۱۰ ‏«‹اگر کسی بخواهد برای قربانی سوختنی گوسفند یا بزی بیاورد،‏+ آن گوسفند* یا آن بز باید نر و سالم باشد.‏+

۱۳ شخصی که آن هدیه را می‌آورد باید روده‌ها و پاچه‌های آن گوسفند یا بز را با آب بشوید و کاهن کل هدیه را روی مذبح تقدیم کند تا دودش بلند شود.‏ آن حیوان،‏ قربانی سوختنی با بویی خوشایند* برای یَهُوَه است که روی آتش به او تقدیم می‌شود.‏