۱۴ وقتی آن لایهٔ شبنم بخار شد،‏ پولک‌های نازکی مثل برفک ریز روی سطح بیابان باقی ماند.‏+

۲۰ تو به آن‌ها روح نیکویت را دادی تا خردمند شوند.‏+ از دادن مَنّا به آن‌ها دریغ نکردی + و هر وقت تشنه شدند،‏ برایشان آب فراهم کردی.‏+

۳۱ مثلاً اجداد ما در بیابان ‹مَنّا› خوردند،‏+ همان طور که نوشته شده است:‏ ‹او از آسمان به آن‌ها نان داد تا بخورند.‏›»‏+