πιστοποιούν ότι αυτό το υπόμνημα δεν είναι απλώς ιστορία. Οι αλάνθαστες προφητείες και η βαθιά σοφία που περιέχονται στη Γραφή καταδεικνύουν ότι είναι αυτό που ισχυρίζεται—το μέσο επικοινωνίας του Θεού με την ανθρωπότητα. Ανόμοια με τους μύθους, η Γραφή καταγράφει στις ιστορικές αφηγήσεις της ονόματα και ημερομηνίες, καθώς και γενεαλογικές και γεωγραφικές λεπτομέρειες. Μας δίνει μια εικόνα για το πώς ήταν η ζωή πριν από τον Κατακλυσμό και αποκαλύπτει γιατί ένας ολόκληρος κόσμος έφτασε σε ξαφνικό τέλος.

Τι δεν πήγε καλά με εκείνη την προκατακλυσμιαία κοινωνία; Το επόμενο άρθρο εξετάζει αυτό το ερώτημα. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα για εκείνους που ίσως αναρωτιούνται πόσο ασφαλές είναι το μέλλον του σύγχρονου πολιτισμού μας.

Γιατί Αφανίστηκε Εκείνος ο Αρχαίος Κόσμος;

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ Κατακλυσμός δεν ήταν μια φυσική καταστροφή. Ήταν εκτέλεση κρίσης από τον Θεό. Δόθηκε προειδοποίηση, αλλά κατά βάση αγνοήθηκε. Γιατί; Ο Ιησούς εξήγησε: «Εκείνες τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό . . . έτρωγαν και έπιναν, και οι άντρες παντρεύονταν και οι γυναίκες δίνονταν σε γάμο, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό, και δεν έδωσαν προσοχή μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους».​—Ματθαίος 24:38, 39.

Ένας Αναπτυγμένος Πολιτισμός

Από ορισμένες απόψεις, ο προκατακλυσμιαίος πολιτισμός απολάμβανε πλεονεκτήματα που εμείς δεν έχουμε σήμερα. Λόγου χάρη, όλη η ανθρωπότητα μιλούσε μία γλώσσα. (Γένεση 11:1) Αυτό θα ευνοούσε την επίτευξη διαφόρων πραγμάτων στις τέχνες και στις επιστήμες τα οποία απαιτούν συλλογική προσπάθεια από πολλούς ανθρώπους με ποικίλες ειδικότητες. Επίσης, η μεγάλη διάρκεια ζωής που απολάμβαναν τότε οι περισσότεροι άνθρωποι σήμαινε ότι μπορούσαν να συνεχίζουν να οικοδομούν πάνω στη γνώση που αποκτούσαν ανά τους αιώνες.

Μερικοί ισχυρίζονται ότι η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο μεγάλη εκείνον τον καιρό και ότι τα χρόνια που αναφέρονται στη Βιβλική αφήγηση ήταν στην πραγματικότητα μήνες. Αληθεύει αυτό; Εξετάστε την περίπτωση του Μααλαλήλ. Η Γραφή λέει: “Ο Μααλαλήλ έζησε εξήντα πέντε χρόνια και έγινε πατέρας του Ιάρεδ. Όλες οι ημέρες του Μααλαλήλ έφτασαν τα οχτακόσια ενενήντα πέντε χρόνια, και πέθανε”. (Γένεση 5:15-17) Αν ένας χρόνος αντιστοιχούσε με έναν μήνα, ο Μααλαλήλ έγινε πατέρας όταν ήταν μόνο πέντε χρονών! Όχι, οι άνθρωποι τότε ήταν πιο κοντά στην τέλεια ζωτικότητα του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ. Ζούσαν πράγματι επί αιώνες. Τι κατάφεραν να επιτελέσουν;

Πολλούς αιώνες πριν από τον Κατακλυσμό, ο πληθυσμός της γης είχε αυξηθεί σε τέτοιον βαθμό ώστε ο γιος του Αδάμ ο Κάιν μπόρεσε να χτίσει μια πόλη, την οποία ονόμασε Ενώχ. (Γένεση 4:17) Στη διάρκεια των προκατακλυσμιαίων αιώνων, αναπτύχθηκε ποικιλοτρόπως η παραγωγή διαφόρων πραγμάτων. Υπήρχαν σφυρηλάτες για “κάθε είδους χάλκινο και σιδερένιο εργαλείο”. (Γένεση 4:22) Αναμφίβολα αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιούνταν στην οικοδόμηση, στην ξυλουργική, στη ραπτική και στη γεωργία. Όλα αυτά τα επαγγέλματα αναφέρονται στις αφηγήσεις σχετικά με τους πρώτους ανθρώπινους κατοίκους της γης.

