ΚΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΥΤΗ

Κρίκος που τον φορούσαν στη μύτη ως κόσμημα. Τον έβαζαν είτε στην αριστερή είτε στη δεξιά πλευρά της μύτης είτε ανάμεσα στα ρουθούνια, και τον φορούσαν κυρίως γυναίκες. (Γε 24:22, 30, 47· Ησ 3:21) Ωστόσο, σύμφωνα με κάποιες μεταφράσεις, κρίκους στη μύτη φορούσαν και οι άντρες της φυλής των Ισμαηλιτών.—Κρ 8:24-26.

Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «κρίκος για τη μύτη» (νέζεμ) μπορεί να σημαίνει και σκουλαρίκι, σε κάποιες περιπτώσεις δε το σχήμα αυτών των κοσμημάτων ίσως διέφερε ελάχιστα. Μερικές φορές τα συμφραζόμενα καθιστούν δυνατό να προσδιορίσουμε αν εννοείται κρίκος για τη μύτη ή σκουλαρίκι.—Παράβαλε Γε 24:47 με Γε 35:4· Ιεζ 16:12· βλέπε ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ.

Παρότι οι κρίκοι για τη μύτη φτιάχνονταν γενικά από χρυσό, χρησιμοποιούνταν και άλλα υλικά, όπως το ασήμι. Μπορεί να κοσμούνταν με χάντρες, κοράλλια ή πετράδια που κρέμονταν από τον κρίκο. Η διάμετρός τους ποίκιλλε από 2,5 μέχρι και 7,5 εκ. Επειδή ο κρίκος κρεμόταν πάνω από το στόμα, έπρεπε να τον σηκώνουν όταν έτρωγαν.

Στο εδάφιο Παροιμίες 11:22 μια γυναίκα με ωραία εξωτερική εμφάνιση που απορρίπτει τη σύνεση παρομοιάζεται με «χρυσό σκουλαρίκι της μύτης το οποίο βρίσκεται στο ρύγχος γουρουνιού».