρει να παρευρεθεί μαζί με όλα τα παιδιά της. Ωστόσο, όταν έφτασε η μέρα της αναχώρησης, εκείνη εξακολουθούσε να μην έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει τα μεταφορικά έξοδα. Τι μπορούσε να κάνει; Εφόσον ζούσε σε μια μικρή κωμόπολη και τα διάφορα ζητήματα αντιμετωπίζονται εκεί με φιλικό τρόπο, αυτή, μαζί με τα πέντε παιδιά της, πήγε στο σταθμό των λεωφορείων. Εξήγησε στον υπεύθυνο των εισιτηρίων ότι η ίδια και τα παιδιά της χρειαζόταν να ταξιδέψουν στην πρωτεύουσα αλλά ότι είχε χρήματα που αρκούσαν μόνο για δύο εισιτήρια. Προς μεγάλη της χαρά, ο εισπράκτορας της είπε να ανέβει στο λεωφορείο μαζί με την οικογένειά της. Κατόπιν, όταν έκοβε τα εισιτήρια αφού είχε αρχίσει το ταξίδι, τη χρέωσε μόνο για ένα εισιτήριο, το δικό της. Το λεωφορείο ήταν πολυτελέστατο, το πιο ακριβό που υπήρχε στην πόλη τους. Πόση ευγνωμοσύνη ένιωσε αυτή η οικογένεια για το ότι δεν έχασε την πνευματική τροφή που παρασχέθηκε στη συνέλευση περιοχής!

Βόρεια Αμερική και Νησιά της Καραϊβικής

Σε αυτό το μέρος του κόσμου άρχισε να αναπτύσσεται η σύγχρονη επίγεια οργάνωση του Ιεχωβά πριν από 110 χρόνια και πλέον. Εκτεταμένο κήρυγμα των καλών νέων έχει λάβει χώρα εδώ, αλλά ο Κύριος του θερισμού δεν έχει πει ότι το έργο έχει τελειώσει. Πράγματι, πέρσι, δεκάδες χιλιάδες άτομα βαφτίστηκαν σε αυτές τις χώρες.

Μια σκαπάνισσα στη Γρενάδα λέει ότι ένιωσε κάπως αποθαρρημένη βλέποντας ότι έπρεπε να ξαναπάει σε τομέα που είχε καλυφτεί αρκετές φορές μέσα στον προηγούμενο μήνα. Αλλά τι συνέβη; Η ίδια γράφει: «Όταν επισκέφτηκα τον Ροσέλ (ένα 16χρονο νεαρό) εκείνο το πρωινό, αυτός είχε μια παράξενη όψη. Εκείνη τη στιγμή αναρωτήθηκα αν ένιωθε καλά. Αυτός μου εξήγησε αργότερα ότι η ‘παράξενη’ όψη οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν περίμενε να απαντηθεί τόσο γρήγορα η προσευχή του. Βλέπετε, μία εβδομάδα νωρίτερα, προσευχήθηκε ειλικρινά να του δείξει ο Θεός τον ορθό τρόπο λατρείας, και να που εγώ του μιλούσα για τον Ιεχωβά.

»Μέσα σε ένα μήνα, άρχισε να παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Αγαπάει το διάβασμα, και μέσα σε δύο μήνες είχε ολοκληρώσει την ανάγνωση των βιβλίων ‘Γενηθήτω το Θέλημά Σου επί της Γης’, ‘Τα Έθνη Θέλουσι Γνωρίσει Ότι Εγώ Είμαι ο Ιεχωβά’—Πώς; [‘The Nations Shall Know That I Am Jehovah’—How?], Αποκάλυψη—Το Μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει!, Ο Άνθρωπος σε Αναζήτηση του Θεού, το βιβλίο Συζητάτε, το βιβλίο Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ, τα Βιβλία Έτους 1991 και 1992, τα περισσότερα από τα διαθέσιμα ειδικά βιβλιάρια, καθώς και τα τρέχοντα τεύχη των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα! . . . Βαφτίστηκε τον περασμένο Ιούλιο στη συνέλευση περιφερείας. Ο ίδιος έχει πραγματικά αντιληφτεί την αληθινότητα των λόγων του ψαλμωδού που αναφέρονται στο εδάφιο Ψαλμός 145:18: ‘Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία’».

