۸ وقتی دریا و آب‌هایش از دل زمین* فَوَران کرد،‏+

چه کسی برای آن حد و مرز قرار داد؟‏

۹ وقتی ابرها را لباس دریا کردم،‏

و تاریکی مطلق را قُنداق آن.‏

۱۰ وقتی برایش حد و مرز تعیین کردم،‏

و درها و پشت‌بندها برایش قرار دادم،‏+

۱۱ و گفتم،‏ ‹تا اینجا می‌توانی بیایی و بس؛‏

موج‌های پرتلاطم* و بلندت نباید از اینجا جلوتر بروند،‏› تو کجا بودی؟‏+

۲۹ وقتی برای دریاها حد و مرز قرار داد

تا آب‌ها از حدّی که او برایشان گذاشته فراتر نروند،‏+

و وقتی پایه و اساس زمین را گذاشت،‏*

۲۲ یَهُوَه می‌گوید:‏ ‹آیا نباید به من احترام بگذارید؟‏›‏*

آیا نباید در مقابل من از ترس بلرزید؟‏

من هستم که شن‌ها را مرز دریا قرار دادم،‏

مرزی که آب دریا هیچ وقت نمی‌تواند از آن بگذرد.‏

حتی اگر موج‌های دریا خروشان شوند و به تلاطم درآیند،‏

باز هم نمی‌توانند از آن مرز بگذرند.‏+