ΠΑΔΑΝ

(Παδάν) [πιθανώς, Πεδιάδα].

Η συντετμημένη μορφή του τοπωνυμίου «Παδάν-αράμ». (Γε 35:9· 48:7) Προφανώς πρόκειται για την ίδια τοποθεσία με «το πεδίο της Συρίας [Αράμ]». (Γε 28:6, 7· Ωσ 12:12) Η Παδάν ήταν μια περιοχή γύρω από την πόλη Χαρράν, στη βόρεια Μεσοποταμία. (Γε 28:7, 10· 29:4) Μολονότι μερικοί θεωρούν ότι η Παδάν ταυτίζεται με την Αράμ-ναχαραΐμ, φαίνεται πιο πιθανό ότι η Παδάν ήταν ένα τμήμα της Αράμ-ναχαραΐμ. (Γε 24:10, υποσ.· 25:20, υποσ.) Αυτό μπορεί να εξαχθεί από το γεγονός ότι η Αράμ-ναχαραΐμ περιλάμβανε βουνά, κάτι που δεν θα μπορούσε να ισχύει για την Παδάν, αν η σημασία του ονόματός της εκλαμβάνεται ορθά ως «πεδιάδα».—Αρ 23:7, υποσ.· Δευ 23:4, υποσ.

Ο πατριάρχης Αβραάμ κατοίκησε προσωρινά στη Χαρράν, στην περιοχή της Παδάν. (Γε 12:4· 28:7, 10) Μεταγενέστερα, ο γιος του ο Ισαάκ και έπειτα ο εγγονός του ο Ιακώβ πήραν τις συζύγους τους από τους απογόνους των συγγενών του Αβραάμ που κατοικούσαν σε εκείνη την περιοχή. (Γε 22:20-23· 25:20· 28:6) Ο ίδιος ο Ιακώβ έζησε 20 χρόνια στην Παδάν, υπηρετώντας τον πεθερό του τον Λάβαν. (Γε 31:17, 18, 36, 41) Ενόσω ζούσε εκεί, έγινε πατέρας της Δείνας και 11 γιων. (Γε 29:20–30:24) Ο 12ος γιος του, ο Βενιαμίν, γεννήθηκε στη Χαναάν.—Γε 35:16-18, 22-26· 46:15· 48:7.