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ροσέλ ζούσε στο υπόγειο εκείνου του σπιτιού επί δύο χρόνια. Όλο αυτόν τον καιρό, οι Μάρτυρες δεν είχαν έρθει σε επαφή ούτε με εκείνον ούτε με τη θεία του, παρότι ο τομέας καλύπτεται συχνά. Πόσο σημαντικό είναι να καλύπτουμε πλήρως τον τομέα μας!

Μια νεοσυνταυτισμένη γυναίκα, η οποία πήγε να παρακολουθήσει την τελική μέρα της Συνέλευσης Περιφερείας «Θεοσεβής Φόβος» που διεξάχτηκε στην Αντίγκουα, κατέβηκε από το αυτοκίνητο που τη μετέφερε κοντά στην είσοδο της Αίθουσας Συνελεύσεων. Αργότερα εκείνο το πρωινό ανακάλυψε ότι είχε χάσει το πορτοφόλι της το οποίο περιείχε 2.000 δολάρια Ανατολικής Καραϊβικής (περ. 170.000 δρχ.). Η ίδια θυμόταν ότι την τελευταία φορά που το είχε δει ήταν μόλις προτού αφήσει το αυτοκίνητο. Ακολούθησε προσεκτικά τη διαδρομή που είχε κάνει και έψαξε μαζί με τους ταξιθέτες που υπηρετούσαν στο πάρκινγκ, αλλά αυτό δεν έφερε αποτελέσματα. Η Μάρτυρας που την είχε καλέσει τη διαβεβαίωσε ότι «αν βρει κάποιος το πορτοφόλι στο χώρο του πάρκινγκ ή στην Αίθουσα Συνελεύσεων, οι αδελφοί θα το επιστρέψουν, διότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι έντιμοι και στοργικοί».

Το επόμενο πρωί, η γυναίκα, επειδή θυμήθηκε ότι μέσα στο πορτοφόλι βρισκόταν μια επιταγή στο όνομά της, τηλεφώνησε στην εταιρία που την είχε εκδώσει. Προς μεγάλη της έκπληξη, η υπάλληλος της εταιρίας αναφώνησε: «Κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά μόλις τηλεφώνησε για να ρωτήσει αν σας γνώριζα και πού θα μπορούσε να σας βρει. Αυτός βρήκε το πορτοφόλι σας έξω από τη συνέλευσή τους χθες». Αυτή η γυναίκα είναι περισσότερο πεπεισμένη από ποτέ άλλοτε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πραγματικά θεοφοβούμενοι.

Η παροχή φροντίδας σε ασθενή μέλη της οικογένειας αποτελεί ευθύνη όλων των Χριστιανών είτε αυτοί βρίσκονται στην ολοχρόνια υπηρεσία είτε όχι. Μια από τις αδελφές μας στην Αλάσκα βρήκε έναν τρόπο για να συνεχίσει το σκαπανικό μολονότι η υγεία της κόρης της απαιτούσε τη βοήθειά της σε απροσδόκητες στιγμές. Αυτό περιόριζε την υπηρεσία της αγρού μέχρι του σημείου να μπορεί να δίνει μαρτυρία μόνο χρησιμοποιώντας το τηλέφωνο από το σπίτι της. Κατόπιν, αφού σκέφτηκε το ζήτημα με προσευχή, αποφάσισε να έχει μαζί της ένα κινητό τηλέφωνο ενώ βρισκόταν στην υπηρεσία αγρού. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να βρίσκεται εκτός σπιτιού και ωστόσο να είναι διαθέσιμη «με ένα τηλεφώνημα» όταν υπήρχε ανάγκη. Αυτή η αδελφή έχει απολαύσει 28 χρόνια υπηρεσίας σκαπανέα, και δεν έχει καμιά διάθεση να εγκαταλείψει αυτό το πολύτιμο προνόμιο.

