۲۸ بعد پادشاه از او پرسید:‏ «چه شده؟‏» او جواب داد:‏ «این زن به من گفت،‏ ‹پسرت را بده تا امروز او را بخوریم و فردا هم پسر مرا می‌خوریم.‏›‏+

۱۰ مادرانی که زمانی دلسوز بودند،‏ از فشار گرسنگی بچه‌هایشان را با دست‌های خودشان پختند.‏+

در طی سختی‌های قومم،‏* آن بچه‌ها غذای مادرانشان* شدند.‏+

۱۰ ‏«در نتیجه،‏ پدران و مادرانی که در اورشلیم ساکنند،‏ فرزندانشان را خواهند خورد + و فرزندان،‏ پدران و مادرانشان را.‏ آن وقت،‏ من اهالی اورشلیم را مجازات می‌کنم و کسانی را که باقی بمانند به هر طرف پراکنده خواهم کرد.‏»‏+