۶۳ این‌ها اسرائیلیانی بودند که موسی و اِلعازارِ کاهن در دشت‌های موآب،‏ کنار رود اردن و نزدیک شهر اَریحا،‏ آن‌ها را نام‌نویسی کردند.‏ ۶۴ اما در میان آن‌ها،‏ حتی یک نفر هم از کسانی که موسی و هارونِ کاهن قبلاً در بیابان سینا سرشماری کرده بودند وجود نداشت،‏+

۱۱ ‏‹هیچ کدام از افراد ۲۰ ساله به بالا که از مصر بیرون آمدند،‏ سرزمینی را که قسم خوردم به ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب بدهم،‏+ نخواهند دید،‏+ چون با تمام دل و جان از من اطاعت* نکردند.‏

۳۵ ‏‹حتی یک نفر از این نسل شریر هم سرزمین خوبی را که قسم خوردم به پدرانتان بدهم،‏ نخواهد دید،‏+

۱۱ برای همین،‏ با خشم و عصبانیت قسم خوردم و گفتم:‏

‏«آن‌ها به آسایش من راه پیدا نخواهند کرد.‏»‏+

۱۸ خدا دربارهٔ چه کسانی قسم خورد و به آن‌ها گفت که به آسایش او راه پیدا نخواهند کرد؟‏ آیا دربارهٔ همان اشخاصی نبود که از او اطاعت نکردند؟‏

۳ ما که ایمان داریم،‏* می‌توانیم به آسایش خدا راه پیدا کنیم.‏ اما او دربارهٔ افراد نامطیع گفته است:‏ «با خشم و عصبانیت قسم خوردم و گفتم،‏ ‹آن‌ها به آسایش من راه پیدا نخواهند کرد،‏›»‏+ هرچند که کارهای او با شروع نسل بشر* به پایان رسیده بود؛‏+