Μια αδελφή από το νησί Σεντ Κρουά, των Παρθένων Νησιών, Η.Π.Α., διαπίστωσε ότι ήταν ανάγκη να πάει το νεογέννητο μωρό της στο Πόρτο Ρίκο για ιατρική περίθαλψη. Μια μέρα, η προϊσταμένη νοσοκόμα πήρε την αδελφή στο γραφείο της και της είπε: «Πώς τα καταφέρνεις να έρχεσαι κάθε μέρα για να βλέπεις το μωρό σου και να το κάνεις αυτό επί τρεις μήνες; Ο λογαριασμός του ξενοδοχείου πρέπει να είναι πολύ μεγάλος. Όλες οι άλλες μητέρες έρχονται από τα νησιά και κατόπιν αφήνουν τα μωρά τους εδώ και αναγκάζονται να επιστρέψουν στο σπίτι τους». Η αδελφή τής μίλησε για την Επιτροπή Νοσοκομείων και της εξήγησε ότι ένα αντρόγυνο την είχε πάρει στο σπίτι του, τη φρόντιζε, της παρείχε μεταφορικό μέσο για το νοσοκομείο, και ούτω καθεξής. Η νοσοκόμα ρώτησε αν εκείνη γνώριζε αυτούς τους ανθρώπους προηγουμένως. Όταν η αδελφή απάντησε: «Όχι, αλλά αυτοί είναι αδελφοί μου», η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη. Μάλιστα, όλο το προσωπικό του νοσοκομείου εντυπωσιάστηκε. Όπως είπε η προϊσταμένη: «Αυτή είναι η θρησκεία που χρειάζεται ο κόσμος σήμερα».

‘Να! Αγροί Λευκοί για Θερισμό’

Όταν τόνιζε στους μαθητές του τη σπουδαιότητα της διακονίας για την οποία τους εκπαίδευε, ο Ιησούς τη σύγκρινε με θερισμό, λέγοντας: «Να! Σας λέω: Σηκώστε τα μάτια σας και δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». (Ιωάν. 4:35) Αργότερα τους είπε: «Ο θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι. Γι’ αυτό, παρακαλέστε τον Κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες στο θερισμό του». (Ματθ. 9:37, 38) Πόσο κατάλληλα είναι αυτά τα λόγια τώρα!

Η έκθεση για το περασμένο υπηρεσιακό έτος δείχνει ότι σε πολλές χώρες υπάρχει άφθονος θερισμός χαρούμενων υμνητών του Ιεχωβά. Μεταξύ των χωρών που ανέφεραν αύξηση 20 τοις εκατό ή και μεγαλύτερη ήταν η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ουκρανία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ανγκόλα και η Μοζαμβίκη.

Διάφορες θετικές εξελίξεις έχουν προωθήσει μια καταπληκτική θεοκρατική αύξηση στη Μοζαμβίκη κατά τη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1994. Από αυτές, ο κύριος παράγοντας που συντέλεσε στην αύξηση ήταν η μαζική εισροή προσφύγων οι οποίοι επέστρεψαν από γειτονικές χώρες, κυρίως από τη Μαλάουι. Τέσσερις ολόκληρες περιοχές γύρισαν στη Μοζαμβίκη το 1993, τότε που υπήρχαν μόνο δέκα περιοχές σε ολόκληρη τη χώρα. Ένας άλλος παράγοντας ήταν η αναδιοργάνωση των εκκλησιών που, εξαιτίας του πολέμου, είχαν χάσει κάθε επικοινωνία με την οργάνωση. Επίσης, και άλλα πολλά ενδιαφερόμενα άτομα προοδεύουν προς την αφιέρωση και το βάφτισμα.

