۱۹ با عرق پیشانی‌ات نان* خواهی خورد تا زمانی که به خاک زمین برگردی،‏ چون از خاک گرفته شده‌ای؛‏+ تو از خاک هستی و به خاک برمی‌گردی.‏»‏+

۲۹ اما وقتی روی خود را از آن‌ها برمی‌گردانی،‏ پریشان می‌شوند.‏

اگر روحشان* را از آن‌ها بگیری،‏ می‌میرند و به خاک برمی‌گردند.‏+

۲۰ انسان‌ها و حیوانات هر دو به یک جا می‌روند.‏+ همهٔ آن‌ها از خاک هستند + و به خاک برمی‌گردند.‏+

۷ آن وقت انسان که از خاک ساخته شده است به خاک برمی‌گردد + و نیروی زندگی* به خدای حقیقی که آن را داده بود برمی‌گردد.‏+