۲ ای خدای من،‏ به تو توکّل می‌کنم؛‏+

نگذار شرمنده شوم،‏+

پناهگاهی محکم* برای من باش،‏

و قلعه‌ای مستحکم برای نجات من.‏+

۳ تو صخره و پناهگاه من هستی؛‏+

به خاطر نامت + مرا رهبری و هدایت کن.‏+

۱۸ بگذار کسانی که به من آزار می‌رسانند،‏ سرافکنده شوند،‏+

ولی نگذار که من سرافکنده شوم!‏

بگذار آن‌ها به وحشت بیفتند،‏

ولی نگذار که من به وحشت بیفتم!‏

بگذار روز بلایشان بیاید؛‏+

آن‌ها را خرد کن و کاملاً* از بین ببر.‏