Στην πόλη Μιλάνζ, που βρίσκεται στην επαρχία Ζαμπέζια, διεξάχτηκε μια συνέλευση περιοχής το Νοέμβριο του 1993. Προς μεγάλη τους χαρά, 505 υποψήφιοι για βάφτισμα, το ένα τέταρτο των 2.023 παρόντων στο πρωινό πρόγραμμα του Σαββάτου, σηκώθηκαν όρθιοι για να απαντήσουν στις δύο ερωτήσεις που τέθηκαν από τον ομιλητή. Στη συνέχεια, με φόντο το πανέμορφο όρος Μουλάντζε, τα μέλη αυτής της μεγάλης ομάδας, ψέλνοντας με αρμονία ύμνους της Βασιλείας, προχώρησαν μέσα από το κέντρο της πόλης, περνώντας μπροστά από την Καθολική εκκλησία, και πήγαν 6 χιλιόμετρα πιο πέρα στο κοντινότερο ποτάμι για να βαφτιστούν ως Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Μερικά προβατοειδή άτομα δέχονται την αλήθεια αμέσως. Μια ιεραπόστολος που διορίστηκε πρόσφατα στην Καμπότζη αναφέρει: «Κάποιο Σάββατο, καθώς έδινα μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι, διέθεσα ένα ειδικό βιβλιάριο σε μια νεαρή γυναίκα. Της έδειξα τη διευθέτηση για Γραφική μελέτη και έκλεισα ραντεβού μαζί της να επιστρέψω σε δύο μέρες για να συνεχίσω τη συζήτηση. Τη Δευτέρα, μετά τη μελέτη μας, της εξήγησα για τις συναθροίσεις και της έδωσα μια διαφημιστική πρόσκληση. Εκείνη την κοίταξε και μου είπε: ‘Θα σε δω αύριο’. Έτσι την Τρίτη παρακολούθησε τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Στο τέλος τη ρώτησα: ‘Πότε θα σε ξαναδώ λοιπόν;’ ‘Να πούμε αύριο;’ με ρώτησε εκείνη. ‘Εντάξει’, απάντησα, και έτσι κάναμε την τρίτη μελέτη μας την Τετάρτη. Στο τέλος εκείνης της μελέτης, ρώτησα: ‘Πότε θα σε ξαναδώ λοιπόν;’ Εκείνη έβγαλε πάλι την πρόσκληση που της είχα δώσει και είπε: ‘Αύριο στη συνάθροιση’. Έτσι, την πρώτη εβδομάδα που ήρθε σε επαφή με Μάρτυρες, εκείνη μελέτησε τρεις φορές και παρακολούθησε και τις τρεις συναθροίσεις. Από τότε συνεχίζει να τις παρακολουθεί τακτικά».

Αν συγκρίνουμε τις εκθέσεις της Ρωσίας για τον Αύγουστο του 1993 με εκείνες του Ιουνίου του 1994, θα δούμε ότι υπάρχει αύξηση 49 τοις εκατό στους ευαγγελιζομένους και 87 τοις εκατό στις οικιακές Γραφικές μελέτες. Τα περισσότερα από τα καινούρια άτομα βοηθήθηκαν σε προσωπική βάση. Αλλά σε μερικές περιοχές, αρκετά μεγάλες ομάδες ασπάστηκαν την αλήθεια. Ένας άντρας που ζει σε μια πόλη κοντά στην Αγία Πετρούπολη έλαβε ένα αντίτυπο του βιβλίου Ζείτε για Πάντα από συγγενείς του που μένουν στη Δημοκρατία της Γεωργίας. Επειδή αυτός ο νεαρός μετέδιδε αυτά που μάθαινε, άρχισε να συγκεντρώνεται μια ομάδα για να μελετήσει με τη βοήθεια του βιβλίου. Με βάση τα όσα έμαθαν, τα μέλη αυτής της ομάδας κατέστρεψαν τα είδωλα που είχαν και έκαναν αλλαγές στην κοσμική τους εργασία. Στη συνέχεια, έψαξαν να βρουν Μάρτυρες του Ιεχωβά για να τους βοηθήσουν να οργανώσουν το έργο κηρύγματος στην περιοχή τους. Ήρθαν μερικοί σκαπανείς για να βοηθήσουν, και σε τέσσερις μόνο μέρες άρχισαν 50 Γραφικές μελέτες. Τώρα υπάρχουν 22 ευαγγελιζόμενοι σε αυτή την πόλη, από τους οποίους οι 7 είναι βαφτισμένοι, και κάθε ευαγγελιζόμενος διεξάγει εννιά με δέκα Γραφικές μελέτες. Στο νησί Σαχαλίνη, στην ανατολική άκρη της Ρωσίας, υπήρξε επίσης έξοχη ανταπόκριση. Τον Ιανουάριο του 1991, ήταν μόνο οχτώ ευαγγελιζόμενοι στο νησί. Τώρα υπάρχουν περισσότεροι από 300 ζηλωτές ευαγγελιζόμενοι οι οποίοι είναι συνταυτισμένοι με έξι εκκλησίες.

