Ταξίδι με τη Μεγαλύτερη Γραμμή Τρόλεϊ του Κόσμου
ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Μπορούν μερικά κέρματα να προσφέρουν μια αξέχαστη εμπειρία; Ναι, όταν με αυτά αγοράζεις εισιτήριο για τη μεγαλύτερη γραμμή τρόλεϊ του κόσμου. Το τρόλεϊ ταξιδεύει περίπου 95 χιλιόμετρα, από το Σιμφερόπολ, πόλη που βρίσκεται στο κέντρο της χερσονήσου της Κριμαίας, στη νότια Ουκρανία, μέχρι τη Γιάλτα, στην ηλιόλουστη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Θα θέλατε να κάνουμε μαζί αυτό το συναρπαστικό ταξίδι;
ΣΤΑ γραφεία Συγκοινωνιών του Σιμφερόπολ, συναντάμε τον Σλάβνι Γκιόργκι Μιχαΐλοβιτς—τον κ. Σλάβνι, για συντομία. Εργάζεται εδώ από το 1959, και ασφαλώς ξέρει καλά τη δουλειά του. Ο κ. Σλάβνι αρχικά μας συνοδεύει στο μουσείο συγκοινωνιών όπου εκτίθενται φωτογραφίες των αντρών και των γυναικών που κατασκεύασαν αυτή τη γραμμή τρόλεϊ. «Το τρόλεϊ χρειάζεται πολύ περισσότερα πράγματα από έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο», εξηγεί. «Εργάτες ανήγειραν εκατοντάδες πύργους πάνω στους οποίους στερέωσαν ηλεκτρικά καλώδια μήκους πολλών χιλιομέτρων. Μηχανικοί κατασκεύασαν ηλεκτρικούς σταθμούς για την παροχή ρεύματος».
«Γιατί χρησιμοποιούνται ηλεκτροκίνητα τρόλεϊ για μια τόσο μεγάλη ορεινή διαδρομή αντί για βενζινοκίνητα λεωφορεία;» ζητάμε να μάθουμε.
«Τα τρόλεϊ είναι πιο καθαρά από τα βενζινοκίνητα λεωφορεία», λέει ο κ. Σλάβνι. «Προστατέψαμε την κληρονομιά των παρθένων βουνών και των καθαρών ακτών μας».
«Θα μπορούσαν, όμως, λίγα λεωφορεία να κάνουν πράγματι τόσο κακό;» ρωτάμε.
«Λίγα λεωφορεία!» ανταπαντάει εκείνος. «Όταν τα τρόλεϊ ήταν στις δόξες τους πριν από μερικά χρόνια, τη θερινή περίοδο αναχωρούσαν κάθε δύο με τρία λεπτά και συνολικά έκαναν 400 διαδρομές την ημέρα».
Έχοντας αυτά υπόψη, ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας.
Το Ταξίδι Αρχίζει
Ο Κεντρικός Σταθμός του Σιμφερόπολ είναι το σημείο αναχώρησής μας. Δεκάδες ηλεκτρικά καλώδια σχηματίζουν ψηλά έναν αργυρόχρωμο δαίδαλο. Βρίσκουμε το ταμείο και αγοράζουμε τα εισιτήριά μας. Στη συνέχεια ανεβαίνουμε στο τρόλεϊ Αρ. 52. Ξεκινάμε!
Έπειτα από 29 χιλιόμετρα, αρχίζουμε την ανάβαση στα βουνά. Σύντομα βρισκόμαστε ανάμεσα στις ψυχρές σκιές που σχηματίζουν οι πανύψηλοι φυσικοί ουρανοξύστες. Απότομες πλαγιές, καλυμμένες με αειθαλή δέντρα καθώς και με δέντρα που παράγουν σκληρή ξυλεία, απλώνονται προς τα κάτω για να ενωθούν με τις χιονοσκέπαστες κοιλάδες. Δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε στην κορυφή και η εξίσου εντυπωσιακή κατάβαση μας κόβει την ανάσα. Μπροστά μας, μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, υπάρχει ένας κατηφορικός δρόμος γεμάτος στροφές. Τα ισχυρά φρένα του τρόλεϊ κρατούν υπό έλεγχο την αυξανόμενη ταχύτητά μας. Ο οδηγός μας μάς κατεβάζει με ασφάλεια από το βουνό!
Φτάνοντας στους πρόποδες μπαίνουμε στην πόλη Αλούστα, στρίβουμε δεξιά και συνεχίζουμε το ταξίδι προς τα νότια παίρνοντας τον παραλιακό δρόμο. Στα αριστερά μας είναι η Μαύρη Θάλασσα. Στα δεξιά, τα μαγευτικά Κριμαϊκά Όρη σχηματίζουν ένα προστατευτικό τείχος.
