۴ به خودم می‌گویم:‏ «انسان فانی چیست که به فکر او باشی،‏

و پسر انسان چیست که از او مراقبت کنی؟‏»‏+

۶ تو او را بر کارهای دستت مسلّط کردی؛‏+

و همه چیز را زیر پاهایش قرار دادی:‏