Κάθε χρόνο, το τμήμα της Κολομβίας κάνει μια εκστρατεία για να καλυφτεί πλήρως ο τομέας και, με τη βοήθεια προσωρινών ειδικών σκαπανέων, να φτάσει το άγγελμα σε περισσότερες κωμοπόλεις σε απόμακρες περιοχές. Φέτος διορίστηκαν ειδικοί σκαπανείς σε 33 κωμοπόλεις οι οποίες βρίσκονται σε απομονωμένα μέρη της χώρας, ιδιαίτερα στις ανατολικές πεδιάδες. Αυτή είναι μια αχανής περιοχή που αποτελείται κυρίως από ζούγκλα και έχει λίγους δρόμους που συνδέουν τις απομονωμένες κωμοπόλεις. Παρά τις δύσκολες συνθήκες, ως αποτέλεσμα των προσπαθειών τους σχηματίστηκαν 22 νέοι όμιλοι. Σε ένα χωριό, ένας αδελφός συνάντησε κάποιον άντρα που είπε ότι στη σύζυγό του άρεσε να διαβάζει την Αγία Γραφή. Αργότερα αυτός πρότεινε να επισκεφτούν το γείτονά του επίσης. Ο γείτονας, με τη σειρά του, τους σύστησε σε μια ακόμη οικογένεια που ήθελε να μελετήσει. Μέσα σε έξι μήνες πέντε μέλη των τριών αυτών οικογενειών βαφτίστηκαν, και τώρα δύο από αυτούς είναι τακτικοί σκαπανείς. Αρκετοί ακόμη συγγενείς και γείτονες άρχισαν επίσης να μελετούν. Εκεί όπου δεν υπήρχαν καθόλου Μάρτυρες πριν από 18 μήνες, τώρα 80 άτομα παρακολουθούν δημόσιες ομιλίες στη δική τους Αίθουσα Βασιλείας.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό, ένας απομονωμένος όμιλος στην ενδοχώρα της Γουιάνας είχε μόνο μία βαφτισμένη ευαγγελιζόμενη. Αυτή εργάστηκε πολύ σκληρά μεταξύ του λαού, ο οποίος αποτελείται από Καραΐβες Ινδιάνους. Εκείνοι έχουν κατασκευάσει μια πολύ όμορφη Αίθουσα Βασιλείας η οποία είναι ανοιχτή στα πλάγια και έχει χωρητικότητα 500 και πλέον ατόμων. Υπάρχει ηχητικό σύστημα με περιφερόμενα μικρόφωνα που λειτουργούν με μπαταρίες. Τις Κυριακές το πρωί γίνεται η Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας και η Μελέτη Σκοπιάς, αρχίζοντας στις 8:30. Το απόγευμα έχουν τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και τη Συνάθροιση Υπηρεσίας. Όλα τα μέρη πρέπει να μεταφράζονται στην καραϊβική, μια γλώσσα που δεν γράφεται. Για να έρθουν στις συναθροίσεις, μερικοί περπατούν 40 χιλιόμετρα από την προηγούμενη μέρα. Όλοι βρίσκονται στη θέση τους πριν αρχίσουν οι συναθροίσεις, και μολονότι τα καθίσματα είναι πάγκοι χωρίς πλάτη, υπάρχει ελάχιστη μετακίνηση. Τις Τετάρτες το βράδυ, διεξάγονται μαθήματα ανάγνωσης και γραφής στην αγγλική με περίπου 100 παρόντες. Όταν γράφτηκε αυτή η έκθεση, τέσσερα ζευγάρια σχεδίαζαν να παντρευτούν νόμιμα πριν από τη συνέλευση περιφερείας. Άλλα 16 ζευγάρια δείχνουν ότι προετοιμάζονται να τακτοποιήσουν τη ζωή τους προκειμένου να γίνουν και αυτοί αφιερωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά.

Αληθινά, ο Ιεχωβά κάνει το λαό του να ευημερεί. Όπως προείπε το εδάφιο Ησαΐας 9:3: «Επολλαπλασίασας το έθνος, ηύξησας εις αυτό την χαράν· χαίρουσιν έμπροσθέν σου κατά την χαράν του θερισμού». Όπου και αν ζούμε, όποιες και αν είναι οι περιστάσεις μας, είθε όλοι εμείς που είμαστε υπηρέτες του Ιεχωβά, του μόνου αληθινού Θεού, να συμμετέχουμε όσο πληρέστερα γίνεται στο μεγαλειώδες έργο διακήρυξης της Βασιλείας που επιτελείται τώρα.