Ύμνος 89
Το Θείο Πρότυπο της Αγάπης
1. Σοφά ο Θεός μ’ αγάπη φροντίζει
Για εμάς
Στοργικά.
Μια θεία οδό αιώνια ορίζει,
Μας βοηθά,
Μας βοηθά.
Θαυμάσια οδός, σ’ αυτήν επιμένει,
Σ’ αυτήν οδηγεί, τους δούλους ποιμαίνει.
Μακριά της ποτέ κανείς μας μη μένει,
Θεού οδός
Αγάπης οδός.
2. Για τους αδελφούς αγάπη ποθούμε,
Ναι, αγνή
Και θερμή.
Μας υποκινεί αυτούς να βοηθούμε
Στο καθετί,
Στο καθετί.
Ω! πάντα θερμή ας είν’ η στοργή μας,
Γι’ αυτούς ν’ αγρυπνεί που είν’ αδελφοί μας,
Ζωή να ζητά γι’ αυτούς η ψυχή μας.
Αγάπη αυτή
Είν’ αδελφική.
3. Αγάπ’ είν’ Αυτός και για τ’ όνομά του,
Πάντ’ αγνή
Και πιστή,
Δουλεύει στο φως η οργάνωσή του
Και τον αινεί,
Και τον αινεί.
Ω! του Ιεχωβά τη δόξ’ ας υμνούμε,
Τα πρόβατα ’μείς τα άλλ’ ας ζητούμε,
Αυτά με στοργή ας υπηρετούμε.
Αγάπη αυτή
Είν’ αληθινή.