ΠΥΛΩΡΟΣ

Στην αρχαιότητα οι πυλωροί, που ονομάζονταν επίσης θυρωροί, υπηρετούσαν σε διάφορα μέρη, όπως στις πύλες κάποιας πόλης, στις πύλες του ναού, ακόμη και σε εισόδους ή πόρτες σπιτιών. Οι πυλωροί που ήταν διορισμένοι στις πύλες της πόλης έπρεπε να φροντίζουν να είναι κλειστές το βράδυ, εκτελούσαν δε καθήκοντα φρουρού στην πύλη. Άλλοι φρουροί μπορεί να τοποθετούνταν ως σκοποί πάνω από την πύλη ή σε έναν πύργο από όπου είχαν ευρύ οπτικό πεδίο και μπορούσαν να αναγγέλλουν όποιους πλησίαζαν στην πόλη. Οι φρουροί συνεργάζονταν με τον πυλωρό. (2Σα 18:24, 26) Η θέση του πυλωρού ήταν πολύ υπεύθυνη, εφόσον η ασφάλεια της πόλης εξαρτόταν σε σημαντικό βαθμό από αυτόν και ο ίδιος αποτελούσε δίαυλο επικοινωνίας ανάμεσα σε όσους βρίσκονταν εντός και εκτός της πόλης. (2Βα 7:10, 11) Οι θυρωροί του Βασιλιά Ασσουήρη, δύο από τους οποίους συνωμότησαν για να τον δολοφονήσουν, αποκαλούνταν επίσης αυλικοί.—Εσθ 2:21-23· 6:2.

Στο Ναό. Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Βασιλιάς Δαβίδ οργάνωσε πλήρως τους Λευίτες και όσους εργάζονταν στο ναό, μεταξύ των οποίων και τους πυλωρούς, οι οποίοι έφταναν τους 4.000. Αυτοί έρχονταν στο ναό για εφτά ημέρες κάθε φορά, σύμφωνα με τις υποδιαιρέσεις τους. Είχαν την ευθύνη να φυλάνε τον οίκο του Ιεχωβά και να φροντίζουν ώστε οι πόρτες να ανοίγουν και να κλείνουν στις κατάλληλες ώρες. (1Χρ 9:23-27· 23:1-6) Εκτός από τα καθήκοντα φύλαξης που εκτελούσαν, κάποιοι πυλωροί ασχολούνταν και με τις συνεισφορές που έφερνε ο λαός για χρήση στο ναό. (2Βα 12:9· 22:4) Αργότερα, όταν ο Ιωδαέ ο αρχιερέας έχρισε τον Ιωάς βασιλιά, διορίστηκαν ειδικοί φρουροί στις πύλες του ναού για να προστατέψουν τον νεαρό Ιωάς από τη σφετερίστρια, τη Βασίλισσα Γοθολία. (2Βα 11:4-8) Όταν ο Βασιλιάς Ιωσίας εξάλειψε την ειδωλολατρία, οι θυρωροί βοήθησαν να απομακρυνθούν από το ναό τα σκεύη που είχαν χρησιμοποιηθεί στη λατρεία του Βάαλ. Στη συνέχεια, αυτά κάηκαν έξω από την πόλη.—2Βα 23:4.

Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη, ιερείς και Λευίτες διορίζονταν ως θυρωροί και φρουροί στο ναό που είχε ανοικοδομήσει ο Ηρώδης. Απαιτούνταν από αυτούς να είναι σε επιφυλακή, διότι ο επιβλέπων ή επόπτης του Όρους του Ναού περιπολούσε και εμφανιζόταν αναπάντεχα, ο δε φρουρός χρειαζόταν να παραμένει άγρυπνος στη θέση του διαρκώς ώστε να μην καταληφθεί εξαπίνης. Υπήρχε και ένας άλλος επόπτης ο οποίος είχε την ευθύνη να ρίχνει κλήρο για τις υπηρεσίες του ναού. Όταν αυτός ερχόταν και χτυπούσε την πόρτα, ο φρουρός έπρεπε να είναι ξύπνιος για να του ανοίξει. Και αυτός, επίσης, θα μπορούσε να πιάσει το φρουρό να κοιμάται. Σχετικά με αυτό το θέμα της αγρύπνιας, το Μισνά (Μιντότ 1:2) λέει: «Ο επόπτης του Όρους του Ναού περιπολούσε από σκοπιά σε σκοπιά έχοντας μπροστά του αναμμένους δαυλούς, και αν κάποιος φρουρός δεν σηκωνόταν να του πει: “Ω! επόπτη του Όρους του Ναού, ειρήνη σε εσένα!” και ήταν φανερό ότι κοιμόταν, εκείνος τον χτυπούσε με το ραβδί του και είχε δικαίωμα να κάψει τη στολή του».—Μετάφραση (στην αγγλική) Χ. Ντάνμπι· βλέπε επίσης Απ 16:15.

Αυτοί οι πυλωροί και φρουροί τοποθετούνταν στις θέσεις τους για να προφυλάσσουν το ναό από ληστείες και για να κρατούν μακριά όλα τα ακάθαρτα άτομα και όλους τους παρείσακτους.

Στα Σπίτια. Στις ημέρες των αποστόλων, μερικά σπίτια είχαν θυρωρούς. Στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του Ιωάννη Μάρκου, μια υπηρέτρια ονόματι Ρόδη απάντησε στο χτύπημα του Πέτρου όταν αυτός επέστρεψε από τη φυλακή, αφού είχε ελευθερωθεί από έναν άγγελο. (Πρ 12:12-14) Η κοπέλα που εργαζόταν ως θυρωρός στο σπίτι του αρχιερέα ρώτησε τον Πέτρο αν ήταν από τους μαθητές του Χριστού.—Ιωα 18:17.

Ποιμένες. Οι ποιμένες στους Βιβλικούς χρόνους φύλαγαν τα ποίμνιά τους σε μάντρες, ή αλλιώς στάνες, στη διάρκεια της νύχτας. Αυτές οι μάντρες αποτελούνταν από έναν χαμηλό πέτρινο τοίχο και μια πόρτα. Τα ποίμνια ενός ή ενίοτε αρκετών ανθρώπων παρέμεναν στη μάντρα στη διάρκεια της νύχτας, ενώ υπήρχε κάποιος θυρωρός που τα πρόσεχε και τα προστάτευε. Προφανώς από αυτή τη συνήθεια άντλησε ο Ιησούς την παραβολή στην οποία έκανε λόγο για έναν θυρωρό, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του, όχι μόνο ως τον ποιμένα των προβάτων του Θεού, αλλά και ως την πόρτα από την οποία μπορούσαν να περάσουν τα πρόβατα.—Ιωα 10:1-9.

Χριστιανοί. Ο Ιησούς τόνισε την ανάγκη που υπάρχει να παραμένουν οι Χριστιανοί άγρυπνοι και να είναι σε εγρήγορση όσον αφορά την έλευσή του ως εκτελεστή εντεταλμένου από τον Ιεχωβά. Παρομοίασε τον Χριστιανό με το θυρωρό τον οποίο ο κύριός του διέταξε να είναι σε εγρήγορση και να τον αναζητήσει κατά την επιστροφή του από κάποιο ταξίδι σε ξένη χώρα.—Μαρ 13:33-37· βλέπε ΠΥΛΗ· ΦΡΟΥΡΟΣ, ΦΥΛΑΚΑΣ.