Λίγο πιο πέρα στο δρόμο, στα περίχωρα του χωριού Πούσκινο, βλέπουμε το Βουνό της Αρκούδας. Σύμφωνα με τους ντόπιους, ο θρύλος λέει ότι μια γιγάντια αρκούδα μεταμορφώθηκε σε βράχο όταν προσπάθησε να καταπιεί τη Μαύρη Θάλασσα. Το κεφάλι της, λένε, βρίσκεται ακόμη μέσα στο νερό και πίνει. Αναρωτιέμαι: “Γιατί δεν λένε οι χωρικοί ότι η αρκούδα έπεσε στο νερό επειδή ήπιε πολύ κρασί; Εξάλλου, περάσαμε από πολλά αμπέλια”. Αυτή είναι οινοπαραγωγική περιοχή και εδώ βρίσκονται οι Αμπελώνες Μασάντρα, που έχουν κερδίσει σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Κατόπιν, στο χωριό Νικίτα, κατεβαίνουμε από το τρόλεϊ στο Βοτανικό Κήπο Νικίτσκι. Ο κήπος έχει διεθνή χαρακτήρα εφόσον περιέχει χιλιάδες φυτά από όλο τον κόσμο. Με την έμπειρη ξεναγό μας, την Ταμάρα, απολαμβάνουμε το άρωμα των μεγάλων αειθαλών δέντρων κοντά στην είσοδο. «Είναι κέδροι του Λιβάνου», μας εξηγεί. «Ο Σολομών κατασκεύασε το ναό του με αυτά τα επιβλητικά δέντρα». Η ξεναγός μας έχει δίκιο, επειδή η Αγία Γραφή αναφέρει ότι οι κέδροι χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς σε εκείνο το μνημειώδες κατασκευαστικό έργο που είχε αναλάβει ο Σολομών.—1 Βασιλέων 5:6-18.
Καθώς κατηφορίζουμε μέσα από ευκολοδιάβατα, χαλικόστρωτα μονοπάτια, παρατηρούμε ένα παρτέρι από αγκαθωτούς θάμνους. «Τριανταφυλλιές», λέει η Ταμάρα. «Στον κήπο υπάρχουν 200 ποικιλίες οι οποίες είναι ολάνθιστες στα τέλη Μαΐου και στις αρχές Ιουνίου». Αργότερα βρισκόμαστε μπροστά σε έναν απλό θάμνο ύψους περίπου 2,5 μέτρων. «Αυτό είναι το δέντρο Παρροτία η Περσική», μας λέει η Ταμάρα, στην οποία απ’ ό,τι φαίνεται αρέσει αυτό το είδος. «Το ανθεκτικό του ξύλο, υποκατάστατο του μετάλλου, μπορεί κανείς να το χτυπήσει με το σφυρί σαν σιδερένιο καρφί. Μάλιστα βυθίζεται στο νερό». Σύντομα φτάνει ένα τρόλεϊ και χαιρόμαστε που μπορούμε και πάλι να καθήσουμε και να ξεκουράσουμε τα κουρασμένα μας πόδια στη μικρή διαδρομή μέχρι τη Γιάλτα, την τελευταία στάση του τρόλεϊ. Πολλοί θυμούνται τη Γιάλτα κυρίως για την ιστορική διάσκεψη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η οποία διεξάχθηκε στο Ανάκτορο Λιβαντίγια το 1945. Σε αυτή τη διάσκεψη οι ηγέτες των τριών κυριότερων Συμμαχικών Χωρών συναντήθηκαν για να σχεδιάσουν την τελική επίθεση κατά της ναζιστικής Γερμανίας και την κατάληψή της.
Το Ταξίδι της Επιστροφής
Πλησιάζει το απόγευμα, και είναι ώρα να επιβιβαστούμε στο τρόλεϊ για την επιστροφή μας. Στο δρόμο, παιδιά πουλάνε μπουκέτα με διάφορα λουλούδια. Κατεβαίνουμε αυθόρμητα από το τρόλεϊ για να αγοράσουμε μερικά, και μας περικυκλώνει στη στιγμή μια ομάδα από ενθουσιώδεις εμπόρους. «Τι είναι αυτά τα λουλούδια με το μαργαριταρένιο χρώμα;» ρωτάω τη Γιάνα, ένα 15χρονο κορίτσι με καστανά μαλλιά. «Γάλανθοι», απαντάει με καμάρι. Δείχνοντας προς το λόφο στην άλλη μεριά του δρόμου, προσθέτει: «Τους μαζεύουμε από εκείνη την πλαγιά νωρίς το πρωί όταν αρχίζει να λιώνει το χιόνι στην άκρη».
Σύντομα βρισκόμαστε και πάλι στο τρόλεϊ, που μας οδηγεί με τραντάγματα στο τέλος του ταξιδιού μας. Σαν παιδιά που τελείωσαν τη βόλτα τους με το τρενάκι του λούνα παρκ για πρώτη φορά, θέλουμε να επιστρέψουμε και να ξανακάνουμε το ταξίδι από την αρχή!
[Χάρτες στη σελίδα 22, 23]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΚΡΙΜΑΙΑ
Μαύρη Θάλασσα
ΣΙΜΦΕΡΟΠΟΛ
↓ Όρος Τσατίρ-Νταγκ
Αλούστα
↓
Πούσκινο
↓ Βουνό της Αρκούδας
Νικίτα
↓ Μασάντρα
Γιάλτα
Λιβαντίγια
Όρος Άι Πέτρι
Αλούπκα
[Εικόνα στη σελίδα 22, 23]
Όρος Άι Πέτρι
[Εικόνες στη σελίδα 23]
Ανάκτορο Βοροντσόφ, Αλούπκα
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Μαρμάρινη Σπηλιά, Όρος Τσατίρ-Νταγκ
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Βουνό της Αρκούδας
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Κάστρο της “Χελιδονοφωλιάς”, Γιάλτα
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Κελάρι της Μασάντρας, στη Γιάλτα, με μπουκάλια σέρι από το 1775
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Καταρράκτες Ουτσανσού, στη Γιάλτα, ύψους 100 και πλέον μέτρων, οι ψηλότεροι στην Κριμαία
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Το ιστορικό Ανάκτορο Λιβαντίγια, Γιάλτα