Η συσσωρευμένη γνώση θα έδινε τη δυνατότητα σε διαδοχικές γενιές να αναπτύσσουν ειδικότητες σε τομείς όπως η μεταλλουργία, η γεωπονία, η εκτροφή προβάτων και βοοειδών, η λογοτεχνία, καθώς και οι καλές τέχνες. Ο Ιουβάλ, λόγου χάρη, «υπήρξε ο πρώτος από όλους εκείνους που χειρίζονται την άρπα και τη φλογέρα». (Γένεση 4:21) Ο πολιτισμός αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Εντούτοις, τα πάντα έφτασαν σε ένα ξαφνικό τέλος. Τι συνέβη;

Τι Δεν Πήγε Καλά;

Παρ’ όλα τα πλεονεκτήματά της, η προκατακλυσμιαία κοινωνία είχε κακό ξεκίνημα. Ο ιδρυτής της, ο Αδάμ, στασίασε κατά του Θεού. Ο Κάιν, ο οποίος οικοδόμησε την πρώτη καταγραμμένη πόλη, δολοφόνησε τον ίδιο του τον αδελφό. Δεν μας προξενεί απορία που το κακό εξαπλώθηκε ραγδαία! Οι συνέπειες της ελαττωματικής κληρονομιάς την οποία άφησε ο Αδάμ στους απογόνους του άρχισαν να συσσωρεύονται.​—Ρωμαίους 5:12.

Τα πράγματα πλησίαζαν προφανώς στο απροχώρητο όταν ο Ιεχωβά αποφάσισε ότι θα επέτρεπε να συνεχιστεί η κατάσταση μόνο 120 ακόμη χρόνια. (Γένεση 6:3) Η Γραφή λέει: «Η κακία του ανθρώπου ήταν άφθονη στη γη και . . . κάθε τάση των σκέψεων της καρδιάς του ήταν μόνο κακή όλο τον καιρό. . . . Γέμισε η γη βία».​—Γένεση 6:5, 11.

Τελικά, δόθηκε η συγκεκριμένη πληροφορία στον Νώε ότι ο Θεός θα κατέστρεφε κάθε σάρκα με έναν κατακλυσμό. (Γένεση 6:13, 17) Αν και ο Νώε έγινε “κήρυκας δικαιοσύνης”, προφανώς ήταν δύσκολο για τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι τα πάντα γύρω τους επρόκειτο να φτάσουν στο τέλος τους. (2 Πέτρου 2:5) Μόνο οχτώ άνθρωποι έδωσαν προσοχή στην προειδοποίηση και σώθηκαν. (1 Πέτρου 3:20) Γιατί είναι αυτό σπουδαίο για εμάς σήμερα;

Ποια Σημασία Έχει για Εμάς;

Ζούμε σε καιρούς παρόμοιους με εκείνους του Νώε. Ακούμε τακτικά για φρικιαστικές τρομοκρατικές ενέργειες, εκστρατείες γενοκτονίας, μαζικές δολοφονίες από οπλοφόρους χωρίς προφανή κίνητρα καθώς και για συγκλονιστικές πράξεις βίας στο σπίτι. Η γη έχει ξαναγεμίσει με βία και, όπως στο παρελθόν, ο κόσμος έχει προειδοποιηθεί για την επερχόμενη κρίση. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι θα ερχόταν ως ο προσδιορισμένος Κριτής του Θεού και θα χώριζε τους ανθρώπους όπως ο βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. Όσοι βρεθούν ανάξιοι, είπε ο Ιησούς, «θα απέλθουν σε αιώνια εκκοπή». (Ματθαίος 25:31-33, 46) Ωστόσο, όπως λέει η Γραφή, αυτή τη φορά θα υπάρξουν εκατομμύρια επιζώντες—ένα μεγάλο πλήθος λάτρεων του μόνου αληθινού Θεού. Στον επερχόμενο κόσμο, αυτοί θα απολαμβάνουν ζωή με παντοτινή ειρήνη και ασφάλεια όσο ποτέ άλλοτε.​—Μιχαίας 4:3, 4· Αποκάλυψη 7:9-17.

Πολλοί χλευάζουν τέτοιες Βιβλικές δηλώσεις, καθώς και τις προειδοποιήσεις για την εκτέλεση κρίσης που θα αποδείξει ότι αυτές οι δηλώσεις είναι αληθινές. Εντούτοις, ο απόστολος Πέτρος εξήγησε ότι τέτοιοι σαρκαστές αγνοούν τα γεγονότα όταν έγραψε: «Στις τελευταίες ημέρες θα έρθουν εμπαίκτες . . . [οι οποίοι] θα λένε: “Πού είναι αυτή η υποσχεμένη παρουσία του;” . . . Διότι θεληματικά τους διαφεύγει αυτό το γεγονός, ότι υπήρχαν ουρανοί από παλιά και γη που στεκόταν συμπαγής έξω από νερό και ανάμεσα σε νερό με το λόγο του Θεού· και με εκείνα τα μέσα ο κόσμος εκείνου του καιρού υπέστη καταστροφή όταν κατακλύστηκε με νερό. Και με τον ίδιο λόγο οι ουρανοί και η γη που υπάρχουν τώρα είναι αποταμιευμένα για τη φωτιά και φυλάττονται μέχρι την ημέρα της κρίσης και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων».​—2 Πέτρου 3:3-7.