Μπορούμε να Κάνουμε Ό,τι Ζητάει ο Ιεχωβά

1. Ποια αισθήματα ίσως χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε κατά καιρούς, και γιατί;

¹ Το να συμμορφωνόμαστε με τους νόμους και τις αρχές του Ιεχωβά είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής σήμερα και μας βοηθάει να θέσουμε καλό θεμέλιο για ένα αιώνιο μέλλον. (Ψαλμ. 19:7-11· 1 Τιμ. 6:19) Ωστόσο, ο κόσμος του Σατανά μάς υποβάλλει σε μεγάλη πίεση. Η ατελής μας σάρκα κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Στην προσπάθειά μας να εκπληρώνουμε τις Γραφικές μας ευθύνες, ίσως κατά καιρούς νιώθουμε καταβαρημένοι. (Ψαλμ. 40:12· 55:1-8) Ίσως ακόμα και να αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να κάνουμε όλα όσα ζητάει ο Ιεχωβά από εμάς. Τέτοιες στιγμές, τι θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την πνευματική μας ισορροπία;

2. Πώς είναι ο Ιεχωβά λογικός όσον αφορά το τι αναμένει από εμάς;

² Οι Εντολές του Ιεχωβά Δεν Είναι Βαριές: Ο Ιεχωβά ποτέ δεν έχει παράλογες απαιτήσεις από εμάς. Οι εντολές του δεν είναι βαριές αλλά είναι για το καλό μας. (Δευτ. 10:12, 13· 1 Ιωάν. 5:3) Εκείνος λαβαίνει υπόψη του τις ανθρώπινες αδυναμίες μας, «θυμάται ότι είμαστε χώμα». (Ψαλμ. 103:13, 14) Ο Θεός δέχεται σπλαχνικά τις καλύτερες προσπάθειες που καταβάλλουμε για να τον υπηρετούμε, ακόμα και αν αυτές είναι περιορισμένες λόγω των περιστάσεών μας. (Λευιτ. 5:7, 11· Μάρκ. 14:8) Μας προσκαλεί να ρίξουμε σε αυτόν τα βάρη που σηκώνουμε και μας διαβεβαιώνει ότι θα καταστήσει δυνατόν για εμάς να παραμείνουμε πιστοί.—Ψαλμ. 55:22· 1 Κορ. 10:13.

3. Πώς μας ενισχύει ο Ιεχωβά για να υπομένουμε;

³ Ανάγκη Υπομονής: Γραφικές αφηγήσεις σχετικά με τηρητές ακεραιότητας όπως ο Ηλίας, ο Ιερεμίας και ο Παύλος καταδεικνύουν την ανάγκη υπομονής. (Εβρ. 10:36) Ο Ιεχωβά τούς στήριξε σε καιρούς αντιξοοτήτων και αποθάρρυνσης. (1 Βασ. 19:14-18· Ιερ. 20:7-11· 2 Κορ. 1:8-11) Υποκινούμαστε, επίσης, από την πιστότητα των αδελφών μας στους σύγχρονους καιρούς. (1 Πέτρ. 5:9) Ο στοχασμός γύρω από τέτοια παραδείγματα μπορεί να μας βοηθήσει να μην εξαντληθούμε στις ψυχές μας.

4. Γιατί είναι σημαντικό να παραμένουμε προσηλωμένοι στις υποσχέσεις του Θεού;

⁴ Η ελπίδα στις υποσχέσεις του Θεού είναι «άγκυρα για την ψυχή». (Εβρ. 6:19) Αυτή υποκίνησε τον Αβραάμ και τη Σάρρα να υπακούσουν όταν ο Ιεχωβά τούς ζήτησε να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να “μείνουν ως πάροικοι στη γη της υπόσχεσης”. Αυτή έδωσε τη δύναμη στον Μωυσή να πάρει άφοβα τη στάση του υπέρ της αληθινής λατρείας. Αυτή ενίσχυσε τον Ιησού ώστε να υπομείνει το ξύλο του βασανισμού. (Εβρ. 11:8-10, 13, 24-26· 12:2, 3) Το να κρατάμε την υπόσχεση του Θεού για έναν δίκαιο νέο κόσμο ολοζώντανη στην καρδιά μας θα βοηθήσει παρόμοια και εμάς να παραμείνουμε σταθεροί.—2 Πέτρ. 3:11-13.

5. Γιατί μπορεί να είναι υποκινητικό το να αναλογιζόμαστε τις δικές μας πράξεις οσιότητας;

⁵ Το να αναλογιζόμαστε τις δικές μας πράξεις οσιότητας, αυτοθυσίας και τόλμης τις οποίες έχουμε κάνει στο παρελθόν μπορεί επίσης να μας δώσει ώθηση στην υπηρεσία μας. (Εβρ. 10:32-34) Μας υπενθυμίζει τη χαρά που απολαμβάνουμε όταν δίνουμε στον Ιεχωβά ό,τι ζητάει από εμάς—την ολόψυχη αφοσίωσή μας.—Ματθ. 22:37.